* * * หนูหิ่ง ฯ ตอน นับถอยหลัง 1 * * *

หิ่งห้อยน้อยใจ

วันนี้วันอาทิตย์  ที่ 16 มกราคม 2554
หนูหิ่ง ฯ กลับมาถึงเชียงใหม่เมื่อวันเสาร์เย็น ๆ เข้าไปเก็บข้าวของบางส่วนไว้ที่บ้าน  แล้วหนูหิ่ง ฯ ก็ไปหาพี่สาวที่โรงบาล
กะว่าจะนอนเฝ้าแกที่โรงบาล  แต่พอสี่ทุ่ม  แกก็บอกให้กลับ  ให้พี่ซิงเฝ้าคนเดียว  หนูหิ่ง ฯ ก็เลยกลับไปนอนบ้าน
กว่าจะนอนได้ก็เกือบตี 3  ตื่นอีกทีพี่ซิงโทร.มาเรียกให้ตื่นไปโรงบาล  หนูหิ่ง ฯ ก็ตาลีตาเหลือกลุกขึ้นอาบน้ำไปโรงบาล
พี่ซิงบอกว่าพี่หลั่งเรียกทุกชั่วโมงเลย  เพราะแกปวดมาก  จะทำยังไงดี ? ? ? ไม่อยากให้แกต้องทรมาณกับการปวดไปทั้งตัวแบบนี้
หลายครั้งต้องพึ่งมอร์ฟีน  ทั้งฉีด แปะ กิน  *__~
นึกได้ว่าเมื่อวานตอนเช้ากะลังขับรถไปสุพรรณ  พี่อรัญการเงินตร.ตราดโทร.มาเรื่องยา  เพราะพี่ชายเขาก็เป็นมะเร็งตับ
ตอนนี้เสียชีวิตไปแล้ว  แต่พี่อรัญเล่าให้ฟังว่า.... พี่ชายแกไม่มีอาการเจ็บปวดทรมาณเลย  เพราะกินยาตัวหนึ่ง  ชื่ออะไรก็ไม่รู้
รู้แต่ว่าเป็นยาของฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ ฯ หนูหิ่ง ฯ ก็เลยรบกวนให้พี่เขาช่วยหากล่องใส่ยา   หรือชื่อยาให้หน่อย  จะได้ให้พี่หลั่งกินบ้าง
อย่างน้อยแกจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดทรมาณแบบนี้
หนูหิ่ง ฯ ก็เลยโทร.ไปหาอีกครั้ง  พี่เขาก็บอกว่ายาชื่อ ปะดง  กล่องสีฟ้า  ของบริษัท กรุงเทพทิพโอสถ
เช้าวันนี้หนูหิ่ง ฯ ก็เลยไปหาที่เซ็นทรัล  ถามเภสัชหลายร้าน  เขาก็ทำหน้าไม่รู้จัก  แล้วก็บอกว่าไม่มี
หนูหิ่ง ฯ เดินหาจนจะ 11.00 น.  ก็คิดว่าไปหาข้อมูลในเน็ทแล้วก็ไล่โทรถามดีกว่า 
หนูหิ่ง ฯ ก็หาคำว่ายาปะดง  ก็เจอแต่เป็นกล่องสีแดง  เป็นของห้างขายยาตาเสือมังกร  แล้วภาคเหนือมีขายที่ อ.งาว จ.ลำปาง
หนูหิ่ง ฯ ก็หาเบอร์แล้วก็โทร.ไปถาม  เขาบอกว่าตอนนี้ไม่ได้ขายแล้ว  โทร.ถามร้านขายยาในเชียงใหม่ก็ไม่มี  *__~
หนูหิ่ง ฯ ก็เลยหาข้อมูลใหม่  หาไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งไปเจอกระทู้หนึ่ง  เขาบอกว่ามีขายที่
1.  ร้านค้าสวัสดิการของกรมราชองครักษ์  แถววัดเบญ    2.  ร้านจิตรลดา  ในสวนจิตร   3. พระราชวังไกลกังวล ที่หัวหิน
แล้วหนูหิ่ง ฯ จะไปซื้อยังไงเนี่ย  โทร.ถามเบอร์ร้านค้าสวัสดิการ  แต่ก็ได้เบอร์ของกรมราชองครักษ์มา
หนูหิ่ง ฯ ก็เลยโทร.ถาม  พี่เขาบอกว่าร้านเปิดวันและเวลาราชการ  ไม่มีบริการส่งทางไปรษณีย์
แต่ถ้าต้องการพี่เขาจะไปซื้อส่งให้ก็ได้  ให้เบอร์มือถือมาด้วย  ขอบคุณค่ะพี่อำนาจ  พี่ใจดีจริง ๆ 
หนูหิ่ง ฯ บอกว่าหนูหิ่ง ฯ ต้องการด่วน  ก็เลยจะให้เพื่อนไปซื้อแล้วส่งอินทราทัวร์มาให้ 
วันอังคารเช้าจะได้ไปรับได้เลย  เพราะตอนนี้พี่สาวหนูหิ่ง ฯ น่าสงสารมาก  แค่เห็นหน้าเขาหนูหิ่ง ฯ ก็น้ำตาตกในแล้ว
ไหลออกมาข้างนอกไม่ได้  ต้องยิ้มอยู่เสมอ  บางทีทนไม่ไหวก็ไปแอบร้องให้ไม่ให้ใครรู้  ไม่ให้ใครเห็น
วันนี้พี่หลั่งอนุญาตให้หนูหิ่ง ฯ นอนเฝ้าที่โรงบาลกับพี่ซิง  ขณะนี้นั่งพิมพ์ไปก็น้ำตาไหลไป  พี่ซิงหลับแล้ว
พี่หลั่งก็กว่าจะนอนได้  ต้องไปนวดให้ไม่รู้กี่ครั้ง  ทุกครั้งที่แกเรียก  เหมือนว่าแกจะเกรงใจมาก
พอหนูหิ่ง ฯ ลุกขึ้น  แกก็จะยิ้มให้  แล้วบอกว่าปวดมาก  เสียงพูดก็ไม่ค่อยได้ยิน  ต้องให้อ็อกซิเจนด้วย
หนูหิ่ง ฯ ก็จะไปนั่งข้าง ๆ นวดให้เบา ๆ นวดแรงไม่ได้แกจะยิ่งเจ็บ  หมอบอกว่าตอนนี้กระดูกพรุนไปหมดแล้ว
ห้ามลุกจากเตียง  เพราะถ้าล้มกระดูกจะหัก  เวลาเอ็กซเรย์  โรงบาลก็จะเข็นเครื่องมาทำให้ที่ห้อง
ต้องขอให้แกใส่แพมเพิร์ส  เพราะลุกนั่งลำบาก  หนูหิ่ง ฯ จะทำยังไงดี  จะทำยังไงดี  จะทำยังไงดี
เวลามีแขกมาเยี่ยม  แกจะฝืนยิ้มให้ทุกคนเสมอ  ทั้ง ๆ ที่เจ็บปวดทรมาณขนาดนั้น
บ่ายวันนี้หนูหิ่ง ฯ ได้ข้อมูลมาแล้ว  ก็เลยโทร.หาตุ่น  วานตุ่นเป็นธุระไปหาซื้อยาปะดงพระสังข์ทรงช้างให้หน่อย
ตุ่นก็รับปากจะไปซื้อให้วันจันทร์  ถ้าไปไม่ได้จะจ้างคนไปซื้อให้  แล้วก็จะส่งให้ที่อินทราทัวร์ประตูน้ำ
ขอบใจมากนะเพื่อน  ถ้าไม่มีเพื่อนอยู่  หนูหิ่ง ฯ คงต้องนั่งรถเครื่องไปซื้อเองแล้ว  เพราะใจร้อน
ไม่อยากเห็นใครต้องทนทรมาณแบบนี้เลย....
พี่เขยหนูหิ่ง ฯ ไปได้พิธีกรรมอะไรมาก็ไม่รู้  ให้พี่หลั่งใส่เสื้อดำ  แล้วก็ให้คนเกิดปีที่เป็นศัตรูกันในแต่ละวัน
มาผูกข้อมือให้เป็นเวลา 7 วัน  อยากรู้ก็ดูปฏิทินของจีนจะมีบอกไว้
วันนี้วันที่ แพะ  เป็นศัตรูกับ ฉลู  หนูหิ่ง ฯ เกิดปีฉลู  ก็เลยได้ผูกข้อมือให้พี่หลั่งด้วย
พี่ชายหนูหิ่ง ฯ เกิดปีแพะ  ก็เลยไม่ต้องไปหาใคร
สายสิญจน์สีดำ  มีกี่เส้นก็ไม่รู้  แต่ให้ดึงออก 2 เส้น  แล้วก็ไปป้ายที่ศรีษะของแกจากหน้าผากไปด้านบน 2 ครั้ง
แล้วพูดว่า  ขอให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บ  แล้วก็ทำแบบเดียวกันที่ฝ่าเท้าทั้ง 2 ข้าง
แล้วนำสายสิญจน์ที่เหลือผูกข้อมือให้แก
หนูหิ่ง ฯ ก็อธิฐานว่า.... เนื่องด้วยในวันนี้เป็นวันที่แพะกับวัวเป็นศัตรูกัน  หนูหิ่ง ฯ เกิดปีฉลู  จึงขอผูกสายสิญจน์เรียกขวัญให้
ขอให้พี่หายจากโรคภัยทั้งหลาย  ขอให้มีอายุมั่นขวัญยืน  อยู่กับสามี แม่ น้อง ลูกและหลานไปอีกนานแสนนาน
สำหรับบุญกุศลที่หนูหิ่ง ฯ ได้กระทำมา  ขอได้โปรดดลบันดาลให้พี่สาวหนูหิ่ง ฯ อย่าได้เจ็บปวดทรมาณเลย
หากแม้นว่าหนูหิ่ง ฯ มีอายุยืนยาว  ก็ขอให้ท่านยมพบาลแบ่งให้พี่สาวหนูหิ่ง ฯ สัก 10 ปี หรือ 20 ปี ก็ได้
พี่สาวหนูหิ่ง ฯ ก็ยิ้มให้  แล้วพูดว่า  อยู่ด้วยกันนาน ๆ จะถูกแกบ่น - ด่าทุกวันนะ  หนูหิ่ง ฯ ก็บอกว่าไม่เป็นไร
หนูหิ่ง ฯ ไม่ค่อยได้อยู่บ้านให้ด่าอยู่แล้ว   แกก็พูดว่าขอบใจนะ
แล้วก็ทำซ้ำเหมือนเดิมอีกรอบ  เพราะต้องผูกข้อมือทั้ง 2 ข้าง  ส่วนด้ายที่ดึงออกมาข้างละ 2 เส้น
ให้ไปทิ้งไว้ใต้ต้นกล้วย  หนูหิ่ง ฯ ต้องไปทิ้งพรุ่งนี้  เพราะว่าวันนี้อยู่เฝ้าแกที่โรงบาล  แล้วก็ติดต่อเรื่องยา
กลางคืนก็นอน - นั่งเฝ้าแกต่อ  ไม่ได้ไปไหน
ขณะที่พิมพ์  แกก็เรียกให้ไปช่วยพาแกลุกหลายครั้ง  แกก็จะยิ้มให้ทุกครั้ง  บอกว่าอยากลุก
บอกว่าปวดจังเลย  หนูหิ่ง ฯ ก็จะไปนั่งข้าง ๆ เป็นเพื่อน  จับมือไว้บ้าง  นวดให้แกบ้าง  แต่ไม่ชวนคุย  เพราะแกรำคาญ
พอแกบอกจะนอน  หนูหิ่ง ฯ ก็ปรับที่นอนลง  แล้วก็มานั่งพิมพ์ต่อ
ถ้าแกลืมตาหันมาเห็น  ก็จะถามว่าทำไมยังไม่นอน  หนูหิ่ง ฯ ก็บอกว่าพิมพ์งานอยู่  ยังไม่ง่วง  จะได้อยู่เป็นเพื่อนพี่ไงคะ
วันนี้คงจะพิมพ์แค่นี้  เป็นการระบายความเครียด  คืนนี้คงจะนอนไม่หลับทั้งคืน 
 ไม่เป็นไร  ให้พี่ซิงหลับไปเพราะแกอดนอนมาหลายคืนแล้ว  พี่หลั่งไม่ยอมให้คนอื่นนอนเฝ้าแกเลย
อาจจะไม่อยากให้เขาเห็นแกตอนปวด - ทรมาณหรือเปล่า  หรือจะเป็นเพราะรำคาญ   หรือกลัวคนเฝ้ารำคาญแก
แต่หนูหิ่ง ฯ ดีใจนะที่วันนี้แกให้หนูหิ่ง ฯ นอนเฝ้า  พี่ซิงจะได้หลับพักผ่อนบ้าง  
ส่วนหนูหิ่ง ฯ ถ้าง่วงก็จะกลับไปนอนที่บ้านตอนกลางวัน  เพราะนอนที่โรงบาลมีคนเข้า ๆ ออก ๆ ทั้งวัน  คงไม่หลับ
หากพี่ ๆ ท่านใดเข้ามาอ่าน  หนูหิ่ง ฯ ก็ขอให้ช่วยส่งกำลังใจให้ด้วยนะคะ  ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ  ^__^