...(พี่)ชายที่รัก...ตอนที่ 3...

เลาไผ่

" เฮ้ ! ดาวเมื่อเช้าไม่ได้กินข้าวมาหรอไงดูทำหน้าเข้าดูอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อคนได้ " หวานถามทันที่ที่เห็นดาวทำหน้าบูด
....ก้อจะไม่ให้คนหงุดหงิดได้ไง ก้อคนที่อยู่ข้างหลังเทอมันพี่เรย์ ไม่ยักรู้ว่าพี่เรย์จะตามมาด้วยนิ....ดาวคิดในใจ
  " คือว่า....เราไม่ได้ตั้งใจชวนเค้ามานะ เค้ามาเองอ่ะ " หวานแอบกระซิบ หลังจากที่ขึ้นรถมา 
  "เฮ้อ ช่างมันเหอะถ้าเค้าไม่มายุ่งกะเราก้อ OK " ดาวถอนหายใจอย่างปลงแล้ว
  " น้องดาวจ๋า.... " ( เริ่มและๆ )
  " มีไรค่ะ "
  " พี่ดีใจจังเลยที่ได้มาเที่ยวกะน้องดาว " ( ใครชวนพี่กันเล่า )
  " พี่น่ะนะ............... " หลังๆดาวไม่สนใจฟังมองวิวไปอย่างเดียว
  พอใกล้ถึงรีสอร์ท หวานก้อชี้สนามบาสที่อยู่ใกล้ๆรีสอร์ทให้ดาวดู ดาวก้อมองไปที่สนามบาสเห็นชายกลุ่มหนึ่งกำลังเล่นบาสอยู่ ดาวก้อไปสะดุดตากับชายร่างสูงโปร่งคนนึง ตรงคอของชายคนนั้นสวมสร้อยคอที่มีจี้เป็นลูกบาสลูกเล็กๆ สะดุดตรงที่ว่าสร้อยเส้นนั้นคล้ายกับสร้อยที่ดาวฝากพ่อไปให้พี่ตะวันเป็นของขวัญวันเกิดหลังจากที่พี่เค้าไปแล้ว ดาวมัวแต่เหม่อคิดอยู่ว่าใช่พี่ตะวันรึป่าว รถก้อจอด
  " ดาว ถึงแล้วละ ลงมาจากรถได้แล้ว "
  " อืม จ๊ะๆๆๆ " 
  หวานก้อพาดาวกับพี่เรย์ ( ที่ตามมาโดยไม่ได้รับเชิญ ) มาหวัดดีเพื่อนของพ่อหวานที่เป็นเจ้าของรีสอร์ทแห่งนี้ 
  " สวัสดีค่ะ "
  " สวัสดีจ๊ะ เชิญพักที่นี้ตามสบายเลยนะครับ เดี๋ยวผมจะให้ลูกชายพาพวกหนูขึ้นไปห้องพัก " แล้วก้อหันไปสั่งลูกชายเขาที่ยืนเหงื่อท้วมอยู่ด้านหลัง 
  ...อ๊ะ เค้าเป็นเดียวกับที่เล่นบาสตะกี้นิ....
  " ลูก พาน้องๆเค้าขึ้นไปห้องพักหน่อยนะ " 
  " ครับพ่อ " ชายคนนั้นรับคำ แล้วเดินมาหยิบของที่ดาวถืออยู่
  ...เอ๋ ทำไมเค้าไม่ช่วยหวานล่ะ หวานยืนอยู่หน้าเราไหงเดินผ่านมาหาเราชักไงๆ อยู่....
  " นี่คุณขอโทษนะ ของน้องคนนี้ เ ดี๋ยวผมช่วยถือเองก้อได้ ไปช่วยหวานดีกว่า " พี่เรย์ร้องห้าม
  เค้าหันมามองหน้าดาวก่อนที่จะหันหลังเดินไปช่วยหวานเค้าถือของ
  " ถึงแล้วครับ ห้อง 385 " พูดพลางส่งกุญแจให้หวาน
  " ของคุณเรย์ห้อง 386 ครับ " พูดดักก่อนที่พี่เรย์จะเดินเข้าห้อง
  " อ้าว ไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอ " พี่เรย์บ่น
  " คุณเป็นผู้ชายนะครับ " 
  " เออๆ อยู่อีกห้องก้อได้ น้องดาวแวะมาห้องพี่บ้างนะจ๊ะ " ก่อนเดินเข้าอีกห้องไป ดาวกับหวานก้อเดินเข้าห้อง ก่อนเดินเข้าดาวหันมาหาเค้าอีกครั้ง 
  " เออ...ขอบคุณนะค่ะ คุณ.... "
  " ตะวันครับ เรียกผมว่าพี่ตะวันดีกว่านะครับ "
  ดาวอึ้งไปสักครู่ ...เค้าชื่อตะวันหรอ ใช่พี่ตะวันหรือป่าว...ดาวอ้าปากจะถาม แต่ก้อชะงัก แล้วพูดต่อ
  " ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ พี่ตะวัน " 
  " ยินดีครับ "
  หลังจากอาหารเย็นดาวก้อขึ้นไปหยิบลูกบาสสุดหวง มาเล่นย่อยอาหาร พอมาถึงสนามบาสก้อเห็นพี่ตะวันเล่นอยู่ ดาวเดินเข้าไปทัก
  " ดีค่ะพี่ตะวัน ขอเล่นด้วยนะค่ะ "
  " เชิญครับ " ตะวันก้อหันไปเห็นลูกบาสในมือดาว 
  " เออ...คือว่าบาสลูกนั้น... "
  " ทำไมหรอค่ะ "
  " มันเหมือนกับลูกบาส ลูกที่ผมรักที่สุดน่ะครับ แต่ตอนนี่มันไม่ได้อยู่กับผมแล้ว "
  " แล้วมันไปอยู่กับใครละค่ะ " 
  " น้องสาวครับ "
  " คุณมีน้องสาวด้วยหรอค่ะ ทำไมดาวไม่เห็น พ่อคุณพูดถึงน้องสาวเลยละค่ะ "
  " อ้อ เข้าไม่ใช่น้องสาวผมแท้ๆหรอกครับ ชื่อเล่นชื่อ ดาว ส่วนชื่อจริง......"
  ก่อนที่ตะวันจะพูจบดาวก้อพูดแทรกขึ้มมา
  " แสงดาว ชื่อแสงดาวใช่มั้ยค่ะ "
  " คุณรู้จักเทอด้วยหรอครับ ตอนนี้เทออยู่ที่ไหนครับ "
  " ก้ออยู่ตรงนี้ไงค่ะ พี่ตะวัน นี่ดาว ดาวเองค่ะ " ดาวพูดด้วยเสียงสั่นเทา
  ตะวันดึงดาวมากอดพลางพร่ำไป
  " ดาว...ดาวจริงๆหรอ รู้มั้ยว่าพี่คิดถึงดาวมากเลย " 
  " ดาวก้อคิดถึงพี่ค่ะ พี่ตะวัน " ความอบอุ่นก้อหลั่งไหลเข้ามาในใจของดาว
  จากที่ดาวจะลงมาเล่นบาสเลยเปลี่ยนเป็นนั่งคุยเรื่องราวระหว่างที่ไม่ได้เจอกัน
" ไม่ยักกะรู้ว่าดาวของพี่จะโตแล้วสวยอย่างงี้ แถมมีแฟนแล้วด้วย " ตะวันพูดพลางโยกหัวดาวเล่น
" ไม่ใช่นะค่ะ พี่เรย์ไม่ได้เป็นแฟนดาวนะค่ะ " ดาวรีบปฏิเสธ
" อืมหรอ งั้นก้อดีไป " ตะวันรู้สึกโล่งใจ
" ค่ะ แล้ว.....พี่ตะวันละค่ะมีแฟนยังค่ะ " ดาวรีบถามอย่างกังวล
" ยังค่ะ " พี่ตะวันตอบพลางยิ้มมองหน้าของน้องสาวที่เขาฝันจะได้เจอมาตลอด
" ค่ะ " ดาวฟังแล้วดีใจ
" เออ...แล้วดาวไหงมากะหวานได้ล่ะ หือ. "
" ก้อดาวเป็นเพื่อนกะหวานไงค่ะ เรารู้จักกันเพราะพ่อไปเป็นคนขับรถของพ่อหวาน "
" พ่อ...สบายดีหรอ " 
" ค่ะ สบายดีแล้วก้อคิดถึงพี่มาก ไม่ยักกะรู้ว่าพี่เป็นลูกของพ่อเพื่อนดาว ดาวดีใจจริงที่เจอพี่อีก นึกว่าชาตินี้คงไม่ได้เจอกันแล้ว "
" อืม...พี่ก้อดีใจ "
" อ้าว ตอนนี้ 5 โมงแล้วแหะ เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ "
" ค่ะ งั้นเราไปทานข้าวเย็นกันดีกว่านะค่ะ "
" จ๊ะ "
แล้วทั้ง 2 ก้อกลับรีสอร์ท พอกลับมาถึงก้อมีคนยืนรออยู่
" ดาวไปไหนมา " พี่เรย์รีบถาม
" ดาวก้อไปเล่นบาสสิค่ะ "
" ไปเล่นกะนายนี้เนี้ยนะ "
" ใช่ แล้วพี่เค้าก้อชื่อพี่ตะวันไม่ใช่นายนี้ " ดาวเถียง
" อ้าว ดาวกลับมาแล้วหรอ เราไปกินข้าวกันเถอะ " หวานรีบเข้ามาสงบศึก
" อืมจ๊ะ หวาน "
แล้วหวานก้อลากทั้งหมดไปห้องอาหารของโรงแรม พอทานอาหารเสร็จ พี่เรย์ก้อชวนไปดื่มพวกหวานที่บาร์
" พี่เรย์ ดาวไม่ดื่มนะค่ะ "
" น่า ดาวไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยนะให้หวานไปด้วยก้อได้ "
" ก้อได้ค่ะ หวานไปกัน "
" อืม ไปก้อไป "
พอถึงบาร์ พี่เรย์สั่งค็อกเทล 1 น้ำส้ม 2 แก้ว
" ดาวกับหวานดื่มน้ำส้มละกันนะ "  
" ค่ะ "
สักครู่บาร์เทนเดอร์ก้อนำมาเสิร์ฟ
" อ๊ะ " พี่เรย์แกล้งปัดน้ำส้มหกใส่กระโปรงหวาน
" เออ..พี่ขอโทษนะหวาน "
" ไม่เป็นไรค่ะ ดาวไปที่ห้องกับเราหน่อย เราจะเปลี่ยนกระโปรง "
" อืม เดี๋ยวมานะค่ะ พี่เรย์ "
" ครับ "
พอดาวกับหวานไป เรย์ก้อหันไปสั่งบาร์เทนเดอร์ 
" ขอน้ำส้มผสมเหล้า 2 แก้ว เอาแรงๆเลยนะ "
สักครู่ดาวกับหวานก้อเดินกลับมา
" อ๊ะ นี่น้ำส้มพี่สั่งให้ดาวกับหวานใหม่แล้วนะ " พี่เรย์ส่งแก้วน้ำส้มมาให้
" ขอบคุณค่ะ " ดาวรับมาแล้วก้อดื่มเข้าไปหลายอึก หวานก้อรับมาแล้วดื่มเข้าๆไปเหมือนกัน 
" ตุ้บ ! " ทั้ง 2 ฟุบลงไปกับโต๊ะ
  พี่เรย์ประคองดาวไปที่ห้องของตน ผปล่อยหวานไว้ที่บาร์ พอถึงก้อพาดาวไปที่เตียง พี่เรย์ก้อคลายเสื้อของตน ดาวก้อตื่นขึ้นพอดี
" พี่เรย์ที่นี้ที่ไหน พี่เรย์จะทำอะไรน่ะ "
" อย่า ! พี่เรย์อย่านะ ปล่อยดาวนะ " ดาวร้อง เมื่อเรย์เริ่มจู่โจม
" ไม่ ดาว พี่รักดาว เป็นของพี่นะ "
" ช่วยด้วยใครก้อได้ ช่วยดาวด้วย พี่ตะวันช่วยดาวด้วย " ดาวร้องตะโกน
" ไม่มีใครมาช่วยดาวหรอก เป็นของพี่เถอะนะดาว " 
" อย่าแน่ใจนัก " เสียงตะวันดังขึ้น แล้วเรย์ก้อโดนกระชากขึ้นมาต้อยหน้า
ตะวันผละออกมาจากเรย์แล้วรีบเข้ามาหาดาว
" ดาว เป็นไงบ้าง ไม่เป็นไรใช่มั้ย " ตะวันถามอย่างห่วงใย
" ค่ะ ดาวไม่เป็นไรค่ะ " เสียงดาวสั่น หน้าดาวซีด
" ไปกันเถอะ " ตะวันดึงตัวดาวขึ้นยืน ดาวยืนไม่อยู่เลยทรุดหวบลงไปนั่งกับพื้น
" ดาวยืนไม่ไหวหรอ "ตะวันพูดแล้วก้ออุ้มดาวเดินออกมา แล้วพาดาวไปส่งที่เตียงในห้องดาว
" ถึงห้องแล้ว ดาวไม่เป็นไรนะ "
" ค่ะ ดาวไม่เป็นไรแล้วค่ะ " เสียงดาวยังสั่นอยู่ 
" ดาวยังตัวสั่นอยู่เลย " ตะวันก้อดึงดาวมากอด และริมฝีปากก้อประทับที่หน้าผาก 
" นอนได้แล้ว หลับให้สบายนะ อย่าคิดมากนะ พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่จะให้พ่อส่งเรย์กลับนะ "
" ค่ะ " ดาวยิ้มอย่างอุ่นใจ
" ไปแล้วนะดาว ราตรีสวัสดิ์ครับ ฝันดีนะ "
" ค่ะ เช่นกันค่ะ " แล้วดาวก้อหลับไป........................