ความหวัง...ของการรอคอย#2

กิ๊กก๊อก ( นิโหน่ย )

เที่ยงยามนี้ อากาศกำลังร้อนผ่าวๆ ในโรงอาหารของโรงเรียน
..." จริงเหรอ " เสียง 3 สาม จิ๋วหลิว หนิง หวาน ตะโกนซะลั่นโรงอาหาร แต่ก็ไม่สนใจใครเพราะหน้าเท่ากับพื้นรองเท้าเบอร์ 50  ( มานจิงเหรอเรื่องไรกันฟะ ไปดูเหอะ ) 
ธิ " ก็จิงๆนี่แหละแก ถ้างั้น อาจารย์จะให้เราเปลี่ยนชุดไปหาปะปี๊ครายหล่า " ปะปี๊แกป่ะวะธิ 
จิ๋วหลิว " เฮ้อ ! ดีนะ ฉันน่ะ เตรียมพิมเสนน้ำมาแล้วแหละแก "
หวาน " ส่วนฉันก็เนี่ยเลย มะนาวในเกลือมาด้วย " 
หนิง " ฉันไม่มีไรเลยว่ะ งั้นขอแปะพวกแกแล้วกันนะ นะๆๆๆๆ " ช่างแปะจิงๆ ตกลงคุยกันเรื่องไรฟะ 
ธิ " เซ็งโคตรเลย วิ่งตั้ง 15 กิโลกรัม เอ้อ! กิโลเมตร รับน้องใหม่ภาษาอะไรฟะเนี่ย " อ๋อ รับน้อง 
หวาน " เฮ้อ! เดี๋ยวเราสองคนวิ่งไปด้วยกันเนอะ จิ๋วหลิว "
หนิง " อ้าว แล้วฉันกับธิล่ะเนี่ย " 
หวาน " แกก็ไปกัน 2 คนดิ แยกๆกัน มันจะตายป่ะเนี่ย " แล้วทีแกสองคนล่ะ ฮึ่ม!!!!
หวาน " จิ๋วหลิววววววววว"
จิ๋วหลิว " เปงรายฟ่า เรียกเบาๆก็ได้ เนี่ยอายเค้ามั่งเดะ "  ซัดเข้าปาย
หนิง " นี่ๆแก พวกฉันเรียกแกมาเนิ่นนานมัวแต่เหม่อลอยนึกถึงมือกลองอยู่นั่นแหละ แน่ๆๆๆๆ ตกหลุมอุกาบาตพี่เค้าอ่ะเดะ " หน้าเริ่มแดงเป็นลูกตำแย อิอิ ตำลึงแล้ว จิ๋วหลิว 
จิ๋วหลิว " บ้านแกสิ มีไรๆ " 
หวาน " เราวิ่งไปด้วยกันเนอะ จิ๋วหลิว " 
จิ๋วหลิว " เออ ก็ดี ไปๆ เผื่อจะเจอ " 
ธิ " พวกแกอิ่มแล้วป่ะเนี่ย " 
หนิง " เดี๋ยวฉันไปเก็บให้ก็ได้ฟะ พวกแกนี่ขี้เกียจชิบเป๋ง " 
ตื่อตื่ดตือดือดือดื่อดึด เสียงเพลงมาร์ช ร.ร. 
จิ๋วหลิว " ป่ะเหอะ อาจารย์นัดเวลานี้แล้ว ไปๆ " 
 +++ ข้างห้องประชาสัมพันธ์ ++
อาจารย์ " ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด " เสียงนกหวีดปล่อยควายออกจากคอกแล้ว 
1 ชั่วโมง 30 นาที ผ่านไป
หวาน " ไปๆ เร็วแก จะถึงแล้ว เห็นมะๆ กำลังใจฉันนั่งเชียร์อยู่ริมรั้วน่ะ นั่นๆหัวเถิกๆนิโหน่ยอ่ะแก "
จิ๋วหลิว " เหรอ " 
เมื่อถึงจุด finish 
แฮกๆๆๆๆๆๆ เหนื่อยสุดทน แต่..ก็ยังไม่รู้ชื่อพี่มือกลองคนนั้นอยู่ดี แถมยังไม่เห็นหน้าเลยด้วยนะเนี่ย				
comments powered by Disqus
  • กัลปพฤกษ์

    27 กุมภาพันธ์ 2547 13:35 น. - comment id 71243

    พึ่งแวะเข้ามาอ่าน
    เดี๋ยวจะตามอ่านตอนต่อไปให้นะครับ
  • ตนชายขอบ

    2 มีนาคม 2547 12:06 น. - comment id 71357

    เป็รเรื่องราวที่สะท้อนในเรื่องของวัยเรียนได้ดีครับ สู้ต่อไป แล้วงานเขียนดีๆจะเกิดขึ้นมาเรื่อย ๆ ครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน