ท่ามกลางบรรยากาศหนาวเหน็บ..ณ ดินแดนที่แสนห่างไกลจากบ้านเกิดเมืองนอน.. ฉันหยิบโทรศัพท์จากหัวเตียงขึ้นมาดู..ทั้งทีรู้ว่าคงไม่มีใครโทรหา และคงไม่มีใครส่งใดใดมา.. แต่..ฉันคาดผิด โทรศัพท์มีข้อความฝากไว้ จาก..ใครคนหนึ่งที่เงียบหายไปนานปี "ที่นี่หนาวแล้ว ที่..หนาวหรือยัง" หนาว..หนาวเพราะข้อความจากเธอ ไม่ใช่หนาวเพราะอากาศที่มันเป็นอยู่ ฉันตอบข้อความเธอกลับไปว่า.. "ที่..ไม่รู้ แต่ที่นี่เย็นดี" เธอคงไม่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน และคงสงสัยกับคำตอบที่ได้รับ จึงมีข้อความถามกลับมา ซึ่งฉันก็ตอบข้อความเธอกลับไป.. ความเดียวดายของฉัน..ไม่ได้เกิดจากการเดินทางไปต่างบ้าน ต่างเมือง เพราะฉันมีหลายชีวิตที่ร่วมเดินทางไปด้วย แต่..ฉันเดียวดายกับความรู้สึกที่ได้รับ เดียวดายกับความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นเงียบ ๆ ภายในหัวใจ หัวใจ..ที่คิดว่าชาด้าน จากความรู้สึกหลาย ๆ อย่างที่ประสพ ฉันไม่รู้ว่า..เพราะเหตุใด แต่..สิ่งที่ฉันรู้ คือ..ฉัน "เดียวดาย..ในสายลมหนาว"
25 มกราคม 2553 22:01 น. - comment id 113603
พอดีเสร็จจากงานยุ่งๆส่วนตัวจ้า เลยแว๊ปมา ดูงานที่ส่งหน่อย แล้วก็อ่านงานงามๆจ้า คิดถึง เสมอๆ แก้วประเสริฐ.
26 มกราคม 2553 09:51 น. - comment id 113613
เคยรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน "เดียวดาย" เพลงของพัณนิดา..
26 มกราคม 2553 13:38 น. - comment id 113638
อ่านแล้ว หนาวไปถึงหัวใจเลยค่ะ
26 มกราคม 2553 15:26 น. - comment id 113640
27 มกราคม 2553 10:48 น. - comment id 113726
เศร้า และเดียวดายในอารมณ์นักละครับ
27 มกราคม 2553 13:07 น. - comment id 113744
โอบกอดและมอบรักให้ตัวเองค่ะความหนาวจะเบาบางลงได้