วันอังคาร ที่ 18 มกราคม 2554 วันนี้พี่สาวหนูหิ่ง ฯ เปลี่ยนชื่อเป็น ฐิติรัตน์ : ชีวิตที่ประเสริฐ ได้ชื่อเล่นใหม่ : ปัฐ : มีอายุยืนยาว เป็นที่รักใคร่ของผู้อื่น เกิดวันอังคาร ที่ 18 มกราคม เวลาบ่าย 3 โมง ปีกระต่าย หนูหิ่ง ฯ สงสัยว่าพระที่ทำพิธีสวดจะตั้งให้ค่ะ เช้านี้หนูหิ่ง ฯ ต้องไปรับยาที่อินทราทัวร์ เมื่อวานนี้ให้ตุ่นไปซื้อส่งมาให้ เป็นยาที่หายากจริง ๆ ทั้งประเทศมีขายแค่ 3 ที่เท่านั้น หนูหิ่งก็เลยสั่งมา 5 กล่อง ๆ ละ 850.- วันนี้เย็น ๆ จะไปโอนตังค์ให้ตุ่น ยานี้หนูหิ่ง ฯ รู้มาจากพี่อรัญ เป็นลูกค้าอยู่ จ.ตราด พี่เขาบอกว่าพี่ชายเขาก็เป็นมะเร็ง มีคนแนะนำให้กินยาตัวนี้ แล้วพี่ชายเขาไม่มีอาการเจ็บปวดเลย จนกระทั้งเสียชีวิต หนูหิ่ง ฯ ก็เลยขอให้แกไปหาชื่อยามาให้ แล้วหนูหิ่ง ฯ ก็หาข้อมูลของยาทางอินเตอร์เน็ท ท้ายที่สุดก็ต้องโทร.ไปถามที่กรมราชองครักษ์ พี่ที่รับโทรศัพท์ชื่อพี่อำนาจ ใจดีมาก ๆ เลย อาสาจะซื้อส่งทางไปรษณีย์ให้ด้วย แต่หนูหิ่ง ฯ ต้องการด่วนที่สุด ก็เลยบอกพี่เขาว่าจะให้เพื่อนไปซื้อวันจันทร์แล้วส่งรถทัวร์ เช้าวันอังคารก็มาถึง ยาตัวนี้ชื่อว่า ยาประดง เป็นยาแผนโบราณ แก้น้ำเหลืองเสีย ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับโรคมะเร็งเลย แต่ไม่เป็นไร ตอนนี้ที่ต้องการก็คืออยากให้พี่ปัฐหายจากอาการปวดและทรมาณเท่านั้น ถ้าจะไปก็ไปอย่างสงบ อย่าได้ทรมาณเลย พี่ซิงตื่น 05.30 หนูหิ่ง ฯ ก็เลยอาบน้ำ - สระผม แล้วก็ไปรับยา แล้วก็เลยไปซื้อโจ๊ก - ต้มเลือดหมู แล้วก็ซื้อกับข้าวไปใส่บาตร กลับมาถึงโรงบาล 07.00 น. พี่โหย่งมาถึงแล้ว พี่ปัฐตื่นแล้ว ก็เลยให้ล้างหน้าแปรงฟันที่เตียง แล้วหนูหิ่ง ฯ ก็บอกแกว่าหนูหิ่ง ฯ ไปใส่บาตรมา เดี๋ยวเรามากรวดน้ำด้วยกันนะ ให้พี่พูดตามหนูนะ พูดในใจก็ได้ (แกไม่ค่อยมีแรงพูดค่ะ) หนูหิ่ง ฯ จับมือซ้ายพี่สาวถือขวดน้ำ แล้วก็เอาถ้วยมารอง มือขวาให้พี่สาวแตะที่เตียงใต้ถ้วยรอง " อิทังเมโหตุสุขิตาโหตุญาตโญ " " ข้าพเจ้านางฐิติรัตน์ สิมะนราธร ขออนุญาตพระแม่ธรณี พระแม่คงคา กรวดน้ำอุทิศผลบุญกุศลที่น้องสาวข้าพเจ้าได้ตักบาตรแทนในวันนี้ ขอผลบุญกุศลนี้ส่งไปถึงผู้มีอุปการะคุณที่ท่านตลอดจนเจ้ากรรมนายเวร ทุกองค์ ทุกท่าน ทุกผู้ ทุกตัว ทุกตน ไม่ว่าจะอยู่ในภพ - ภูมิใด ๆ เมื่อได้รับแล้วขอให้ทุกท่านมีความสุขกายสบายใจปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ แล้วก็อโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าที่เคยล่วงเกินไว้ ไม่ว่าจะโดยทางกาย - วาจา - ใจ ทั้งที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ ขอให้หมดเวร - หมดกรรมต่อกันนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป และขอให้ข้าพเจ้าหายจากการเจ็บป่วยในครั้งนี้ด้วยเทอญ สาธุ " เสร็จแล้วหนูหิ่ง ฯ ก็นำไปกรวดต่อที่ใต้ต้นไม้หน้าโรงบาล โทร.หาเจิน เจิน ให้รีบมาไม่ต้องแวะที่ไหน แล้วก็ซื้อถุงมือไซค์ S กับแพมเพิร์สผู้ใหญ่ไซค์ L มาด้วย เจิน เจิน บอกว่าจะแวะไปที่ปั้ม (พี่ปัฐเปิดปั้มน้ำมันอยู่อ.จอมทองค่ะ) เพื่อเอายาสมุนไพรมาให้กิน หนูหิ่ง ฯ บอกว่าไม่ต้องแวะ เพราะว่าตอนนี้แม่ไม่กินอะไรสักอย่าง ซื้อของแล้วก็รีบมาให้ไว ก่อนน้าหิ่ง ฯ จะมีมะโห ^__^ ขึ้นมาที่ห้องหนูหิ่ง ฯ ก็กินโจ๊กเปล่า ๆ กับน้ำพริกของแม่ เพราะเดือนมกราคมของทุกปีหนูหิ่ง ฯ จะกินเจ หรือมังสวิรัติ เนื่องจากเดือนนี้เป็นเดือนเกิด แล้วก็จะกินเจจริง ๆ (ไม่ใช่มัง ฯ) ในช่วงเข้าพรรษาจนกระทั่งออกพรรษา เสร็จแล้วก็หายาของตัวเองมากิน จริง ๆ แล้วกินยาก็เกือบอิ่ม ก็เลยต้องกินข้าวแต่น้อย ๆ (เป็นการลดความอ้วนไปในตัว ^__^) ส่วนพี่ซิงก็ชงโปรตีนผสมน้ำเต้าหู้ และยาประดงไปให้พี่ปัฐกิน แต่พี่หลั่งไม่ยอมกินยา กินแต่น้ำเต้าหู้ แล้วหมอก็มาดู ก็ไม่มีอะไร ดู ๆ ไปตามหน้าที่ค่ะ เพราะคงไม่ทำอะไรมากไปกว่าการฉีดยาระงับปวด ประมาณ 11.00 น. หลานเจิน เจินกับเหลนน้อยหวา หวา ก็มา พี่ปัฐตื่นอีกครั้ง (จริง ๆ แล้วไม่รู้ว่าหลับหรือตื่น เพราะแกหลับตาเกือบตลอดเวลา) หนูหิ่ง ฯ เข้าไปจับมือไว้ แกถามว่าจะกลับเมื่อไหร่ หนูหิ่ง ฯ บอกแกว่าไม่ไปแล้ว ตอนนี้จะอยู่นี่ตลอดไป กลับมาบ้านมาเกาะพี่สาวกินดีกว่า ไปทำงานไกลบ้านเหนื่อยก็เหนื่อย ข้าวก็ไม่ค่อยได้กิน อยู่นี่ได้กินทุกอย่าง น้องตัวเล็กนิดเดียวเลี้ยงได้ไหม ? พี่ปัฐ....ยิ้มแล้วก็พยักหน้า ^__^ (ค่อยยังชั่ว.... มีคนเลี้ยงแล้ว) พี่โหย่งก็เลยแหย่ว่า.... หนูหิ่ง ฯ เกาะพี่สาวกิน แต่กอ (พี่ชาย) เกาะเมียกิน เพราะตอนนี้มาอยู่กับพี่ปัฐก็เลยไม่ได้ทำงาน ^__^ ประมาณเที่ยงเศษ ๆ พี่ซิ พี่ชายคนที่ 2 กับพี่สะใภ้ก็มาเยี่ยม ดีจัง มีหมอนวดมาเพิ่มอีกแล้ว จะได้แอบงีบ (พี่โหย่งบอกว่า....นิสัยดีน่าดู ^__^) พี่สะใภ้แอบมาถามว่า.... ผลตรวจชิ้นเนื้อเป็นไงบ้าง หนูหิ่ง ฯ ก็บอกว่า.... ไม่เป็นไร สบายมาก ระดับนี้แล้วไม่เป็นไรหรอก ^__^ พี่สะใภ้คนนี้นิสัยใจอ่อน ขึ้แยสุด ๆ ขืนบอกความจริงมีหวังช็อค แล้วก็คงจะช็อคกันไปทั้งครอบครัว สักพักพี่ซิกับพี่สะใภ้ก็กลับขึ้นดอย ก่อนบ่ายโมงเล็กน้อย พี่ปัฐทำหน้านิ่ว แล้วบอกว่าปวดจัง....ปวดจังเลย.... หนูหิ่ง ฯ ก็เลยถามว่าปวดที่ไหนเจ้ ปวดที่ไหนจ้ะ แกบอกว่าปวดไปหมด ปวดทั้งตัว หนูหิ่ง ฯ จึงหลอกล่อให้แกกินยาประดง จะได้หายจากการเจ็บปวด ไม่ทราบว่าเป็นผลของฤทธิ์ยาหรือเปล่า ทำให้แกหลับไปอย่างไม่กระวนกระวาย ดีจังเลย ^__^ แล้วเจิน ๆ กับหนูหิ่ง ฯ ก็เดินไปเซ็นทรัลกัน หนูหิ่ง ฯ อุ้มเหลนน้อยหวา หวาไปด้วย เหลนน้อยทำหน้าตาบ้องแบ๊ว ดูนั่นดูนี่ไม่งอแงเลย ไปได้ DVD VIDEO บทสวดมนต์คาถาพาหุง มหาการุณิโก ของหวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม : เล่าถึงที่มาของคาถาพาหุง ฯ มีบทสวดขึ้นเป็นตัวอักษรพร้อมสวดตาม (หลวงพ่อจรัญ ณ วัดอัมพวัน อ.พรหมบุรี จ.สิงห์บุรี) มาเปิดให้พี่ปัฐดู + ฟัง แต่ก็ยังไม่ได้เปิดเพราะพี่ปัฐหลับ ตื่นเป็นบางครั้งตอนผู้ช่วยพยาบาลมาวัดความดัน ฯ วัดไข้ ดีจังรู้สึกเหมือนแกไม่ค่อยทรมาณ ^__^ บ่าย 3 โมงหนูหิ่ง ฯ ง่วงมาก ก็เลยบอกพี่โหย่งว่าจะนอนนะ ส่วนพี่ซิงกลับไปทำอาหารเย็นที่บ้านค่ะ เพิ่งปูผ้าที่พื้น วางหมอน ห่มผ้าล้มตัวลงนอน พี่โหย่งก็เรียก ปรากฎว่าพี่ปัฐขอกอดหน่อย พี่โหย่งกับหนูหิ่ง ฯ ก็เลยจับมือไว้คนละข้าง แล้วก็ก้มลงไปกอดแกคนละข้าง สบตากันแล้วต่างคนต่างทำตาแดง ๆ แล้วก็หันไปทางอื่น ไม่งั้นน้ำตาไหลทั้งคู่ พี่ปัฐถามว่าซิงไปไหน หนูหิ่ง ฯ ก็เลยบอกว่ากลับไปทำกับข้าวที่บ้าน จะได้มีกับข้าวอร่อย ๆ กินนะ แกก็พยักหน้าเข้าใจ แล้วหนูหิ่ง ฯ ก็เลยนั่งจับมือพี่ปัฐ....ฟุบอยู่ข้างเตียงนั่นเอง *__~ หลังจากที่กินยาประดงไป รู้สึกว่าพี่ปัฐจะไม่กระวนกระวายจากการเจ็บปวดทรมาณเท่าไหร่นัก ดีจังเลย..... เวลาพี่ปัฐตื่น หนูหิ่ง ฯ กับพี่โหย่งก็พยายามจะให้แกกินยาประดงอีก แต่หลอกล่อยังไงก็ไม่ยอมกินสักที ไม่รู้จะทำยังไง.... ? จนกระทั่งพี่ซิงนำอาหารมาถึงประมาณหนึ่งทุ่ม ไม่รู้ว่าทำยังไง พี่ปัฐยอมกินยา ดีจังเลย ^__^ หวังว่าคืนนี้แกคงจะหลับสบาย ^__^ พี่ปัฐก็บอกว่า ซิงกอดหน่อย ซิงกอดหน่อย (แกจะพูดซ้ำ ๆ อาจจะเพราะกลัวพวกเราไม่ได้ยิน) พี่ซิงก็ไปกอดแกบนที่นอน หนูหิ่ง ฯ ก็เลยแซวแกว่า.... พี่ปัฐลำเอียงนี่นา หนูอยู่ทั้งวันกอดหนูนิดเดียวเอง ไม่ยอม ไม่ยอม ต้องกอดหนูใหม่นะ พี่ปัฐก็ยิ้มแบบขำ ๆ ท่าทางอารมย์ดี เวลาประมาณสองทุ่มเศษ ๆ หนูหิ่ง ฯ ก็ทำเหมือนคืนก่อน คือ อาบน้ำแล้วก็นอนก่อนพี่ซิง ไว้รอเปลี่ยนตอนดึก ๆ .................. ตื่นอีกทีเที่ยงคืนพอดี เพราะได้ยินเสียงพี่ปัฐเรียกซิง ซิง พี่ซิงก็ขานอยู่บนโซฟาแล้วสบตาหนูหิ่ง ฯ บอกว่าคืนนี้ดูแกไม่ค่อยปวดเท่าไหร่ ดีจัง ดีจัง ดีจัง แล้วหนูหิ่ง ฯ ก็ลุกมาเฝ้าพี่ปัฐ คงเฝ้าถึงเช้าเหมือนเดิม คืนนี้ดูแล้วพี่ปัฐไม่กระวนกระวาย ไม่บ่นว่าปวดจังเลย....เหมย ปวดจังเลย....ให้ได้ยิน ดีจังเลย ดีจัง ดีจัง ^__^ พรุ่งนี้กลางวันถ้าหลานมาเยี่ยมหนูหิ่ง ฯ จะกลับบ้านสักพัก....ไม่ได้ซักผ้าเลย. ถ่ายรูปกับกำลังใจของหนูหิ่ง ฯ เหลนน้อยหวาหวา อายุ 5 เดือนค่ะ
หิ่งห้อยน้อยใจ 19 ม.ค. 2554 01:42 น. - ID 11503 
2002
1
0
22 มกราคม 2554 16:08 น. - comment id 121670
มาส่งกำลังใจให้คนป่วย และคนไม่ป่วย ....น่ารักทั้งคู่เลย
29 มกราคม 2554 12:18 น. - comment id 121969
สวัสดีเจ้า คุณทางแสงดาว : ขอบคุณจาดนักเจ้า
24 กันยายน 2554 17:02 น. - comment id 126551
พี่หรั่งจะตายตาหลับไหมหนอถ้ารู้ความจริงว่าลูกสาววันพุธแย่งผัวชาวบ้าน ใฝ่ต่ำเอาคนงานกระจอกมาเป็นผัว คิดแล้วช่างน่าสงสารพี่หรั่งนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ