ละอองฝน

กิ่งไฝ่

ฝนตกพรำๆ  ของบ่ายวันศุกร์สุดสัปดาห์ของการทำงาน
มนสิการหญิงสาววัย  26  ปี   กำลังวุ่นอยู่กับเอกสารกองโตที่อยู่บนโต๊ะทำงาน
เธอละสายตาจากเอกสารบนโต๊ะแล้วทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่างนั่นทำให้เธอคิดถึงเรื่องราวของตัวเองที่เกิดขึ้นเมือ  3  เดือน
"ทุกๆ  วันกับชีวิตการทำงานของผู้หญิงเชยๆ  คนหนึ่ง  การใช้ชีวิตของเธอมีแต่งานและความรู้สึกที่เรียบง่ายเท่านั้น"
 และทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเมื่อเธอได้พบกับเพื่อน  online  ในเว็บหนึ่งบนโลก internet  เขามีชื่อ  นภัทร  เธอไม่รู้หรอกว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร   มีตัวตนจริงหรือเปล่า?  เธอรู้เพียงแต่ว่าทุกครั้งที่เขาโทร.มามันให้หัวใจฉูดฉีดเลือดในตัวร้อนผ่าว  การโทร.มาคุย  ทุกเรื่องราว  ปรึกษา  ให้ความสำคัญ  ให้ความห่วงใย  ให้ความอบอุ่นในหัวใจ  อย่างที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน  
ทุกครั้งมนสิการจะคอยถามตัวเองเสมอว่า..ผู้ชายคนนี้เขาต้องการอะไรกันแน่
ถึงโทร.มาเช้า  เที่ยง  เย็น  เป็นห่วง  เป็นใย  
เธอเริ่มจะหวั่นไหว  หรืออาจจะรักคนที่ตัวเองไม่ได้รู้จัก   ได้สัมผัสแค่เพียงเสียงที่มาตามสายเท่านั้น  เป็นไปได้เหรอ?  ที่มนสิการจะรักเค้า...
หรือจะเป็นนาฬิกาทราย  พออีกฝ่ายเริ่มจะมีใจอีกฝ่ายก็หมดรักซะแล้ว
หรือว่าจะเป็นละอองฝน ปรอยๆ ตกลงมาให้หัวใจได้ชุ่มฉ่ำ แล้วก็จ่างหายไปพร้อมกับสายลมบางเบาที่พัดผ่านเท่านั้น.				

ตกหล่นยังไงก็เก็บให้ด้วยนะคะ  มือใหม่หัดเขียนน่ะคะ
นี่เป็นเรื่องราวของคนใกล้ตัวน่ะคะ