คนรับใช้ที่ดื้อดึงสามคน...

คีตากะ

ปราศรัยโดยท่าน Suma Ching Hai ที่ฌานในกัมพูชา
๒๘ มีนาคม ๑๙๙๖ (เดิมเป็นภาษาจีน)

      ชายผู้มั่งคั่งคนหนึ่งเป็นมหาเศรษฐีพันล้าน มีคนรับใช้อยู่ ๓ คน คนหนึ่งรอบคอบมาก คนหนึ่งสุขุมระมัดระวังมาก และอีกคนหนึ่งก็สุภาพมาก ชายผู้มั่งคั่งมีความพอใจมากและชอบพวกเขามากๆ
    ครั้งหนึ่ง บุตรชายของชายผู้มั่งคั่งเกิดอุบัติเหตุพลัดตกแม่น้ำและกำลังจมน้ำ คนรับใช้คนที่ ๒ ผู้ซึ่งสุขุมระมัดระวังมาก เห็นเหตุการณ์นี้แต่เขาสุขุมมากเกินไป จึงกลับไปบอกเจ้านายของเขาว่า “เจ้านาย, บุตรชายของท่านเพิ่งพลัดตกลงไปในแม่น้ำ (ผู้ฟังหัวเราะ) ฉันจะช่วยเขาได้ไหม? (ผู้ฟังหัวเราะ) ท่านคิดว่าเราจะสามารถช่วยชีวิตเขาได้หรือไม่? อะไรเป็นวิธีที่ดีที่สุด? เราต้องมาพิจารณาดูกันหน่อย” แน่นอน ชายผู้มั่งคั่งโกรธมากและไล่เขาออกไป
    กว่าที่ชายผู้มั่งคั่งจะวิ่งไปช่วยชีวิตบุตรชายของเขา มันก็สายเกินไปเสียแล้ว ดังนั้นเขาจึงออกคำสั่งให้คนรับใช้คนแรกผู้ซึ่งรอบคอบมากให้ไปซื้อโลงศพมาหนึ่งโลงเพื่อฝังบุตรชายของเขา เนื่องจากว่าคนรับใช้ผู้นี้เป็นคนที่ตระเตรียมอะไรไว้สำหรับสิ่งที่ยังไม่ได้เกิดขึ้น เขาจึงซื้อโลงศพ ๒ โลง (อาจารย์และผู้ฟังหัวเราะ) เขารอบคอบเกินไป! เจ้านายของเขาโกรธมากและกล่าวว่า “ฉันมีลูกชายตายเพียงคนเดียว, แต่ทำไมเจ้าจึงซื้อโลงศพมา ๒ โลง?”
    คนรับใช้คนนั้นก็ตอบว่า “เผื่อว่าบุตรชายคนที่ ๒ ของท่านตาย, อาจจะจมน้ำหรือด้วยอุบัติเหตุแบบอื่นๆ (ผู้ฟังหัวเราะ) เราก็ไม่จำเป็นต้องไปซื้ออีก ประหยัดเวลา ประหยัดน้ำมัน!”
    ชายผู้มั่งคั่งโกรธเป็นอย่างยิ่ง แล้วก็ไล่เขาออกไป! 
    ขณะนี้ก็เหลือคนรับใช้เพียงคนเดียวเท่านั้น ซึ่งเป็นผู้ที่สุภาพมาก ชายผู้มั่งคั่งยังคงพอใจในตัวเขา วันหนึ่งเขาและคนแบกของอีกคนได้ออกไปเที่ยวชมทิวทัศน์กับเจ้านายของพวกเขาโดยแบกเกี้ยวพาเจ้านายไป ในระหว่างทาง พวกเขาได้ผ่านหนองน้ำแห่งหนึ่งซึ่งมีน้ำไม่ลึกนัก แต่ถ้าพวกเขาข้ามน้ำ เสื้อผ้าของพวกเขาก็จะต้องเปรอะเปื้อนและเปียก คนแบกของคนนั้นเกิดลังเลใจ เขาไม่อยากให้เสื้อผ้าของเขาเปรอะเปื้อน ดังนั้นเขาจึงต้องการที่จะกลับบ้าน อย่างไรก็ตาม คนที่สุภาพกล่าวขึ้นว่า “อย่ากลับเลย! ตราบเท่าที่เจ้านายของพวกเรามีความสุข เราก็ควรจะไปต่อ ตัวของเราเองไม่สำคัญหรอก” แล้วเขาก็เดินลุยน้ำไปโดยไม่ได้ใส่ใจเกี่ยวกับตัวเองเลย
    เมื่อเจ้านายได้ยินว่าคนรับใช้ของเขาซื่อสัตย์ต่อเขามาก เขาจึงมีความสุขมาก กล่าวแก่คนรับใช้ว่า “เนื่องจากว่าเจ้ารอบคอบมาก, อุทิศตนมากและซื่อสัตย์ต่อฉันมาก ฉันจะมอบเสื้อผ้าชุดใหม่ให้เจ้าหลายชุดและจะขึ้นเงินเดือนให้เจ้าเมื่อกลับถึงบ้านแล้ว”
    ทันทีที่คนรับใช้ผู้สุภาพได้ยินเช่นนั้น เขาก็วางเกี้ยวลง (ซึ่งก็เป็นขณะเดียวกันกับที่พวกเขากำลังยืนอยู่ตรงกลางแม่น้ำพอดี) และตอบออกมาพร้อมกับพนมมือว่า “ขอบพระคุณมากครับสำหรับความเมตตาของท่าน, เจ้านาย!” (อาจารย์และผู้ฟังหัวเราะ) เขาสุภาพเกินไป
    เธอเห็นไหม ไม่มีอะไรต่างกันมากเลยเมื่อเปรียบเทียบพวกเขากับลูกศิษย์ของฉัน ใช่หรือเปล่า? (ผู้ฟังหัวเราะ) เขาไม่รู้จักวิธีที่จะมองดูสถานการณ์และจัดการกับมัน ทุกคนต่างก็มีคุณสมบัติของตัวเอง แต่ใช้มันผิดที่ผิดทาง
    เธอคงจำขงจื้อซึ่งมีลูกศิษย์ที่มีชื่อเสียงหลายคนได้นะ เซลู่ กล้าหาญมาก และซันเฉียวก็สุขุมมาก แต่ทุกคนก็มีลักษณะเฉพาะของตัวเองเท่านั้น ถ้าเธอสุขุมระวังตัวเกินไป เธอก็จะไม่รู้จักวิธีที่จะผ่อนคลาย ถ้าเธอกล้าหาญเกินไป เธอก็จะไม่รู้ว่าเมื่อไรควรจะอ่อนน้อมถ่อมตน ดังนั้นเรารู้ว่ามันไม่เป็นการดีเลยที่จะเป็นคนสุดโต่ง
    แม้ว่าพวกเขาจะดีมากเก่งมาก แต่พวกเขาก็ยังมาเรียนกับขงจื้อเพราะว่าเขามีคุณสมบัติทุกอย่าง – กล้าหาญ แต่ไม่กล้าหาญจนเกินไป ถ่อมตนแต่ก็ไม่ถ่อมตนจนเกินไป เขารู้วิธีที่จะประพฤติตนไม่ว่าจะภายใต้สภาพแวดล้อมใดๆ เขาจัดการทุกสิ่งทุกอย่างด้วยท่าทีที่เป็นกลางและไม่บ้าคลั่งมากจนเกินไป
    แต่พวกเราส่วนมากมีลักษณะที่ดื้อดึง ถ้าเราใช้มันในทางที่ถูก มันก็จะดี ถ้าเราใช้ในทางที่ผิด มันก็จะแย่ ก็เหมือนอย่างที่เราสามารถใช้ไฟฟ้าทำให้หลอดไฟสว่าง ทำให้อากาศเย็นหรือร้อน แต่ถ้าเราสัมผัสไฟฟ้าโดยตรง เราก็จะเดือดร้อน นอกจากนี้ ยังมีการรักษาเยียวยาอีกหลายชนิดซึ่งสามารถรักษาคน แต่การกินยามากเกินขนาดก็จะเป็นอันตรายได้
    เรามายังโลกนี้เพื่อที่จะเรียนรู้วิธีที่จะสมบูรณ์พร้อม ดังนั้น เราจึงควรมีคุณสมบัติทุกอย่างและรู้จักวิธีที่จะใช้มันอย่างเหมาะสม เราไม่อาจกล่าวได้ว่าเพราะเรากล้าหาญมาก เราจึงสามารถหุนหันพลันแล่นโดยไม่สนใจต่ออะไรทั้งสิ้น ในสมัยโบราณ มีชายที่กล้าหาญหลายคนที่ตายไปเพราะขาดปัญญา มีตัวอย่างมากมายในเรื่องราวของ “ระบอบการปกครองแบบศักดินาของราชวงศ์โฉวตะวันออก” ถ้าเรากล้าหาญแต่ไม่มีปัญญา เราอาจทำให้ตัวเราเองและผู้อื่นเป็นอันตรายได้....

Be Veg, Go Green 2 Save The Planet