สมัยเด็กๆตามพ่อเข้าวัด ไปสถานที่ศักดิ์สิทธิ์บ่อยครั้งชอบองค์เจ้าแม่กวนอิมและพระพิฆเนศมาก แต่ตอนนั้นไม่เข้าใจ ว่า สิ่งนี้คืออะไร รู้แต่ว่าชอบ เหมือนคุ้นเคย และรู้สึก อบอุ่น เย็นสบายมีความสุข เมื่อได้มององค์ท่านทุกครั้ง แต่บางทีก็ซุกซนในอารมณ์ พอเติบโต เริ่มทำงานก็บูชาท่านมาบูชาที่หิ้งพระที่บ้าน สวดบูชาท่านทุกวันพระ หน้าจอโน๊ตบุ๊คตัวเองก็ป็นรูปพระพิฆเนศ ทุกสถานที่ๆที่ไปหรือไปนั่งทำงานจะมีรูปพระพิฆเนศ ในที่นั้นเสมอ ไปอินเดีย ก็เหมือนคนลองของอยากรู้ นั่งปฎิบัติธรรมใต้ต้นโพธิ์ในพุทธคยา ก็อธิษฐานจิตว่า ถ้าท่านศักดิ์สิทธิ์จริงขอให้มองเห็นท่าน และขอให้ใบโพธิ์ตกลงมาที่ตัก ไม่ต้องไปเดินวนคอยเก็บที่หล่นรอบๆ สิ้นคำอนิษฐาน ใบโพธิ์ปลิวตกลงมาที่บนมือ พอลืมตา เห็นรูปหรือนิมิตเองไม่ทราบได้รูปก้อนเมฆเป็นพระพิฆเนศ ลอยอยู่เหนือต้นโพธิ์ และอีกสถานที่หนึ่งที่อยากไปคือแม่น้ำเนรัญชรา สิ่งสำคัญที่จะไม่กล่าวถึงไม่ได้เลยคือ แม่น้ำเนรัญชรา แม่น้ำเนรัญชรา ชาวบ้านแถบนั้นเรียกว่า "ลิลาจัน" มาจากคำสันสกฤตว่า "ไนยรัญจนะ" แปลว่า แม่น้ำที่มีสีใสสะอาด แต่จริงแล้วเนรัญชรามีแต่ทรายเต็มไปหมด ไม่มีน้ำสักหยดเดียว ก็อนิษฐานอีกว่า อยากเห็นแม่น้ำเนรัญชราที่เต็มฝั่ง เพราะกลางคืนฝนตกทั้งคืน พอรุ่งเช้าไปวัดเนรัญชราววาส ตะลึงกับภาพที่เห็น เจอกับพระที่วัดเนรัญชราวาส ท่านก็ใจดีมาทัก โยมโชคดีที่ได้เห็นแม่น้ำเนรัญชรา หน้าหนาว ภาพแบบนี้ไม่เห็นมา หลายปีแล้ว ถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกตามสบายนะโยม ปฎิบัติธรรมบูชาองค์พระพิฆเนศ มาหลายปีมีสิ่งดีเริ่มเข้ามาในชีวิต ในส่วนที่ต้องขึ้นโรงขึ้นศาลมาสามปี จนตัวเองต้องยอมรับผิดเพราะ หลักฐานว่าด้วยเอกสาร แต่สิ่งสำคัญเราต้องไม่ทำผิด และทำแต่ความดี ก็บูชาพระพิฆเนศ และสวดมนตร์ขอพรเจ้าแม่กวนอิมและขอพรพระพิฆเนศ ให้คุมครอง ขึ้นศาลมาสามปีไม่เคยมีรูปท่านที่บัลลังค์ไหน แต่วันที่จะถูกตัดสินคำคุกหรือรอลงอาญา ปรากฏว่า มีรูปท่านตั้งอยู่หน้าบัลลังค์สอง อยู่ดีๆคนที่ทำผิดและโยนความผิดให้เรา กลับเดินทางมาให้การเอง และยอมรับผิดเอง แต่อะไรไม่สำคัญเท่า ความดี ความถูกต้อง การให้อภัย คำพูดจาที่ไม่ว่าร้ายใคร ในสิ่งที่เราปฎิบัติมาตลอด กลับมาคุ้มครองเราเอง ศาลตัดสินว่าทำผิดโดยไม่เจตนา และรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ให้จำคุกหนึ่งปีหกเดือน รอลงอาญาสองปี ให้สิ้นสุดทั้งคดีเพ่งและอาญา สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง ความดีคุ้มครองได้จริง อาจจะช้าและต้องรอคอยแต่คุ้มค่า ทำให้เราได้ทำอย่างที่เราอยากทำ อย่าไปยึดติด กับบุคคล และทรัพย์สินทร์ ถ้าสิ่งนั้นนำความทุกข์มาให้เรา พอใจในสิ่งที่เป็นอยู่ พอเพียงสำหรับการใช้ชีวิต ยึดมั่นในความดี การสวดมนต์ขอพรจากทวยเทพ หากจะให้ได้ผลดีตามที่ปรารถนา ให้หมั่นทำความดีประกอบด้วยเสมอ การทำบุญ ทำทาน เอื้อเฟื้อต่อมนุษย์และสรรพสัตว์ ย่อมทำให้คำขอผ่านการพิจารณาจากองค์เทพได้รวดเร็วขึ้น อยากได้องค์ท่านมาให้ห้อยคอสวมไว้ มีเพื่อนท่านหนึ่งว่าจะส่งมาให้ รออยู่ตั้งแต่ปีใหม่จนทุกวันนนี้ มั่นใจ ว่าต้องได้สักวัน "ผู้ใดต้องการความสำเร็จ ให้บูชาพระพิฆเณศ... ...ผู้ใดต้องการพ้นจากความขัดข้องทั้งปวง ให้บูชาพระพิฆเณศ" (วาทะแห่งพระศิวะมหาเทพ) ขออำนาจแห่งพระพิฆเนศวร โปรดดลบันดาลให้ท่านทั้งหลาย ล้วนประสบแต่ความสำเร็จในทุกๆประการด้วยเทอญ
29 มกราคม 2553 14:24 น. - comment id 113902
29 มกราคม 2553 16:35 น. - comment id 113906
รูปนี้ถ่ายที่วัดพิกุลทองค่ะ
29 มกราคม 2553 18:34 น. - comment id 113916
มาสาธุค่ะ
30 มกราคม 2553 11:13 น. - comment id 113925
เจ้ากระต่ายน้อยเอย หากต้องการองค์พระ พิฆเนศวร์จริงๆ ให้มาเอาที่บ้านผม มีแยะๆเชียว ทั้งบูชาและห้อยคอขนาดหลายขนาด อิอิ อยากได้ ค้นหาบ้านเอาเองนะ ส่งให้เกรงว่าจะไม่ถูกใจ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
30 มกราคม 2553 12:49 น. - comment id 113926
สวัสดีค่ะคุณต้า สวัสดีค่ะคุณโคลอน สวัสดีค่ะคุณเฌอมาลย์ ชอบจังค่ะเห็นแล้วอยากไปจังเลย
30 มกราคม 2553 12:54 น. - comment id 113927
สวัสดีค่ะคุณลุง แหมเพิ่งทราบกระต่ายถึงว่าเห็นลุงแก้วครั้งแรกทำไมถูกชะตานัก ชอบเหมือนกันนี่เอง คุณลุง หนู...งอยู่เชียงรายค่ะ,,,แต่นัดกับเจ้าอ้อย(ร้อยฝัน)ไว้จะไปไหว้พระเก้าวัดที่กรุงเทพกันคงหลังรุษจีนไปแล้วค่ะ เมลล์มาบอกในเมลล์กระต่ายหน่อยสิบ้านลุงแก้วอยู่แถวไหน ,,,,ขอเบอร์ด๊วยน๊า จริงๆๆแล้วอยากได้องค์เล็กๆคล้องคอค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ ด้วยรักและเคารพเสมอ กระต่ายน้อย
30 มกราคม 2553 14:13 น. - comment id 113932
ได้จ้า เมล์ khumkhemkaew@hotmail.com number 086-0227767 phone ที่อยู่ 60/97 หมู่บ้านทหารกองหนุน ซ.3 ถนนพระยาสุเรนทร์ ซ.28 บางชัน เขตคลอง สามวา กรุงเทพฯ 10510 มาทางถนน รามอินทรา เข้า ซอย 109 เป็น ถนนพระยาสุเรนทร์ ซ.28 อยู่ขวามือติดกับหมู่ บ้านมัณฑนา (หมู่บ้านใหญ่ๆ) เข้ามาในหมู่บ้าน ทหารกองหนุนไม่ต้องเลี้ยวตรงมาเลยสุดถนนจะ เป็นซอย 3 เลี้ยวแล้วจอดอยู่ทางซ้ายมือหน้า บ้านปลูกต้นพิกุล ทั้งหมู่บ้านมีบ้านลุงเท่านั้น ที่ปลูกต้นพิกุลจ้า การเขียน กลอนอะไรหรือ จะแต่งเรื่องอะไร องค์พระพิฆเนศวร์คือเทพ เจ้าแห่งทางปัญญาและความสำเร็จผลทั้งปวง จ้า หากชอบเล่นทางนี้เวลาจะทำการให้รำลึก นึกถึง รับรองว่าเขียนก็คล่องสะดวกไม่ติดขัด และเกิดปัญญาเองในการขีดเขียนจ๊ะ ลุงเอง บางครั้งยังแปลกใจเลยว่า เราเขียนได้อย่างไร เวลาเขียนมันเกิดเรื่องราวต่างๆให้เองไม่ต้อง ไปนั่งนึก พอจับงานมันก็ไหลลื่นมาเองไม่ต้อง พอร์ตเรื่องไว้เลย มันไปได้ฉอดๆเลยล่ะไม่ เชื่อทดลองได้จ๊ะ รักหลานเราเสมอ แก้วประเสริฐ.
30 มกราคม 2553 14:21 น. - comment id 113933
หลานรัก ดูจากเรื่อง " ลุ่มลึกอิสราวดี" นี้ชื่อเรื่องเกิดขึ้นเอง และไม่ได้เคยเขียนทิ้งไว้ เลย เรียกว่าเขียนกันสดๆวันต่อวันเชียวล่ะ ลุง ยังแปลกใจเขียนไปได้เป็นตุเป็นตะไปได้ถึง ตอนละสามหน้าเชียวล่ะ จะเขียนอีกก็ได้แต่หยุด พักสมองก่อนเน๊อะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.