เรา =|> Part 8
EvezY
อีฟยืนมองหน้าโน้ตแบบโกรธมาก โกรธจริงๆ
ตั้งแต่คบกันมานี่เป็นครั้งแรกเลย ที่เห็นสายตาดุขนาดนี้
โน้ตก็อึ้ง ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนมองหน้าอีฟเหมือนกัน
ปลาเดินอกมาจากร้านพร้อมกับถุงติดมืออกมา
ตกใจเหมือนกันที่เจออีฟ เพราะตั้งแต่ละครแสดงจริงก็แทบจะไม่เจอกันเลย
แต่ก็ดีใจที่ได้เจอีกที พร้อมกับความงง
เพราะอีฟจ้องน้ตยังกับจะฆ่าโน้ตเอาซะงั้น ดุจริงๆ - -"
"หวัดดีอีฟ ยังไม่กลับเหรอ ไม่เจอกันนานเลยนะ" ปลาทักด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
อีฟหันหน้ามายิ้มให้แล้วเดินไปเลย ไม่พูดอะไรซักคำ
แต่ปลาก็ชินแล้วแหละ และก็เข้าใจดีด้วย ว่าอีฟเป็นคนยังไง
"อีฟแปลกๆเนอะ...." ปลาจ้องหน้าโน้ตอยู่สักพัก รออีกฝ่ายตอบกลับมา
"โน้ตรีบอะปลา ต้องกลับแล้วแหละ ไปนะ" ยกมือบ้ายบายแล้วก็เดินไปเลย
ปลาก็ยืนยงต่อไป ทั้งคู่เป็นอะไรไปเนี่ย งงจริงๆ
แต่ที่ได้ไปกินติม ละก็เดินสยามกับโน้ตแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว ^^
.......................
"อีฟ" เสียงโน้ตเรียกตามหลังมา
เพราะอยากจะอธิบาย แต่อีฟก็ไม่หยุดฟังอะไรเลย
เอาแต่จ้ำอ้าวหนีอย่างเดียว เฮ้อ... เอาแต่ใจตัวเองจริงๆเล้ย
แต่อยู่ๆ แม่เจ้าก็หยุดเดินเอาซะงั้น ตามไม่ทันจริงๆ
อารมณ์ไหนเนี่ยอีฟ.....
"ไหนบอกขับรถให้แม่ไง" อีฟหันมาถาม หน้าดุชิบเป๋งเลย
"ก็...." โน้ตอยากอธิบายเหมือนกันแต่พูดไม่ออก
"ก็อะไร???" อีฟถามย้ำโน้ตอีกที ไม่ทำหน้าดุแล้ว เย้ๆ!!!
"อีฟจะฟังโน้ตนะ อีฟพยามทำตัวให้มีเหตุผล จะไม่เอาแต่ใจ"
"เดี๋ยววันนี้โน้ตไปส่งนะ หาอะไรทานกันนะ โน้ตหิว"
เฮ้อ... ไอ้โน้ตนะไอ้โน้ต ไอติมเมื่อกี๊ยังไม่ย่อยเลย
แต่ถ้ายืนคุยแบบนี้ไม่ดีแน่ เลยพาอีฟเดินเข้าดันกิ้น
........................
"อีฟฟังโน้ตนะครับ โน้ตกำลังจะขึ้น BTS พอดีเจอปลาอะ
เค้าเลยขอให้โน้ตเดินเป็นเพื่อนอะ ไม่มีอะไรจริงๆนะ"
ทำหน้าอ้อนวอน แล้วเอามืออีฟมาจับเบาๆ
"แล้วโน้ตโกหกอีฟทำไมว่าอยู่กับแม่ โน้ตรู้มั้ย
อีฟเห็นโน้ตเดินกับปลาตั้งแต่แรกแล้ว
กำลังจะเดินเข้าไปทักว่ามาทำอะไรกัน ไม่ได้คิดอะไรเลย
แต่พอโน้ตโกหกเท่านั้นแหละ ........."
อีฟหยุดไว้แค่นั้น แล้วเมินหน้ามองออกไปนอกร้าน
ส่วนโน้ตก็ไม่รู้อะอธิบายยังไงว่าที่โกหกไปก้เพราะความสบายใจของอีฟเอง
ได้แต่นั่งเงียบ....
"ขอโทษนะครับ" ที่พูดได้ก็แค่คำนี้เท่านั้นเอง - -"
อีฟหันมามองหน้าโน้ต ไม่พูดอะไรซักคำ มีแค่สายตาที่ว่างเปล่า
"กลับยัง เย็นแล้วนะ" โน้ตถามอีฟ เพราะไม่อยากให้บรรยากาศมันเงียบ และแย่ไปกว่านี้
อีฟไม่ตอบอะไร ปล่อยให้มันเงียบเหมือนเดิม
ในหัวก็คิดแต่ว่าทำไมโน้ตต้องโกหกด้วย
แล้วอยู่ๆน้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลอกมา.......
โน้ตตกใจเหมือนกัน เลยหยิบผ้าเช็ดหน้ายื่นให้
อีฟเอามือปาดน้ำตาตัวเองแล้วลุกขึ้นบอกโน้ต
"กลับเถอะ"