ในช่วงเวลาที่เหลือ ตอนที่ 3

yacoolmi

"คนเยอะเนาะแอน" ฝุ่นพูดขณะเข้ามาในบริเวณงาน "นั่นสิ ไปข้างหน้านู้นมั้ยฝุ่น" "ดีเลย จะได้เห็นชัดๆ" แอนและฝุ่นพากันเบียดเสียดเข้าไปข้างหน้าให้ได้ แต่มือของทั้ง 2 ก็หลุดออกจากกัน ฝุ่นชักเริ่งกลัว แต่จู่ๆ ก็มีมือกลับมาจับที่ข้อมือฝุ่นตามเดิม แล้วพากันเบียดเสียดผู้คนไปยังหน้าเวที เสียงเพลงกระหึ่มขึ้น ทุกคนต่างส่งเสียงกรี๊ด กันใหญ่ "กรี๊ดดดดดดด" นี่ไม่ใช่กรี๊ดตามคนอื่นหรอกนะ แต่มือคนที่มาจับข้อมือฝุ่นนั้นน่ะ มันเป็นมือของผู้ชายชัดๆ ฝุ่นรีบสบัดมือออก "ปล่อยนะ" "เดี๋ยวก็หลงอีกหรอก" เสียงนี้ฝุ่นคุ้นๆ ขึ้นมา พอไฟจากส่งมาที่ฝุ่น เธอก็เห็นหน้าคนที่ฉวยโอกาส จับมือเธอ แล้วก็ไม่ใช่ใครที่ไหนกัน นั้นคือ พลคนที่กัดกับเธอทุกวันนั้นเอง "นี่นายทำไมมาได้ล่ะ" "เอาเหอะน่า" ตอนนี้ฝุ่นรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาแล้วล่ะเพราะมีคนที่อยู่ไกล้ๆ และพลก็จับข้อมือฝุ่นไว้จบการแสดงจบ 
     พลเดินจับข้อมือฝุ่นออกมาเมื่อ คอนเสิตร์นั้นจบลง "นี่นายยังไม่ได้บอกชั้นเลยนะ ว่านายมาได้ไง" "ชั้นก็มาดูของชั้นน่ะสิ แต่พอดีเจอเกหลงทางเลยช่วยสงเคราะห์" "หรอ!!" "อืม" "แล้วนี่นายจะกลับยังไง" "ชั้นเอารถมา" "อืม" "แต่ยังไม่อยากกลับบ้าน" "ทำไมอ่ะ" "เอาน่า มาก่ะชั้นหน่อย" "ได้"พลขับรถพาฝุ่นไปที่ๆหนึ่งที่เค้าอยากจะพาเธอไป "เออ เธอ เดี๋ยวชั้นจะแวะเติมน้ำมัน เธอจะซื้อไรไปกินมั้ย" "ก็เอาดิ" พลแวะเติมน้ำมัน ฝุ่นก็เดินลงไปซื้อขนมในร้าน มินิมารทในปั้ม 
     พลก็ขับรถต่อไปเรื่อยๆ ฝุ่นนั่งกินขนมอยู่ในรถ จนทำให้พลมองหน้า "ทำไม" ฝุ่นหันไปมองแล้วถาม "นี่ใจคอเธอจะไม่แบ่งให้ชั้นกินเลยหรอก" "แล้วทำไมไม่ลงไปซื้อเองล่ะ" พลทำหน้าอ้อนๆ เหมือนเด็ก "อ่ะๆๆๆ กินสิ" ฝุ่นยื่นถุงขนมให้พล "ป้อนหน่อยสิ" "โตแล้วนะ กินเองสิ" "ชั้นขับรถอยู่ไม่เห็นรึไง" "อ่ะก็ได้ เรื่องมากจิงๆนายเนี้ย" ฝุ่นหยิบขนมแล้วป้อนพล "อ่ะ อ้าปากสิ" "ครับบ" ฝุ่นก็ป้อนๆๆๆๆๆ พลตลอดทาง "นี่เธอหยิบน้ำให้หน่อยสิ" "..........." เงียบ "นี่เธอได้ยินมั้ย" พลหันกลับไปดู ที่ไหนได้ฝุ่นหลับไปแล้ว "เฮ้อ! เด็กหนอเด็ก" พลหยิบน้ำกินเอง แล้วขับรถต่อไป ถึง ทะเล 
     แล้วพลก็จอดรถที่ชายหาดเวลานั้นก็ซักประมาณ ตี5 กว่าๆ ซึ่งมันก็สว่างนิดๆแล้ว  แล้วพลก็เดินมาเปิดประตูข้างฝุ่นแล้วเรียกฝุ่นตื่น "นี่เธอ ถึงแล้วล่ะ" ฝุ่นลืมตาขึ้นมา ก็เห็นแสงแดดอ่อนๆ จากท้องฟ้า รีบลุกขึ้นมาทันทีโดยที่เธอไม่ได้นึกถึงเลย ว่าบนหัวเธอน่ะ มันเป็นหลังคารถ แล้วหัวฝุ่นก็ชนอย่างจัง *โป๊ก!* "โอ๊ย เจ็บๆๆๆๆ" "เหอะ สมน้ำหน้า" "คนเจ็บนะ ยังมาหัวเราะอยู่ได้ เชอะ!" "เป็นไง" พลถาม "เจ็บน่ะสิ" "แล้วพลก็เดินเข้าไปหาฝ่นที่ยื่นอยู่ "เจ็บมากมั้ย ไหนดูซิ" พลเอามือลูบหัวฝุ่นดู แล้วแกล้งพูด "อึ๋ย หัวแตกเลยนิ โอ๊ยๆๆ เลือดไหลด้วย" "ไหนน" ฝุ่นรีบส่องกระจกมองหัวตัวเอง แต่พลกลับยืนหัวเราะอยู่ "นี่นาย แกล้งชั้นอีกแล้วนะ" ฝุ่นวิ่งไล่พล ลงไปถึงน้ำทะเล "นี่เธอหยุดก่อนสิ นี่ยังเช้าอยู่นะ จะเล่นน้ำแล้วหรอ" ฝุ่นหันมาค้อน "ทำไมๆ" ฝุ่นตีหลังพลแรงๆ ไปทีนึงแล้ววิ่งหนีจะขึ้นมาที่รถ พลวิ่งตามมา ฝุ่นสะดุดหกล้มแล้วพลเห็นดังนั้นก็วิ่งตามมาเพื่อที่จะมาดึงฝุ่นไม่ให้ล้มแต่ที่ไหนได้ ก็ทำให้เค้าทั้ง 2 คนล้มลงทั้งคู่ พลอยู่ข้างล่างฝุ่นทับพลเข้าไปอย่างจัง ปากและปาก โดนกันและ อยู่อย่างนั้นนานมาก จนฝุ่นเริ่มหน้าแดง แล้วฝุ่นก็ลุกขึ้นวิ่งหนีไปที่รถ พลรีบลุกตาม แล้วมานั่งในรถทั้งคู่ไม่ยอมคุยกันเลย ฝุ่นนั่งหน้าแดงอยู่ แล้วทั้งสองคนก็พูดพร้อมกันขึ้น "เออนี่" ยิ้ม...... "เธอพูดก่อนสิ" "นายนั่นแหละพูดก่อน" "เธอพูดก่อนสิ" "ได้ เออแล้วเนี้ยนายจะไปไหนต่อล่ะ" "ไปหาที่นั่งเล่นกันอ่ะดิ" "ก็ดี แล้วนายจะพูดอะไร" "ช่างเหอะ" "แปลกคนจัง" พลยิ้ม แล้วขับรถพาฝุ่นไปที่แห่งหนึ่ง 
     "เฮ้ออออ อากาศที่ทะเลนี่สบายจังเนาะ" "นี่เธอทำอย่างก่ะไม่เคยมาทะเลยังไงยังงั้น" "ป่าวซะหน่อย เคยน่ะเคยมา แต่ไม่กี่ครั้งเอง" "ทำไมล่ะ" "ก็นายดูพ่อแม่ชั้นสิ วันๆเอาแต่ทำงาน ไปต่างจังหวัด ไปต่างประเทศอยู่ได้ จะเอาเวลาที่ไหนมาให้ลูกได้ล่ะ" "อืม เอาไว้ชั้นจะพามาเที่ยวบ่อยๆแล้วกันนะ" "ดีเลยสิ" ฝุ่นยิ้มอย่างดีใจ "เออนี่ฝุ่นถ่ายรูปมั้ย" "เดี๋ยวๆ เมื่อกี้นายเรียกชั้นว่าไงนะ" "ก็ฝุ่นไง ทำไมอ่ะหรือไม่ใช่ชื่อเธอ" "ป่าวๆๆ ก็ใช่แต่ว่า...." "ทำไม" "ไม่มีไรละ" "แล้วจะถ่ายรูปมั้ยน่ะ" "ค่ะก็ได้" ที่จิงแล้วพลตั้งใจที่จะพูดชื่อฝุ่นออกมาคำพูดคำนี้ทำให้ฝุ่นยิ้มไม่หุบเลยทีเดียว 
     พลถ่ายรูปฝุ่นไปหลายรูปมาก ฝุ่นเลยชวนพลให้มาถ่ายมั่ง "นี่พลมาถ่ายมั่งสิฝุ่นนั่งจนเมื่อยแล้วนะ" "ไม่เอาชั้นชอบถ่ายให้คนอื่นมากกว่าไปถ่ายเองอ่ะ" "ไม่ๆ นายต้องถ่าย มาเอากล้องมานี่" "อ่ะ" ฝุ่นเดินไปหาคนที่เดินเล่นอยู่แถวนั้นให้เค้ามาถ่ายรูปให้ พลถ่ายรูปก่ะฝุ่นไปไม่ยิ้มเลย เพราะเค้ายังเขิลๆ "ขอบคุณนะคะพี่" "ไม่เป็นไรค่ะ นี่น้องสองคนมาเที่ยวกันแค่นี้หรอคะ น่ารักดีจังเนาะ แฟนเด็กทั้งคู่" "อ่ะพี่คะ อีตานี่ไม่ใช่แฟนหนูซะหน่อยค่ะ" "อ้าวหรอจ๊ะ" "ใช่แล้วล่ะครับ พอดีแฟนผมเค้าคงอายน่ะครับ" พลมองหน้ฝุ่นแล้วยิ้ม แล้วเอามือโอบไหล่ฝุ่นทันที "ยังไงก็ขอบคุณนะครับที่มาถ่ายรูปให้" "จ๊ะ" ฝุ่นหันไปต่อว่าพล "นี่ใครแฟนนายยะ" "ก็เธอไง แฟนชั้น" "เชอะ ฝันไปเหอะ แล้วนี่นายทำไมมาโมเมว่าชั้นแฟนนายอ่ะ บ้าสุดๆเลย" "เอ้า ไม่รู้อ่ะ เธอต้องเป็นแฟนชั้น" ฝุ่นวิ่งหนีพลไป พลตะโกนตามหลังฝุ่นไป โดยไม่แคร์สายตาใครทั้งนั้น "ฝุ่น พลรักฝุ่น รักๆๆๆๆๆๆๆๆ รักฝุ่นนะ รักนะ" ฝุ่นหยุดวิ่งทันที แล้วหันไปตามเสียงนั้น "พล" พลวิ่งเข้ามากอดฝุ่นไว้แล้วบอกอีก "ฝุ่น พลรักฝุ่นนะ รักมากๆ รักๆๆ" ฝุ่นเอามือปิดปากพลไว้ "พอเหอะพล เราเป็นเพื่อนกันนะ จะรักกันได้ไง นายก็เป็นลูกชายเพื่อนพ่อฝุ่นนะ" "ไม่รูอ่ะ พลจะรักฝุ่นรักๆๆ ถึงจะยังไง พลจะรักฝุ่นคนเดียว" "พล" ฝุ่นกอดตอบพล "ฝุ่น ๆ รักพลบ้างมั้ย" "ยังให้คำตอบไม่ได้อ่ะ" "ทำไม" "เอาน่าไว้รอให้ถึงเวลานั้นแล้วฝุ่นจะบอกพลเอง" อ่ะ" "เอาน่า" ฝุ่นผลัดพลให้ออกจากตัวเธอ ฝุ่นหน้าแดงอีกรอบเมื่อพล ก้มลงมาหอมแก้มเธอ "อืม พอแล้วล่ะ" "ครับ" "เฮ้อ! ไปหาไรกินดีกว่ามั้ยพล ฝุ่นชักหิวแล้วสิ" "ไปสิครับ" "อืม" วันนั้นพลกับฝุ่นมีความสุขมากๆ ที่ได้อยู่ไกล้คนที่รักและ เป็นครั้งแรกที่ฝุ่นโดนบอกรักแบบนี้ 
     คืนนั้นเอง พลพาฝุ่นกลับบ้าน พอมาถึงที่บ้าน "ฝุ่น" "หือ ว่าไง" "พรุ่งนี้แล้วสินะ" "ทำไมอ่ะ" "ก็ฝุ่นจะแข่งวิ่งแล้วนิ" "อืมใช่" "ตั้งใจนะครับ พลจะคอยเป็นกำลังใจให้" "ค่ะ" ฝุ่นพูดแล้วเดินเข้าห้องนอนไป คืนนี้เธอคงจะหลับฝันดีเป็นแน่
     "วี๊ดดดดดดดดบุม" เสียงเชียร์กระหึ่มไปทั่วบริเวณงาน ทุกคนต่างสนุกสนานกันแต่ฝุ่นกลับมานั่งร้องไห้อยู่คนเดียว "เอ้าฝุ่นมาอยู่นี่เอง นึกว่าหายไปไหน" "พล" ฝุ่นกอดพลแล้วร้องไห้ "เอาน่าฝุ่น ทำใจดีๆ ไว้ เงียบเหอะนะ หยุดร้องไม่เป็นไรหรอกน่า แพ้ชนะมันเป็นเรื่องธรรมดาคนเรามันก็ต้องมีแพ้ มีชนะอยู่แล้ว" "แต่ฝุ่นหวังไว้มากนะพล กับการแข่งกีฬาครั้งนี้" 				

รูปที่พลกับฝุ่นถ่ายคู่กัน