ความลับ (รู้กันแค่3คน)

แกงเขียวหวาน

เมื่อหลายปีก่อน(สมัยเรียน)ที่บ้านได้จัดงานศพเป็นครั้งแรกบุคคลที่เสียชีวิต คืออาของฉัน  แม่กับพ่อเป็นเจ้าภาพ
วันนั้นแม่ยุ่งมาก  ฉันเลยอาสาบอกแม่ว่าจะให้ทำอะไรก็บอกนะ (แสดงความมีน้ำใจอย่างเห็นได้ชัด) 
แม่เลยใช้ให้ฉันไปสั่งพวงหรีด ให้แม่หน่อยได้ไหม   แม่อยู่ทางนี้จะได้เตรียมงาน .(เห็นนั่งว่างๆๆ คงเกะกะ ลูกตาม้าง )ฉันได้แต่คิดในใจ
ฉันเกาหัว(แกรกๆๆ)อยากย้อนถาม เขาซื้อกันที่ไหน (ถามไปจะเหมาว่าเราโง่แน่เลย นิ่งดีกว่า)เดี๋ยวไปพึ่ง มอเตอร์ไซด์วินหน้าวัดดีกว่า
ฉันก็เลือกมอไซด์ (ที่หวังจะพึ่งพาได้) และแล้วก็มาถึง ร้านขายพวงหรีด ด้วยความปลอดภัยทั้งมอเตอร์ไซด์วินและตัวฉัน
ฉันเดินเขาไปในร้าน   สั่งพวงหรีด ตามที่แม่บอก สั่ง 1 พวง ชี้ๆๆๆ(เลือกอันที่คิดว่าสวยที่สุด)
คนขายถามฉันว่า  หนู จะให้เขียนชื่ออะไร จดใส่กระดาษนะ เด๋วลุงจะเขียนให้
ฉันทำหน้าตาเอ๋อๆๆ เอาละสิ ฉันจะเขียนชื่ออะไร จะไปถามแม่ก็...ย้อนไป-มา เสียค่ามอไซด์อีก ฉันเลยจดชื่อนาย.. นามสกุล..(ชื่ออาที่เสียชีวิต)
ในความคิดตอนนั้น มั่นใจสุดๆๆๆ ว่าคิดถูกแล้ว .. และบอกลุงว่า 18.00น. ลุงไปส่งที่วัด..นี้นะ เก็บตังค์ที่แม่นะ
เมื่อถึงเวลา 18.00 น.(โดยประมาณ) ก็มีคนมาส่งพวงหรีด
ฉันเห็นแม่ไปรับพวงหรีดและจ่ายตังค์( ยิ้มๆๆ ฉันได้ทำภาระกิจสำเร็จและ อะโถ..นึกว่ายาก  )  
ตอนนั้น แม่ยังไม่ได้ทันดูว่า ชื่อที่น่าพวงหรีดเป็นชื่อใคร ไม่ได้เอะใจ นำพวงหรีดไปว่างข้างๆๆาหีบศพ  เรียงต่อๆๆกับญาติคนอื่นที่นำมาให้
พ่ออ่ะสิ เดินมาถาม แม่...... แม่ๆๆ พวงหรีดของใครหรือที่มาส่ง ทำไม??เขียนชื่อคนตายหละแม่  แม่บอกว่าก็ของบ้านเรางัยใช้ไอ้ฝันไปสั่งมา 
พ่อกับแม่...เลงสายตามาที่ฉันพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย (ทำเอาฉันหน้าซีดเลย) แต่ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าทำอะไรผิด...
พ่อกับแม่..เลยสอนฉันว่า ชื่อที่เขียนบนพวงหรีดต้องเป็นชื่อคนที่มอบเพื่อแสดงความระลึกถึงผู้ที่จากไปแล้ว...เดี๋ยวพ่อแก้ไขให้ ยังไม่ถึงเวลาสวดพระยังไม่ลงมา
ตั้งแต่นั้นมา ...ฉันจำขึ้นใจเลยว่าชื่อที่ใช้ควรใส่ชื่อใคร..พ่อกับแม่บอกว่าไม่ต้องอายลูก มีเรารู้กันแค่ 3 คนเองนะ