เรา =|> Part 3

EvezY

โน้ตอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน แต่พอหัวถึงหมอนทำไมมันกลับนอนไม่หลับซะนี่ อยู่ดีดีก็นึกถึงรอยยิ้มของเธอขึ้นมาอีกแล้ว
"ถ้าหากรักนี้....ไม่บอกไม่พูดไม่กล่าว....แล้วเค้าจะรู้ว่ารักรึเปล่า...." เพลงที่โน้ตเปิดเพื่อกล่อมตัวเองให้หลับ
อยู่ดีดีเพลงนี้มันก็ดังขึ้นมา พร้อมๆกับรอยยิ้มนั้น ที่เข้ามาในความคิดของเค้า
3 อาทิตย์ที่ผ่านมามันสั้นมากเลยนะ คิดดีแล้วเหรอโน้ต ใช่เหรอโน้ต ชอบเค้าจริงๆเหรอ อยากจะบอกให้อีฟรู้เหมือนกัน
แต่ดูจากท่าทีแล้ว อีฟเค้าคงจะเฉยๆกับเรามากกว่า ถึงแม้บางครั้งอีฟจะเล่นจะแกล้งบ้างก็เถอะ
ก็ปกตินี่นาที่คนเราจะหัวเราะ หยอกล้อกับคนอื่น โว๊ย!! ทำไมต้องมาคิดมากเรื่องเธอด้วยเนี่ย อีฟ!!
นอนดีกว่าวุ๊ย!! ........ ว๊อย!! นอนไม่หลับ มีแต่ อีฟ อีฟ อีฟ
โน้ตได้แต่นอนคิดไปเรื่อยๆจนหลับไป
..........................................
ที่โรงอาหารวันนี้เจออีฟอีกแล้ว เย้ๆ!! อยากเดินเข้าไปทักจัง แต่ปล่อยเค้าไปเถอะ
เพราะเดี๋ยวก็ได้รับแค่คำว่า "หวัดดี" แล้วก็เดินหนีไปเหมือนทุกทีอะ - -"
อีฟ!! พูดหน่อยไม่ได้รึไง เดี๋ยวน้ำลายก็บูดหรอก  โน้ตได้แต่คิด แล้วก็รีบเดินหาเพื่อนเพื่อที่จะไปร่วมวง
แต่ยังเดินไม่ถึงโต๊ะเลยก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเรียกชื่อเค้า
"โน้ต..... ฮี่ฮี่ ก๋วยเตี๋ยวชามเดียวอิ่มเหรอท่านประธาน??"
โน้ตแทบบ้าอีกแล้ว แปลกมากอยู่ดีดีอีฟก็เข้ามาทัก เข้ามาพูดดีด้วย บุญหล่นทับรึเปล่าเนี่ย!! แต่ก็ดีแฮะ ได้เห็ยยิ่ม น่ารักๆ อีกแล้ว
"ว่าไง?? อิ่มเหรอแค่นี้อะ"
"ไม่อิ่มหรอก เดี๋ยวกินผัดไทในจานอีฟต่อก็คงอิ่มพอดี" เอาสิโน้ต โอกาสมาแล้ว eiei**
"นั่งตรงไหนเหรออีฟ??"
"เพื่อนเราจองโต๊ะไว้ทางโน้นอะ ไปละนะ เดี๋ยวเพื่อนมันรอนาน" แล้วอีฟก็ยกมืออีกข้างที่ไม่ได้ถือจานขึ้นบ้ายบายให้กับโน้ต
"เดี๋ยวสิ... นั่งเป็นเพื่อนโน้ตหน่อย -"- เพื่อนโน้ตไปกินอีกตึกนึงอะ"
อึม.... เอาไงดีน๊า.....
"เดินเสะ... หาที่นั่ง... ยืนขวางทางแบบนี้ละจะได้ทานมะเนี่ย!!"
เอาเถอะ นี่แหละอีฟ คงไม่เคยหวานเลยมั้ง ดูเหมือนห้าวแต่ไม่เลย โน้ตคิดพลางเดินหาที่นั่งไปด้วย
"ตรงนี้ว่างอะ นั่งนี่มะ??" อีฟถามโดยที่ไม่รอคำตอบ แต่กลับวางจานลงทันที แล้วก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรบอกเพื่อน
ว่าเธอจะนั่งทานข้าวเป็นเพื่อนโน้ต คงไม่ได้ไปร่วมวงด้วยเหมือนทุกวัน และแน่นอนที่จะต้องโดนแซวเป็นธรรมดา
"จะบ้าเหรอ เค้าไม่มีเพื่อนนั่งด้วย เราเลยนั่งเป็นเพื่อน รึว่าจะให้เค้าไปนั่งกับพวกเรา เอาไง???"
ละอีฟก็วางโทรศัพท์ไป ส่วนโน้ตลุยก๋วยเตี๋ยวไปเกือบครึ่งชามแล้วโทรศัพท์โน้ตก็ดังขึ้น
"ทานข้าวอยู่ พวกแกขึ้นห้องก่อนเลยกรูยังแด๊กไม่เสร็จอะ" ปลายสายถึงกับงง
เพราะก่อนที่โน้ตจะไปซื้อก๋วยเตี๋ยว โน้ตบอกให้เพื่อนนั่งจองโต๊ะรอ -"- 
โน้ตเบี้ยวเพื่อน เพื่อให้ได้ทานข้าวกับอีฟเหรอนี่ เย้วู้!!!!
โน้ตทานหมดก็บอกให้อีฟนั่งรอที่นี่ก่อน เดี๋ยวจะไปซื้อน้ำให้ พอโน้ตเดินไป อีฟก็แอบยิ้ม ^_^"
แปลกแฮะ อยู่ๆก็มาญาติดีกับนายคนนี้ ก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรนี่นา เธอนั่งคิดตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอโน้ต
จนถึงวันนี้เกือบเดือนแล้วนี่นา ละความรู้สึกตอนนี้ ที่รู้สึกหงุหงิดไม่อยากให้โน้ตเทคแคร์คนอื่น 
นี่เค้าเรียกว่าหึงเหรอ อ๊อย!! เราชอบเค้าแล้วเหรอเนี่ย!?? แล้วก็มีเสียงขัดจังหวะอีกตามเคย
"น้ำเปล่ามาแล้วคร๊าบ คุณหนูอีฟ..ฟ...ฟ..ฟฟ" โน้ตลากเสียงซะยาว แล้วก็ขำตัวเอง
"ชื่อเรา ฟ ฟัน ตัวเดียวนะ ไม่ใช่ 88 ตัว จะได้ลากเสียงซะยาวขนาดนั้น" ละก็ทำหน้าบึ้งใส่ทันที
"ถามอะไรหน่อยได้มั้ยอีฟ" โน้ตถามด้วยความลังเล เพราะกลัวอีฟจะโกรธกับคำถามต่อไป
"อยากรู้อะไรเหรอ ตอบได้จะตอบละกัน"