ทั้งที่วันนี้ เป็นเช้าที่อากาศแจ่มใส...เด็กนักเรียนม.ปลายคนนึง...ยังเร่งรีบที่จะเก็บข้าวของซึ่งระเกะระกะอยู่ตามพื้นห้อง...ทั้งกระดาษ สมุด และขี้ฝุ่นเถ้ากลบคลุกกันอย่างชุลมุน... นี่ก็ปาเข้าไป 7.00น แล้ว...มันเหมือนชีวิตที่เมื่อเริ่มตื่น ก็มีปัญหาทันที... ไอ้โน่นก็หาย...ไอ้นี่หาย...หาก็ไม่เจอ...หยุดมันซะเลย หมดเรือ่งหมดราว... แล้วก็เป็นอีกวันที่อยู่อย่างไร้กฎเกณฑ์ และสังคม ไร้จุดหมาย...และสิ่งที่สำคัญที่สุด...ไร้ความรู้...วันนั้นทั้งวันก็ได้แต่แต่งกลอน เล่นเกมส์... จนเวลาล่วงเลยยามเย็นโดยไม่รู้ตัว ...มันเหมือนความวุ่นวายกลับมาอีกครั้ง... เสื้อผ้าที่ระเกะระกะยังพร้อมกองอยู่ให้มองแล้วยิ่งสับสน...กองหนังสือเมื่อกลางวันที่กะว่าจะเก็บตอนเย็น...ทั้งหมดผสมรวมกันอยู่ในห้อง ๆ นึง... แล้วคืนนั้นก็นิ่งนอนใจ...อาบน้ำ เข้าเวปแต่งกลอนหน้าตาเฉย... แล้วพร่งนี้ฉันจะทำยังไง... หลายสิ่งหลายอย่างยังไม่เข้าที่เข้าทาง... *****มันเกิดตั้งแต่เมื่อไรฉันก็ไม่รู้...รู้แต่วันสุดท้ายทีฉันเลิกมีความรัก...มันดูเหมือนชีวิตไม่มีสิ่งเร้าให้เกิดความกระตือรือร้น...ชีวิตที่จืดชืดขาดสีสัน... และฉัน ก็ยังไม่รู้ว่าพร่งนี้...ต้องเจอกับความว่นวายอะไร... และวันนี้...ฉันยังวุ่นวายอยู่กับอะไร...ตัวเองยังไม่รู้เลย...
พู่กันของหูกวาง 12 ม.ค. 2547 23:44 น. - ID 1630 
947
1
0
13 มกราคม 2547 10:23 น. - comment id 70690
ถ้าเธอไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นกับความวุ่นวายยังไง ก็ลองไม่ทำอะไรซักอย่าง....... นั่งพักสักครู่ แล้วก็เริ่มคิดว่าจะทำอะไรก่อนดี....โดยงานที่ทำนั้นต้องเริ่มจากงานเล็กๆก่อน ..เช่นเก็บผ้าลงตะกร้าซะ..จากนั้นก็เก็บของจัดห้องให้เรียบร้อย ..แล้วก็เอาผ้าไปซัก...เสร็จแล้วก็ทำการบ้าน..แล้วก็นอนคิดกลอน..ระหว่างที่คิดกลอนนั้นมันก็จะหลับไปเองโดยอัตโนมัติ.....อิ อิ ลองทำดูสิ .......
13 มกราคม 2547 23:09 น. - comment id 70705
ครับแต่ผมใช้วิธีอ่านหนังสือพอเห็นปกปุ๊บหลับเลยเป็ฯยานอนหลับขนานเยี่ยมเลยครับ...อิอิ.....ลองทำดูซิ
14 มกราคม 2547 00:54 น. - comment id 70709
ใช่นอน ดีที่สุดค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ