วันแห่งความรัก

ขยับปาก

วันแห่งความรัก
	ความรักคือการให้ ความยินดีเมื่อคนที่เรารักมีความสุขสมหวังในสิ่งที่เราปรารถนา ช่วยเหลือเขาด้วยอิทธิพลของความรักโดยไม่หวังผลตอบแทน ความรักของคนคนหนึ่งไม่มีขีดจำกัดขึ้นอยู่กับโอกาส วันเวลา และบทบาทหน้าที่ เช่น โอกาสที่เราได้คบเพื่อน วันเวลาทำให้เรารู้จักคุ้นเคยกันมากขึ้น และรู้จักวางตัวคบกันอย่างเหมาะสมในฐานะของเพื่อน
	ทำไมคำว่า รัก จึงถูกบัญญัติขึ้น? ทำไมวันแห่งความรักจึงถูกกำหนดขึ้นและจำเป็นต้องกำหนดทุกวันที่ 14 กุมภาพันธ์ด้วย? ทำไมวันนี้จึงใช้สัญลักษณ์เป็นรูปหัวใจ? ทำไมความรักจึงเป็นสีชมพู? ทุกคำถามมีคำตอบไขความสงสัยของของคุณได้ เหตุผลที่คำว่า รัก บัญญัติขึ้นเพราะทุกอักษรซ่อนความหมาย อักษร ร รับผิดชอบ สระอะ  อภัย อักษร ก เกื้อกูล ตรงกันข้ามกับแสร้งรักที่ไม่จัดอยู่ในประเภทของความรักคือ  ร-ร้องขอ สระ อะ-อคติ ก-กอบโกย เหมือนผู้บัญญัติศัพท์จงใจบอกความหมายแฝงของความรักที่เข้ามาในชีวิตว่ามีถึง 2 รูปแบบ วันแห่งความรักถูกกำหนดขึ้นเพื่อทบทวนช่วงเวลาในอดีตที่ความรักหวานชื่น และแต่งเติมความรักให้มีชีวิตชีวา จริงใจ และมั่นคงมากยิ่งขึ้นโดยถือเอาวันที่ 14 กุมภาพันธ์เนื่องจากเลข1เปรียบเหมือนผู้ชายที่เป็นเสาหลักให้ผู้หญิงที่เป็นเชือกคือ เลข4ได้คล้องเกี่ยวพึ่งพิง ส่วนเดือนกุมภาพันธ์มีคำอ่านที่มีความหมายเป็นมงคลว่าให้เก็บกุมความรักในทางสร้างสรรค์ผูกพันเกี่ยวข้องกันด้วยความห่วงใยและความหวังดี สัญลักษณ์ของวันวาเลนไทน์เป็นรูปหัวใจเพราะเราแทนความรักด้วยอวัยวะที่สำคัญที่สุดของร่างกายคือหัวใจ ความรักเป็นสีชมพูเป็นสีชมพูเกิดจากการรวมตัวของสีแดงคือเลือด และสีขาวคือความใสซื่อบริสุทธิ์จริงใจ วันแห่งความรักเป็นวันที่หัวใจเปี่ยมรักจะพองโตด้วยความเอิบอิ่มในการมอบสิ่งดีๆอย่างบริสุทธิ์ใจ พร้อมจะเผื่อแผ่แบ่งปันความสุขให้กับคนรอบข้าง
	หากทุกคนในสังคมมีความรัก ความหวังดีต่อกันแล้ว โลกก็จะมีแต่คนดีเป็นมิตรยิ้มแย้มแจ่มใสกับทุกคนที่เรารู้จักพบเห็น ความอิจฉาคงไม่อาจเข้ามาแทนที่ความรักให้คิดร้ายทำร้ายคนที่เรารักได้ แต่ตรงกันข้ามเราจะพอในสิ่งที่เรามีเป็นผู้ให้เสียสละสิ่งดีๆให้กับคนที่เรารักได้เพื่อแลกรอยยิ้มของผู้รับมาขจัดความทุกข์ของเราได้อย่างปลิดทิ้ง