เก้าอี้วิเศษ.....

คีตากะ

โดย อนุตราจารย์ชิงไห่, ศูนย์ซีหู, ฟอร์โมซา
๓๑ ธันวาคม ๑๙๙๔ (เดินเป็นภาษาจีนและภาษาอังกฤษ)




           นานมาแล้วมีชายแก่คนหนึ่ง เขาอาศัยอยู่ที่เชิงเขาและก็ยากจนมาก เขาไม่มีทรัพย์สมบัติใดๆ เลย นอกจากกระท่อมมุงจากซึ่งเป็นสมบัติสิ่งเดียวที่เขามี จริงๆ แล้ว คนคนนี้เป็นคนที่ขี้เกียจมาก ดังนั้นมันก็สมควรแล้ว! วันหนึ่งเขาได้ยินว่า ในที่แห่งหนึ่งมีโยคีที่มีอำนาจวิเศษมากคนหนึ่งอาศัยอยู่ ซึ่งมีพลังอำนาจเหนือธรรมชาติที่สามารถเนรมิตสิ่งใดที่เขาต้องการก็ได้ หลังจากที่ได้ยินดังนั้น ชายที่ขี้เกียจมากคนนี้ ซึ่งไม่ต้องการจะทำงานอะไร จึงอยากจะไปที่นั่นเพื่อขอให้โยคีคนนั้นใช้อำนาจเหนือธรรมชาติของเขาเนรมิตสิ่งต่างๆ ให้เขา เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องทำงานอีกต่อไป หลังจากที่คิดอย่างนี้แล้ว เขาก็เริ่มออกเดินทาง
          เขาเดินมาเป็นระยะทางที่ไกลมากไปยังถ้ำในภูเขาที่โยคีคนนั้นอาศัยอยู่ เมื่อเขาพบโยคี เขาก็กราบคารวะ โยคีนั้นก็ดีมากทีเดียว ต้อนรับเขาอย่างสุภาพและก็ถามเขาว่าต้องการอะไร ชายที่ขี้เกียจคนนั้นก็กล่าวว่า “ท่านอาจารย์ที่เคารพรัก ฉันเป็นคนยากจนมาก นอกจากกระท่อมมุงจากหลังเล็กๆ หลังหนึ่งแล้ว ฉันไม่มีอะไรอีกเลย ตอนนี้ฉันก็แก่มากแล้ว ทำงานไม่ได้ ดังนั้นได้โปรดเถิดท่านอาจารย์ผู้เมตตา กรุณาช่วยฉันด้วย มอบทรัพย์สมบัติให้แก่ฉันบ้างเพื่อจะใช้ในการมีชีวิตอยู่ต่อไป ฉันทราบว่าท่านมีพลังอำนาจเหนือธรรมชาติมาก ท่านสามารถเนรมิตสิ่งใดๆ ก็ได้ในทันทีที่ต้องการ ฉันเชื่อว่าท่านจะสามารถช่วยเหลือฉันได้”
         โยคีคนนั้นก็หลับตาลง และก็นั่งเงียบโดยไม่พูดอะไรสักคำ บางทีอาจจะเพราะว่าท่านรู้สึกเหนื่อยที่ต้องฟังเรื่องเหล่านี้ ชายแก่คนนี้ก็ยังคงขอร้องเขาอยู่ตลอด หลังจากที่ขอร้องอยู่นาน โยคีคนนั้นก็ให้เก้าอี้ตัวหนึ่งแก่เขาไปโดยไม่เต็มใจนักพูดว่า “หลังจากที่เธอกลับไปบ้านแล้ว เวลาใดที่เธอคิดถึงสิ่งที่เธอต้องการ ก็จงนั่งลงบนเก้าอี้ตัวนี้ได้ แต่เธอต้องล้างมือ ล้างหน้า และอาบน้ำก่อนที่จะนั่งบนเก้าอี้นะ แล้วจึงคิดถึงสิ่งที่เธอปรารถนา ทำแบบนี้แล้วเธอจะได้มันมาแน่นอน”
        หลังจากที่ขอบคุณโยคีนั้นแล้ว ชายแก่คนนั้นก็รีบนำเก้าอี้นั้นกลับไปบ้านทันที! หลังจากไปถึงบ้านแล้ว เขาไม่ได้ชักช้าเสียเวลาแม้แต่นิด เขารีบไปล้างมือ ล้างหน้า อาบน้ำทันที แล้วก็นั่งลงบนเก้าอี้ตัวนั้น ในเวลานั้นเขารู้สึกหิวมาก เขาจึงคิดถึงอาหาร แล้วก็มีอาหารปรากฏขึ้นมาทันที โอ! เป็นอาหารที่ดีมาก รสเลิศและมีมากมาย ดังนั้นเขาจึงกินเข้าไปจนอิ่มมาก  หลังจากกินเสร็จแล้ว เขาก็รู้สึกอ่อนเพลียและอยากจะได้เตียงสำหรับนอนพักผ่อน ในทันทีก็มีเตียงพร้อมฟูกที่นอนหนาปรากฏขึ้น เขาก็นอนลงไปเพื่อจะหลับให้สบาย แต่เขาก็ไม่สามารถจะได้พักผ่อนจริงๆ เพราะว่าในใจของเขากำลังคิดอยากได้สิ่งต่างๆ และเงินอยู่ตลอดเวลา เขาจึงกระโดดลุกขึ้นจากเตียงและไปนั่งลงบนเก้าอี้ตัวนั้น ตอนนี้เขาเริ่มคิดถึงการเปลี่ยนกระท่อมมุงจากของเขาให้กลายเป็นวัง ขณะที่เขาคิดเช่นนี้ กระท่อมมุงจากนั้นก็หายไปทันที!
          วังของชายแก่คนนี้สวยงามมาก มีเพชรนิลจินดาอยู่ทั่วไปหมด ประตูทำด้วยทอง พื้นและเพดานทำด้วยทอง แม้แต่เสาทั้งหลายก็เป็นทองฝังเพชรพลอยที่มีค่ามาก ดังนั้นเขาจึงมีความสุขและรู้สึกสบายมาก เขายังคิดต่อไปอีกว่า “อา! วังใหญ่โตอย่างนี้ไม่ควรจะไม่มีคนรับใช้” เขาเพิ่งคิดเสร็จก็มีคนรับใช้หลายคนปรากฏขึ้นคอยรับคำสั่งจากเขา ต่อมาเขาก็คิดว่า “มีคนรับใช้ มีวัง โดยไม่มีเงินไม่ได้! ” เขาจึงคิดถึงเงิน ทอง และเงินตราธนบัตร ทันใดนั้นทุกอย่างก็ปรากฏขึ้น มันทำให้ชายแก่คนนี้มีความสุขมากจริงๆ แต่ทันใดนั้นเขาก็กลับกังวลขึ้นมา เขาคิดว่า “อา! วังของฉันสวยงามมาก มีทรัพย์สมบัติมากมาย ถ้าเกิดมีแผ่นดินไหว แล้วจะทำยังไง? (อาจารย์และทุกคนหัวเราะ) เขาเพิ่งคิดเสร็จ แผ่นดินไหวก็เกิดขึ้น (อาจารย์หัวเราะ) ทรัพย์สมบัติทุกอย่างของเขาและวังนั้นก็ถูกทำลายยุบหายลงไปในดิน(รวมทั้งเก้าอีวิเศษ)
           เรื่องนี้บอกอะไรแก่พวกเรา? จิตใจของเราจะต้องสะอาดและบริสุทธิ์ก่อนตั้งแต่แรก มันยังดีไม่พอหรอกที่มีพลังอำนาจเหนือธรรมชาติ หรืออำนาจจากการปฏิบัติบำเพ็ญ ด้วยเหตุนี้เราจึงต้องทำกาย วาจา และความคิดของเราให้สะอาดก่อนที่จะมีพลังอำนาจนั้น ถ้าเรามีอำนาจแต่กาย วาจา และความคิดของเราไม่สะอาด ไม่รักษาศีลอย่างถูกต้อง เราก็สามารถทำสิ่งที่เลวได้ พลังอำนาจของเราจะสามารถทำอันตรายตัวเราเองได้ บางครั้งอำนาจนี้สามารถทำอันตรายคนอื่นได้ด้วย ดังนั้นตั้งแต่โบราณกาลมา อาจารย์ทั้งหลายก่อนที่จะรับลูกศิษย์ จะทดสอบลูกศิษย์อยู่เวลานาน จนกระทั่งกาย วาจา และใจของเขาสะอาดหมดจดก่อนที่จะให้พลังอำนาจแก่เขา
อาจารย์บอกพวกเธออยู่บ่อยๆ ว่าไม่ให้ฝึกอำนาจเหนือธรรมชาติ คนธรรมดาข้างนอกสามารถฝึกอำนาจเหนือธรรมชาติกันได้ง่ายๆ พวกเขาไม่ต้องถือศีลอะไรและไม่ต้องเป็นมังสวิรัติ เมื่อเรายังไม่สามารถควบคุมจิตใจของเราได้ ถ้าเราคิดถึงเรื่องเลวๆ มันก็จะเกิดขึ้นทันที เพราะว่าตอนนั้นเราจะได้ในสิ่งที่เราคิด พลังอำนาจในจักรวาลนี้มีมากมายมหาศาล แต่เราควรรู้วิธีที่จะใช้มัน มิฉะนั้นมันจะสามารถทำให้เกิดอันตรายมากมาย เป็นอันตรายต่อตัวเราเอง และเป็นอันตรายต่อโลกด้วย ภัยพิบัติบางอย่างที่เราเห็นในโลกนี้บางครั้งก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นกรรมของผู้คนทั้งหลายนั้น แต่เนื่องมาจากคนบางคนที่ฝึกพลังเหนือธรรมชาติ พวกเขาฝึกไปในทิศทางที่เลวหรือเนื่องมาจากความคิดที่วุ่นวายสับสนของพวกเขา จึงทำให้โลกสับสนวุ่นวายไปด้วย เราสามารถกล่าวได้ว่าคนเหล่านี้ก่อเรื่องวุ่นวาย หรือมีพลังอำนาจทางลบเข้าสิง มีคนแบบนี้จริงๆ
       ดังนั้นเวลาเราบำเพ็ญเราต้องคิดถึงพระเจ้าทุกๆ วัน คิดถึงชื่อที่มีพลังบรรจุอยู่เต็มเปี่ยมของพุทธะทั้งหลายเพื่อที่จะป้องกันตัสเราเอง บางครั้งมันไม่ได้เป็นกรรมของเราเองทั้งหมดที่ทำให้เกิดอุปสรรคกีดขวาง แต่บางครั้งมันเป็นเพราะพลังมายา พลังทางลบที่อยู่รอบๆ ตัวเราที่มีผลกระทบกระเทือนต่อเรา ดังนั้นเราต้องจำเป้าหมายของเราไว้เสมอ จำพลังอำนาจที่สูงสุดและท่องคำพระห้าคำไว้เพื่อปกป้องตัวเราเอง การคิดให้มากๆ ถึงพระเป็นเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพ จะทำให้จิตใจของเราสะอาด แล้วเราก็จะไม่ปรารถนาต้องการสิ่งใดๆ สำหรับพวกเราแล้วในตอนนั้นพลังอำนาจเหนือธรรมชาติจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย เพราะว่าเราจะเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า และจะไม่มีอะไรที่เราไม่สามารถจะมีได้
ถึงตอนนั้นเราจะรู้สึกพึงพอใจมากอยู่ข้างใน และเราก็จะรู้ว่าหลังจากที่เราได้จากโลกที่เป็นมายาลวงตานี้ไปแล้ว เราก็จะกลับไปสู่บ้านเกิดของเราที่ซึ่งเรามีทุกสิ่งทุกอย่าง เปรียบเทียบกับสถานที่นั้นแล้ว โลกนี้ก็เป็นเพียงขยะเท่านั้น ที่นี่ไม่มีอะไรจะเสนอสนองแก่เราได้ หลังจากที่วิญญาณของเราได้กลับไปดูยังบ้านเกิดของเราหลายครั้งแล้ว จิตใจของเราก็จะเข้าใจและจะมั่นคงมาก ตอนนั้นเราจะไม่ต้องการอะไรเลย หรือหากเราต้องการเราก็จะต้องการเฉพาะสิ่งที่ดีสำหรับคนอื่น หัวใจของเราจะมีเมตตากรุณามาก คิดถึงแต่สิ่งที่เป็นบวกอยู่เสมอ เมื่อคิดถึงแต่สิ่งที่เป็นบวกแล้ว สิ่งที่เป็นบวกนั้นก็จะเกิดขึ้น....



Be Veg, Go Green 2 Save The Plane