เรื่อง : เพิ่งเข้าใจ (just I know)
ความรักสีเทา
เรื่อง : เพิ่งเข้าใจ (just I know)
ที่มา : miss__autumn@^__^@
ฉันเริ่มเข้าใจอะไรหลาย ๆ อย่าง.. หลังจากให้เวลาผ่านไปสักพัก.. ฉันทำใจได้แล้วละ.. สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะยังไง มันก็จบไปแล้ว ผ่านไปแล้ว ยอมรับว่า..ช่วงเวลาที่ผ่านมามันเจ็บปวดเกินรับไหวจริง ๆ เจ็บปวดกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เครียดจนลงกระเพาะ จนไม่เป็นอันทำอะไร.. ตอนนี้คอยยังชั่วแล้วละนะ.. หลังจากมานั่งอ่านหนังสือไดอารี่เก่า ๆ ที่เคยเขียนไว้.. มันทำให้ฉันคิดทบทวนถึงบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้น.. เป็นไงละ (สมน้ำหน้าตัวเอง) เสียใจแล้วได้อะไร ร้องไห้แล้วได้อะไร เป็นทุกข์แล้วได้อะไร.. มีแต่ความบอกช้ำก็เท่านั้น ยอมรับว่าที่ 2 3 วันที่ผ่านมา ตัวเองดูไม่ได้เลยจริง ๆ เหมือน (ผีดิบ) ยังไงยังงั้น ปล่อยให้วันเวลาผ่านไปกับการนอนหลับ เพียงเพราะฉันไม่อยากตื่นขึ้นมาแล้วพบกับความปวดร้าว..
ใครจะเคยเป็นอย่างฉันบ้างรึเปล่านะ.. ไม่ว่าจะทำอะไรก็กับนึกถึงเค้าคนนั้นไม่ได้ ยิ่งมองนาฬิกาด้วยแล้ว มันทำให้ฉันคิดถึงช่วงเวลาที่มีเค้าอยู่ ยิ่งเจ็บปวดเมื่อมีเสียงเพลงเหมือนกับสร้างความเจ็บ และตอกย้ำ.. เหมือนอะไร ๆ ในตอนนั้นดูเลวร้ายไปสะหมด.. หัวสมองว่างเปล่า.. กินไม่ได้ นอนไม่หลับ.. ยิ่งกับเจ็บปวดทุกครั้ง ที่อะไร ๆ มันไม่เหมือนเดิม..
ได้แต่ซ้ำเติมตัวเองอยู่อย่างนั้น.. ไม่เคยสงสารตัวเองอย่างนี้มาก่อนเลย.. แต่ก่อนเคยรักเค้ามากมายแค่ไหน.. สุดท้ายความเจ็บซ้ำก็ไม่แตกต่าง เคยเตือนคนอื่นแล้วได้อะไร.. ตัวเองกับโดนสะเอง.. ก็สมควรแล้วละ... รู้ว่ามันจะต้องจบลงแบบนี้ก็ยังจะดื้อรั้นให้มันเปลี่ยนแปลง.. สุดท้าย อืมนะ
ตอนนี้.. ฉันยิ้มให้กับตัวเองได้แล้ว..นะ และอยากจะขอโทษกับตัวเอง..สักพันครั้ง.. วันเวลาที่ผ่านไป.. มันทำให้ฉันได้เรียนรู้ว่า.. คนที่รักฉันที่สุด คือใคร.. เค้าอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเลย.. เมื่อหันไปมองดูในกระจกเงา.. เค้าจะยังคงอยู่ตรงนั้นเสมอ ๆ .. ขอโทษนะที่ฉันหลงลืมเธอไป.. ฉันกับไปไขว้คว้าสิ่งที่ไกลออกไป.. สุดท้ายก็พบแต่เพียงความว่างเปล่าเท่านั้น รักคนอื่นมากมายเท่าใด ทำเพื่อคนอื่นมากมายแค่ไหน.. สุดท้ายสิ่งที่ได้รับคือความเจ็บช้ำ ความเจ็บปวด
ฉันพ่ายแพ้ต่อความรัก.. หรือไร.. นี่มันไม่ใช่ครั้งแรก (ก็น่าจะรู้) ถึงความเจ็บปวดดี.. แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป.. ฉันกับพบว่า.. ในความเจ็บปวดตรงนั้น.. มันทำให้ฉันเข็มแข็ง.. ขึ้นอีกครั้ง และมันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแล้ว.. ฉันเสียใจมามากพอแล้ว เหนื่อยมามากพอแล้ว ทำเพื่อคนอื่นแล้วได้อะไร? นอกจากความเจ็บช้ำที่เกาะกินใจ.. ยอมรับว่าฉันหลงรักคนอื่นมากเกินไป.. จนหลงลืมเผื่อความเจ็บปวดไว้ จนสุดท้ายเมื่อมันเกินขึ้น.. มันเจ็บปวดสุดสาหัสเลยละ