และแล้ววันที่ฉันรอคอยก็มาถึง วันแรกของการได้ไปโรงเรียน ฉันไม่รู้หรอกว่าโรงเรียนเป็นอย่างไร ฉันเห็นแต่ญาติผู้พี่เพื่อนเล่นของฉัน ที่เช้าต้องไปโรงเรียน และเย็นถึงจะกลับมา มันจึงทำให้ฉันอยากที่จะไปโรงเรียนนักหนา ถึงกับเฝ้านั่งนับวันรอคอย ฉันพบเจอเพื่อนใหม่หลายคน มี 3 คนที่ฉันสนิทสนมด้วย และก็จำได้ว่าบ้าน คนนึงอยู่หน้าโรงเรียน อีกคนอยู่ตรงสามแยกถนนสายเดียวกับบ้านฉัน และอีกคนอยู่ในซอยวัดทอง ในห้องเรียนขณะที่ฉันกำลังก้มหน้าวาดตุ๊กตา อยู่บนโต๊ะเรียนหลังห้องติดประตู เพลินๆ ฉันต้องสะดุ้งขึ้นสุดตัว และเห็นว่าเพื่อนๆในห้องต่างก็หันมามองฉัน ฉันรู้สึกเจ็บตรงกลางหลังมาก ก่อนที่ฉันจะหันไปมอง ฉันก็ได้ยินเสียงของชายคนหนึ่ง ถามฉันลั่นห้อง นี่เธอทำอะไร ทำไมไม่ตั้งใจอ่านหนังสือ ฉันจึงได้หันไปมอง เห็นชายคนนั้นสูงมาก ยืนถือไม้เรียวอยู่ในมือ ฉันจึงเข้าใจได้ว่า ฉันถูกครูตี และวันต่อๆมา ฉันก็ถูกบิดหูบ้าง ดึงหูบ้าง ทุกๆเช้า แม่จะพาฉันข้ามถนนคอยส่งฉันขึ้นรถรับ-ส่งนักเรียน แต่เช้าวันนี้พอแม่ส่งฉันขึ้นรถ รถวิ่งมาได้ระยะนึงก็จอดรับนักเรียนอีก จังหวะนั้น ฉันตัดสินใจกระโดดลงจากรถ และวิ่งเลาะๆถนน กลับไปแอบอยู่หลังบ้าน โดยไม่กล้าให้แม่เห็น ฉันทำซ้ำอยู่ 2-3 ครั้ง แม่ก็รู้ว่าฉันกระโดดลงจากรถ โดยลุงคนขับรถ แม่จึงไปส่งฉันที่โรงเรียนด้วยตัวเอง เช้าวันต่อมา ฉันบอกแม่ว่า ฉันปวดหัว แม่ให้กินยาและนอนพักอยู่ที่บ้าน ฉันรู้สึกดีใจมาก เพราะมันง่ายกว่าการกระโดดลงจากรถและต้องมาคอยแอบแม่อยู่เป็นวัน ต่อมาเช้าอีกวัน ก็ปวดท้อง ฉันกินยาแก้ปวดหัว กินยาแก้ปวดท้อง ทั้งๆที่ฉันไม่ได้เป็นอะไรเลย สำหรับฉันแล้วการกินยามันเป็นเรื่องเล็ก และฉันก็ปวดหัว ปวดท้อง สลับกันอยู่แบบนั้น จนวันนึง แม่บอกว่า กินยา แล้วก็ไปโรงเรียน นั่นหละ มันทำให้ใจฉันตกตุบ ทุกข์ทรมานเป็นที่สุด ไม่มีวันไหนที่ฉันจะไม่หาหนทาง ในการหยุดโรงเรียน ฉันปิดปากน้องชายด้วยค่าขนมกลางวัน ฉันอ้อนวอนขอร้องตาไม่ให้บอกแม่ ในยามที่ตาเห็นฉันแอบอยู่หลังบ้าน และฉันก็เพียรพยายามทำอะไรต่อมิอะไรเท่าที่เด็ก ป.1 จะคิดและทำเพื่อที่จะได้ไม่ต้องไปโรงเรียน เมื่อไหร่ที่เป็นวันเสาร์ วันอาทิตย์ หรือวันหยุด ฉันจะดีใจเหมือนได้แก้วสารพัดนึก และวันหนึ่ง พ่อ กับ ลุง ก็ทะเลาะกันด้วยเรื่องอะไรฉันไม่รู้ แต่ นั่น ทำให้ฉันรู้สึกดีใจมาก มากมาก พ่อพาเราย้ายบ้านไปอยู่กรุงเทพฯ ไชโย ฉันไม่ต้องไปโรงเรียนแล้ว .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
ก้าวที่...กล้า 5 ม.ค. 2554 14:35 น. - ID 11465 
2504
8
0
5 มกราคม 2554 14:56 น. - comment id 121067
สวัสดีปีใหม่ค่ะ รออ่านตอนต่อไปนะคะ
5 มกราคม 2554 15:05 น. - comment id 121070
รออ่านความทรงจำตอนต่อไปเช่นกันจ้า สวัสดีปีใหม่ค่ะ
5 มกราคม 2554 15:42 น. - comment id 121071
รอด้วยๆรออ่านด้วยช่วยกันรอ สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ก้าวฯ
6 มกราคม 2554 10:38 น. - comment id 121080
สวัสดีปีใหม่จ้า น้องกานต์สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่แก้ว
6 มกราคม 2554 10:39 น. - comment id 121081
คิดถึงวัยเยาว์
6 มกราคม 2554 11:47 น. - comment id 121082
สวัสดีค่ะ คุณแทนฯ ถ้าตอนนั้นครูเรียกออกไปหน้าห้องเรียน แล้วทำโทษ จะตีสักกี่สิบทีก็น่าจะดีกว่า เพราะเมื่อย้อนคิดแล้วมันเหมือนถูกทำร้าย มากกว่าถูกลงโทษ ได้ย้ายมาเรียน ป.2-ป.6 ที่โรงเรียนศาลเจ้าห้าวนุกูลวิทยา แล้วต่อ ม.1-ม.6 โรงเรียนศึกษานารีวิทยา จำได้ว่าไม่มีวันไหนที่ไม่อยากไปโรงเรียน เล่าให้ฟังบ้างซิคะ
6 มกราคม 2554 12:13 น. - comment id 121083
นึกถึงตอนเด็กๆเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา
6 มกราคม 2554 12:51 น. - comment id 121084
อืม เค้าก็มีเรื่องเล่านะตะเอง ตอนไปเรียนประมาณ ป.4 ยังไม่เข้าใจเลยว่าเค้าทำอะไรผิด โดนสมุดปึกหนึ่งฟาดตรงกบาล แล้ววันหลังๆยังโดนหยิกและดึงหูอีก ทำให้เกลียดครูคนนั้นขึ้นใจ ชื่อครูจีรพรรณและเห็นเพื่อนๆโดนครูพละผู้ชายเตะชายโครง ทำให้เค้าเกลียดครูคนนั้นอีกชื่อครูจรัลอ่ะ
6 มกราคม 2554 13:08 น. - comment id 121085
อ่านแล้วคิดถึงสมัยเด็กจริงๆด้วย...อิอิ ระหว่างทางเดินไปโรงเรียนจะมีต้นพุทราอยู่ต้นหนึ่งขึ้นอยู่ริมถนน ลูกดกมากแต่ฝนชอบกินลูกแห้งๆสีแดงเพราะมันจะอมหวานนิดๆไม่เปรี้ยวมากเหมือนลูกสดๆก็รวมหัวกับเพื่อนเขย่าๆๆจนได้เต็มกระเป๋ากระโปรง พอมาถึงหน้าโรงเรียนไดอ้ยินเสียงเขายืนเคารพธงชาติกันแล้ว....ก็เลยนั่งกินพุทรากับเพื่อนอยู่หน้าโรงเรียน รอจนเขาเข้าห้องช่วงเวลาระหว่างที่รอคุณครูมาสอนคาบที่หนึ่งก็ค่อยโผล่ไป.....
6 มกราคม 2554 13:09 น. - comment id 121086
10
6 มกราคม 2554 13:13 น. - comment id 121088
ปล.เฌอ....จำฝังใจเลยนะนั่นพวกฝนคุณครูคณิตศาสตร์ เป็นผู้ ญ ชอบใส่รองเท้าส้นเข็มแหลมปริ๊ดด เฮี๊ยบมาก แต่ไม่รู้มาเกี่ยวอะไรกับที่ ห้องพวกฝนร้องเพลงชาติไม่ดัง วันไหนร้องเพลงชาติไม่ดังจะไม่สอนเลยอ่ะ แต่ให้พวกฝนนั่งคัดเพลงชาติห้าสิบบท ไม่อยากจะบอกเลยว่าอยู่ ม ๕/๑ แล้วอ่ะอายจริงๆหลังๆแหกปากกันซะ...
6 มกราคม 2554 14:00 น. - comment id 121091
6 มกราคม 2554 15:20 น. - comment id 121093
สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณน้ำตาลฯ นั่นสิ เนาะ 5555แล้วก็ต้นโพธิ์ที่มีลูกออกกลมๆเอามาเสียบไม้แล้วก็ปั่นให้มันหมุน 555 เคยเล่นปะ
วันพรุ่งนี้จะไปแม่ฮ่องสอน อยู่ใกล้ๆกับเชียงรายใช่ปะ มาเที่ยวซิ
6 มกราคม 2554 17:03 น. - comment id 121099
คิดถึงทีไร เห็นไม้เรียวกะหวายแช่เยี่ยวลอยมาชอบกล
7 มกราคม 2554 09:51 น. - comment id 121137
อ่านแล้วก็คิดถึงตัวเองจัง...ตอนเด็กๆ วีรกรรมพี่เยอะมิใช้น้อย...
10 มกราคม 2554 07:52 น. - comment id 121219
หวัดดีปีใหม่จร้า.....อาคุงก้าวโดดเรียนแต่เล็กแต่น้อย...อิอิ
10 มกราคม 2554 12:53 น. - comment id 121220
สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่ยา อิอิ อันนั้นคุณครูเขาเอาไว้ใช้ปราบเซียนเป็นมั่น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ