เรา =|> Part 2

EvezY

ทุกคนมากันครบแล้ว โน้ตก็เริ่มแบ่งงานทันทีเริ่มจากแจกบทละครให้กับตัวละครทุกตัว
พร้อมกับโน้ตเพลงที่ตัวละครแต่ละตัวจะต้องใช้ร้องในบทของใครของมัน เพื่อที่ทุกคนจะได้อ่านทำความเข้าใจก่อนซ้อม
"ชื่ออีฟใช่มั้ยคะ??"เสียงหวานๆสะดุดกับหูของอีฟ ซึ่งกำลังเพลินกับการอ่านโน้ตเพลง และฝึกเสียงอยู่
อีฟเงยหน้าขึ้นพร้อมกับพยักหน้า "อะฮะ.... ทำไมเหรอคะ???" o_o คำตอบของอีฟฟังดูไม่เข้าท่านัก
แต่ก็นี่แหละ "อีฟ" ผู้หญิงที่ดูเหมือนหยิ่ง ไม่ค่อยพูดจากับใคร หากแต่แท้ที่จริงแล้ว เธอเป็นคนร่าเริงสนุกสนาน
แต่กับคนที่อีฟไม่รู้จักแล้วหละก็ ไม่มีทางที่จะคุยด้วย ถ้าไม่จำเป็น ^^"
"อีก 5 นาทีจะเริ่มซ้อมแล้วนะคะ เฉพาะบทพูดอย่างเดียวค่ะ เพลงวันหลังค่อยซ้อม" ปลาชี้แจงการซ้อมของวันนี้ แล้วก็เดินไปบอกคนอื่นต่อ
อีฟก็เริ่มทำความเข้าใจและท่องจำบทให้ได้ภายใน 5 นาที จะได้ไม่เป็นตัวถ่วงของคนอื่นเค้า ดูเหมือนเวลาแค่ 5 นาทีมันสั้นมาก
แต่มีเหรอ คนอย่างเธอจะทำไม่ได้ eiei* (แอบเอาความเป็นตัวเองมาใส่นิดๆ คนอ่านไม่ว่ากันนะค๊า ^^")
ท่องไป มองไปรอบๆห้อง ก็แอบไปเห็นโน้ตกำลังนั่งเล่นกีต้าร์อยู่ นึกในใจผู้ชายอะไรกินแรงชะมัด
คนอื่นเค้านั่งทำงาน ตัดกระดาษ วาดรูป ลงสี ท่องบท อิตานี่นั่งดีดกีต้าร์ ต้องคุยกันหน่อยแล้วหละมั้ง
"นี่นาย ไม่มีไรทำรึไง นั่งเล่นกีตาร์อยู่ได้ เราท่องบทอยู่นะ หนวกหู รำคาญ" อีฟพยามปั้นหน้ายักษ์ใส่เหมือนโมโห
แต่ก็แค่จะแกล้ง ปนกับความหมั่นใส้เล็กๆ
คนที่ได้ฟังแบบนั้นก็แน่อยู่แล้วที่จะต้องหยุดเล่น ทุกคนตกใจที่เห็นอีฟมีท่าทางโมโหใส่ประธานนักเรียนแบบนั้น
เลยมีคนตะโกนแซวขึ้นมา "ประธานหนิครับ สบายจะตาย สั่งๆๆๆ จริงมั้ยพี่โน้ต???" คำพูดนั้นดังมาจากกลุ่มที่นั่งวาดรูปฉากอยู่
พร้อมกับเสียงฮาของทุกคน แต่อีฟสิได้แต่งง นี่เหรอประธานนักเรียน???? o_o
"ผมก็ทำงานเหมือนพวกคุณแหละคร๊าบบ..บ..บบ.บบบ เพียงแต่งานของผมมันปิดทองหลังพระ 
มีใครจะด่าว่าผมอู้อีกมั้ยครับ......" ทุกคนห็หัวเราะกันอีกรอบ รวมทั้งตัวโน้ตเอง
แต่ยังไม่จบแค่นั้นหรอก โน้ตต่อท้ายประโยคเมื่อกี๊เบาๆ "จะด่าว่าผมอู้อีกมั้ยครับ...คุณหนู????" ตั้งใจให้อีฟได้ยินคนเดียว
พร้อมกับส่งยิ้มให้อีกเช่นเคย แต่...ว้า......- -" อีฟไม่ยิ้มตอบอีกแล้ว เดินหันหลังหนีไปเฉยเลย
หยิ่งจังวะ!!! แล้วเมื่อไหร่จะได้ค้นหาเธอสักทีหละอีฟ...... โน้ตได้แต่คิดคนเดียว
"สอบได้ด้วยแหละ เย้ๆๆ อาร์มดูสิ มีชื่อเล็กด้วย"
"ดูนี่สิเล็ก... ชื่อใครเอ่ย เย้ๆๆ เราก็สอบได้"
โน้ตได้แต่นั่งจ้องรอยยิ้มนั้น ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่ในบทละครที่อีฟได้รับบทเป็นเล็กก็เถอะ
แม้ว่ารอยยิ้มนั้นจะไม่ได้ยิ้มให้เค้าก็ตาม มันรู้สึกดีแปลกๆที่ได้เห็นยิ้มนี้ "น่ารักจัง"
........................
การซ้อมก็ผ่านไปเรื่อยๆ จนถึงวันนี้ก็ปาเข้าไป 3 อาทิตย์แล้ว.... ^^" (แอบตัดตอนเลย คนอ่านอย่าว่ากันน๊า.....)
"น้ำครับคุณหนู" โน้ตยื่นกระป๋องน้ำอัดลมให้แต่ไม่กล้าส่งยิ้มให้อีกแล้วเพราะกลัวว่าสิ่งที่ได้รับกลับมาจะเป็นแค่ความว่างเปล่าเหมือนเดิม
แต่ผิดคาด!!!! อีฟไม่นิ่งเงียบเหมือนเดิมอีกแล้ว อีฟเบ้ปากให้!! -"- อุตส่าห์จะหาโอกาสคุย ถือน้ำมาให้ด้วย เบ้ปากให้เฉยเลย
เอาวะ ยังดีกว่าไม่ตอบอะไรเลย เฮ้อ....เธอน่าค้นหาจริงๆเหรอเนี่ย
"ขอบใจนะลูกสมุน แต่อีฟไม่ดื่มน้ำอัดลมอะค่ะ ขอน้ำเปล่าได้มั้ยคะ" อีฟเริ่มจะคุยกับโน้ตบ้างแล้ว แต่ก็ยังเหมือนเดิม ผู้หญิงเฉยๆ 
ยังกะคนไร้ความรู้สึก แต่จากคำตอบที่ได้เมื่อกี๊เธอก็ยังตอบพร้อมกับยิ้มให้โน้ตด้วย
ท่าทางโน้ตจะมีความหวังแล้วนะคะเพื่อนๆ ^^" เชียร์โน้ตกันอยู่รึเปล่าอ่า.......
"อะนี่......น้ำเปล่า" โน้ตลองทำหน้าแบบไร้อารมณ์เหมือนอีฟบ้างเผื่อจะได้รอยยิ้มแบบเมื่อกี๊อีก
อีฟรับน้ำมาพร้อมกับงงนิดๆ วันนี้โน้ตมาแปลกแฮะ ไม่ยิ้มสดใสเหมือนเมื่อก่อนเลย เป็นอะไรเนี่ย แต่ก็ช่างมันเถอะ
ไม่ใช่เรื่องของเราซักหน่อย ..... แต่มันก็น่าแปลกน๊า...... แล้วเราจะสนใจเค้าทำไมเนี่ย!!! 
อีฟได้แต่มองตามโน้ตที่เดินห่างออกไปเรื่อยๆ ถามคนอื่นๆ"น้ำมั้ยครับ เอาน้ำมั้ยครับ???" 
โธ่.....- -" อีฟนึกว่าโน้ตเอามาให้เธอคนเดียวซะอีก ที่ไหนได้แจกทุกคนเลย - -" 
หวงเหรอ!!!! เง้อ..... ไม่ใช่นะ อีฟกำลังต่อต้านความรู้สึกของตัวเอง
"กลับกันได้เลยนะครับวันนี้ดึกแล้ว พอแค่นี้แหละ"
"คร๊าบ.....บบ...บบ ท่านประธาน ผมลานะครับ" มีเสียงตะโกนมาแต่ไกล
แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ