วัยใส :: ตั้งแก๊งค์(ซ่า)

yacoolmi

"เฮ้ย เป็นไงมั่งวะ มือยัยนั้น" "ก็ดี" "แหม แกนะป๊อปได้จับมือสาวฟรีๆนะแก" ป๊อปยังหยิ่งเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยน "เออแล้วเนี้ยแกจะกินไรดีวะ ไอ้ป๊อป" "กินไรก็ได้" "อืมมงั้นเดี๋ยวไปดูที่โรงอาหารนะ" "อือ" ทั้งสองคนเดินมาที่โรงอาหาร "โห คนเยอะมากเลยว่ะ แล้วเราจะกินไรดีวะ" "แกไปซื้อเหอะ ยิม เดี๋ยวชั้นกิน นมกล่องนึงก็พอแล้วล่ะ" "อืมๆ งั้นเดี๋ยวแกนั่งรอตรงนี้นะ เดี๋ยวไปซื้อมา" "อืม" ป๊อปเดินไปนั่งที่ม้าหินอ่อนใต้ต้นหูกวาง แล้วจูนก็เดินมากับพวกเพื่อนๆ มาหาป๊อปที่นั่งอยู่ตรงนั้น "นี่ป๊อป พวกเราขอนั่งด้วยคนได้มั้ย" "ก็นั่งสิ ไม่ใช่ที่ของพ่อชั้นซะหน่อย" "ขอบใจนะ" "อืมเนี้ย แล้วป๊อปนายไม่กินไรหรอ" เอมถามขึ้น "ไม่" "แล้วยิมไปไหนแล้วล่ะ" กล้วยถามแล้วมองหายิม "ไปซื้อข้าว" ป๊อปตอบอย่างห้วนๆ แบบเข้าใจง่ายๆ "งั้นเดี๋ยวพวกเราไม่ซื้อข้าวก่อนนะ" "อืมๆ" จูนตอบ "แล้วนี้เธอไม่ไปบ้างหรอ" "ไม่อ่ะ ชั้นไม่หิว" "หรอ ลดหุ่นรึไง เธอก็ไม่ได้ว่าอ้วนนิ" "ป่าวซะหน่อยชั้นไม่หิวจิงๆ" "หรอ" "อืมแล้วนี้นายจะกินไรล่ะ" "ชั้นนมกล่องเดียวก็พอแล้ว" "หรอ" "อืม" สองคนนี้ยังคงเข้ากันไม่ได้อยู่ดี "อ่ะ มาแล้วๆๆนี่นมของแกป๊อป" ยิมเดินมาแล้วยื่นนมให้ป๊อป "อ้าวจูนแล้วเธอไม่กินไรหรอ" "ไม่อ่ะ ยิมกินเหอะ" "แล้วยัยพวกนั้นหายไปไหนหมดล่ะเนี้ย" "ไปซื้อข้าวมั้ง เดี๋ยวก็คงจะมา" จูนตอบยิมแล้วหันหน้าไปทางอื่น ไม่อยากจะมองหน้าก่ะป๊อปซักเท่าไหร่ "มาแล้วจ้าาาา" เอ็มพูดแล้วมานั่งใกล้ๆก่ะจูน "คุยไรกันอยู่จ๊ะ สองหนุ่มหนึ่งสาว "ก็ยิมเค้าแค่ถามว่าพวกเธอหายไปไหนกัน" "อ่าหรอ แล้วนี่จูนเธอจะไม่กินไรจิงๆหรอเนี้ย" "อืม เดี๋ยวไปซื้อชาเขียวมากล่องนึงก็ได้ เดี๋ยวเรามานะ" จูนวิ่งไปซื้อชา 
       แล้วขณะที่จะเดินกลับ "อุ๊ย ขอโทษค่ะ" "ขอโทษครับน้อง" ตายแล้วยัยจูนไปเดินชนก่ะพี่คนนั้นจนได้ "อ้าวน้องคนเมื่อเช้านิ" ตูนดึงแขนจูนไว้ "เออ ขอโทษค่ะ" "บอกพี่มาเลยนะว่าน้องชื่ออะไร ยังไม่ได้บอกพี่เลย" "เออ ไม่บอกได้มั้ยคะ" ป๊อปนั่งหันหน้ามาทางที่จูนยืนคุยก่ะตูนอยู่พอดีแล้วเห็นว่าพี่มอปลายกำลังดึงแขนเธอไว้ เห็นท่าไม่ดีเลยวิ่งเข้าไปช่วย "เฮ้ย พี่เป็นผู้ใหญ่แล้วนะ ยังมารังแกเด็กอยู่ได้" แล้วป๊อปก็ผลักตูนออก "เฮ้ยป๊อปไรกันอ่ะ" ยิมวิ่งมาหาป๊อปกับจูน "เดี๋ยวๆ ป๊อปนี่นายกำลังเข้าใจผิดพี่เค้านะ" "เข้าใจผิดยังไง เค้าจับแขนเธอแบบเนี้ย" ตูนปล่อยแขนจูนทันที "อ้าว แฟนน้องหรอเนี้ย" "ป่าวๆ ค่ะพี่ เฮ้อ พวกเนี้ยเข้าใจผิดกันอยู่ได้ ขอโทษด้วยจิงๆนะคะ" "แล้วมันยังไงล่ะจูน" กล้วยถามอย่าง งงๆ "เอาน่า จูนขอโทษด้วยนะคะพี่ตูน เอ่อ ป๊อปนายก็กลับไปนั่งโต๊ะได้แล้ว" จูนพูดแล้วผลักป๊อปออกไป "อืม" "เอ่อ น้องชื่อจูนใช่ป่าว" "ค่ะ" "ยินดีที่ได้รู้จักนะ ว่างๆ ไปหาพีร่ได้นะที่ห้อง 4/3 น่ะ" "ค่ะ งั้นจูนขอตัวก่อนนะคะ" "ครับ แล้วเจอกันอีกนะครับน้องจูน" "แหะๆ คงจะเจอกันนะคะ" จูนเดินตามเพื่อนๆไปที่โต๊ะกลุ่ม "อะไรกันล่ะเนี้ย จูน" เอ็มพูดขึ้นเมื่อจูนเดินไปถึง "ก็ไม่มีไรอ่ะ ก็แค่เมื่อเช้าเราเดินเข้าโรงเรียนมาแล้ว เจอพี่เค้าแล้วเราถามว่าห้อง 1/1 อยู่ตรงไหน แล้วเราก็ไปถามชื่อพี่เค้าด้วย พี่เค้าเลยถามชื่อเรากลับแล้วเราไม่ยอมตอบ พอมาเจอกันอีกทีพี่เค้าเลยดึงเราไว้จะรู้ชื่อเราให้ได้" "หรอ" "เรื่องมันก็แค่เนี้ย" "อืม" ทุกคนต่างมองหน้าจูนกันใหญ่ "แล้วเธอรู้มั้ยล่ะจูน ว่าพี่เค้าน่ะเป็นถึงดาวโรงเรียนเลยนะ เห็นพี่สาวเราพูดน่ะ" แก้มพูด จูนทำหน้าตาตกใจ "จิงหรอแก้ม" "จิงสิ" "อิอิ ชั้นจะลองจีบพี่เค้าดู" "คิดไรบ้าๆ น่ะจูน" กล้วยปรามไว้ "ไม่บ้าหรอกน่า เพราะชั้นพูดเล่น อิอิ" "เฮ้อ ดีแล้วล่ะที่ไม่พูดจิงน่ะ" อั้นพูด "ทำไมหรออั้น" "เพราะชั้นก็ชอบพี่เค้าน่ะสิ" "บ้าหรออั้น ชั้นเจอก่อนนะ" "ไม่ๆ ชั้นเจอก่อน" อั้นกับจูนเถียงกันยกใหญ่ "หยุด" ทั้งสองคนเงียบ "พวกเธอสองคนจะเถียงกันทำไมล่ะ มีคนหล่ออย่างยิมอยู่ทั้งคน อิอิ" "ฮ่าๆๆๆๆๆ หล่อตายล่ะแก ไอ้เตี้ย" "อ้าว จูนนี่เธอด่าชั้นหรอ" "ชมมั้ง" เปลี่ยนคู่ทะเลาะกันแล้วล่ะเนี้ย จูนกับยิมดันมาเถียงกันอีก "แล้วเธอคิดว่าเธอสวยนักหรอ หน้าอย่างก่ะนางสาวไทย ตกรอบแรก" "พี่แกอ่ะดิ นางสาวไทยตกรอบแรก" "บ้านแกดิ พี่ชั้นไม่ประกวดหรอก เพราะพี่ชั้นเป็นผู้ชาย ฮ่าๆๆๆ" "งั้นก็แฟนพี่แกอ่ะดิ" "อ้าว พูดงี้เดี๋ยวมีเตะ" "ก็เอาดิ จะเตะก็เตะเลย เดี๋ยวชั้นจะฟ้องครู" "อ้าว ไอ้ป๊อป จูนด่าแม่แกว่ะ" "เฮ้ย ไอ้ยิมแกหยุดเลยนะ ด่าก่ะชั้นแพ้ล่ะสิถึงไปดึงคนอื่นมาด้วย" "หยุดได้แล้ว ทั้งสองคนนั้นแหละ ไอ้ยิมแกเงียบ เธออีกนะจูน หยุดได้แล้ว รำคาญว่ะ" หยุดจิงๆครับทั่น หยุดทะเลาะกัน แต่หันไปค้อนป๊อปที่นั่งอยู่ "ไม่เถียงกันก็ได้ แต่ป๊อปแกไปซื้อชาเขียวมาให้ชั้นใหม่เลย เพราะที่แกกำลังกินอยู่นั้น มันชาเขียวของชั้น" "อ้าวหรอ" "ไปซื้อมาเลยนะ" จูนผลักป๊อปให้ลุกขึ้น "ชั้นยังไม่ได้กินเลยนะ" "ได้ๆแล้วมันขายตรงไหนล่ะ" 
       โปรดติดตามตอนต่อไป อิอิ ความสนุกยังมีอีกเยอะ