...(พี่)ชายที่รัก...ตอนที่ 2...

เลาไผ่

" ดาว ! " เสียงหนึ่งทำให้ดาวตื่นจากความฝันนั้น
   " ว่าไง หวานมีอะไรหรอ " ดาวเงยหน้าขึ้นมองคนที่เรียก
   " นี่..ดาวสรุปว่าจะไปเที่ยวรีสอร์ทของเพื่อนพ่อเรามั้ย "
   " อืม..ไปสิ แต่ถ้าลากเราไปเหล่หนุ่มไม่เอานะ "
   " โหย ดาวชอบรู้ทัน "
   " งั้นเราไม่ไปดีกว่า "
   " อ๊ะๆๆๆ แต่ที่โน้นน่ะมีสนามบาสกว้างๆนะ "
   " จริงสิ งั้นไปๆๆๆๆ "
   " แหม พอบอกว่ามีสนามบาสก้อไปเชียว " หวานพูดอย่างน้อยใจ
   " โอ๋.....ถึงไม่มีเราก้อไปเป็นเพื่อนหวานอยู่แล้ว "
   " อืม....เราหิวข้าวแล้วไปกินข้าวกันเหอะดาว "
   " อืม... "
   
        เรากะหวานเป็นเพื่อนสนิทกัน เพราะพ่อดาวเป็นคนขับรถของพ่อหวาน
พ่อหวานเป็นประธานบริษัทชื่อดัง ชอบเข้าสังคมบ่อยๆ เลยกลัวหวานเหงา จึงให้เรามาเป็นเพื่อนหวาน อยู่มหาลัยเดียวกับหวาน คณะเดียวกัน
     เมื่อมาถึงโรงอาหารเราก้อเดินไปซื้ออาหารให้หวานซึ่งนั่งจองโต๊ะให้ พอกลับมาที่โต๊ะก้อเจอกะพี่เรย์ 
    " หวัดดีครับน้องดาวที่รัก " 
    " ใครเป็นที่รักของพี่กันล่ะ "
    " โหย น้องดาวใจร้าย แต่ถึงใจร้ายพี่ก้อรักครับ " พูดพลางยื่นดอกกุหลาบแดงให้ดาว
    " เออ...หวานเราขอตัวไปหางานที่ห้องสมุดแปบนึงนะ เดี๋ยวกลับมา " พูดแล้วก้อเดินออกจากโรงอาหารมุ่งไปห้องสมุด
    พอบ่ายหวานก้อเดินมาที่ห้องสมุด
    " ดาว กลับบ้านกันเหอะ "
    " อืม.... "
    ระหว่างนั่งรถกลับบ้านหวานก้อพูดขึ้น
    " ดาว พรุ่งนี้เราจะไปรีสอร์ทกันแล้ว ตื่นเต้นจังเลย เค้าว่าที่นั้นสวยมากเลยมีทะเลด้วย "
    " อืม...พรุ่งนี้แล้วหรอ เราก้อจะได้ไปเล่นบาสแล้ว ดีใจจัง "
    พอกลับมาถึงบ้านดาวตรงขึ้นห้องนอนจัดกระเป๋าเดินทาง และไม่ลืมลูกบาสที่พี่ตะวันให้ไป พอจัดเสร็จก้อนอนฟุบกับเตียงพลางคิด 
    ......เฮ้อ.....พรุ่งนี้ก้อไปเที่ยวแล้วจะเป็นยังไงนะพรุ่งนี้.....
แล้วก้อหลับตาลงนอนรอวันพรุ่งนี้ที่จะมาถึง				
comments powered by Disqus
  • 2.

    17 กันยายน 2546 12:49 น. - comment id 69606

    เขียนอีกนะ ชอบแล้วจะรอ
  • Hua

    21 กันยายน 2546 09:45 น. - comment id 69624

    ตอนนี้ก็ยังสั้นไปนิดเนอะ ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ อ่านแล้วไม่จุใจน่ะ อิอิ ^_^
    
    สำหรับตอนนี้พี่ว่าน้องเลาไผ่ อาจจะเน้นที่บทสนาไปนิดนึง..แต่เชื่อมั้ยคะ..ทำให้พี่นึกไปถึงตอนที่พี่เขียนเรื่องแรกของพี่เลย...สนทนาเพียบเหมือนกัน ถ้าน้องเลาไผ่ได้อ่านเรื่องแด่ชายคนนี้ที่ฉันรัก เวอร์ชั่นแรกๆที่พี่เขียน ก่อนที่จะมีการนำไปตีพิมพ์...จะเห็นว่าบทสนาเพียบเลยเหมือนกัน บทบรรยายไม่ค่อยมี...ต้องปรับแก้อยู่เยอะเหมือนกันค่ะ หุหุ....
    
    น้องเลาไผ่ค่อยๆปรับไปนะคะ เอาฉากบรรยายเข้ามาบ้างค่ะ....เขียนบ่อยๆค่ะ เดี๋ยวก็จะเขียนคล่องบรรยายคล่องไปเองนะคะ :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน