จันทรากับฟ้าใส
กลั่นแก้ว
ฟ้าใสเด็กสาวหน้าตาธรรมดาๆคนหนึ่งมีชีวิตเรียบง่ายใช้ชีวิตไปวันๆ เขารักเสียงเพลงธรรมชาติ และการอ่าน
และเมื่อสองปีที่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ที่เปลี่ยนชีวิตของเขา
เสียงลมแรง...ต้นไม้เอียงไปตามแรงลมและฝนก็ค่อยๆกระหน่ำลงมาจนมองเห็นทางข้างหน้าไม่ชัดฟ้าใสเอามือจับพวงมาลัยรถไว้แน่น แต่ก็ยังคงขับรถไปเรื่อยๆ คิดว่าขับไปอย่างช้าๆ ระมัดระวังคงไม่เป็นอะไร
โครม!!!! เสียงดังสนั่นและฟ้าใสหมดสติไป....
ฟ้าใสขยับตัวช้าๆเจ็บแปลบที่ดวงตา...โอ้ย...เจ็บเหลือเกิน
ก็อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นหมอ และ พยาบาลเดินมาที่ข้างเตียงฟ้าใสพยาบาลเอามือมากุมมือฟ้าใส
ฟ้าใสถามว่าเกิดอะไรขึ้นค่ะ? คุณหมอบอกว่ารถยนต์ของคุณชนกับรถสิบล้อมีพลเมืองดีนำตัวมาส่งที่โรงพยาบาลครับ
แล้วตาของฉัน...มองไม่เห็นอะไรเลยหมอบอกใจเย็นๆนะครับส่วนอื่นของร่างกายก็มีรอยฟอกช้ำ ส่วนดวงตาของคุณฟ้าใสกระจกรถกระเด็นเข้าไปทิ่มโดนแก้วตาทั้งสองข้างตอนนี้หมอได้ทำการผ่าเอาเศษกระจกออกให้แล้ว..แต่การมองเห็นของคุณ....
ฟ้าใสถามหมอแล้วมีโอกาสมองเห็นไหมค่ะคุณหมอ อืม...คุณหมอบอกต้องเปลี่ยนแก้วตาครับ...
กรี้ดดดดฟ้าใสร้องเสียงดังลั่น....
ฟ้าใสกับมารักษาตัวที่บ้าน..รู้สึกหมดหวังท้อแท้..ไม่อยากมีชีวิตต่อไปอีกแล้วร้องไห้ทุกวัน ร้อง ร้อง แล้วก็ร้อง
ฟ้าใสคิดว่าชีวิตนี้จะอยู่ได้อย่างไรกัน...ฮือ ฮือวัันและคืนผ่านไปอย่างไม่มีความหมายจมอยู่กับความเศร้าแต่มีชีวิตอยู่ได้เมื่อคิดถึงพ่อ แม่ และก็พี่ ฟ้าใสจะต้องสู้และผ่านมันไปให้ได้
และแล้ววันหนึ่งก็มีจดหมายมาถึงฟ้าใสบุรุษไปรณีย์ใจดีอ่านให้ฟ้าใสฟัง ทางโรงพยาบาลแจ้งว่ามีคนบริจาคแก้วตาให้ฟ้าใสไปทำการผ่าตัดรักษา
เมื่อถึงกำหนดวันฟ้าใส คุณหมอ และคุณจันทรา(ผู้ซึ่งบริจาคตาให้ฟ้าใส) คุณหมอบอกว่าคุณจันทราได้รับรู้เรื่องราวของฟ้าใสและมีความประสงค์มอบแก้วตาให้ฟ้าใส
ฟ้าใสยิ้มให้คุณจันทราพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาเต็มสองแก้มยิ้มทั้งๆ ที่ไม่เห็นหน้าคุณจันทรา และกล่าวขอบคุณจันทรา