อี๊กคิว อิ๊กคิว อยู่ไหนลูก... เสียงแม่น้องอิ๊กคิวร้องเรียกลูกมาเป็นระยะๆ อิ๊กคิวเด็กชายผิวขาว ดวงตากลมโต อ้วนจ๊ำหม๊ำกำลังเดินเอามือปัดป่ายใบไม้เล่นอยู่ในสวน บางครั้งก็คุยอยู่กับตัวเองเหมือนกำลังแสดงละคร ไม่ได้สนใจกับเสียงเรียกของแม่ อิ๊กคิวเป็นเด็กสมาธิสั้น ไม่ค่อยจะอยู่นิ่งๆจึงซนมาก คุณแม่จึงต้องคอยเรียกเพื่อจะได้รู้ว่าลูกอยู่ที่ไหน หลายครั้งที่เจ้าตัวน้อยก่อเรื่องให้ปวดหัวเล่น ไม่เว้นแม้ที่โรงเรียน ... นักเรียนเอาสมุดกับดินสอขึ้นมา วันนี้เราจะวาดรูปปลากัน คุณครูศิลปะ บอกนักเรียน น้องอิ๊กคิวรีบเอาสมุดขึ้นมาวางบนโต๊ะ แล้วก็ควานหาดินสอ ผ่านไปหลายนาทีคุณครูจึงหันมาถามว่า ไม่ได้เอาดินสอมาหรือครับน้องอิ๊กคิว เอามาครับ แต่ผมหาไม่เจอ แฮ่ๆๆๆ ตอบพร้อมกับทำหน้าตายอมรับผิดเล็กๆ งั้นก็รีบๆหน่อยนะครับ เพื่อนๆรอหนูอยู่นะครับ เวลาผ่านไปอีกซักพัก คุณครูเห็นท่าว่าจะไม่ได้การเสียแล้วจึงเอากระเป๋าน้องอิ๊กคิวขึ้นมาล้วงหาดินสอ นี่ไงดินสอ ทำไมครูหาเจอล่ะ ไม่ทราบครับ ก็ผมหาแล้วไม่เจอนี่.. เสียงตอนท้ายชักห้วนๆเพราะตัวเองไม่ชอบวาดรูปพอคุณครูบอกให้วาดรูปได้ อิ๊กคิวก็ ... คุณครู ค ร๊ า บ ผมขออนุญาตไปเข้าห้องน้ำครับ คุณครูมองด้วยสายตารู้ทัน เสร๊จแล้วรีบกลับมานะครับ อิ๊กคิวถลาออกนอกห้องทันทีที่คุณครูพูดจบ แล้วก็หายไปเลย คุณครูมาพบอีกทีก็ตอนเที่ยง ช่วงที่อิ๊กคิวหายไปนั้นที่แท้ก็แอบมาอยู่ห้องน้องอนุบาลซึ่งน้องๆกำลังดูการ์ตูนกันอยู่ อิ๊กคิวค่อยๆย่องเข้าไปนอนอยู่ข้างๆน้องผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูการ์ตูนอย่างสนุกสนาน น้องอิ๊กคิวก็เฮไปกับน้องๆด้วยเนียนนะนี่ และอีกหลายครั้งที่หายไปเฉยๆจนถึงเวลาเลิกเรียน คุณแม่มารับแล้วไม่เจอ ต้องหากันจ้าละหวั่น จนมาพบอยู่หลังโรงเรียน เหตุผลก็คือว่า... ผมกำลังตามมดมา กำลังจะรู้อยู่เชียวว่าบ้านมันอยู่ไหน แม่กลับไปก่อนได้มั้ย คุณครูและคุณแม่มองตากันปริบๆ มาเข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะ ณ สวนหลังบ้านที่มีพื้นที่ไร่กว่าๆคุณตาปลูกไม้ผลไว้หลากหลายชนิด มีทั้งกล้วย ลำไย มะม่วง มังคุด ชมพู่ ลิ้นจี่ ขนุน มะพร้าว ฯ จึงร่มรื่นทั้งให้ร่มเงาและเป็นที่อาศัยของนก กา นา นาพันธุ์ พอถึงฤดูที่ให้ผล ก็ได้ลิ้มชิมรสผลไม้ที่สดจากต้นทุกทีไป อิ๊กคิว อิ๊กคิว เสียงคุณแม่เรียกพร้อมทั้งบ่นกับตัวเอง หายไปไหนนะ งานยิ่งยุ่งๆอยู่ แต่ก็ไม่ได้ขยับจะตามทันที แต่อิ๊กคิวเริ่มขยับตัวเข้าไปแอบอยู่หลังพุ่มไม้แล้ว จิ๊บๆๆๆๆ นกน้อยตัวหนึ่งบินมาเกาะกิ่งไม้ใกล้ๆกับที่อิ๊กคิวซ่อนตัวอยู่ มันหันซ้ายหันขวามองหาเหยื่อ และแล้วมันก็ต้องตกใจ แทบตกจากกิ่งไม้เมื่อมันเหลือบไปเห็นอิ๊กคิวเข้าซึ่งอิ๊กคิวเองก็กำลังจ้องมองมันอยู่ เฮ้ ย ย ย! อย่าตกใจๆ เราขอโทษ อิ๊กคิวรีบร้องบอกนกน้อย เรากำลังแอบแม่เราอยู่ เราไม่ทำอะไรเธอหรอก นกน้อยขยับปีกและเกาะในท่าที่ดีแล้วจึงพูดขึ้นว่า ตาโต ...น่ากลัว อิ๊กคิวยิ้ม อย่ากลัวเราเลย เรากำลังหลบแม่เรา เราขี้เกียจทำการบ้าน จึงมาเดินเล่นในสวน เออ แล้วบ้านเธออยู่แถวนี้เหรอ อยู่ตรงไหนล่ะ เราอยู่บนต้นมะม่วงอยู่ท้ายๆสวน ไม่ค่อยได้มาด้านนี้หรอก ทำไมล่ะ ก็เดี๋ยวนี้ ที่นี่ ไม่มีข้าวให้กินแล้ว ทำไมล่ะ ไม่รู้เหมือนกันเมื่อก่อนตอนแม่อยู่แม่มักจะพาฉันมาหากินข้าวแถวนี้ แต่ว่าเมื่อหลายเดือนก่อนแม่ฉันมาจากฉันไป ฉันจึงหาหนอนใกล้ๆแถวนั้นกิน วันนี้ฉันคิดถึงที่นี่ก็เลยกลับมานกน้อยเล่าแล้วทำหน้าเศร้าๆ เอ๊ะ! ฉันนึกออกแล้ว เธอว่าเธอเคยมาหาเศษข้าวแถวนี้กินเหรอ งั้น ต้องใช่แน่เลย อะไรเหรอจ๊ะคราวนี้นกน้อยเป็นฝ่ายสงสัยบ้าง ก็เมื่อก่อนฉันเคยถามคุณตาว่าเอาเศษข้าวโยนขึ้นไปบนหลังคาทำไมน่ะซี ก็แล้วทำไมล่ะ คุณตาก็เลยบอกว่าถ้าอยากรู้ก็ให้ฉันตื่นแต่เช้ามาดู ก็จะรู้เอง แล้วฉันก็เห็นนกมากมายมาจิกกินข้าวที่คุณตาโยนไปให้ งั้นตอนนั้นจะมีเธออยู่ด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ 555 พูดแล้วก็หัวเราะชอบใจ อิ อิ อิ น๊านซีนะ มีฉันอยู่ด้วยหรือเปล่าก็ไม่รุ๊ แต่ตอนนี้คุณตาฉันท่านเสียแล้ว แม่ก็ไม่มีเวลา พวกนกก็ไม่มาอีกเลย ถึงว่าสิ แถวนี้ถึงได้เงียบเหงาไปเลยนะ ใช่ๆๆๆ ฉันก็ว่างั้นแหละ ว่าแต่ ตอนนี้เธอจะไปไหนมาไหนต้องระวังมั่งนะ นกน้อย ทำไมเหรอ ฉันเห็นพวกพี่ๆอันธพาลหลายคนพกหนังสติ๊กมาคอยแอบยิงนกในสวนหลายหนแล้ว ทำไมฉันไม่เคยเห็นล่ะ เธออยากเจอหรือไงล่ะ เดี๋ยวก็โดนพวกมันยิงเอาหรอก ฝีมือพวกมันร้ายกาจจะตาย อิ๊กคิว อิ๊กคิวกลับบ้านได้แล้ว เสียงแม่ฉัน เดี๋ยวคงตามมาแล้วล่ะ เธอกลับไปก่อนนะ ระวังตัวด้วยล่ะ ฉันเป็นห่วง เป็นห่วงฉันน่ะเหรอ ก็ เออสิ ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่ เอาล๋ะ เพื่อนก็เพื่อน อิอิ งั้นฉันไปก่อนละนะ บ๊าย บาย บ๊าย บายบอกอำลาพร้อมกับโบกมือหย็อยๆ โบกมือให้ใครจ๊ะอิ๊กคิว คุณแม่ถาม เพราะไม่เห็นมีใครซักคน เพื่อนคิวเอง เพื่อนเหรอ ไหนล่ะ บินไปโน่นแล้วตอบพร้อมกับชี้มือไปบนท้องฟ้าไกลๆ เอาเถอะๆ เราไปทำการบ้านกัน เถลไถล ตั้งนานสองนานแล้ว ค ร๊ า บๆๆๆๆ เช้าวันหนึ่ง ไง แก้ว วันนี้ไปหายิงนกที่ไหนกันดี เทน เอ่ยถามแก้ว ฉันว่าเราแอบปีนรั้วเข้าไปหามะม่วงบ้าน คุณตากันมั้ยตอนนี้คุณตาไม่อยู่พวกที่บ้านก็ไม่ค่อยมีใครสนใจสวนหลังบ้าน มะม่วงคงสุกงอมหลายลูกแล้ว นายว่าไง ก็ดีเหมือนกัน วันนี้ฉันก็ไม่ได้ไปไหนอยู่แล้ว ดีกว่าอยู่เปล่าๆว่ะ เทนตอบพร้อมกับยักไหล่ งั้น ไปกันเล้ย เฮ้อ! วันนี้จะไปไหนดีนะ รู้สึกเหงาๆไงไม่รู้ นกน้อยรำพึงรำพันกับตัวเอง ร้องเพลงเล่นดีกว่า ล้า ลา ล้า ลา ล่า ล่า ลา ล้า ลา เฮ้ๆๆ จิ๊บๆๆๆๆๆ เทนแกได้ยินเสียงนกหรือเปล่าวะ ได้ยินสิ อยู่บนต้นมะม่วงนี่แหละ ขณะนั้นเป็นเวลาเดียวกันกับที่แก้วและ เทนมาแอบปีนต้นมะม่วงพอดี เอางี้นะ นายเอาก้อนหินเฟี้ยงขึ้นไป พอมันตกใจบินออกมา ฉันจะจัดการเอง ได้ๆๆๆ เอ้า หนึ่ง สอง อึ๊บ นั่นๆๆๆๆยิงเลยๆๆๆ แก้วซึ่งง้างหนังสติ๊กเต็มที่ก็ปล่อยลูกกระสุนออกไป ฝีมือนายไม่เคยพลาดเป้าจริงๆ ของมันแน่อยู่แล้ว 555 ว่าแต่เรารีบเก็บมะม่วงเหอะเดี๋ยวใครมาเห็นเข้ามันจะไม่ดี เอาไปไม่หมดว่ะ ล้นกระเป๋าแล้ว ทิ้งไว้เหอะ ไปๆ หลังจากเสร็จภารกิจแล้วเทนกับแก้วก็แอบหนีไปอย่างลอยนวลทิ้งให้เจ้านกน้อยนอนตายอย่างเปล่าเปลี่ยว อนิจจาชีวิตเจ้านกน้อย ไม่น่ามาตายเพราะแค่ การไม่รู้จะทำอะไรของเด็กอันธพาลเลย สายๆวันเดียวกัน อิ๊กคิวแอบหนีแม่มาเล่นในสวนและกะจะไปหาเพื่อนซึ่งก็คือเจ้านกน้อยนั่นเอง เฮ้ๆๆๆนกน้อยเธออยู่หรือเปล่า เงียบ ทำไมเงียบจัง หามะม่วงสุกร่วงแถวนี้กินดีกว่า ไชโย ได้ลูกนึงแระ เดี๋ยวต้องเอาไปอวดแม่ซะหน่อย เอ๊ะ นี่ก็อีกลูกนึง วันนี้ทำไมมะม่วงร่วงเยอะจังนะ ทันใดนั้นอิ๊กคิวก็เหลือบไปเห็นซากเจ้านกน้อยที่นอนตายหัวแบะอยู่ตรงพื้นข้างหน้า โฮๆๆๆ นกน้อย ใครยิงเธอนี่ ฮือๆๆๆๆใครกันนะทำไมใจร้ายอย่างนี้ อิ๊กคิวทิ้งมะม่วงแล้งก้มลงช้อนลูกนกอย่างเบามือด้วยความสงสาร อิ๊กคิวๆๆๆ เป็นไรไปลูกๆเป็นอะไรเหรอ ร้องไห้ทำไม เสียงแม่รัวคำถามแต่ อิ๊กคิวเอาแต่ร้องไห้แล้วยื่นมือให้แม่ดู นกน้อยเพื่อนคิว ตายแล้ว มันตายแล้ว โถๆๆๆ แม่ดึงอิ๊กคิวเข้ามาแนบอก มันตายแล้ว ตอนนี้คงขึ้นสวรรค์ไปแล้วล่ะ ลูกอย่าร้องไห้อีกเลย เราไปช่วยกันขุดหลุมฝังมันดีกว่าไหม มันได้ขึ้นสวรรค์จริงๆหรือครับแม่ จริงซีจ๊ะ ก็นกน้อยมันเป็นเด็กดีไม่ใช่เหรอ ครับ ถ้างั้นก็ไม่มีปัญหา เด็กดีพระท่านต้องคุ้มครอง ว่าแต่คิวอยากฝังมันไว้ที่ไหนจ๊ะ ตรงที่เราพบกันครั้งแรกดีกว่าครับแม่ว่าแล้ว อิ๊กคิวก็นำแม่มาที่พุ่มไม้พุ่มเดิม สองแม่ลูกขุดหลุมเล็กๆฝังเจ้านกน้อย อิ๊กคิวหาดอกไม้มาปักบนหลุมให้ด้วย พร้อมกับยืนไว้อาลัย พลางอธิษฐานในใจ เราขอให้เธอปอยู่บนสวรรค์นะ เราสัญญาว่าเราจะคิดถึงเธอเสมอ เอาเถอะเสร๊จละเรากลับกันเถอะ แม่ชวน เดี๋ยวครับแม่ เมื่อกี้คิวเก็บมะม่วงได้สองลูกก่อนที่จะเจอนกน้อย คิวสงสัยว่าทำไมมะม่วงถึงร่วงลงมาตั้งหลายลูก คงมีอะไรซักอย่าง แม่ไปดูกับคิวอีกทีนะครับ อิ๊กคิวเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าทำไมวันนี้มะม่วงจึงร่วงมาก แม่พยักหน้าเพราะไม่อยากขัดใจ สงสารที่เสียเพื่อนไปด้วยจึงเดินตามอย่างว่าง่าย นี่ไงแม่ มีขวั้นติดมาด้วย มีขโมยเข้ามาในสวนแน่เลย แม่มองตามและเห็นด้วยกับอิ๊กคิว คงใช่อย่างคิวว่าจริงๆล่ะลูก สงสัยเด็กๆแถวนี้แหละ และมันต้องเป็นไอ้ฆาตกรที่ยิงเพื่อนลูกด้วย มันเลวจริงๆ แม่ คิวจะแช่งมันให้มันหัวแตกดีมั้ย เวรกรรมน่ะใครทำอะไรไว้ก็จะได้รับกรรมนั้นเอง อย่าไปแช่งเค้าเลยลูก คิวโมโหนี่นา ไปเถอะ เอามะม่วงไปทานกันดีกว่า แล้วแม่จะให้คนงานมาดูแลสวนบ่อยๆถ้าเราเก็บลูกแก่ๆเอาไปบ่ม ก็ไม่มีให้ใครมาขโมยได้อีก ไปเถอะ ว่าแล้วก็พากันกลับบ้าน เอี๊ยดดดดดด โครม .... ตาย ๆแหงๆเลยเสียงดังซะขนาดนั้น เสียงคน เสียงรถมอไซด์ให้วุ่นไปหมดเมื่อเสียงโครมสงบลง ใครอีกล่ะทีนี้น่ะ เสียงชาวบ้านซึ่งไม่ค่อยอินังขังขอบกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นรายวัน จนจะกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว บนโต๊ะอาหารเช้า อีกสองวันถัดมา หลังเกิดอุบัติเหตุ แม่ครับวันนี้มีอะไรอร่อยๆทานมั่งครับ ลูกจะทานอะไรดีล่ะแม่ทำ ต้มจืดไข่ลูกรอก ผัดหอยลาย ปลาทับทิมสามรส เอาอะไรก่อนดีจ๊ะ ปลาครับแม่ เงียบไปได้ซักพัก แม่ครับแม่รู้มั้ย อุบัติเหตุวันนั้น พี่แก้วหัวแตกเข้าโรงพยาบาล พูดเหมือนมีอะไรในใจซักอย่าง ซึ่งแม่ก็พอจะมองออกแต่ก็เงียบเสีย แม่ครับ ถ้ากรรมมันมีจริงและเป็นอย่างที่แม่ว่าล่ะก็ กรรมคงสนองพี่แก้วเข้าแล้วซีนะ ณ ระเบียงบ้านของอิ๊กคิวซึ่งเจ้าตัวกำลังนั่งหันหน้าไปทางด้านสระน้ำลมเย็นพัดเอื่อยๆอิ๊กคิวทำตาปรือได้ซักพักก็หงายตึงลงไปกรนคร่อกฟี้ นกน้อย ทำไรอยู่จ๊ะ ร้องไห้มั้ง หุหุ เห็นร้องเพลง บอกร้องไห้ พิลึกนิ อ้าวเห็น อยู่ว่าทำไร แล้วยังมาถามอีก ก็เห็นมีความสุขก็ถามไปงั้นแหละ ตอนนี้เธออยู่สวรรค์หรือที่ไหนน่ะ ไม่รู้เหมือนกัน แต่ไม่ว่าอยู่ที่ไหนฉันก็คิดถึงเธอนะ เธอรู้มั้ยคนที่ยิงเธอน่ะ ตอนนี้หัวแตกอยู่โรงพยาบาลแล้ว อ้าวเค้าเป็นอะไรล่ะ โดนรถเฉี่ยวเอาน่ะสิ ฉันว่ากรรมนี่ก็ดีเหมือนกันนะเราไม่ต้องไปแก้แค้นมันแก้แค้นให้เราได้ด้วย เธออย่ามากังวลกับการตายของเราอยู่เลย ฉันอยากเห็นเธอมีความสุขมากกว่านะ ได้ๆๆ งั้นเธอต้องมาหาฉันบ่อยๆนะ ก็ได้งั้นหลับฝันดีนะ ฉันจะร้องเพลงกล่อมเธอนะ ล้า ลา ล้า ลา ล่า ล่า ลา ล้า ลา เฮ้ๆๆ ไม่มีเฮ้ ได้มั้ย ทำไมล่ะ มันจั๊กจี้ อิอิ ล้า ลา ล้า ลา ล่า ล่า ลา ล้า ลา คร่อกๆๆ ฉันไปล่ะนะ อิ๊กคิวเพื่อนรัก เขียนโดย แจ้นเอง ๑๗ เมษายน ๒๕๕๓ ๒๑.๐๗ น.
แจ้นเอง 18 เม.ย. 2553 00:02 น. - ID 10950 
1415
5
0
18 เมษายน 2553 00:18 น. - comment id 116570
1...........ฮี่..ฮี่..ย่องๆ ซุ่มเงียบตอนปลอดคน.....
เหลียวซ้าย......
มองขวา......
18 เมษายน 2553 00:21 น. - comment id 116571
......สวัสดีพี่แจ้นค่ะ พี่แจ้นเขียนเรื่องนี้ เพียงเพื่อจะบอกว่า...... เรื่องสั้น ดันยาวใช่ไหมคะ อิอิ ......อ่ะๆๆ ล้อเล่งงงงงง อย่างอนนะคะ .............ปล. เพิ่งตื่นคะ 55555 ..... อ่านแล้วอมยิ้มในจินตนาการแสนน่ารักค่ะพี่ ปรบมือให้ แปะๆๆๆๆ
.......... อ่ะๆ ให้ดอกกุหลาบด้วยค่ะ
..
18 เมษายน 2553 00:34 น. - comment id 116574
ดีจ้าฉางน้อย พี่ยังไม่ได้นอนเลยแงน้อยได้ตื่นนึงแระ ดีใจนะสำหรับที่ 1และดีใจมั่กๆที่มาเป็นกำลังใจให้พี่ค่ะ อ่ะ
ให้ไปเลย
18 เมษายน 2553 01:25 น. - comment id 116575
3........เป็นเด็กเป็นเล็ก ทำไมไม่นอน เดี๋ยวตีเผี๊ยะๆเลยน๊า......
18 เมษายน 2553 01:38 น. - comment id 116576
18 เมษายน 2553 06:52 น. - comment id 116580
สวัสดีครับ
18 เมษายน 2553 08:59 น. - comment id 116581
18 เมษายน 2553 09:11 น. - comment id 116583
อ่า...ฮุ....อ่า....ฮุ....ที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้
18 เมษายน 2553 09:55 น. - comment id 116585
หลั่นล้า เฮ้ๆๆ หลั่นล้า.. มาอ่านนิทานตอนเช้าค่ะ สุดยอดเลยพี่สาวเรา เด็กๆอ่านแล้ว ต้องได้แง่คิดไม่มากก็น้อย ทำเขา กรรมตามเลยนะคะ น้องอิ๊กคิวนี่ สงสัยจะน่ารักเหมือน อุ๊กอิ๊ก ค่ะ
18 เมษายน 2553 12:28 น. - comment id 116590
18 เมษายน 2553 12:33 น. - comment id 116591
18 เมษายน 2553 17:18 น. - comment id 116613
แวะมาอ่านเรื่องสั้นคับ
18 เมษายน 2553 18:18 น. - comment id 116617
18 เมษายน 2553 20:36 น. - comment id 116625
กรรมติดจรวจจริงๆเน๊อะ
18 เมษายน 2553 23:10 น. - comment id 116637
19 เมษายน 2553 18:07 น. - comment id 116652
แวะมาอ่าน น่รักจังเลยค่ะ
20 เมษายน 2553 18:45 น. - comment id 116683
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ