เพื่อน....ไม่ควรเรียกร้องอะไรจากเพื่อนมากเกินไป เพื่อน....ไม่ควรเข้าไปก้าวก่ายเรื่องของเพื่อนมากเกินไป เพื่อน....ห่วงใยเพื่อนได้ แต่..อย่าให้เกินขอบเขตของคำว่า "เพื่อน" เพื่อน....ไม่ควรทำให้เพื่อนรู้สึกรำคาญ เพื่อน....ควรพยายามควบคุมความรู้สึกไม่ให้เกินคำว่า"เพื่อน" เพื่อน....รักเพื่อนได้......อย่างเพื่อน เพื่อน....ทำไมถึงต้องเป็น"เพื่อน" เพื่อน....เพราะเป็นเพื่อนจึงไม่ควรคิดเป็นอื่น เพื่อน....เมื่อเปลี่ยนเป็นอะไรที่มากกว่าเพื่อน และต้องเลิกรา อาจต้องสูญเสียเพื่อน เพื่อน....ช่วยอย่าทำให้ฉันคิดเกินเพื่อน เพื่อน....ฉันคงเป็นได้แค่เพื่อน...ไม่พิเศษมากกว่านั้น เพื่อน....ฉันจะพายามเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด เพื่อน....คำๆนี้ ฉันจะท่องให้ขึ้นใจ เพื่อน....ฉันกับเธอ เรา2คน เป็นเพื่อนกัน เพื่อน คำนี้.คงดีที่สุดสำหรับเธอกับฉัน ฉันจะจำให้ขึ้นใจและจะทำให้ได้อย่างนั้น เพราะฉันรู้คำว่า"เพื่อน"นั้นสำคัญ และฉันไม่อยากเป็นคนทำลาย เพื่อน คำๆนี้เธอก็รู้ว่ามีความหมาย แต่บางครั้งฉันก็ไม่อยากได้ อาจเป็นคนบนฟ้าล่ะมั๊งที่กำหนดไว้ ฉันกับเธอจึงเป็นได้....แค่เพื่อนกัน
19 ตุลาคม 2546 16:03 น. - comment id 69890
ฉันไม่เคยมีเธอ ฉันไม่เคยมีใคร ฉันไม่มีหัวใจ ฉันมันรักใครไม่เป็น ฉันไม่มีตัวตน ฉันไม่รู้ร้อนเย็น ฉันไม่มอง ไม่อยากแลเห็นสิ่งใด คอยเตือนตัวเองอย่างนี้ เวลาอารมณ์อ่อนไหว เวลาเผชิญความเหงาที่โหดร้าย ไม่ให้ต้องเศร้าเมื่อขาดเธอ ฉันต้องไม่เป็นไร ขอแค่เพียงลืมเธอ ขอไม่เจอเธออยู่ในฝันอีกเลย
19 ตุลาคม 2546 17:37 น. - comment id 69892
ตอนนี้เท่านั้นแหละที่เราต้องท่องอะไรพวกนี้ พอผ่านช่วงนี้ไปได้เราก็จะเป็นเพื่อนกับเขาได้โดยไม่ต้องเตือนสิ่งต่างๆมากมายเหล่านี้กับตัวเอง ช่วงนี้ก็...ลำบากหน่อยนะ
19 ตุลาคม 2546 23:23 น. - comment id 69893
ค่ำคืนที่แสนจะเงียบเหงา ฉันยังคงนอนไม่หลับเช่นเคย อยู่กับหัวใจที่แสนจะว่างเปล่า เสียงเพลงที่แสนเศร้า เมื่อมองออกไปภายนอกก็เจอกับท้องฟ้าอันแสนมืดมนและน่ากลัว แสงดาวยังคงส่องแสงแข่งกับแสงจันทร์ แต่แสงแห่งหัวใจของฉันกลับช่างริบหรี่เหลือเกิน อยู่กับตัวเองพร้อมกับเพลงเศร้าๆที่สะกิดหัวใจให้มีหยดน้ำตา น้ำตา...ที่ไหลให้กับอะไรก็ไม่รู้ อาจจะเป็นไปได้ว่าน้ำตาคงหลั่งออกมาช่วยชโลมหัวใจของฉันที่ใกล้จะเหี่ยวแห้งเต็มที ค่ำคืนนี้มีน้ำตาคอยเป็นเพื่อน ช่วยย้ำเตือนไม่ให้เหงายามเขาห่าง มีน้ำตาเป็นมิตรแท้แม้ใจจาง ทุกปัญหาน้ำตาล้างชโลมใจ อยู่คนเดียวโดดเดี่ยวน้ำตาไหล ใครบางคนทิ้งไปน้ำตาหลั่ง เมื่อท้อแท้น้ำตาแก้..เพิ่มพลัง แต่ละวันผ่านพ้นปนน้ำตา ***ก็ยังดีที่มีน้ำตา***
21 ตุลาคม 2546 18:09 น. - comment id 69910
Left alone with just a memory Life seem dead and so unreal All that\'s left is loneliness There\'s nothing left to feel. All that\'s left is loneliness สิ่งที่เหลือคือความว่างเปล่า There\'s nothing left to feel. ใจเอ๋ย..ไม่เหลือสิ่งใดเลย ว่างเปล่า..เช่นเคยเป็นมา
21 ตุลาคม 2546 18:48 น. - comment id 69916
ฉันเข้าใจแล้วว่า ความเหงาสามารถทำให้ฉันคิดอะไรไปได้ต่างๆนานา หลายครั้งที่รู้สึกว่าคิดมากไปเอง และหลายๆครั้งก็ไม่สามารถควบคุมความคิดของตัวเองไม่ให้ฟุ้งซ่านได้ และหลายครั้งที่ที่ความคิดเหล่านั้นทำให้ฉันต้องเสียน้ำตา เพียงเพราะย้อนไปนึกถึงความทรงจำในวันเก่า ที่ครั้งนึงได้ถูกทำร้ายหัวใจจากความไม่ตั้งใจของใครบางคน ที่วันหนึ่งได้เดินเข้ามา และก็เดินจากไปโดยที่ฉันไม่รู้อะไรเลยซักนิดเดียว วันนี้ฉันกลายเป็นคนที่กลัวความรัก กลัวการถูกปฏิเสธ และฉันก็มักรู้สึกว่าเมื่อมีใครผ่านเข้ามา..ไม่นานเขาก็ต้องจากไป ฉันเริ่มจะรู้ตัวเมื่อเวลาของฉันหมดไปกับการนั่งคิดถึงใครบางคน ฉันพยายามสลัดมันทิ้งไป ก่อนที่มันจะสายไปกว่านี้ และมันก็จะกลับไปเป็นเหมือนเมื่อครั้งที่ผ่านมา เพราะแผลที่ยังอยู่ตอนนี้มันยังไม่เลือนหาย เมื่อนึกถึงทีไรก็เจ็บปวดทุกที แต่ว่าความสับสนก็เกิดขึ้นเมื่อมีใครคนหนึ่งได้ผ่านเข้ามาในชีวิตทำให้รู้สึกดีขึ้น แต่ไม่นานก็มีสิ่งที่ทำให้ฉันต้องย้อนไปนึกถึงความทรงจำในวันนั้น เมื่อสิ่งที่เกิดในวันนี้เป็นเหมือนเมื่อวันวานไม่มีผิด แต่ละคนเข้ามาให้ความรู้สึกดีๆเหมือนกัน โทรมาพูดคุย ให้ความสนิทสนม และพอเวลาผ่านไปก็ค่อยๆหายไป แต่วันนั้นฉันรอคอย รอรอรอ อย่างไม่มีความหวัง แล้วในที่สุดก็ไม่มีการติดต่อใดๆกลับมาอีกทั้งสิ้น แน่นอนว่าความรู้สึกในวันนั้นคือความเจ็บช้ำที่ยากจะหาคำมาอธิบาย แต่วันนี้ ฉันไม่กล้าแม้จะรอ แล้วก็บอกกับตัวเองว่าจะไม่รอด้วย และบางครั้งถ้อยคำที่พูดกับเธอไปก็อาจจะทำให้เธอสับสนว่าฉันเป็นอะไร เธอก็คงไม่รู้ว่าฉันเองก็สับสนเหมือนกัน บางครั้งก็รู้สึกอ่อนแอ บางครั้งก็เหงา บางครั้ง..รู้สึกเหมือนว่าไม่มีใคร บางครั้งก็คิดถึงเธอ และบางครั้งก็คิดถึงความทรงจำในอดีต ฉันไม่อยากจะคิดถึงมัน แต่เมื่อใดก็ตามที่มีอะไรมาสะกิดถึงอะไรต่างๆก็จะกลับมาทันที และหากเธอได้อ่านก็ขออะไรเธอซักอย่างได้มั๊ย เธอไม่จำเป็นต้องเข้าใจฉันไปหมดทุกอย่างหรอก รู้แต่เพียงว่า ฉันเสียใจที่คิดกับเธออย่างนั้น ฉันต้องการเวลามากทีเดียว เพื่อที่จะเข้าใจตัวเองให้มากกว่านี้ ***หวังว่าเธอคงเข้าใจและอภัยในสิ่งที่ฉันคิด ฉันไม่อยากทำลายความรู้สึกดีๆกับคำว่าเพื่อนที่เธอมอบให้ *****
22 ตุลาคม 2546 16:47 น. - comment id 69923
เทอเป็นคนแรกที่ให้ความคิดเห็นเกี่ยวกับกลอนของเรานะ แต่ว่าเทอเก่งมากเลย อย่าลืมติดตามอ่านเรื่องสั้นของเราละนะ
22 ตุลาคม 2546 18:24 น. - comment id 69927
้หลายครั้งที่เรามักไม่ได้สิ่งที่เราหวัง แต่อย่างน้อยส่วนหนึ่งก็เป็นของเราล่ะน่า
24 ตุลาคม 2546 12:49 น. - comment id 69935
มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง-- มีสาวคนหนึ่งกำลังจะกระโดดน้ำตาย พระรูปหนึ่งมาเห็นเข้าก้อรู้ว่าเพราะว่าคนที่เธอรักทิ้งเธอไป..พระรูปนั้นจึงบอกว่า เธอไม่ควรจะเสียใจหรอก แต่ผู้ชายคนนั้นควรจะเสียใจ เพราะได้เสียคนที่รักเค้าที่สุดไป แต่เธอ .. เธอเสียคนที่ไม่ได้รักเธอไป ทำไมเธอต้องเสียใจด้วย... จาก : รหัสสมาชิก : 4106 - weenie ชอบข้อความนี้มากเลยค่ะ
25 ตุลาคม 2546 13:48 น. - comment id 69939
เราอ่านแล้วนะ เราไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดี เราว่าทรายพยายามคิดสะว่า มันอาจจะเป็นแค่ช่วงเวลานี้เท่านั้น และสิ่งดีมันจะเข้ามาซ่อมแซมจิตใจของทรายเอง ช่วงเวลานั้นคนคนนั้นเขาจะช่วยเอง
26 ตุลาคม 2546 15:44 น. - comment id 69952
เก็บความคิดถึงไว้ให้เป็นความรู้สึกดีๆในหัวใจ เขามีทางของเขา เราก็มีทางของเรา และเรา2คนต่างเดินอยู่บนเส้นทางของตัวเอง และทางของเรา2คนก็ไม่มีวันมาบรรจบกันได้ เดือนหน้าคุณจะบวช ฉันขอส่งจิตภาวนาไปด้วย และจะพยายามคิดอะไรไม่ให้เป็นบาปและเกิดอกุศลกับตัวเอง เมื่อเห็นคุณมีทางเดินที่ดีฉันย่อมดีใจด้วย สิ่งต่างๆที่ผ่านมา ฉันให้อภัยคุณมาตลอด และก็ขออโหสิให้คุณก่อนที่คุณจะได้ห่มผ้าเหลือง ต่อจากนี้....... จะไม่มีคุณที่เคยทำให้ฉันเสียใจ จะไม่มีคุณที่เคยหลอกลวงอีกต่อไป จะมีก็แต่คุณ..ที่ฉันเคยรัก และคุณที่ฉันเคารพจนกระทั่งวันนี้ คุณ..ที่เป็นคนดี คุณ..ที่เป็นที่รักของใครๆ และคุณ..ที่อยู่ตรงนี้....มุมที่ลึกที่สุดของหัวใจ ฉันจะรอดูวันของคุณและคนของคุณ และถ้ามีโอกาส ฉันก็พร้อมจะยินดีกับคุณด้วยความจริงใจ ***** วันนี้ฉันมีความสุขที่สุด จะมีอะไรที่ดีไปกว่าการเข้าใจตัวเอง ไม่จำเป็นต้องเอาชีวิตเข้าไปพัวพันกับใคร แค่เพียงทำชีวิตที่มีอยู่ของตัวเองให้มีความสุขที่สุดและดีที่สุดก็เพียงพอ ตอนนี้ฉันกำลังพอใจกับการรักตัวเอง ไม่ต้องเอาหัวใจไปผูกพันกับใครอีกแล้ว อาจจะมีบ้างบางครั้งที่คิดว่าเราคงจะรักใครซักคน แต่มันก็ไม่ใช่ เราเพียงแค่คว้าใครคนนั้นเอาไว้เพื่อเป็นที่พักพิงทางใจเมื่อยามที่เรารู้สึกเหงาต่างหาก และเมื่อเรามองกลับมาดูอีกที เราก็จะเห็นว่า การที่เราจะรักใครซักคนมันยากนัก และมันก็ต้องอาศัยเวลาในการรู้จักกัน และถ้าหากเงาของใครคนนั้นยังไม่จางหายไปจากหัวใจ ฉันก็จะไม่มีวันรักใครเด็ดขาด มันคงจะไม่ยุติธรรมกับใครอีกคนนึง เมื่อไรที่ฉันแน่ใจว่าเขาคนนั้นคือคนเดียวที่อยู่ในหัวใจ เมื่อนั้นแหละ ฉันถึงจะ...รัก*****
27 ตุลาคม 2546 11:19 น. - comment id 69959
.......
27 ตุลาคม 2546 11:42 น. - comment id 69960
เราอ่านแล้ว เธอกำลังสับสนกับตัวเองอย่างมาก มันก็เป็นงี้แหละ ความรัก ความเหงา แต่เราต้องเจอใครต่อใครอีกมากมาย อ่ยาไปยึดติดกับมันเลย ของอะไรที่ไม่ใช่ของเรามันก็ไม่ใช่แต่อะไรที่มันใช่ของเราถึงแม้มันจะเป็นยังไงมันก็เป็นของเราอยู่ดี เพียงแต่รอวันที่เราจะได้ครอบครองมันจริงๆ ต้องพยายามไม่อยู่คนเดียว ไม่ฟังเพลงเศร้า ไม่มองคนสองคนที่เค้าเดินจับมือกัน แล้วหันหน้าไปคุยกับแม่แค่นี้ควาทรู้สึกอะไรบางอย่างอาจหายไปเลย:-)
28 ตุลาคม 2546 18:30 น. - comment id 69993
+++เรามีอดีตเพื่อปัจจุบัน เรามีปัจจุบันเพื่ออนาคต อนาคตทำให้เรามีความหวัง และความหวังทำให้เรามีแรงในการก้าวเดิน แต่หากเราไม่รู้จักความผิดหวังในอดีต วันนี้เราก็คงไม่แข็งแรงอย่างที่เป็นอยู่ ความผิดหวังที่ผ่านมาจะทำให้เราไม่หวั่นกลัวกับอุปสรรคและขวากหนามที่รออยู่ข้างหน้า เพราะอย่างน้อย..เราก็ได้เรียนรู้แล้วว่ารสชาดของมันเป็นอย่างไร......วันนี้ฉันจึงมีแรงที่จะก้าวต่อไป....และพร้อมที่จะเผชิญกับมัน+++
12 พฤศจิกายน 2546 18:37 น. - comment id 70157
ตะแหง่ว เขาจะโกรธฉันรึปล่าว กับเรื่องราวที่ผ่านมาคราวนั้น ไม่ได้คิดว่าเธอมองมันสำคัญ หรือว่าที่ผ่านมานั้นฉันทำให้เธอไม่พอใจ ไม่สบายใจเลยนะ ขอร้องล่ะ..อย่าโกรธเลยได้ไหม ฉันก็ไม่รู้เธอจะคิดมากไป แต่สัญญาได้ว่าไม่ได้ตั้งใจจริงๆ กลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะ อยากขอโทษเธอในทุกสิ่ง อยากบอกว่าเธอเป็นคนที่น่ารักจริงๆ เป็นเพื่อนที่ดียิ่ง....คนเดียวจริงๆเท่าที่ฉันมี เธอโกรธฉันใช่มั๊ย เธอหายไปเลยนะไม่โทรมานานแล้ว ฉันไม่รู้จะทำยังไงให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิม.......รู้มั๊ยว่าฉันคิดตลอดเวลาเลยนะ ฉันกลัวว่าเธอจะเข้ามาอ่าน ก็ที่ฉันบอกเธอตอนนั้นไง ว่าไม่ให้เข้ามาอ่านเด็ดขาด ฉันควรทำยังไงดี.......
16 พฤศจิกายน 2546 12:07 น. - comment id 70229
เราอยากจะบอกคนเขียนว่าความรู้สึกของเธอในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรไปกับเราหรอก เราเห็นใจเธอนะเพราะเราเองก็เป็นเหมือนเธอ เราคิดกับเพื่อนคนนึงเกินกว่าคำว่าเพื่อน ความจริง...มันก็ไม่ใช่ความผิดของเราสักหน่อย แต่เป็นเพราะเขา...เขาคนนั้นเข้าทำให้เราหวั่นไหวเอง โดยเรื่องมันมีอยู่ว่า ทุกๆครั้งที่ทะเลาะกัน เขาจะเข้ามาง้อเราทุกครั้งแม้ว่าเราจะเป็นฝ่ายผิดก็ตาม วิธีการง้อของเขาก็คือโทรมาหาเพราะไม่อยากให้เพื่อนๆที่โรงเรียนรู้ ในตอนแรกเราเองก็รู้สึกเกรงใจเหมือนกันที่เขาทำแบบนี้เพราะไม่นึกว่าเราจะสำคัญกับเขามากขนาดนี้ บ่อยครั้งที่ทะเลาะกันเพราะอารมณ์ร้อนของฉันจนฉันคิดว่ามันคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วล่ะที่เขาจะมาง้อ แต่เขาก็โทรมาง้อฉัน พอฉันยังไม่ยอมคืนดีเขาก็เขียนข้อความเป็นกลอนบ้าง เป็นเพลงบ้าง เป็นคำพูดบ้างใส่ในสมุดของฉันหรือไม่ก็ใส่กระดาษเล็กๆเพื่อไม่ให้เพื่อนๆในห้องรู้ เวลาทำงานฉันจะเป็นคนที่เอาจริงเอาจังจนบางครั้งถึงกับเครียดลงกระเพาะอาหาร เขาก็บอกฉันว่าอย่าเครียดมากเกินไป...เป็นห่วง ตอนฉันเครียดหรือไม่สบายเรื่องงานในห้องเขาก็เข้ามาปลอบใจฉันและให้กำลังใจฉัน ตอนนั้นฉันเป็นที่กำลังใจเข้มแข็งมาก เป็นคนไม่แคร์ใครเพราะฉันเป็นหัวหน้าห้องงานทุกอย่างฉันจึงต้องรับมาผิดชอบ ไหวไม่ไหวฉันก็ต้องทำ แต่พอเขาเข้ามาใกล้ฉันความเข้มแข็งของฉันเริ่มหายไป มีอยู่ครั้งหนึ่งฉันร้องไห้ เขาก็รีบวิ่งเข้ามาถามฉันด้วยความกระวนระวายว่าฉันเป็นอะไร แต่ฉันก็ยังไม่สนใจเขาอยู่ดี ระยะหลังๆเราก็มีเรืองทะเลาะกันโดยไม่รู้สาเหตุแต่ฉันก็รู้ว่าฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย ไม่อยากจะทะเลาะกับเพื่อนเลย แต่เขาก็เข้ามาขอโทษฉันอีก ทำให้ฉันรู้สึกสบายใจที่เขาช่วยคลายสถานการณ์ให้
16 พฤศจิกายน 2546 12:23 น. - comment id 70230
จนกระทั่งความรู้สึกบางอย่างเข้ามาในใจฉัน ฉันเริ่มรู้สึกว่าเขาต้องชอบฉันแน่ๆ ฉันเองก็เห็นใจเขาที่เขาทำเพื่อฉันมากมายฉันจึงคิดว่า...ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องมอบความรักตอบเพื่อแทนคำขอบคุณเขาบ้าง ฉันมานอนทบทวนความรู้สึกของฉันทั้งคืนและตั้งใจว่าจากนี้ต่อไปจะทำทุกอย่างเพื่อเขาบ้าง พรุ่งนี้เช้าฉันจะต้องบอกความในใจแก่เขาให้ได้ แต่แล้วเช้าวันจันทร์ฉันก็ต้องเข้ารพ.เพราะอาการปวดหัวกำเริบ พอฉันกลับมาบ้านฉันก็ยิ่งแน่ใจอีกเมืรู้ว่าเขาโทรมาถามอาการของฉันที่บ้านหลายครั้งทีเดียว พอไปถึงรร.ฉันก็ไปนั่งกับเขาพร้อมกับพูดคุยถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาและขอร้องให้เขาโทรหาฉันบ้าง เขาก็โทรไปฉันรู้สึกมีความสุขอย่งบอกไม่ถูกแต่ดูเหมือนว่าเขาเปลี่ยนไปฉันจึงถามเขาว่าเป็นอะไรไป สิ่งที่ฉันทำดีตอบแทนเธอไม่รู้สึกดีบ้างเลยเหรอ เขาตอบฉันว่า เขาไม่อยากจะทำอะไร ไม่อยากจะหวังอะไรอีกแล้ว เพราะสิ่งที่ตอบแทนเขามาก็คือการเฉยชา ฉันร้องไห้และถามว่าต้นเหตุคือฉันใช่ไหม ฉันเค้นให้เขาตอบ เขานิ่งอยู่นานแล้วตอบว่าใช่! ฉันจึงเขาว่าขอให้เขาหวังอีกครั้งหนึ่งเพราะจากนี้ต่อไปฉันจะไม่ทำให้เขาผิดหวังอีก เขาบอกว่าขอเวลา1คืนเพื่อคิดทบทวนเรื่องต่างๆแล้วจะบอก
16 พฤศจิกายน 2546 12:29 น. - comment id 70231
ที่รร. เขายังไม่ยอมบอกฉันจนฉันร้องไห้และบกว่าเขาใจร้ายปล่อยให้ฉันรอ เขาเองก้บอกว่าเขาก็เคยเป็นแบบฉันเหมือนกันแล้วเขาก็จับมือฉันแล้วบอกว่า\"เราคิดตรงกันนะ\" แล้วเขาก็ยิ้มให้เขาบอกว่า เขายังเหมือนเดิมเมื่อ่อนเคยเป็นยังไงเดี่ยวนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้น มันทำให้ฉันยิ้มอออกและคิดว่าความรักมันทำให้ฉันมีความสุขอย่างนี้เอง มันทำให้ฉันก้าวไปข้างหน้าก็ไม่กลัว จะทำอะไรก็ไม่กลัวเจ็บอีกต่อไปเพราะฉันคิดว่าถึงฉันล้มก็ยังมีคนดึงฉันขึ้นมา ถึงฉันเจ็บก็ยังมีคนเจ็บกับฉัน ฉันมั่นใจเพราะว่ามีเขาอยู่ข้างๆ
16 พฤศจิกายน 2546 12:44 น. - comment id 70233
ความรู้สึกนั้นมันดำเนินมาเรื่อยๆ เวลาฉันโกรธเขามาง้อเมือนเดิม จนกระทั่ง...ฉันรู้สึกหึงขาที่เขาใกล้ชิดกับคนอื่นมากไป ฉันร้องเพราะน้อยใจเขาที่เขาไม่มาง้อ เขาไปที่บ้านฉัน ฉันดีใจมากที่มาแขมาบอกว่า ฉันคิดมากไปหรือเปล่า เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไม่ใช่เหรอ...(เอาไว้วันหลังจะมาเล่าต่อนะ ...ฉันอ่านบทความของเธอแล้วรู้สึกซาบซึ้งเพราะมันตรงกับฉันด้วย ฉันเองก็เสียใจแต่ไม่รู้จะกลั่นกรองออกมาเป็นตัวหนังสือได้ยังไงจึงระบายให้เธอฟัง หวังว่าเราคงเป็นเพื่อนกันได้นะ)
16 พฤศจิกายน 2546 17:43 น. - comment id 70245
สวัสดีจ๊ะออย....ดีใจนะที่ได้รู้จักเธอ และดีใจที่เธอได้เข้ามาอ่านเรื่องของฉัน อย่างน้อย เราก็เคยมีความรู้สึกแบบเดียวกัน ยินดีนะหากเธอจะระบายอะไรกับฉัน เพราะอย่างน้อยฉันก็ได้ผ่านเรื่องราวแบบนี้มาจนกระทั่งเดี๋ยวนี้ฉันเข้มแข็งแล้ว วันเวลาช่วยเราได้มากเลยทีเดียว หากเธอรักใคร...เธอต้องอย่าหวังมากจนเกินไป รักเพราะรัก รักแล้วพยายามเข้าใจ เอาใจใส่ดูแล ไม่จำเป็นหรอกว่าเค้าจะให้อะไรตอบแทนเธอมา แต่สำคัญอยู่ที่ว่าเธอได้ทำอะไรให้คนที่เธอรักบ้าง แต่การให้ก็ใช่ว่าเราจะให้หมดทุกสิ่งทุกอย่างจนลืมนึกถึงตัวเองนะ อย่างน้อย..ทุกอย่างต้องอยู่ที่ความพอดี .... แล้วเธอก็จะมีความสุขกับความรัก ++++ฉันมักจะดีใจที่เห็นทุกคนมีความรัก และมีความสุขกับมัน แต่ฉันมักจะเสียใจ ที่เห็นใครบางคนรักอย่างผิดๆ เพราะฉันก็เคยรู้สึกถึงความรักในแบบนั้น และรู้ด้วยว่า จุดจบของมันเจ็บปวดเพียงใด ขอให้เธอโชคดีกับความรักนะ ฉันจะคอยฟังเรื่องราวจากเธอต่อไป+++++++++ ยินดีที่ได้รู้จักกับเธอจ๊ะ หากอยากติดต่อกับฉันก็ส่งเมลล์มาหาได้ที่นี่นะ sai.it@chaiyo.com หรือจะเข้ามาเขียนที่นี่ก็ได้ แล้วฉันจะคอยเข้ามาอ่าน
26 พฤศจิกายน 2546 18:57 น. - comment id 70316
ฉันคือใครบนโลกกว้าง คอยเดินทางตามเก็บฝัน ที่ร่วงหล่นเมื่อวานวัน มาเติมฝันอันยาวไกล นับล้าน-ล้าน เส้นทาง นับหมื่นฝันที่หล่นหาย ตะวันขึ้นและดับ นับความเดียวดาย ฉันคือใครในคืนวันที่ผ่านมา ในสายลมที่พัดพร่ำไหว ในใบไม้ที่แกว่งไกวอย่างโรยล้า ในเม็ดฝนที่ปะปนหยดน้ำตา ในความเหว่ว้าวันนั้นฉันคือใคร ฉันไม่ใช่สายลมแห่งความอาทร ฉันเป็นเพียงผู้เร่ร่อนในความอ่อนไหว ฉันไม่ใช่แสงจันทร์หรือดาวดวงใด ฉันเป็นเพียงผู้มีหัวใจแห่งศรัทธา ฉันอาจอบอุ่นและเหน็บหนาว ฉันอาจอ่อนหวานและก้าวร้าวไม่ห่วงหา ฉันอาจเข้มแข็งในความอ่อนแอเสมอมา ฉันอาจยิ้มและเสียน้ำตาได้พร้อมกัน ฉันคือใคร.ในความรู้สึก ในส่วนลึกเธอมองฉันเป็นแบบไหน หากฉันคือคนไม่สำคัญอะไร ก็อยากให้รู้ไว้ฉันคือความรักที่มีให้เธอ
28 พฤศจิกายน 2546 21:22 น. - comment id 70325
วันเกิดของฉันปีนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุด ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคน กับทุกสิ่งที่มอบให้ ฉันจะไม่มีวันลืมวันนี้
30 พฤศจิกายน 2546 19:59 น. - comment id 70350
ขอบคุณของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดในวันเกิดของฉัน แม้มันจะผ่านมาแล้วสองวัน แต่วันนี้ฉันก็ยังได้รับความประทับใจที่ทุกคนในครอบครัวมอบให้ อยากบอกว่า ใจที่ให้ฉันนั้นมีค่ามากกว่าสิ่งของใดๆทั้งหมด ขอบคุณทุกคนมากนะคะ รักพ่อ-แม่ พี่เอ้ พี่น้ำ และเพื่อนๆทุกคนมาก
2 ธันวาคม 2546 18:14 น. - comment id 70369
คิดถึงที่สุด คิดถึงจนอยากโทรไปหา แต่กลัวจะไปรบกวนเวลาของเธอ ++แล้วเราคงได้พบกัน ้พราะฉันยังเฝ้ามองเธออยู่ตรงเส้นขอบฟ้า /บอลลูน/++
9 ธันวาคม 2546 17:12 น. - comment id 70420
เพราะเป็นเพื่อนถึงไม่กล้า
11 ธันวาคม 2546 14:18 น. - comment id 70439
มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง-- มีสาวคนหนึ่งกำลังจะกระโดดน้ำตาย พระรูปหนึ่งมาเห็นเข้าก้อรู้ว่าเพราะว่าคนที่เธอรักทิ้งเธอไป..พระรูปนั้นจึงบอกว่า เธอไม่ควรจะเสียใจหรอก แต่ผู้ชายคนนั้นควรจะเสียใจ เพราะได้เสียคนที่รักเค้าที่สุดไป แต่เธอ .. เธอเสียคนที่ไม่ได้รักเธอไป ทำไมเธอต้องเสียใจด้วย... ชอบข้อความนี้มากเลยค่ะ พี่ก็ชอบเหมือนกันค่ะ
11 ธันวาคม 2546 14:24 น. - comment id 70440
น้องเป็นคนหนึ่งที่มีความคิดได้เข้าใจตัวเอง พี่ชอบคนที่คิดแบบนี้มาก ยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบเขียนออกมาเรื่อยๆนะคะพี่จะรออ่าน