สุนัขแม่ลูกอ่อนสีน้ำตาล

หนุ่มลำปาว

อีน้ำตาลเป็นสุนัขที่ซื่อสัตย์  น่ารัก  และมันก็รักผมมาก  มันจะคอยติดตามผมไปทุกที่ทุกทางตอนเย็นๆผมจะพามันไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะในหมู่บ้าน มันจะระริกระรี้ดีใจ
	นอกจากนี้มันยังเป็นหมาแสนรู้ ผมมักจะโยนลูกเทนนิสไปมันจะวิ่งไปคาบกลับมาให้ผมทุกครั้งดูมันสนุกสนานมีความสุข(สังเกตจากหน้าตาแววตาของมัน)ในยามกลางคืนมันจะคอยปกป้องคนในบ้าน    ถ้ามีคนมาท่อมๆมองๆหรือมีพิรุธมันจะเห่าเสียงขรมอย่างเอาเป็นเอาตายจนคนหนีไปมันถึงจะเงียบเสียงลงแล้วมันจึงรีบมานอนในที่ประจำของมัน  คือบันไดหน้าบ้านคอยรักษาความปลอดภัย
	มีอยู่ครั้งหนึ่งมันโดนวางอย่าเบื่อจากใครก็ไม่รู้น่าจะเป็นวัยรุ่นในหมู่บ้าน มันเดินโซซัดโซเซเดินชนกะละมังบ้านเสียงดัง   ดีที่ผมเห็นอาการแปลก ๆ ของมันผมวิ่งเข้ามาดูรู้เลยว่ามันโดยวางยา  ผมตะโกนบอกน้องชายให้เอาไข่ไก่จากในตู้เย็นผสมน้ำปลาร้า  ผมให้น้องชายจับมันง้างปากออก ผมจึงเทไข่ใส่ปากมันไม่นานมันก็อาเจียนสำลักออกมาพร้อมกับยาเบื่อที่มันกินเข้าไปทว่าตอนนั้นมันก็มีอาการแปลกๆไม่เหมือนเดิม สายตามันเลื่อนลอย  เวลามันเดินมันจะเดินก้มหน้าลงต่ำคล้ายระบบประสาทมันถูกทำลายไป เพียงไม่ถึงเดือนด้วยการดูแลอย่างดีมันจึงหายจากอาการผิดปกตินั้น กลับมาเป็นอีน้ำตาลตัวเดิม
	ไอ้ดำลูกของอีน้ำตาล  เริ่มโตขึ้นเรื่อยๆจนเข้าสามเดือน เค้าโครงจากพ่อแม่มันค่อยเด่นชัดขึ้น   ไอ้ดำตัวอ้วน ตัวมันเริ่มสูงตามวัยของมัน แต่ผมเชื่อว่ามันตัวสูงใหญ่เหมือนพ่อแม่มันแน่นอน  ตอนนี้อีน้ำตาลจะรักไอ้ดำมากๆเวลาไอ้ดำเดินไปไหน  อีน้ำตาลจะเดินตามลูกมันไปทุกที่รอบบริเวณบ้านบางครั้งผมก็เห็นภาพน่ารักระหว่างแม่กับลูก อีน้ำตาลกับไอ้ดำจะวิ่งกัดฟัดกันอยู่หน้าบ้านทุกวันตอนเย็นๆ บางครั้งอีน้ำตาลอ้าปากกว้างๆคาบหัวไอ้ดำไว้คาปาก  ไอ้ดำดิ้นหนีออกมาบางครั้งอีน้ำตาลไล่ต้อนแอบลอบกัดขาหลังของไอ้ดำไอ้ดำล้มตัวลงเอี้ยวตัวกัดคืนอีน้ำตาลเอียงหน้าเบี่ยงสะโพกดันไอ้ดำจนล้มลงแล้วนอนทาบทับไอ้ดำพยายามดิ้นหนีอีน้ำตาลก็ดิ้นไปทับไม่ให้ไอ้ดำมีสิทธิ์ขึ้นมาได้เลย ทุกเช้าอีน้ำตาลจะเล่นกับไอ้ดำทุกเช้า  หยอกกอดฟัดกันเล่นจนฝุ่นฟุ้งตลบ  พอเหนื่อยมันก็พากันเดินไปรอบๆบริเวณบ้านอย่างสุขใจ
วันนี้วันอาทิตย์ผมไปจ่ายตลาด ตลาดชุมชนแห่งนี้พ่อค้าแม่ค้าจะมาขายทุกวันพุธกับวันอาทิตย์  ผมเดินออกจากบ้านไปยังตลาด ตลาดอยู่ใกล้บริเวณสวนสาธารณะข้างๆวัด  ในพื้นที่ว่างเปล่า เวลามีงานบุญมีหมอลำมาแสดงจะมาจัด ณ ลานแห่งนี้
ผมเดินฝ่าเบียดเสียดผู้คนที่มาจับจ่ายซื้อของ  เดินผ่านร้านค้า เดินเตร่จับจ่ายซื้ออาหารถุง  ของหวาน  เนื้อหมู  เนื้อวัว  เนื้อไก่  ใส่ตู้เย็นเก็บไว้ทำกินเองในบ้าน  
ราวครึ่งชั่วโมง ผมเดินจับจ่ายซื้อของจนได้ครบแล้วผมกะจะเดินไปซื้อแก้วมังกรที่อยู่ริมถนนทางออก  แล้วว่าจะเดินกลับบ้านเลย
พลันเสียงกรีดก็ดังแว่วมาปะทะโสตประสาททำให้ผมชะงักเท้ากะทันหันหันมาทางถนน และแล้วผมก็เจอกับภาพที่ชวนสยดสยองยิ่งนักผมหันมาพอดีกับที่เห็นสุนัขตัวหนึ่งนั่งคุดคู้หาทางออกอยู่ใต้ท้องรถทัวร์สายหนึ่งมันลุกลนลานหาทางออกอย่ากระสับกระส่ายกระวนกระวาย  ขณะที่มันโผล่หัวว่าจะออกมาจากใต้ท้องรถ และแล้วล้อรถทัวร์ก็เหยียบโพละเข้าที่กะโหลกของสุนัขโชคร้ายตัวนั้น  มันสมองเหลวข้นไหลฉาบทาพื้นถนนยางมะตอยปะปนกับเลือดแดงฉานคาวคลุ้งตลบ  มันแน่นิ่งตายสนิทคาท้องถนน 
ผมเห็นภาพสยดสยองนี้กับตา   ตกตะลึงงัน  กับภาพที่เห็น  ภาพเบื้องหน้าทำคนที่ไปจ่ายตลาดต่างเวทนาสงสารในชะตากรรมของมัน ทุกสายตาจับจ้องที่สุนัขโชคร้ายตัวนั้นที่นอนตายกลางถนน  ทว่าไม่มีใครคิดที่จะลากมันออกมาจากกลางถนน
ด้วยความสงสาร  ผมเดินไปยังกลางถนนว่าจะลากมันมาวางข้างถนนจะได้ไม่ต้องถูกรถเหยียบซ้ำอีกครั้งที่สอง  ผมเห็นมันชัดเจน  มันเป็นสุนัขขนสีน้ำตาล  นมยานโตงเตง 
พลันน้ำตาผมเอ่อออกมา  เข่าอ่อน  มันเป็นอีน้ำตาลสุนัขของผมเอง