ผ่านมา...เพื่อผ่านไป

มันเริ่มต้นในวันวาเลนไทน์เมื่อปีที่แล้ว มันเป็นวันอาทิตย์ แน่นอนว่า สำหรับคนที่มีคู่เขาย่อมไปเที่ยวสวัทหวานแหววกัน ส่วนคนไร้คู่นั้นก็คงเก็บตัวเงียบอยู่บ้าน เป็นดีที่สุด แต่ ความรัก ไม่เคยเข้าใครออกใคร แม้จะเก็บตัวเงียบเชียบแค่ไหน เวลาที่ความรักอยากจะเข้ามาทักทาย ก็มาง่ายๆ แบบไม่ให้ตั้งตัว
"กุหลาบดอกนี้ ผมให้คุณ...คนสวยครับ" ยังจำได้ดีเลย ประโยคนั้นที่กระซิบลงมาข้างหูอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว กุหลายดอกสวยก็ยื่นมาตรงหน้า เวลานั้นไม่ต้องมีคำพูดอะไรอีกเลย หากแต่ดวงตาก็สะท้อนทุกอย่าง และทุกคำตอบออกมาได้หมด และนั่นเองจุดเริ่มต้น ของความรัก ครั้งแรก
หลังจากวาเลนไทน์ได้ผ่านพ้นไป เขา คนนั้น ที่ฉันเริ่มขยับให้เขาเข้ามาเป็นคนพิเศษของหัวใจ ได้เข้ามามีบทบาทในชีวิตของฉันมากขึ้น ความเอาใจใส่อย่างสม่ำเสมอ บวกกับ เสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดีของเขา ทำให้ฉัน รัก อย่างหมดหัวใจ
ความรักที่ควรจะสวยงามต่อไป เมื่อ รัก สุกงอมได้ที่ กลับไม่เป็นอย่างนั้น เวลาที่มี กลับมีน้อยลง ฉันเฝ้าถามตัวเองตลอดว่า เกิดอะไรขึ้นกับความสัมพันธ์ที่ดูเหมือนมันจะไปได้ดี แต่คำตอบมีเพียงความเงียบงัน และคำปลอบใจซ้ำว่า เขา คงงานยุ่ง ไม่ได้มีเวลาว่างเหมือนเก่า เสียงหัวเราะและรอยยิ้มที่จางหายไปของเขา อาจจะเป็นเพราะเขาเครียดกับงานมากเกินไป....แต่มันก็แค่คำพูดปลอบใจตัวเอง
ความรักก็ประครองตัวอยู่เรื่อยมา จากเดิมที่เริ่มด้วยความรู้สึกดี จนกลายเป็นความรัก และสุดท้ายก็เป็นคำว่าอดทน ทำให้ความรักเติบโตมาได้ จนถึงวาเลนไทน์ปีนี้
ในคืนวันที่ 13 กุมภา ฉันคิดสารพัดว่าจะทำอย่างไรดี ให้ เขา ประทับใจ คิดหาวิธีจนสุดท้าย เข้าไปเล่นในเฟสบุ๊ค หวังเพิ่งเพื่อนๆในนั้นให้ช่วยคิดหาวิธี
แต่มันดี..ดีกว่าที่คาดไว้มาก เพราะ เขา คนพิเศษของหัวใจ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเขาเล่นเฟสบุ๊คด้วย อาจด้วยฉันไม่ค่อยได้เข้ามาเล่นเท่าไหร่ และเขาคงไม่รู้ว่าฉันเล่นด้วย เพราะในรายชื่อเพื่อนในเฟสบุีคที่มากเกินไป ทำให้ไม่เคยใส่ใจ จนสุดท้าย ประโยคที่เขาขึ้นในสถานะ
"ผมกำลังมีความรักครั้งใหม่ กับผู้หญิงที่ไม่น่าเบื่อเหมือนเก่า"
หมายความว่า??? ตลอดมาฉันน่าเบื่องั้นหรือ...
แต่ความสงสัยยังคงถูกเก็บไว้ ฉันไม่อยากให้เขาคิดว่าฉันไม่ไว้ใจเขา
เช้าของวันที่ 14 กุมภา แน่นอนว่า เขา โทรศัพท์ เข้ามา บอกรักหวานหยด พร้อมข้ออ้างที่ว่า "ผมไม่ว่างนะครับคนดี เดี่ยวผมจะส่งดอกไม้ไปอยู่เป็นเพื่อนนะครับ"
ไม่ว่าง?? หรือว่าไปกับคนอื่น
ความสงสัยพาให้ฉันก้าวออกจากบ้าน ฝ่าฝูงชนคนมีคู่รักทั้งหลาย เพื่อไปพิสูจน์ว่า คนไม่ว่าง กำลังมีใครหรือป่าว??
แล้วคำตอบก็อยู่ไม่ไกลเลย ไม่ต้องไปตามหาที่ไหน หน้าปากซอยบ้านฉันเอง ร้านอาหารน่ารักๆสำหรับมากับคู่รัก เขา คนที่ฉันคิดว่าเป็นคนพิเศษของหัวใจมาโดยตลอด อยู่กับผู้หญิงน่ารักคนหนึ่ง ที่ฉันไม่รู้จัก
เหตุผลของการไม่ว่างของเขา คือ ไปกับใครอีกคน
เหตุผลของการที่เขาไม่โทรหาบ่อย คือ โทรหาใครอีกคน
เหตุผลของการที่เขาไม่มีรอยยิ้ม เสียงหัวเราะเหมือนเดิม คือ เขามีมันไว้ให้ใครอีกคน
และเหตุผลที่รักจบลง ก็เพราะใครอีกคน หรือเพราะ ความไม่ เคยพอของเขา!!
...มันเริ่มเมื่อเช้าวันอาทิตย์ของวาเลนไทน์ปีที่แล้ว และจบลงด้วยเที่ยงวันจันทร์ของวาเลนไทน์ปีนี้....ตลกสิ้นดีเลย ผ่านมาแล้ว..ก็ผ่านไป
แต่ ความรัก ของฉันยังคงอยู่นะ อยู่กับครอบครัวที่รักของฉัน อยู่กับแผ่นดินประเทศชาติ อยู่กับธรรมชาติที่สวยงาม อยู่กับวันวานที่หวานช่ำ อยู่กับความฝันอันสวยงาม อยู่กับฟ้าสีครามกว้างไกล อยู่..อยู่กับใจของฉัน นี่สินะ ความรักที่จีรัง
ส่วน "เขา" ก็แค่ ผ่านมาแล้ว...ผ่านไป เท่านั้นเอง

++PanizzZ++ 15 ก.พ. 2554 10:31 น. - ID 11551