ในช่วงเวลาที่เหลือ ตอนที่ 2

yacoolmi

คืนนี้ฝุ่นนั่งอ่านหนังสือในห้องนอนได้ยินเสียงรถของพ่อเธอเข้ามาในบ้าน "เสียงรถพ่อนิ" เธอวิ่งออกมาดูที่ระเบียงห้อง "พ่อคะ พ่อกลับมาแล้ว" "เอ้าฝุ่น ลงมารับขอพ่อหน่อยสิลูก" แม่ของเธอ เรียกจากข้างล่าง "ค่ะแม่" ฝุ่นรีบวิ่ง ลงมาจากบ้าน แล้ววิ่งไปกอด พ่อเธอทันที "สวัสดีค่ะพ่อ" "จ้า ของฝากอยู่หลังรถนะ อืมแล้วนี่พลล่ะไปไหนแล้ว" "สงสัยหลับอยู่ในห้องมั้ยคะ คงจะแย่เต็มที" "อะไรอีกล่ะนั้น นี่ฝุ่นไปเรียกพลให้มาพ่อหน่อยสิ" "ได้ค่ะ" ฝุ่นเดินขึ้นไปเคาะประตูห้องของพล "นี่ๆ นาย พ่อชั้นเรียกน่ะ" "......"  เงียบไม่มีเสียงตอบกลับมา "นี่นายเปิดประตูหน่อยสิ" "....." เงียบอีก ฝุ่นเคาะแรงมากขึ้น จนพลเปิดประตูออกมาแล้วที่ฝุ่นกำลังเคาะๆอยู่ โดนหัวพล "โอ๊ย! นี่ยัยบ้า ชั้นเจ็บแผลอยู่นะ ยังจะมาเคาะหน้าชั้นอีก" ฝุ่นแอบหัวเราะ "ยังจะมาหัวเราอีก" "อ้าว แล้วใครจะไปรู้ล่ะ ว่านายจะโผล่ออกมาซะก่อน" "เออ แล้วนี่เธอมีอะไรล่ะ" "พ่อชั้นมาแล้ว ท่านให้มาเรียกนายลงไปหาท่านหน่อย" "อืม ขอบใจ" พลเดินลงมาหาพ่อฝุ่นที่นั่งรอในห้องรับแขก "ว่าไงหลานชาย เป้นไง เรื่องร้อนอีกสิท่าเราน่ะ" "ก็แหง๋ แหละครับคุณลุง ผมอยู่เฉยๆได้ซะที่ไหนล่ะครับ" "อืม ลุงรู้ นี่พล ลุงซื้อกีต้าร์ ตัวใหม่มาให้แกน่ะ อยู่หลังรถไปเอามาสิ" "ครับ" พลเดินไปหยิบกีต้ารื ฝุ่นเห็นพอดีเธอโวยวายใส่พลทันที "นี่นาย" "อะไร" "กีต้าร์ แล้วนี่ คุณพ่อคะซื้อมาให้ นายพล มันแพงนะคะ" "เอ้าก็พลเค้าชอบเล่นนิ พ่อเดิน ๆ ดู เลยซื้อมาให้" "แล้วของฝุ่นละคะ" "นี่ฝุ่น แกเล่นเป็นซะที่ไหนล่ะนั้น แล้วจะเอาไปทำไม" "ไม่รู้อ่ะ ฝุ่นก็อยากได้ งั้นฝุ่นเอาอันนี้" ฝุ่นแย่งกีต้าร์ มาจากมือพล "ไม่เอานะฝุ่น อย่าทำอย่างนี้พ่อไม่ชอบ" "คุณพ่อคะ" "ไม่รู้แล้วล่ะ เดี๋ยวพ่อจะออกไปข้างนอกกับแม่" "พ่อคะ"  แล้วพ่อฝุ่นก็เดินไปขึ้นรถก่ะแม่ของเธอ 
    ฝุ่นยังไม่อยมในเรื่องที่พ่อกับแม่ของเธอเอาอกเอาใจ พลมากกว่าเธอและเค้ามาแย่งความรักจากพ่อแม่เธอไป ฝุ่นถือโอกาสที่พ่อก่ะแม่เธอไม่อยู่ เดินไปที่ห้องพล แล้วเข้าไปในนั้นทันที "นี่เธอ เข้ามาได้ไง" "ทำไมจะทำไร ชั้นมีสิทธิ ที่จะเข้ามา" "แต่นี่มันห้องของชั้นนะ" "นี่นาย ชั้นถามนายจิงๆนะ ว่านายขาดความอบอุ่นจากพ่อแม่นายรึไง ถึงมาแย่งความสุขจากพ่อแม่ของคนอื่น แล้วเนี้ยที่นายถูกย้ายโรงเรียนชั้นก็รู้หมดแล้วล่ะ เพราะเรื่องที่นายไปยกตี พวกตีกันใช่มั้ยล่ะ" "นี่เธอ หยุดพูด" "ไม่หยุด" "หยุด" "ไม่ๆๆๆๆๆๆๆ ชั้นจะพูด ๆๆๆๆๆๆ " "นี่" พลดึงร่างของฝุ่นเข้ามา จูบ ปากไว้ เพื่อที่จะให้ ฝุ่นหยุดพูดซะที ในขณะนั้น ฝุ่นอึ้งไปชั่วขณะ แล้วเธอก็รู้สึกตัวขึ้นมา ผลัด พลให้ออกไปจากตัวเธอแล้ว ตบที่หน้าพลไปหนึ่งที "เธอ" พลจะขอโทษฝุ่น แต่ฝุ่นตบหน้าพลไปแล้วก็วิ่งหนีออกจากห้องพลไป "เออ ฝุ่น ขอโทษ" พลพูดกับตัวเองแต่ฏ้ไม่มีฝุ่นอยู่ในที่นั้นแล้ว "เฮ้อ! ไอ้บ้าเอ้ย เค้าเป็นผู้หญิงนะเว้ย ไปทำกับเค้าอย่างนั้นได้ไงวะ โง่ซะจิงๆ" พลบ่นอยู่กับตัวเองอยู่อย่างนั้นอีกนาน แล้วก็เผลอหลับไป เพราะความง่วง แต่ฝุ่น กลับหน้าแดงนอนยิ้มอยู่ในห้องนอนของตัวเอง  
     "นี้ อิทธิพล เธอจะให้ชั้นเชื่อเธอได้มั้ย ว่าเธอจะไม่ทำอย่างนั้นอีก" อาจารย์ฝ่ายปกครองพูดเรื่องที่พลไปตีกับมอส "ครับ" "แล้วเธอจะใช้อะไรเป้นเครื่องรับประกันว่าเธอจะไม่ทำอีก" "หนูเองค่ะ หนูขอใช้สิทธิ ในการเป็นนักเรียนของโรงเรียนนี้เพื่อรับประกัน ว่า อิทธิพล จะไม่ทำเรื่องแบบนี้อีก ค่ะ หนูขอยืนยัน" คำพูดของฝุ่นทำให้อาจารย์ฝ่ายปกครองอึ้ง "เธอแน่ใจหรอ พิมญาดา" "ค่ะหนูมั่นใจและแน่ใจที่สุดค่ะ" "ได้ ชั้นจะเชื่อเธอสักครั้ง แต่...ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาอีก พวกเธอทั้ง 2 อย่าหวังว่าพวกเธอจะ ได้ยืนอยู่ในโรงเรียนนี้อีกนะ" "ค่ะ...ครับ" ทั้งคู่ตอบพร้อมกันแล้วอาจารย์ ก็ปล่อยออกมา 
     "นี่นาย เป็นไงบ้างล่ะ ฝีมือชั้น" "อืม ก็ดี" "แล้วนี่จะไม่ ขอบใจชั้นรึไง" "แล้วใครขอให้เธอช่วยล่ะ ชั้นยังไม่ได้เอ่ยปากขอร้องเธอซะหน่อย" "นี่" พลเดินหนีฝุ่นไป "นี่นาย ฝุ่นดึงแขนพลไว้" "ทำไม" "เรื่องเมื่อคืน" "อืม" "ชั้น......" ฝุ่นจะพูดขอโทษพลแต่พลพูดมาก่อน "เออ ชั้นขอโทษแล้วกันนะ" "นายขอโทษ ชั้นทำไม" "ก็ที่ชั้นจูบเธอ" "อืมนะ ชั้นก็ตบหน้านายไปแล้วไง" "งั้นถือว่าเราหายกันนะ" "เอ้า ไม่รู้อ่ะ นี่เป็นจูบแรกของชั้น นายต้องเลี้ยงนมร้านหน้าโรงเรียนชั้นด้วย" "เอ้า นี่เธอ" "ไม่รู้อ่ะ" ฝุ่นลอยหน้าลอยตา ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ "เดี๋ยว ก็โดน อีกจูบนึงหรอก" "ไม่ อย่านะ ไม่งั้นต้องเลี้ยง พิซซ่า เลยอ่ะถ้าอีกจูบ" "เอาดิ" "บ้าหรอ ชั้นพูดเล่น ป่ะๆๆๆ ไปกินนม" ฝุ่นรีบตักบท "อืมก็ได้" พลตอบอย่างเต็มใจ
    ฝุ่นเดินจูงมือพลออกโรงเรียนไปโดนไม่นึกถึงเรื่องที่มอส ชอบฝุ่นอยู่เลย มอสยืนดุทั้งคู่เดินออกโรงเรียนไป  "นี่เธอ เธอชอบนายมอสอะไรนั้นมั้ย" "ทำไมล่ะ" พลถามฝุ่นขณะเดินไป "ตอบสิ" "ไม่หรอก ผู้ชายที่มาตามตื้ออย่างงี้ ชั้นไม่ได้ชอบ" "งั้นดี" พลหันมามองที่มอส ที่ทำสายตาเคียดแค้น พลยิ่งได้ใจ เลยเอามือโอบไหล่ฝุ่นประชด มอสทันที "นี่นาย จะบ้ารึไงอ่ะ" "เดียวสิ ขอกอดแป๊บนึง" "นี่" "เธอดูนู่นสิ ไอ้มอสมันมองอยู่ ชั้นจะทำประชดมัน ดูมันจะกล้าทำไรชั้นมั้ย" ฝุ่นไม่พอใจ แต่ก็ยอมให้ พลโอบไหล่เธอเดินออกไป 
     ฝุ่นและพลเดินออกไปถึงร้านนม มอสก็โทรเข้ามาที่มือถือของฝุ่นทันที ปี๊บๆๆๆๆๆ ปี๊บๆๆๆๆๆ "ฮะโหล พี่มอสมีอะไรคะ" "น้องฝุ่นอยู่ที่ไหน เดี๋ยววันนี้พี่จะพากลับบ้าน" "ฝุ่นอยู่ร้านนมหน้าโรงเรียนค่ะ" "ไปกับใคร" "ฝุ่น คือ ฝุ่น" ฝุ่นอั้มอึ้ง ไม่ยอมพูดซะที พลจึงแย่งโทรของฝุ่นมาคุยทันที "เอามานี่" "เฮ้ย! พล" "มีอะไร นายจะมายุ่งกับผู้หญิงเค้าทำไม ในเมื่อเค้าไม่ได้ชอบนาย หน้าด้าน" แล้วพลก็กดปิดโทรศัพท์ทันที "นี่พล นายจะบ้าหรอนายรู้ตัวมั้ยว่านายกำลังทำไรอยู่ นายกำลังจะไปต่อกลอนกับลูกชาย หุ้นส่วนโรงเรียนเลยนะ" "แล้วมันผิดตรงไหนล่ะ ชั้นจะปกป้อง" พลหยุดพูดในสิ่งที่เขาจะพูดต่อ "ปกป้อง ทำไม ปกป้องใคร นายพูดออกมาให้มันเครียๆเลยนะ" "เมื่อถึงเวลาเธอก็จะรู้เองล่ะ" ฝุ่นยัง งงๆ กับคำพูดของพล 
     พลขับรถพาฝุ่นกลับไปที่บ้าน โดยทั้งคู่ไม่พูดอะไรกันเลยซักคำ ฝุ่นเดินไปที่ห้องเธอทันที วันนี้แม่ของฝุ่นไปงานเลี้ยงก่ะพ่อเธอ ยังไม่กลับบ้าน ฝุ่นลงมานั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นเพื่อที่จะรอ แม่ของเธอกลับมา เธอนั่งอยู่ได้สักพักหนึ่ง พลก็เดินลงมาหาเธอ "นี่เธอ มียาแก้ปวดท้องมั้ย" "ทำไมอ่ะ นายเป็นไรของนายอีก" ฝุ่นพูดแล้วเดินไปหยิบยามาให้พล "ชั้นปวดท้องน่ะ ไม่รู้ไปกินไรมา สงสัยโรคกระเพาะ "อืม งั้นเอายาแก้โรคกระเพาะไปกินก่อนนะ ถ้าไม่หายยังไงค่อยไปหาหมอ" "อืม" ฝุ่นยื่นยาให้พล โดยพลจับโดนมือฝุ่น ฝุ่นตกใจรีบดึงมือตัวเองออกทันที "ขอบใจนะ แล้วนี่เธอยังไม่นอนอีกหรอ" "ยัง ชั้นรอแม่อยู่ ยังไงพรุ่งนี้ก็เป็นวันเสาร์ นอนดึกก็ได้อยู่แล้ว" "งั้น ชั้นขอรอด้วยคนได้มั้ย" "ได้สิ จะได้อยู่เป็นเพื่อนชั้น" "เดี๋ยวชั้นมานะ" พลวิ่งไปหยิบกีต้าร์ตัวโปรดของเขาลงมา "เธอร้องเพลงเป็นมั้ย" "ทำไม??" "เดี๋ยวชั้นเล่นกีต้าร์แล้วเธอร้องเพลงนะ" "ไม่เอา" "เอาเหอะน่านะนะ" "อ่ะก็ได้ แล้วจะเอาเพลงไรล่ะ" "ตามใจเธอสิ แล้วชั้นจะเล่นกีต้าร์เอง" "งั้นเอาเพลงนี้" ฝุ่นเปิดหนังสือเพลงที่พลหยิบมาด้วยแล้วชี้ไปที่เพลงๆ นึง แล้วพลก็เล่นกีต้าร์ไป ฝุ่นก็ร้องไป .................................... จบเพลง 
     ฝุ่นนั่งอ่านหนังสือไปเรื่อยๆ พลก็นั่งเล่นกีต้าร์ เค้าไปเรื่อยๆอีก "นี่นาย ทำไมนายไม่เอากีต้าร์ตัวใหม่ที่พ่อชั้นให้นายมาเล่นล่ะ" "ไม่อ่ะ" "ทำไมหรอ อยากรู้ๆๆๆ" "ไม่มีไร ไม่มีเหตุพล" "เฮ้อ! นายนี่พิลึกคนจิงๆนะ" "นี่เธอ" "หือ" "เธอ น่ะ ตอนนี้ยังไม่มีแฟนใช่ป่าว" "ก็มีคนมาจีบเยอะ แต่ชั้นไม่อยากคบกับใครตอนนี้ ชั้นยัง 15 อยู่เลยนิ ยังเด็กเกินไปที่จะมีแฟน" "อืมมมม" "แล้วนี่นายถามทำไมล่ะ" "เอาน่า ซักวันเธอก็จะมีเองแหละแฟนน่ะ หรือว่าเธอจะขึ้นคาน ระวังนะ" "นี่นาย" ฝุ่นตีแขนพลไปเต็มแรง แต่พลก็ยังหัวเราะไม่หยุด ฝุ่นงอนหันหนีไป แล้วนั่งอ่านหนังสือต่อ สักพักเสียงของพลก็เงียบไป ฝุ่นหันกลับไปมองเค้า เอ้าที่ไหนได้ หลับไปซะแล้ว ฝุ่นคิดจะแกล้ง ปลุกให้ตื่นโดยเอามือไปบีบจมูกพล แต่พลกลับจับมือฝุ่นไว้อยู่อย่างนั้น (ที่จริงพลแกล้งหลับ) ฝุ่นดึงมือพลออกไปแต่พลยิ่งจับไว้แน่นมากขึ้น ฝุ่นเขินจนหน้าแดง แต่ก็ปล่อยให้เลยตามเลย จนแม่เธอกลับมา ฝุ่นรีบบอกให้พลเอามือออก พลลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นไปบนห้องทันทีฝุ่นเดินตามขึ้นไป แล้วดึงแขนพลไว้ "นี่นายเมื่อกี้นายแกล้งหลับหรอ" "......" พลไม่ตอบแต่กลับยิ้ม "นายนี่ท่าจะบ้านะ" "บ้าแล้วจะทำไมอ่ะ" "เชอะ!" แล้วฝุ่นก้อ เดินเข้าห้องไป 
     ปี๊บ ๆๆๆๆ "ฮะโหล" ฝุ่นรับโทรศัพท์ที่ดังขึ้นหลายทีแล้ว "ฝุ่นหรอ นี่แอนนะ" "อืมมมม" "ฝุ่นตื่นยังอ่ะ" "ตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ แกนี่แหละยายแอน" "หรอ เออฝุ่นวันนี้มีคอนเสิรต์ อ่ะไปดูมั้ย" "ไปสิ กี่โมงล่ะ" "ประมาณเย็นๆน่ะ เดี๋ยวชั้นไปจองตั๋ว แล้วจะเข้าไปรับแกนะฝุ่น ช่วยเย็นๆ นะ" "ได้ๆ จะรอนะ มีไรอีกมั้ย คนจะนอน โทรมาตั้งแต่เช้า" "เช้าบ้านคุณหญิง น่ะสิคะ นี่มันบ่ายโมงแล้ว" "หะจิงหรอ" ฝุ่นรีบ ลุกขึ้นทันที แล้วมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ปลายเตียงเธฮ "แล้วทำไมเมื่อกี้เธอไม่บอกล่ะแอนว่าบ่ายโมงแล้ว" ฝุ่นต่อว่าเพื่อนเธอ "แล้วดิฉันจะบอกคุณเธอได้ไงละคะ นี่ก็เพิ่งจะโทรมา" "อืมๆ" "งั้นฝุ่น เดี่ยว 5 โมงชั้นไปรับแกนะ แค่นี้นะ" "เออๆ" ฝุ่นกดวางโทรศัพท์เธอแล้วเดินลงมาที่ชั้นล่าง "ไง เธอตื่นเช้าจังนะ" พลแซวฝุ่นที่ตื่นบ่าย(สายมันน้อยไป) "อืม ไม่ต้องแซวหรอกน่า ชั้นตื่นตั้งนานแล้ว แต่ไม่ได้ลงมาก็แค่นั้น" "จิงหรอ ชั้นล่ะเชื่อเธอเลย" "เชอะ!" ฝุ่นมองไปรอบๆ ห้องไม่มีแม้เงาของพ่อแม่เธอ "แล้วพ่อแม่ชั้นล่ะ" "พ่อเธอ ก่ะแม่เธอ ไปเดทกันตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ" "เออใช่!" ฝุ่นเริ่มนึกออก "พ่อแม่บอกว่า จะไปพัทยาตั้แต่เมื่อวานแล้วนิ" "เพิ่งรู้หรอ" "อืมนะ" แล้วฝุ่นก็เดินไปหาอะไรทานที่ห้องครัว เธอหยิบแซนวิส มา 1 อันแล้วแกะเดินกินมาที่ห้องนั่งเล่น "นี่นาย เย็นนี้มีคอนเสิรต์ ไปมั้ย" "ไม่ล่ะ ชั้นไม่ชอบที่มีคนเยอะๆ กลัวหลง" "อืม งั้นก็ไม่ต้องไป ใครขอให้ไปล่ะ" ฝุ่นและพลต่างงอนกันไปงอนกันมาอยู่ได้เนาะ 
     ตกเย็น แอนขับรถมารับฝุ่นที่บ้านทันทีตามที่บอกไว้ "นี่พลยัยฝุ่นล่ะ" "สงสัยแต่งตัวอยู่มั้ง" "หรอแล้วนี่นายไม่ไปดูหรอพล" "ไม่ล่ะ" "ว่าไงแอนมาแล้วหรอ" ฝุ่นรีบวิ่งลงมาเมื่อได้ยินเสียงรถเข้ามาในบ้าน "ชั้นนึกว่าวันนี้เธอจะแต่งตัวไม่เสร็จแล้วยัยฝุ่น" "เอาน่าคนสวย ก็ต้องแต่งนานๆหน่อย" "แหวะ!" พลร้องออกมา "เป็นไร แพ้ท้องหรอนายน่ะ" "แพ้คนสวยว่ะ" "เชอะ!" ฝุ่นค้อนใส่พล แล้วขึ้นรถไป				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน