อาชาดำ ตำนานชาตินักรบ ตอน สืบสวนชนวนภัย(๑)

คนกรุงเก่า

ลุปี พ.ศ.2475 รัชสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศแห่งราชวงศ์บ้านพลูหลวง  พระองค์ทรงปกครองมหานครแห่งนี้โดยสงบสุข  มิมีสงครามให้ระคายเคืองเบื้องพระยุคลบาท  ยุคนี้จึงเป็นยุคทองแห่งวรรณศิลป์ทั้งปวง  เนื้องด้วยพระองค์ทรงมีพระราชโอรสพระองค์โตทรงพระนาม เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร หรือทื่ชาวบ้านมักเรียกพระองค์ว่า เจ้าฟ้ากุ้ง  พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศได้สถาปนาเจ้าฟ้าพระองค์นี้ขึ้นเป็น สมเด็จกรมพระราชวังบวรสถานมงคล หรือที่นิยมเรียกกันว่า วังหน้า  อันเป็นตำแหน่งที่มีพระราชอำนาจรองเพียงพระมหากษัตริย์เท่านั้น  เจ้าฟ้าพระองค์นี้ทรงเชี่ยวชาญด้านการกวีเป็นพิเศษ  พระองค์ทรงแต่งอมตะบทกวีไว้มากมาย  จนชาวบ้านชาวเมืองทั้งปวงต่างให้การสรรเสริญพระองค์เป็นอัครกวีแห่งกรุงศรีอยุธยา
     คืนงานเถลิงศก  มีงานสมโภชมหาเจดีย์วัดป่าแก้ว  กลางลานกว้างนั้นมีชาวบ้านมุงดูมากมายเป็นที่น่าสนใจ  แท้จริงแล้วเป็นลานประลองฝีมือแห่งหนึ่ง  ขอบสนามด้านทิศตะวันออกนั้นมีชายฉกรรจ์สามคนยืนเด่นเป็นสง่า  ชายที่ยืนหน้าสุดนั้นเป็นชายวัยกลางคนแต่งตัวภูมิฐานใบหน้าคล้ายเคลือบด้วยบารมีชั้นหนึ่ง  สองข้างกายยืนประกบด้วยชายหนุ่มสูงใหญ่ไว้หนวดเคราและชายหนุ่มผิวขาวใบหน้าคมคายอายุราวๆ ๒๑-๒๒ ปี   ทั้งสองคนล้วนถือดาบ   เว้นแต่ชายไว้หนวดเคราเท่านั้นที่เหน็บขวานคู่ไว้ข้างเอว   ชายฉกรรจ์ที่ยืนประกบทั้งสองข้างของชายกลางคนนั้นเปลือยกายท่อนบนเผยให้เห็นกล้ามเป็นมัดๆ
     ขณะนั้นการประลองก็ผ่านมาหลายคู่แล้ว   ชายหนุ่มผิวขาวนั้นคล้ายกับไม่สนใจในการประลองครั้งนี้นัก  หากแต่กลับสนใจแสงสีที่อยู่รอบกายมากกว่า   บัดนี้มีเพียงชายร่างสูงใหญ่ผิวคล้ำดำผู้หนึ่งยืนอยู่กลางลานประลอง   ล้มคู่ต่อสู้มาสิบกว่ารายแล้ว  จึงไม่มีผู้ใดกล้าขึ้นไปต่อกรด้วย   ชายคล้ำดำเกิดความลำพองขึ้นจึงตะโกนกึกก้องเป็นที่สะท้านสะเทือน   ชายกลางคนที่ยืนอยู่ข้างลานนั้นเห็นถึงความลำพองของชายคล้ำดำนั้นรู้สึกขัดตานัก   จึงกล่าวกับชายไว้หนวดเคราที่ยืนอยู่ข้างกายว่า
     "ไอ้เหม็น   เอ็งขึ้นไปดับลำพองไอ้นั่นสักทีเถิดวะ   ข้าเห็นแล้วเป็นที่ขัดตานัก"
     ชายไว้หนวดเครานั้นที่ชื่อเหม็นจึงยกมือไหว้ชายกลางคนแล้วจึงคว้าขวานคู่ที่เหน็บเอวไว้แล้ววิ่งเข้าในลานประลอง   ยกแรกเริ่มขึ้น  ชายคล้ำดำผู้ล้มคู่ต่อสู้มานับสิบคนเริ่มคำรามใส่นายเหม็น   ทวนเล่มหนึ่งพุ่งแหวกอากาศมาอย่างรวดเร็ว   ชายผิวคล้ำนั้นคว้าทวนได้ก็เสือกทวนเข้าใส่นายเหม็นทันที   นายเหม็นก็ใช้ขวานเล่มหนึ่งปัดป่าย  อีกเล่มหนึ่งตีโต้กลับไป   ทั้งสองสู้กันพัลวันไม่ถึงครึ่งยก   นายเหม็นก็กระแทกขวานใส่ชายคล้ำดำจนสลบไป   ต่อจากนั้นก็ยังมีอีกหลายคนที่ชอบลองของ  แต่คิดผิดที่ไปลองกับนายเหม็น   จึงกระเด็นออกจากลานประลองทุกราย
     นายเหม็นเห็นว่าไม่มีผู้ใดกล้าต่อกรแล้วจึงตะโกนเรียกไปทางชายหนุ่มผิวขาวที่ยืนอยู่ข้างชายวัยกลางคนขอบสนาม
     "คุณหนูน้อย   โปรดประทานเพลงดาบให้ชาวเมืองได้รับทราบทั่วกันด้วยเถิดขอรับ"
     ชายผิวขาวได้ยินคำท้าอย่างสุภาพเช่นนั้นจึงไหว้ชายกลางคนนั่นแล้วเดินเข้าไปในลานประลองพร้อมกับดาบคู่มือ
     แท้ที่จริงแล้วชายวัยกลางคนที่หน้าตาอิ่มเอิบผู้นั้นก็คือ คุณพระฤทธิ์รณชัย  ขุนนางใหญ่ฝ่ายกรมวัง   ส่วนคุณหนูน้อยของนายเหม็นนี้มีนามเดิมว่าบุญ  เป็นบุตรบุญธรรมของคุณพระฤทธิ์รณชัย   ส่วนนายเหม็นนั้นอดีตเคยเป็นโจรป่า   แต่กลับตัวกลับใจจึงได้รับความช่วยเหลือและเป็นลูกน้องคนสนิทของคุณพระฤทธิ์รณจักรมาโดยตลอด   ครั้งนี้ทั้งสามมาเป็นการลับเพื่อเหตุผลสองประการ   หนึ่ง เพื่อให้นายบุญได้เปิดหูเปิดตา   สอง เพื่อมาสืบหาเรื่องของโจรกลุ่มหนึ่งซึ่งอาลาวาดแถบชานพระนครโดยเป็นหน้าที่โดยตรงของคุณพระฤทธิ์รณชัยที่ต้องสืบหา
     นายเหม็นจึงถือโอกาสนี้ท้าประลองเพื่อให้นายบุญได้แสดงเพลงดาบให้ชาวเมืองได้ประจักษ์แก่สายตาชาวอยุธยาทั้งปวง   ด้วยประการนี้  การประลองที่ดุเดือดจึงเริ่มขึ้น!!!