แม่คะ..หนูขอโทษ

แก้วประภัสสร

  
       ปีกบุญ..... เธอเป็นยอดหญิงกตัญญูต่อผู้ให้กำเนิด
เธอยอมลาออกจากราชการ รับเงินบำนาญ เพื่อมาเลี้ยงดูแม่...
เธอเปรียบพ่อและแม่เป็นเช่นพระอรหันต์ในบ้าน
ไม่ว่าเธอจะทำอะไร นอน เดินทาง หรือทำอะไรที่ทำให้พ่อกับแม่
ไม่สบายใจ ทุกครั้งเธอต้องกราบที่เท้าสามครั้งเพื่อขอโทษ...
         แม้เธอจะนั่งสมาธิมาเป็นเวลาหลายปี ตัดเรื่อง โมหะ โทสะ 
โลภ แต่มีสิ่งหนึ่งที่เธอไม่สามารถทำได้ คือกลัวผี...
         วันหนึ่ง พี่น้องคนอื่น ไปต่างจังหวัด คงเหลือเธอกับแม่สองคนในบ้าน
เธอนอนคนละมุ้งกับแม่ 
          สักครู่..."โบร่ะ....โบร่ะ....โบร๋ววววววว.." หมาหอน
เธอไม่ต้องคิดอะไร  มุดมุ้งไปนอนกับแม่ทันที....
 
         แม่พอเข้าใจ ลืมตามาดูนิดหน่อย แล้วหลับต่อ...
        เสียงหมาไม่ยอมหยุดหอน...เธอนอนพลิกตัวไปมา...
          สักพักก็มีเสียงหนึ่งเล็ดลอดออกมาจากรูเล็กๆของอวัยวะ
ส่วนหนึ่งของร่างกายเธอ 
          "แป๊ดดดดดดดดดดดด "
         แม่ลืมตาตื่น...เธอรู้สึกผิด จึงลุกขึ้นนั่งแล้วกราบขอโทษแม่
          "แม่คะ ..หนูขอโทษ ..อิ เมื่อกี้หนูผายลม.."
          แม่หันมามองเธอ แล้วยิ้ม..พร้อมพยักหน้าตอบไปว่า
           " อื้อ...ไม่เป็นไรหรอก...แม่ก็ต้องขอโทษลูกเหมือนกัน.."
เธอทำหน้างงๆ แล้วถามแม่ว่า "อ้าว แม่มาขอโทษหนูทำไมค่ะ."
            " แม่ก็ผายลมเหมือนกัน..."
 
555555555555555       
กราบสวัสดีพ่อแม่พี่น้องที่รักทุกท่าน..
29 สิงหาคม อย่าลืมไปเลือกตั้ง สก. สข. กันนะคะ..