กราบเท้าคุณพ่อที่คิดถึง พ่อคะ พักนี้หนูยุ่งจังเลยค่ะ ขับรถขึ้นเหนือล่องตะวันออกเป็นว่าเล่นเลยค่ะ พ่อเห็นหนูบ้างไหมคะ ? จากฉบับที่แล้ว พ่อคงจะนั่งสงสารลูกสาว 2 คนของพ่อใช่ไหมคะ ? แต่....ยังมีเรื่องมากกว่านั้นอีกค่ะพ่อ หนูจะเล่าเรื่องตอนที่หนูเข้าไปเรียนปวช.ที่กรุงเทพ ฯ ให้พ่อฟังนะคะ หนูคิดว่าพ่อคงอยากรู้แล้วค่ะว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของพ่อ ตอนที่พี่ใหญ่บอกว่าจะให้หนูเรียนต่อ หนูดีใจมากเลยค่ะพ่อ หนูนึกว่าจะได้เรียนแค่ม.3 แต่พี่ใหญ่บอกว่าจะให้ไปเรียนที่กรุงเทพ ฯ หนูก็งง ๆ ค่ะ เพราะเราหนูไม่เคยไปกรุงเทพ ฯ เลย ไม่เคยคิดว่าจะต้องไปไกลบ้านขนาดนั้น หนูต้องรีบไปปรึกษาอาจารย์แนะแนวค่ะ ว่าหนูจะไปเรียนที่ไหนดี อาจารย์ก็น่ารักมากค่ะพ่อ อาจารย์ถามหนูว่า.... โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร หนูก็บอกว่าตอนเล็ก ๆ หนูอยากเป็นทหาร ^^" แต่ตอนนี้หนูอยากเป็นเลขา ^^" อาจารย์ได้ยินแล้วก็เหงื่อตกค่ะ คงคิดไม่ถึงว่าเด็กบ้านนอกแบบหนูจะอยากเป็นเลขา อิ ๆ ๆ เตี้ยก็เตี้ย กลมก็กลม อาจารย์ก็เลยบอกว่า เอางี้ละกัน ไปเรียนที่นี่นะ อาจารย์มีเพื่อนสอนอยู่ จะได้หางานพิเศษให้เธอทำได้ด้วย รร.พณิชยการสุโขทัย ที่นี่เขาสอนหลักสูตรพยาบาลเบื้องต้น สอนบัญชี คอม พิมพ์ดีด ที่สำคัญมีรด.ให้เธอเรียนด้วยนะ ถ้าเธอเรียนรด.เธอมีสิทธิ์ขอทุนจากมูลนิธิแสงเทียนด้วย อาจารย์จะฝากเพื่อนให้นะ ตกลงหนูก็เลยเลือกเรียนที่นี่ค่ะ พี่ ๆ เขารวบรวมเงินค่าเทอมให้หนูได้ 8,000.- และหนูยังมีเงินเก็บตอนเรียนมัธยมต้นด้วย หนูพิมพ์ได้ดีทั้งภาษาไทยและอังกฤษค่ะ หนูได้เรียนตอนม.3 ที่รร.วัฒโนทัยพายัพ ตอนเช้า ๆ กับพักเที่ยง หนูจะไปขอใช้เครื่องพิมพ์ของโรงเรียน รับจ้างพิมพ์รายงานให้เพื่อน และพิมพ์งานให้อาจารย์ อาจารย์ให้ตังค์ หนูก็เก็บไว้ โชคดีที่หนูพิมพ์เร็วและไม่ค่อยผิด ทำให้หนูมีงานทำค่ะ และเป็นงานที่รายได้ดีมากเลยค่ะพ่อ หนูเก็บตังค์ซื้อเครื่องพิมพ์ดีดได้ 1 เครื่อง และก็มีเงินเก็บพอที่จะจ่ายค่าเทอม ค่าชุดนักศึกษาที่กรุงเทพ ฯ ได้อีก 2 เทอม ตอนแรก ๆ พี่ใหญ่ก็ไปเช่าบ้านให้อยู่กับพี่สะไภ้ และพี่ฮัว แต่พี่ใหญ่ไม่ค่อยอยู่บ้านค่ะพ่อ หนูกับพี่ฮัวอยู่ได้ไม่ถึงเทอมก็เกิดเรื่องอีกแล้ว ก็พี่ใหญ่ไม่ค่อยอยู่บ้าน ไปต่างจังหวัดครั้งละหลาย ๆ วัน พี่ใหญ่จะโอนตังค์ค่ารถค่าอาหารของหนูมาที่พี่สะไภ้ แต่หนูไม่เคยได้เลยค่ะ พี่ฮัวไปทำงานเป็นพนักงานขายของ พี่ฮัวต้องแบ่งเงินให้หนูไปโรงเรียน พี่ฮัวบอกว่าเงินค่าเทอมที่หนูมีให้เก็บไว้อย่าใช้เด็ดขาด เพราะหนูจะต้องเรียนอีก 3 ปี ช่วงนี้เราต้องหาเงินไว้เป็นค่าเรียนของหนูอีก 3 เทอม พ่อคะ ท้ายที่สุดพี่ฮัวก็หนีไปอยู่กับแฟนค่ะ แฟนพี่ฮัวก็ดีนะคะพ่อ ชื่อพี่นันต์ ตัวสูง ๆ ดำเมี่ยม พี่เขาเป็นคนสงขลาค่ะ เป็นเซลล์ขายของรายได้ดีพอสมควรเลยล่ะค่ะ พี่นันต์กับพี่ฮัวให้ตังค์หนูใช้ทุกอาทิตย์ พอพี่ใหญ่กลับมา พี่ใหญ่โมโหมาก หนูก็กลัวพี่ใหญ่จะตีพี่ฮัว หนูไม่บอกหรอกค่ะว่าพี่ฮัวไปอยู่ที่ไหน ยังไม่ปิดเทอมแรก หนูก็ออกจากบ้านเช่าของพี่ใหญ่ หนูไปเป็นพี่เลี้ยงน้องที่หมู่บ้านอยู่เจริญแถวรังสิตค่ะพ่อ พี่เล็กแม่ของน้องใจดีมาก น้องโตแล้วค่ะพ่อ อายุ 12 คุยรู้เรื่องแล้ว พี่เล็กอยากให้มีคนอยู่กับน้อง เพราะพี่เขากลับบ้านดึก ๆ ตอนเช้า ๆ หนูก็ไปโรงเรียนพร้อมน้อง ตอนเย็นที่น้องเลิกเรียนหนูก็อยู่กับน้อง หากับข้าวให้น้องกิน ทำงานบ้าน ซักผ้า รีดผ้า ตัดหญ้า ล้างรถ อาบน้ำน้องหมา ฯลฯ พี่เล็กให้หนูเดือนละ 700.- และให้หนูไปทำงานพิเศษวันเสาร์ - อาทิตย์ เพราะเสาร์ - อาทิตย์พี่เขาจะอยู่กับน้องค่ะ หนูก็ได้อาจารย์ช่วยหางานพิเศษให้ทำ ส่วนวันอาทิตย์หนูก็ไปเรียนรด.ค่ะ หนูได้ทุนเรียนดีจากมูลนิธิแสงเทียนทุกปีเลยนะคะ ^^ ตอนที่หนูเรียนปวช.2 พี่ฮัวก็กลับบ้านไปอยู่กับแม่ แต่พี่ใหญ่ไม่ให้หนูกลับบ้านเลย หนูก็สงสัยว่าเพราะอะไร แต่พี่ ๆ เขาไม่ยอมบอกหนูค่ะ ตอนเรียนปวช.3 ก่อนเปิดเทอม 2 หนูแอบกลับบ้านโดยไม่บอกใคร หนูไม่เสียค่ารถค่ะพ่อ เพราะหนูขออาศัยรถ 10 ล้อที่ขึ้นไปบรรทุกผักที่โกดังพี่หรั่งน่ะค่ะ หลับไปสุดทาง ตืนอีกทีก็ถึงบ้าน ปรากฎว่าที่พี่ ๆ ไม่ให้หนูกลับบ้าน เพราะว่าแม่มีสามีใหม่ค่ะพ่อ พี่ฮัวเห็นหนูมาก็ตกใจ เข้ามากอดหนูแล้วร้องให้ พี่ฮัวบอกหนูว่าพี่ ๆ ไม่อยากให้หนูกลับมาบ้าน เพราะไม่อยากให้หนูเสียใจ *__~ หนูก็ไปกราบสวัสดีแม่นะคะ แล้วหนูก็กลับกรุงเทพ ฯ วันนั้นเลยค่ะ พี่ ๆ จับหนูยัดใส่รถกล่ำเข้ากรุงเทพ ฯ หนูก็ได้นั่งรถฟรีอีกแล้ว หนูร้องให้ทั้งคืนเลยค่ะ พี่คนขับ 10 ล้อกับภรรยาเขาก็ช่วยกันปลอบหนู ซื้อข้าวให้หนูกินด้วย พ่อน่าจะรู้จักนะคะ พี่เตี่ยมไงคะพ่อ ตัวโต ๆ เสียงดัง ๆ น่ะค่ะ หลังจากนั้นหนูก็ไม่เคยร่ำร้องจะกลับบ้านอีกเลย พอเรียนจบ หนูก็ทำงานที่สำนักงานบัญชีแถวเสาชิงช้าค่ะพ่อ แรก ๆ หนูก็ยังอยู่บ้านพี่เล็กนะคะ ไกลไปหน่อย แต่พี่เล็กก็ใจดีตอนเช้า ๆ พี่เล็กไปส่งน้องที่โรงเรียน หนูก็ติดรถออกไปทำงาน เย็น ๆ หนูก็กลับมาอยู่กับน้อง พี่เล็กกลับดึกมากค่ะ แต่หนูก็อยู่ต่อได้อีกไม่นานนะคะ มีเหตุต้องออกไปอยู่บ้านเช่ากับพี่ที่ทำงานค่ะ แล้วหนูจะเล่าให้พ่อฟังทีหลังนะคะ พ่อคะ พ่ออ่านแล้วอย่าเสียใจนะคะ หนูไม่เคยว่าแม่เลยค่ะที่แม่มีสามีใหม่ แต่หนูก็ไม่ชอบสามีใหม่แม่หรอกนะคะ เอาไว้หนูจะเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้พ่อฟังเป็นเรื่อง ๆ ไปนะคะ ถ้าพี่หรั่งหาพ่อเจอแล้ว พี่หรั่งคงเล่าอะไรให้พ่อฟังบ้างแล้วใช่ไหมคะ แต่ก็คงไม่ละเอียดเท่าหนูหรอกค่ะ พ่อก็รู้ว่าหนูเป็นเด็กที่จดจำเรื่องราวต่าง ๆ ได้ดี พ่อชอบให้หนูเล่าเรื่องตอนที่หนูไปโรงเรียนให้พ่อฟังทุกวัน หนูก็สามารถมาก ตอนเย็น ๆ เลิกเรียนแล้วก็ถึงเวลาที่หนูต้องไปรับพ่อกลับจากไร่ หนูมีเรื่องมาเล่าให้พ่อฟังทุกวันเหมือนกัน พ่อยังจำได้ไหมคะ ? ^^" พ่อคะ เล่าให้พ่อฟังแค่นี้ก่อนนะคะ ตอนนี้หนูอยู่ชลบุรีค่ะ ต้องไปเยี่ยมลูกค้าที่โรงพยาบาล 2 คนด้วยกัน เดี๋ยวหนูต้องโทร.หาลูกค้าก่อนนะคะ แล้วหนูจะเขียนมาหาพ่อบ่อย ๆ ค่ะ รักและคิดถึงพ่อที่สุด หนูหิ่ง ฯ ลูกหล้าของพ่อ ปล.1 รูปนี้หนูเพิ่งถ่ายเมื่อวานนี้ค่ะ หนูไปเขาชีจรรย์ กับพี่กบ และแม่ของพี่กบค่ะ ปล.2 หนูหวังว่าพ่อจะคอยฟังเรื่องที่หนูเล่า เหมือนเมื่อตอนเด็ก ๆ นะคะ ^^
หิ่งห้อยน้อยใจ 16 พ.ค. 2554 10:51 น. - ID 11711 
1559
1
0
21 พฤษภาคม 2554 14:37 น. - comment id 123917
22 พฤษภาคม 2554 08:19 น. - comment id 123936
สวัสดีเจ้า คุณโอ้ละหนอ : ขอบคุณสำหรับดอกไม้เจ้า ^__^ คงมีคนอีกมากมาย ที่ผ่านประสบการณ์คล้าย ๆ กับหนูหิ่ง ฯ นะคะ อยากให้ทุกคนผ่านได้ด้วยดีจังค่ะ จะได้ไม่ต้องคอยนึกเสียใจทีหลังไงคะ ^o^ มีความสุขสม่ำเสมอนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ