สายใยมหัศจรรย์แห่งมิตรภาพอันแท้จริง

tir

เพื่อนรักของฉัน
	แม้จะเนิ่นนานเกินนับนิ้ว  กับกาลเวลาที่หลนหายไป  นานแล้วที่ไม่ได้พบเห็นหน้า  ไม่ได้พูดจาประสาเพื่อนรักกันเหมือนเคยแต่เต่างก็รู้ดีว่า  สายใยแห่มิตรภาพที่เราร่วมถักสาน  นับตั้งแต่วันแรกที่สะกดคำว่า  เพื่อน  ด้วยกันมานั้น  ยังคงระโยงระยางเป็นเส้นใยเหนียวแน่นอยู่ในห้องของความทรงจำ
แมงมุมเพื่อนรัก แม้จะเป็นแค่หนังสือสำหับยาวชนชุดก่อนนิทรา  แต่มันเป็นหนังสือเล่มแก  ที่ทำให้เรามองเห็นเส้นใยแห่งมิตรภาพแท้จริงได้อย่างชัดเจน  ชีวิตไม่อาจเลือกเกิดได้  มันอยู่เหนือความสามารถของพระเจ้าที่มนุษย์เกิดมามีโชคเท่ากันทุกคน  แต่พระเจ้าก็มักจะเข้าข้างมนุษย์ที่บอบบาง  อ่อนแอให้มีโชคที่วิเศษยิ่งกว่าโชคใดๆ  คือการได้มี  เพื่อนแท้  เป็นเรื่องที่น่าคิดไม่น้อยว่าทำไมคนยากจน  มักจะมีเพื่อนรักที่ยอมตายแทนกันได้มากกว่าเศรษฐีมีเงิน  ทำไมประธานาธิบดี  จึงมีเพื่อนี่จริงใจไม่ได้เท่าที่กรรมกมี
เหมือนที่  วิลเบอร์  ลูกหมูใน  แมงมุมเพื่อนัก  ซึ่งเกิดมาอ่อนแอ  ตัวเล็กบอบบางจนเหมือนหนูมากกว่าหมู  เจ้าของจึงจะฆ่ามันทิ้งเพราะไม่อยากเป็นภาระเลี้ยงดู  โชคดีที  เฟิร์น  หนูน้อยวัย  8ขวบ  หยุดมือที่ถือขวานของพ่อไว้ด้วยค้ำองขอต่อชีวิตวิลเบอร์ว่า  ช่วยไม่ได้เลยที่มันบังเอิญเกิดมาตัวเล็ก  ถ้าหนูเกิดมาตัวเล็กอย่างมันล่ะ  พ่อจะฆ่าหนูไหมนะ  หนูน้อยเลือกหมูน้อยตัวเล็กและขี้โรคเป็นเพื่อน  และความเป็นเพื่อนนั่นเองที่ฉุดมันให้อดจากความตายเป็นครั้งแรก  สังคมแห่งกาแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นเช่นทุกวันนี้พยายามสอนให้มนุษย์เชื่อและยึดในคำพูดที่ว่า  โลกนี้ไม่มี่ว่างเหลือให้คนอ่อนแอ  แต่ไม่มีใครเคยสอนว่า  สงครามมักจะเริ่มต้นจากคนที่เข้มแข็ง  ซึ่งทำให้โลกมีที่ว่างเหลือมากเกินไป  บางที่ในอนาคตอันใกล้  โลกอาจเหลือเพียงโลกเปล่าๆไม่มีผู้คนและไม่มีมิตรภาพใดๆเหลืออยู่  ถ้าปราศจากคนอ่อนแอที่ต้องการเพื่อน  และเข้มแข็งที่ต้องการเป็นเพื่อนกับคนอ่อนแอ
เพื่อนรัก  เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กผอมบาง  บางสวนของชีวิตเธอหายไป  นับตั้งแต่วันกี่เธอถูกทำให้เกิดมาในโลกนี้อย่างโดดเดี่ยว  ไม่มีแม่  เมื่อโตขึ้นบ้านก็ค่อยๆหายไปฉันจึงดีใจที่เธอบอกกับฉันเสมอว่า  เพื่อน  ช่วยทำให้ชีวิตบอบบางของเธอแข็งแรงขึ้น
อย่าหายใจแรง  เดี๋ยวชีวิตจะปลิวหาย  เพื่อนๆพูดหยอกล้อเธอเสมอ  เมื่อเห็นผู้หญิงร่างบางเล็กอย่างเธอเผลอถอนหายใจแรง  เธอจะมองหน้าเพื่อนแล้วถามกลับ  พวกแกกำลังสอนอะไรฉันอีก  เรื่องชีวิตนั้น  ฉันรู้ดีว่าฉันสอนไม่ได้หลอก  เพราะขณะที่ฉันเรียนรู้ชีวิตจากความคิด  แต่เธอเรียนรู้ชีวิตและด้วยชีวิตของตัวเอง  จะมีก็แต่มิตรภาพเท่านั้น  ที่เราจะใช้หัวใจเรียนรู้เพื่อนไปพร้อมๆกัน
เมื่อวิลเบอร์โตขึ้น  กลายเป็นลูกหมี่อ้วนท้วนสมบูรณ์จากความรักเอาใจใส่ดูแลที่หนูน้อยมีให้มันเสมือนเพื่อนคนหนึ่งวิลเบอร์จึงจะถูกขายต่อพ่อค้า  พ่อของหนูน้อยบอกกับเธอว่า  ลูกเลี้ยงมันมา  สนุกกับมันมากพอสมควรแล้ว  เดี๋ยวนี้มันโตพอที่ควรจะขายเสียที  ฉันรู้สึกเศร้าใจ  เมื่อได้ยินผู้ใหญ่บังคับให้ลูกของตัวเองเลิกคบกับเพื่อนบางคน  ด้วยมองเห็นแค่มุมที่ลูกและเพื่อนชวนกันออกไปเที่ยวเตร่สนุกสนาน  โดยไม่ยอมมองมุมที่ลูกกับเพื่อนกอดคอกันร่วมทุกข์  การจะมอง  เพื่อนของใคร  ที่ไม่ใช่เพื่อนเ  จึงต้องใช้หัวใจที่ละเอียดมองแทนดวงตา  ซึ่งเคยชินกับการมองเห็นวัตถุเพียงไม่กี่ด้าน  แต่ไม่สามารถมองลึกเข้าไปข้างในได้แท้จิงแล้วฉันเชื่อว่ามี่ใครที่จะมีเพื่อนไว้แค่เล่นสนุกสนานเมื่อหมดสนุกก็ผลักเพื่อนออกจากชีวิต   แต่เพื่อนคือส่วนหนึ่งของชีวิต  มิใช่ครื่องเล่นในสวนสนุกแต่อย่างใด
โชคดีอีกครั้งของเจ้าหมูน้อยที่เฟิร์นไม่ได้คิดว่าเธอเป็นแค่หมู  แต่คิดว่ามันคือเพื่อน  หนูน้อยจึงขอให้พ่อเธอขายมันให้กับลุงของเธอเพื่อี่เธอจะได้ไปเยี่ยมเพื่อนคนนี้ดุ้กเวลาที่ต้องการ  และในโรงนาบ้านใหม่แห่งนั้นเอง  วิลเบอร์ได้พบเพื่อนใหม่มากมาย  ไม่ว่าจะเป็นห่านี่พูดติดอ่าง  รังเกียจจะเป็นเพื่อนกับหมู  เจ้าหนู  เมเปิลตัน  ซึ่งจะช่วยเพื่อนก็ต่อเมื่อมีสิ่งแลกเปลี่ยน  และเพื่อนใหม่ที่ชื่อ  ชาร์ลอตต์  หมูน้อยไม่คิดว่ายามี่มันแสนเหงาอยู่ในเวลานี้และต้องการเพื่อนมากที่สุด  มันจะได้เพื่อนเป็นแมงมุมวึ่งแฝงตัวจ้องมองวิลเบอร์อยู่บนเพดานโรงนา  และเฝ้าอคอยี่จะได้เป็นเพื่อนกับมันมาตั้งแต่วันแรกสำหรับคนสองคนที่ได้กลายเป็นเพื่อนรักของกันและกัน  ฉันเชื่อว่าเขาและเพื่อนจะต้องเคยคุยกันว่า  อะไรให้เมารู้จักและกลายเป็นพื่อนรักของกันและกันได้?
ถ้าเธอจำได้  ครั้งหนึ่งเธอเคยพูดถึงความเป็นเพื่อนี่เกิดขึ้นของเราว่า  แกอาจคิดว่าแกพลัดหลงเข้ามาในชีวิตฉันก็ได้แต่สำหรับฉันนั้น  ฉันตั้งใจที่จะเดินเข้ามาเป็นเพื่อนกับแก  ฉันรู้ดีว่าเธอพูดด้วยความน้อยใจในชีวิตที่ขาดหายไม่สมบรูณ์ของตัวเอง  แต่ขอให้เชื่อเถอะว่า  สำหรับความเป็นเพื่อน  ไม่มีใครที่จะเดินพลัดหลงเข้ามาในชีวิตของใครได้เพราะทุกคนมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธใครให้มาเป็นเพื่อน  และเลือกใครให้เป็นเพื่อนด้วยตัวเอง  เหมือนที่ชาร์ลอตต์ตั้งใจเดินเข้ามาเป็นเพื่อนของวิลเบอร์  และวิลเบอร์ที่เคยหวาดระแวงในมิตรภาพของเพื่อนใหมี่มีแดขา  มีขนตามตัวดูน่าขยะแขยง  แต่มันได้ให้โอกาสตัวเองี่จะเรียนรู้เพื่อนใหม่  จนสุด้ายมันพบว่า  แมงมุมอย่างชาร์ลอตต์นั้นเป็นเพื่อนี่มีน้ำใจงดงามเพียงใด
การเปิดใจให้ใครบางคนข้ามาเป็นเพื่อน  และเรียนรู้นิสัยของเขา  ก่อนที่จะตัดสินใจแค่ตี่เห็น  ฉันจึงถือว่ามันคือการ  ให้โอกาสตัวเอง  มากกว่าจะเป็นกา  ให้โอกาสคนอื่น  เพราะเมื่อเพบว่าเขาคือเพื่อนแท้  มันจะเป็นางวัลยิ่งใหญ่ของชีวิตี่ได้มาฟรีๆ  โดยไม่ต้องลงทุนอะไรเลย
วิลเบอร์เต็มไปด้วยความเศร้าโศก  เมื่อรู้ข่าว้ายที่มันจะถูกฆ่าเพื่อเอาเนื้อไปขาย  ชาร์ลอตต์ไต่เข้ามาอยู่ใกล้ๆ  มันปลอบโยนว่ามันจะช่วยไม่ให้วิลเบอร์ตาย  ทั้งที่มันยังนึกไม่ออกเลยว่าจะช่วยเพื่อนอย่างไร
เธอเคยเป็นไหม  ที่เห็นเพื่อนรักร้องไห้จมอยู่กับปัญหาที่หนักอึ้ง  แม้รู้ดีว่ามือของไม่อาจแม้แต่จำให้ภูเขาที่เพื่อนแบกไว้ทั้งลูก  ขยับไหวได้แค่เพียงเล็กน้อย  แต่เราก็ยังพูดปลอบโยนเพื่อนด้วยความห่วงใย
แม้ว่าไม่อาจช่วยเพื่อนแก้ปัญหาบางปัญหาได้  ก็อย่าลังเลที่จะไปอยู่เป็นเพื่อนเขา  เพราะบางทีแค่การได้รู้ว่ายังมีเพื่อนยืนเคียงข้าง  ในยามที่ชีวิตต้องกาใครสักคน  นั้นก็เพียงพอที่จะลายภูเขาด้วยตัวเขาเอง
สำหรับชาร์ลอตต์  หลังจากี่มันรับปากว่าจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยไมให้เพื่อนของมันต้องถูกฆ่า  มันได้แต่ครุ่นคิดหาหนทางที่จะช่วยเพื่อนให้ได้
คืนหนึ่งขณะที่ทุกชีวิตหลับใหลอย่างมีความสุข  ชาร์ลอตต์  ได้ทำสิ่งที่ตัวเองเคยคิดไม่ออก  และไม่คิดว่ามันจำได้    มันใช้เวลาทั้งคืน  ไม่ยอมหลับหรือหยุดพักแม้แต่วินาทีเดียว  เพื่อถักเส้นใยให้เกิดตัวหนังสือว่า  หมูวิเศษ  อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยและงดงามที่กลางใยแมงมุมใหญ่
มันทำให้เพื่อนของมันซึ่งเป็นหมูธรรมดาๆๆ  ตัวหนึ่ง  กลายเป็น  หมูวิเศษ  ในสายตาของคนทั่วไ  จนวิลเบอ์รอดพ้นจากการถูกฆ่า  ชาร์ลอตต์รู้ว่าไม่มีหมูตัวใดจะโชคดีเท่าตนที่ได้มีเพื่อนแท้  มันจึงรู้ถึงคุรค่าของมิตรภาพว่าเป็นสิ่งที่มันปารถนากว่าสิ่งใดในโลก
เพื่อนรัก  ความรักที่มีอยู่มากมายหลายประเภทในโลกนี้มีเพียงไม่กี่อย่างหลอกที่เจะเยกมันต็มปากว่าเป็น  ของจริง  นิทานเองแมงมุม  ใกล้จบลงแล้ว  ในสองบทสุดท้ายของเรื่องที่แสนสะเทือนใจ  และประทับใจจนทำให้เราร้องไห้อีกแล้วต่างจากี่แคยเสียน้ำตาให้กับมันเมื่ออ่านครั้งแรกๆ
ครั้งนั้นเราร้องไห้กับชาร์ลอตต์  ที่ตามไปช่วยถักใยให้วิลเบอร์ชนะเลิศในการปะกวดหมูประจำปี  ซึ่งจะทำให้วิลเบอร์มีชีวิตี่ยาวนานขึ้น  โดยมันไม่ยอมปริปากบอกเพื่อนของันเลยว่ามันกำลัง้องแก่และอ่อนแงเต็มที  แม้มันจะรู้ว่าหากใช้พละกำลังที่เหลืออยู่น้อย  ถักสายใยให้เพื่อนแล้วมันจะต้องตายลง  แต่มันก็ได้เลือกที่จำเพื่อเพื่อนของมัน  โดยไม่กลัวที่จะต้องแลกด้วยชีวิต  เส้นยี่มันมีโอกาสถักสานเป็นตัวหนังสือมอบให้เพื่อนของมันเนครั้งสุดท้ายคือคำว่า  อ่อนโยน  
ตั้งแต่นั้นชาร์ลอตต์ก้ขยับเขยื้อนไม่ได้อีกเลย  วันรุ่งขึ้นร้านรวงถูกรื้อถอนขนกลับไป  ชิงช้าสวรค์  ม้าแข่ง  สิ่งของต่างๆๆฯลฯ จนบริเวณงานโล่งกลายเป็นที่ว่างเปล่า  ชาร์ลอตต์ตายในวันนั้น  ทุกสิ่งเงียบสงัด  เหลือไว้แต่ขวดเปล่าและกองขยะกลาดเกลื่อน  ไม่มีใครสักคนจะรู้ว่าชาร์ลอตต์ผู้มีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในงานนี้  ต้องนอนตายอยู่เดียวดายในบริเวณงานนั่นเอง
เธอเคยสงสัยไหมว่า  ทำไมคนบางคนพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อเพื่อนโดยไม่คำนึงถึงว่าตัวองจะเดือดร้อนแค่ไหน  หรือว่าขำเพราะอยากให้เพื่อนักเขาทำเพาะว่ารักเพื่อน  เหมือนที่วิลเบอ์ถามชาร์ลอตต์ด้วยความตื้นตันว่า
ทำไมเธอช่างดีต่อฉันเสียเหลือเกิน
ดีจนไม่มีทางตอบแทนเธอได้เลย
เธอเป็นเพื่อนฉัน  ชาร์ลอตต์ตอบ
นั่นเป็นกาเพียงพอแล้ว  เราทำเพื่อเธอก็เพราะเรารักเธอมาก  อีกอย่างหนึ่งชีวิตมายถึงอะไร  เราเกิดมาในไม่ช้าเราก็ตาย  แมงมุมไม่เคยทำประโยชน์ให้ใครนอกจากชักใยให้รกโลก  การที่เราช่วยชีวิตเธอไว้  อาจทำให้ชีวิตของฉันมีค่าขึ้นบ้างกระมัง
มีอะไรซ่อนอยู่ในคำพูดของชารลอต์มากมาย  เพียงแต่ใครจะใช้หัวใจของความเป็นเพื่อนค้นพบ
ก่อนที่ชาร์ลอตจะตายไปจากโลกนี้อย่างเดียวดายวิลเบอร์ตอบแทนความเป็นเพื่อนให้มันเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายด้วยการอบรังไข่ของชาร์ลอตต์ไว้ที่ปลายลิ้น  ขณะที่มันถูกต้อนเข้ากรงวิลเบอร์แหงนขึ้นไปหลิ่วตาให้ชาร์ลอตต์ ซึ่งชาร์ลอตต์ก็รู้ว่าวิลเบอร์ต้องการกล่าวคำอำลา  แต่ทำไม่ได้  ชาร์ลอตต์รู้และมั่นใจด้วยอีกว่าลูกๆ  ของตนจะปลอดภัย
ตลอดฤดูหนาว  วิลเบอร์เฝ้าระมัดระวังถุงไข่ของชาร์ลอตต์ราวกับลูกแมงมุมี่จะออกมั้งหมดนั้นเป็นลูกของตัวเองวิลเบอร์จะนอนอยู่ใกล้ๆเพื่อให้ลมหายใจของมันช่วยให้อบอุ่นขึ้นและเมื่อลูกๆของชาร์ลอตต์ออกมาเป็นตัว  แม้ลูกแมงมุมเหล่านั้นจะย้ายไปจากโงนาที่วิลเบอร์อยู่  แต่จะมีแมงมุมเหลือสองสามตัวที่อยู่เป็นเพื่อนกับวิลเบอร์และมันจะเล่าถึงตำนานความเป็นเพื่อนที่ชาร์ลอตต์มีต่อมันให้ลูกๆของชาร์ลอตต์ฟัง
ความเป็นเพื่อนของเรากับเธอ  ก็ไม่ต่างจาก  แมงมุมเพื่อนรัก  มันจะเป็นตำนานที่เราจะเล่าให้ลูกหลานฟังในวันข้างหน้าอย่างไม่มีบทอวสานของความเป็นเพื่อน  เป็นสายใยมหัศจรรย์ที่จะถูกโยงไว้ด้วยกันตลอดกาล