นิทานจากดวงดาว นานมาแล้ว..สมัยที่โลกยังมีพระจันทร์ 2 ดวง มีดวงจันทร์ดวงหนึ่งเป็นผู้หญิง .. กับอีกดวงหนึ่งเป็นผู้ชาย และดวงจันทร์ทั้งสองดวงนี้ ต่างก็รักกันมาก ดวงจันทร์ทั้งสองไม่เคยแยกห่างจากกัน.. ทุกๆคืนเมื่อมองไปบนฟ้า จะเห็นดวงจันทร์ทั้งคู่ อยู่เคียงข้างกันเสมอ.. แต่แล้ววันหนึ่ง ดวงจันทร์ผู้หญิงได้ไปพบกับดวงอาทิตย์.. ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงหลงใหลในแสงเจิดจ้าของดวงอาทิตย์ จนเลื่อนตัวตามดวงอาทิตย์ไปทีละน้อย ทีละน้อย และก็แยกมาจากดวงจันทร์อีกดวงหนึ่งในที่สุด เมื่อค่ำคืนมาถึง.. จึงมีดวงจันทร์ผู้ชายเหลืออยู่ เพียงดวงเดียว ดวงจันทร์ผู้ชายก็ได้แต่ตามหา ดวงจันทร์ผู้หญิงไปทุกหนทุกแห่ง .. คืนแล้วคืนเล่าผ่านไป แต่ดวงจันทร์ผู้ชายก็ไม่สามารถหาดวงจันทร์ผู้หญิงได้พบ.. ... ด้วยความคิดถึง และอยากพบดวงจันทร์ผู้หญิงให้เร็วที่สุด ทำให้ดวงจันทร์ผู้ชายคิดว่า "หากเรามัวแต่ตามหาอยู่อย่างนี้ คงไม่ได้เจอแน่ๆ" จึงตัดสินใจ.. ระเบิดตัวเอง เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ไปทั่วทั้งจักรวาล เพื่อให้ชิ้นส่วนแต่ละชิ้น ออกตามหาดวงจันทร์อีกดวงหนึ่งนั้น.... ..... เมื่อเวลาผ่านไป ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิง ได้เห็นถึงความจริงว่า..แม้ดวงอาทิตย์จะส่องแสงเจิดจ้า สวยงามสักปานใด แต่ดวงอาทิตย์ก็มิได้ส่องแสงเจิดจ้า แต่เพียงเธอเท่านั้น ยังส่องแสงไปยังดาวดวงอื่นๆอีกมากมาย ดวงจันทร์ผู้หญิงจึงกลับมาหาดวงจันทร์ผู้ชายอีกครั้ง... .... แต่หาเท่าไรก็หาดวงจันทร์ผู้ชายไม่พบ ต่อมาจึงได้รู้ว่า ดวงจันทร์ผู้ชายยอมระเบิดตัวเอง เพียงเพื่อตามหาตน จนกระจัดกระจายเป็นเศษเสี้ยวเล็กๆ ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงรู้ว่าไม่มีวันที่จะได้เจอ กับดวงจันทร์ผู้ชายอีกต่อไปแล้ว จึงได้แต่โศกเศร้าเสียใจ .... แต่ด้วยความรักอันยิ่งใหญ่ที่ดวงจันทร์ผู้ชาย มีต่อดวงจันทร์ผู้หญิง ทุกค่ำคืนจึงพยายามเปล่งประกายแสง ที่ยังเหลืออยู่เพียงน้อยนิดของตน ส่งให้ถึงดวงจันทร์ผู้หญิง เกิดเป็นแสงพร่างพรายเต็มท้องฟ้า เคียงข้างดวงจันทร์ จนเกิดเป็นดวงจันทร์และดวงดาว ให้เราเห็นจนถึงทุกวันนี้ .... หากเรามองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน วันไหนที่เห็นจันทร์สวยสด วันนั้น คุณก็จะไม่เห็นดาวดวงเล็กดวงน้อยส่องแสง หรือ วันใดคุณเห็นดาวเปล่งประกายเต็มฟ้ามืด วันนั้น คุณก็จะไม่พบดวงจันทร์.... .....เขาและเธอ ไม่อาจพบกันตลอดกาล..... ความรักของผมก็เหมือนกับดวงจันทร์ที่ไม่อาจพบกันตลอดกาล
มันส์ฝรั่ง 10 ม.ค. 2547 01:28 น. - ID 1617 
2616
6
0
10 มกราคม 2547 01:30 น. - comment id 70653
เริ่องนี้ก็เป็นเรื่องแรกของผมฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ
10 มกราคม 2547 08:12 น. - comment id 70660
หน้าส่วนตัว
เก่งมากเลยคะ..
เรน แวะมา...อ่าน..
ชื่นชมด้วยแระ..
ก็ เรนชอบ.. ทุกเรื่อง ที่เป็น..
..นิทาน..ของเค้า..
ก็ ...ดวงดาว...
เป็น...ของเรน...นะคะ...
10 มกราคม 2547 08:19 น. - comment id 70661
ขอให้ประสบความสำเร็จนะครับ ฝรั่งมันส์...อุ๊ย มันส์ฝรั่ง...อิ อิ อิ ล้อเล่นน่ะ..
10 มกราคม 2547 15:21 น. - comment id 70665
เราหิวมากจริง ๆ นาย จึงต้องรีบกลับไปกินยาแก้ไข้...ก่อนอาหาร เลยไม่ค่อยมีอารมณ์ชื่นชมทักทายกัน โกรธเหรอที่ทำไปอย่างนั้น...พู่กันเสียใจ...*-* *-*...อุตสาห์เชื่อใจกันมานาน...เรื่องแค่นี้ ทำให้นายเข้าใจอย่างนั้นเชียวหรือ...มิตรภาพของเรามันมีมากกว่าวันนี้ที่เราไม่เข้าใจกัน...แต่มันมีมามากกว่า 5 ปีนะ เพื่อน...*-*
10 มกราคม 2547 21:36 น. - comment id 70667
***ไม่โกรธหรอกหูกวางแค่นี้เอง*** เรานึกว่านายโกรธเราซะอีกเรื่องนั้นอ่ะ เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะ สำหรับคุณเรนก็ขอบคุณมากเลยนะครับ ครับดวงดาวเป็นของเราทุกๆคนแล้วแต่ใครความชอบส่วนบุคคลครับ........ สำหรับตัวผมเองผมก็มักจะชอบมองดูดาวเวลา เหงาเพราะดาวจะไม่ทิ้งเราไปไหนดาวจะคอยอยู่กับเราตลอดเวลาไม่ว่าเวลาเหงาเวลา ดีใจ หรือเวลาที่ทะเลาะกับใครดาวก็ยังอยู่เป็น เพื่อนกันเสมอเลยครับ ***ถ้าชอบจะเอามาให้อ่านอีกนะครับ***
11 มกราคม 2547 00:36 น. - comment id 70671
ความคิดกว้างไกลดี
21 มกราคม 2547 23:56 น. - comment id 70772
คิดได้ไงครับ ช่างเปรียบเทียบดีนะครับ เก่งที่สุดเลย
2 กรกฎาคม 2549 22:24 น. - comment id 91450
อ่านแล้วชอบมาก
12 กุมภาพันธ์ 2554 19:02 น. - comment id 122272
โคดซึ้งอ่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ