พึ่งธรรม นำชีวิต ติดภาพ(เพิ่มภาพค่ะ)

แก้วประภัสสร

"  ลูกจงถามตัวเองก่อนว่า ก่อนจากโลกใบนี้ไป 
ลูกปรารถนาที่จะนำอะไรติดตัวไปด้วยก่อนตาย"  เสียงแม่ถามทางโทรศัพท์
ข้าพเจ้าตอบแม่ว่า 
" ชาตินี้ใจลูกหม่นหมองตรองระทม จมอยู่กับโลกส่วนตัว
มัวแต่เล่นไม่เป็นท่า  ข้าวปลาไม่ยอมทาน
นั่งจมกับคอมพิวเตอร์ตั้งนาน  ขาแข้งพาลเจ็บร้าวราวถูกประหาร
จึงปราถนาทำบุญหนุนทาน  ไว้เป็นอาหารในชาติหน้าถ้ามีจริง
แต่เกรงใจเป็นอย่างยิ่ง ชาติหน้ามีจริง  ลูกจะเกิดซนยิ่งกว่าลิงนะแม่เฮย"
แม่ " ชาติหน้ามีจริงฉันใด แม่ไม่ปรารถนาเป็นแม่ลิง . นะแม่แก้วประภัสสร "
5 5 5 5
 

เชิญชมภาพค่ะ ไม่เกี่ยวกับบทเกริ่นนำ 
ขออนุญาตไม่บรรยาย และขออนุญาตรอบสองไม่ตอบคำถาม
ข้าพเจ้าเพียงอยากให้ภาพทุกภาพ และบุญที่ร่วมทำกันมา 
เก็บไว้ในความทรงจำที่งดงาม 
ทางเดินข้างหน้า ยังมีอะไรที่เราต้องเรียนรู้กับอีกมากมาย
ร้ายบ้าง ดีบ้าง สุขบ้าง ทุกข์บ้าง 
นับหนี่งผ่านไป ในแต่ละวัน
เมื่อนับสอง นับ สาม ไปเรื่อยๆ นั่นหมายถึงว่า
  แต่ละก้าวของชีวิต เราอาจจะเดินทางด้วยสวัสดิภาพ 
แต่บางวันอาจจะสะดุดและล้มลง
ขอเพียงมีสติ และศีลธรรมอยู่ในใจ เราจะผ่านพ้นทุกอย่างไปได้
เหมือนที่แก้วฯเคยผ่านมันมาค่ะ


-  --    ------------------------------------------------