ฉันค่อยๆหยิบกระดาษเขียนจดหมายสีขาวขนาด A4 ที่นอนนิ่งอยู่ในลิ้นชักมานาน ออกมานั่งมอง และอดคิดไม่ได้ว่า "ได้เวลาเดินทางแล้วสินะ"
การเดินทางที่มีจุดหมายปลายทางคือคนที่คุ้นเคย แต่ทว่าเป็นเส้นทางที่ไม่เคยคุ้น และแม้แต่ตัวฉันเองก็ไม่เคยสัมผัสมาก่อนว่าเป็นอย่างไร เจ้าคงต้องออกผจญภัยด้วยตัวเองแล้วล่ะ "เรือบินเล็กของฉัน" จงบินไปหาผู้รับสารที่ฉันต้องการจะส่งถึง ช่วยเป็นตัวแทนของฉันทีนะ...
เมื่อคิดได้ดังนั้นฉันก็เริ่มเก็บรวบรวมปากกาที่อยู่กระจัดกระจายตามที่ต่างๆ ให้มานอนแอ้งแม้งอยู่ด้วยกันในตระกร้าสานใบย่อม ที่มีปากกาอยู่ก่อนแล้วสามสี่ด้าม บางด้ามก็หมึกจางเพราะวางอยู่ที่เดิมมานานโดยไม่ได้ผ่านมือคนใช้ น่าเสียดายจริงที่แม้แต่ปากกาก็มีเวลาที่หมึกจางหรือ หมึกหมด คงเหมือนกับคนเราที่บางครั้งก็เขียนอะไรไม่ออก คิดอะไรไม่ได้เรื่องหลายครั้งหลายคราตลอดเวลาที่ผ่านมาหลายปี
ทุกครั้งที่เริ่มลงมือเขียน ก็อดขำไม่ได้กับอารมณ์ ณ เวลานั้นที่ได้ถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือและลายมือยึกยือเจ้าเก่า ที่มักจะโดนเพื่อนๆแซวว่า "ตัวหนังสือใหญ่เท่าหม้อแกง แถมช่องไฟหมาลอดได้อีกต่างหาก" ฮ่า....อย่าได้แคร์ เนื้อความในจดหมายอ่านทวนอีกกี่ที ก็ดูคลับคล้ายรายการบันเทิงดีๆนี่เอง ท่าทางผู้รับสารและผู้ส่งสารจะรวยอารมณ์ขันพอกัน อิอิ
การเดินทางด้วยวิธีนี้จะไม่ประสบความสำเร็จเลย หากไม่มีพี่ไปรษณีย์ที่ใจดีทุกท่านคอยประสานงา เอ๊ย... ประสานงานช่วยส่งผ่านไปให้ถึงมือผู้รับอย่างปลอดภัย ขอบคุณจริงๆค่ะ ถ้าเปรียบไปพวกพี่ก็คงเหมือนเป็น กัปตันประจำเรือบินลำเล็ก ลำนี้นี่เอง....
จะรอคอยการมาของเรือบินลำน้อย ณ อีกโพ้นฟ้า หวังว่าคงลงจอดถูกหลังนะ อิอิ
ขอบคุณไลน์สวยๆจากเว็บข้างล่างค่ะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kungguenter&month=03-2009&date=27&group=21&gblog=32 http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=miwchan&month=06-12-2007&group=4&gblog=6
โคลอน 6 ก.ย. 2553 13:13 น. - ID 11232 
1296
8
0
13 กันยายน 2553 17:52 น. - comment id 118866
ไอ่ยัยลิงขี้โม้ๆๆ แบร่.......
พวกแกรจะรู้ไหมอ่าว่า ตรูเหงา....
14 กันยายน 2553 08:16 น. - comment id 118868
ไว้ตรูจะร่อนเรือบินเล็กไปเยี่ยม....ไม่เหงาๆดิแกร...ตรูเข้าใจ...
ถ้าเปงตรูเข้าเน็ทไม่ได้คงเหงาๆเซ็งๆแบบแกรฟร่ะ...แต่แกรอย่าลืมนะสมัยก่อนที่เราจะเล่นเน็ทเราคลายเหงาด้วยวิธีไหน....แกรจำได้ป่ะ.... ตรูนะเวลาไม่ได้เล่นเน็ทถ้าไม่ไปท่องเที่ยวถ่ายรูป ก็เข้าร้านหนังสือ ร้านเครื่องเขียน ไม่ก็เข้าร้านวีดีโอเช่าหนังสนุกๆมาดูยามว่าง อ้อ...ลืมไม่ได้เลย เล่นกับน้องหมาฟร่ะแกร... อิอิ ขืนไม่เล่นด้วยเดี๋ยวมังไม่เล่นกะตรูขึ้นมาล่ะเหงาแย่ แต่ที่ดีที่สุดนะแกรเอ๊ย นั่งอ่านจดหมายพวกแกรไง
ตรูน้ำตาซึมเลยอ่าเรื่องน้องเหมียวของแกรอ่า
คิดถึงน้องหมาตรูที่เสียไป ช่วงเวลานั้นร้องไห้ไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรเลยแกร
และตรูก็เข้าใจว่าช่วงนั้นแกรคงเหงามากๆฟร่ะเพราะไม่ได้มาเล่นเฮฮา ไม่ได้มาปลดปล่อยอารมณ์....ไว้แกรรออ่านจดหมายตรู ตรูจะให้แกรหัวเราะจนหงายเงิบเลยคอยดู๊
ถ้าแกรไม่เชื่อให้เตะตรูดไอ่อ้อยมังเลย
14 กันยายน 2553 08:19 น. - comment id 118869
^ ^ ^ ข้างบนจะบอกว่า "สมัยก่อนที่เรายังไม่ได้เล่นเน็ท" แหะๆ(แก้คำผิด) แต่ตรูรู้ว่าแกรสามารถอยู่แระขนาดตรูเล่นอีโมในเอ็มแกรยังเดาได้เลยว่าตรูใช้อีโมนี้แทนความรู้สึกหรือคำพูดอะไรจริงมั๊ยสหายรักแห่งข้า
....
6 กันยายน 2553 14:05 น. - comment id 119003
ล่าสุดเขียนจดหมายน้อย ส่งของให้พี่ชาย สั้นๆ ว่า ส่งของให้ ไม่รู้จะเขียนอะไรดี อิ แบมเป็นคนเขียนจดหมายไม่เป็นนะฝน แม่บ่นน้อยใจบ่อยๆ เมื่อก่อน เขียนสั้นๆ แต่เข้าใจว่า คนรับตั้งใจจะอ่านมากกว่านั้น นี่ก็ไปส่งของที่ไปรษณีย์กลาง บ่อยมากๆ ยังแซวพี่ๆเขาเลยว่า ไนมาส่งจนพี่ๆ จำได้แล้ว สมควรจะยกหุ้นให้สักพันหุ้นได้แล้ว 5555
6 กันยายน 2553 14:32 น. - comment id 119004
แบมฝนจะเขียนจดหมายคล้ายๆไดอารี่อ่ะแบม เขียนไปเรื่อยๆมีอะไรทำก็วางปากกา แล้วมาต่อใหม่เผลอๆผ่านไปสามสี่วัน ถึงมาเขียนต่อ กว่าจะส่งได้ปาเข้าไปห้าหกหน้าแล้ว
เรียกว่า โม้ได้เรื่อยๆเหนื่อยก็พัก อิอิ
6 กันยายน 2553 16:17 น. - comment id 119005
ใครว่าหมาลอดได้ฟร่ะแกร...ความจริงน่ะ ไอ้ลิงมันว่า ช้างลอดได้ตะหาก..จริงๆน๊ะเฟร้ย
6 กันยายน 2553 16:21 น. - comment id 119006
ไรว๊า ช้างลอดได้ เวอร์แระพวกแกร
เขาเรียกว่า ถนอมสายตาผู้อ่านเฟร้ย
6 กันยายน 2553 16:43 น. - comment id 119007
จริงนะ..รู้สึกดีมากมาย.. ขอบคุณเนาะ สุขอย่าได้สร่าง
6 กันยายน 2553 16:53 น. - comment id 119008
คอนพูทน เนาะ
6 กันยายน 2553 17:32 น. - comment id 119009
แหมๆๆ แกรนี่ คำว่า ช่องไฟหะมาลอดได้อ่ะ ตรูแค่ล้อเล่งขำๆ อิอิ ขอบอกว่า จดหมายลายมือแกรอ่ะ ตัวโต อ่านง่าย เหมาะกะคนสายตาสั้นอย่างเค้าอ่ะ แกรดูอ่านลายมือตรูนี่ดิ๊ ลากซะยาวยุ่งเหยิง อิอิ พยายามแกะหน่อยน๊า กำลังตอบจดหมายแกรแระ ได้ 8หน้าเอ 4แระแก ทนแกะอ่านลายมือหน่อยน๊า เค้าชอบเขียนแบบลากๆอ่ะ ไม่ได้ยกข้อมือบ่อยไง ตัวอักษรเลยติดกันเป็นพืด อิอิ การเขียนจดหมายดีออกนะฝน เพราะบางสิ่งบางอย่างอาจ พูดไม่ออก บอกไม่ได้ จำต้องสื่อสารทางอักษร การเขียนจดหมายคล้ายๆกะ สูงสุดสูสามัญ แกรคิดดิว่าคือไร ก็แทนที่จะใช้ส่งทางอีเมล์ แต่นี่พวกเรากลับใช้จดหมายผ่านลายมืออันยุ่งเหยิง เนอะ อีกหน่อยคงพัฒนา(ลง)ไปใช้แบบเขียนใส่ขวดปิดจุกไม้แล้ว ปล่อยให้ลอยตามน้ำ 555555 ........... แกรๆ กว่าเค้าจะเปิดหน้าเรื่องสั้นของแกรได้นะ ปาไปเกือบชั่วโมง จริงๆนะ แต่ตรูมีความอดทนเป็นเยี่ยม (ไม่ใช่เป็นต่อนะแกร อิอิ ) พยายามกดบ่อยๆ อย่างใจเย็นทั้งๆที่ข้างในร้อนวาบๆ กลัวมังนินทาตรูออกอากาศอีกแระหรือเปล่าว๊า 555555555
6 กันยายน 2553 17:39 น. - comment id 119010
เชยจริงๆพวกแกร นั่งเขียนจดหมายหากัน โบสุดๆ.. 4จีเจ้งแน่มีลูกค้าแบบพวกแกร..
6 กันยายน 2553 17:40 น. - comment id 119011
6 กันยายน 2553 17:40 น. - comment id 119012
10 ไข่เกิบแตก
6 กันยายน 2553 17:55 น. - comment id 119013
ฉางฯ อิอิ...เมื่อวานได้รับจากเมสเสจบางใครนี่ๆแกร ตรูดูโฆษณาขนมอะไรอย่างหนึ่งนะจำไม่ได้แระ ที่ผู้ชายเขียนจ.มถึงผู้หญิงว่า "คิดถึงจนกินอะไรไม่ได้" ตอนแรกผู้ ญ อ่านก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ สักพักจมูกได้กลิ่นฟุดฟิดๆ พอดมๆดูกระดาษจดหมาย ภาพตัดมาที่ผู้ชาย นั่งกินขนมยี่ห้อนี้ไปด้วยเขียนจดหมายไปด้วยอ่ะแกร...นั่งขำเลยตรู
อืมมม...ถ้าเป็นแบบใส่ขวดปิดจุกนะแกร ให้แน่ใจว่าขวดสะดุดตาพอ
ปล. ขอบใจนะสหายที่ยังอุตส่าห์รออ่ะ เวลาออนเอ็มมาไม่เหงแกร มังใจหายไงไม่รู้ฟร่ะ...
ปล. แกรไม่ต้องเป็นห่วง ตรูยังมีเวลานินๆแกรออกอากาศอีกถมเถ
...แว๊บ ปล.อ้อ แกรได้ยินเพลงป่ะ "จากวันที่เธอไม่อยู่" ของพาย
6 กันยายน 2553 18:01 น. - comment id 119014
ยา ๘ - ๑๐ อ๊าก....มาได้ไงเนี่ยยา แกรติดป้ายไม่ว่างอยู่นี่ฟระ ชิๆ....เผลอไม่ได้เลย
ปล. สี่จี เจ๊งเกี่ยวไรก๊าตรู
6 กันยายน 2553 20:32 น. - comment id 119017
3....เจ้ๆๆๆ ม่ะต้องเลยๆ หลักถง หลักฐานอ่ะ เก็บไว้ไกลๆ เก็บให้พ้นมือเด็ก และคนชรา อ่อ หญิงมีครรภ์ด้วยยิ่งดี อิอิ ...... ลายมือเค้าก็ยุ่งเหยิงเหมือนกันล่ะว๊า
6 กันยายน 2553 20:42 น. - comment id 119018
คห.13...ไม่ต้องมาอุทรณ์ฏีกาแถวนี้เฟร้ย.. หลักฐานราชการทำลายได้ไงฟร่ะ....
6 กันยายน 2553 20:46 น. - comment id 119019
ตรูขอพาดพุงไล่ลิงต่ออีกหน่อย... เจ๊ว่าต้องพัฒนาให้ลงไปให้ลึกกว่านี้เฟร้ย... นกพิลาบไง...แถวบ้านเจ๊มีเพียบ...สนป่ะ
6 กันยายน 2553 21:10 น. - comment id 119020
ตรูว่าย้อนไปไกลฝ่านั้นฟร่ะพวกแกร "นั่งทางใน"
7 กันยายน 2553 04:11 น. - comment id 119075
คห 13-16
7 กันยายน 2553 09:36 น. - comment id 119076
จดหมายหนึ่งฉบับ ให้อะไรแก่เราบ้าง ถ้าคุณไม่สัมผัสเอง คุณจะไม่รับรู้ ว่ามีสิ่งใดอยู่ในนั้น ในจดหมายหนึ่งฉบับ อาจบอกถึงความห่วงใย บอกถึงความเป็นเพื่อน บอกถึงทุกข์และสุข บอกถึงการมีกันและกันอยู่ บอกถึงน้ำมิตรในจิตใจ บอกถึงเรื่องราวที่บอกคนอื่นไม่ได้ และบอกอย่างอื่นอีกมากมาย ฯลฯ และที่สำคัญ เมื่อเราอยู่ในช่วงที่อยากมีใครสักคน จดหมาย บางฉบับหรือหลายฉบับ จะบอกเราว่า เราไม่ได้อยู่คนเดียว เรายังมีความหลัง เรายังมีเพื่อน และเรายังมีกำลังใจ ที่อยู่ในนั้น ขอแต่เพียงหยิบมันขึ้นมา แล้วเริ่มอ่านมัน พร้อมกับ เก็บเกี่ยวตัวอักษร คุณจะพบ สิ่งต่างๆ มากมายในนั้น ฟังแบบนี้แล้ว คุณไม่คิดจะเขียน จดหมาย สักฉบับหรือ
7 กันยายน 2553 10:29 น. - comment id 119077
7 กันยายน 2553 10:29 น. - comment id 119078
20
7 กันยายน 2553 12:06 น. - comment id 119079
จำมะได้ เคยเขียนจดหมายครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
8 กันยายน 2553 11:46 น. - comment id 119083
ไม่อยากดูลายมือตัวเองเลย...ไก่เขี่ย ยังดีกว่าอะ.. เด๋วนี้ น้อยนักจะเขียนจดหมาย ..เพราะเวลาเขียนหนังสือ ยิ่งกระดาษไม่มีเส้นแล้ว.. มักจะหัวสูง คือ แถวมันจะปีนภูเขาอยู่เรื่อยๆ.. ..ยิ่งเขียนเยอะ ยิ่งโย้เย้... ลายมือ(ตัวหนังสือ) มักบ่งบอกอารมณ์คนเขียน.... รอยกดเน้นตัวหนังสือ บ่งบอกความตั้งใจหรือไม่ใส่ใจได้.. ..หวัดดีครับ คุณฝน...
8 กันยายน 2553 12:22 น. - comment id 119084
ยา ๑๗ มือถือสำหรับคนอื่นอาจจะดีที่สุด แต่สำหรับพวกตรู "เปลืองที่สุด" ฟร่ะแกรนั่นสิเนาะพี่เนาะ เวลาเราเหงาๆไม่ได้ออนไลน์ หรือ ไม่มีหนังสือให้อ่าน ทีวีก็ไม่มีรายการน่าสนใจ แถมยังไม่ง่วง โทรศัพท์ก็แบตหมด หรือ อะไรก็แล้วแต่ การได้นั่งอ่านจดหมายก็เป็นอีกตัวเลือกที่ดีที่สุดเชียวค่ะ
ปล.เชื่อมั๊ยคะเป็นเวลานานหลายปีแล้วที่รู้สึกชินกับไปรษณีย์ ได้ยินเสียงมอเตอร์ไซค์ก็ไม่ขยับตัว อีกเดี๋ยวค่อยออกไปดู เพราะจะมีอะไรซะอีกล่ะ ใบแจ้งหนี้ทั้งนั้น ค่าโทรศัพท์เอย ค่ายูบีซีเอย ค่า น้ำเอย ค่าอะไรต่อมิอะไร หนี้ทั้งนั้น
ขอบคุณจดหมายทุกฉบับที่เดินทางมาค่ะ
14 กันยายน 2553 09:05 น. - comment id 119092
.....แกรๆ ตรูออนเอ็มได้แระ
14 กันยายน 2553 08:21 น. - comment id 119100
มาถึงตรงนี้แล้ว
14 กันยายน 2553 08:22 น. - comment id 119101
30
14 กันยายน 2553 08:58 น. - comment id 119102
27......อิอิ
10 กันยายน 2553 14:17 น. - comment id 119105
แทนคุณแทนไทขอให้มีความสุขและสดชื่นนะคะ
10 กันยายน 2553 12:32 น. - comment id 119112
ครั้งหนึ่ง ประจำ เคยใช้จดหมายเป็นราชสาร์น นำถ้อยความต่างๆไปถึงคนที่อยู่อีกฝั่งฟ้า แต่ยามนี้ นานแล้วไม่ได้ทำเช่นนั้นมานานแล้ว คงเพราะหลายอย่างเปลี่ยนไป ได้แต่เขียนถ้อยคำให้บางคนยามพบหน้าในบ้างครั้ง ว่า "รัก" เหลือเกิน
14 กันยายน 2553 14:16 น. - comment id 119124
ชิชะ เตะตรูดไอ้อ้อย..
14 กันยายน 2553 14:59 น. - comment id 119126
ฉาง ๓๑.๑ แกรอยากเตะตรูดไอ่อ้อยมังมะ (ต่อตัวกังแกร)ปล.แกรมียาป่ะต้องซื้อติดบ้านไว้นะ ตรูอ่ะไม่เคยขาด "อัยบูแกน" จำชื่อไว้เลย ดีจริงๆแกร
(ตอบออกอากาศ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ