ปลายหนาวกับภูชี้ฟ้า...

(น้ำตาลหวาน)

                  เดือนมกราคมเป็นเดือนแห่งการท่องเที่ยวของฉันค่ะ  ทุกสัปดาห์คิวไม่เคยว่างเว้น สัปดาห์นี้ (23-24 ม.ค.) ภูชี้ฟ้า จ.เชียงราย ค่ะ  อยากไปนานแล้ว  
                  เราเลือกไปสายอ.ดอกคำใต้ จ.พะเยา เพราะอยากดูดอกทองกวาว ช่วง อ.ดอกคำใต้ติดต่ออ.จุน  ค่ะ ระยะทางเกือบยี่สิบกิโลเมตรจะมีต้นทองกวาวเป็นทิวสองข้างทาง  น่าเสียดายที่ดอกทองกวาวยังไม่บานเต็มที่เพราะพวกเรามาก่อนเวลา  ปกติจะออกดอกสวยงามเต็มที่ช่วงเดือนกุมภาพันธุ์ค่ะ
                   เราออกจากพิษณุโลกเจ็ดโมงกว่าๆ ขับรถมาเรื่อยๆ ถึงภูชี้ฟ้าประมาณสามโมงเย็น  ทางขึ้นภูสูงและชัน สองข้างทางมีแต่เหวลึก น่ากลัวอ่ะ
ด้วยฉันเป็นคนกลัวความสูง  ก็ได้แต่นั่งมองทางด้านหน้า ไม่มองข้างทางค่ะ วิวสวยใช้ได้เลย  ภูเขาที่นี่สวยมากค่ะ 
                   พอเราจอดรถเพื่อขึ้นไปชมวิวที่สูงที่สุด  ก็ได้พบกับไกด์น้อยค่ะ 
เป็นเด็กชาวไทยม้ง  จะเข้ามาถามว่า ต้องการไกด์ไหม  ค่าใช้จ่ายแล้วแต่จะให้ค่ะ  แต่เราเลือกที่จะเดินไปกันเอง  700 เมตรค่ะ เป็นทางเดินขึ้นอย่างเดียว  ขอบอกว่า  เล่นเอาหอบแฮ่กๆเลย  ใครไปเที่ยวภูชี้ฟ้า  อย่าลืมนำรองเท้าไปเปลี่ยนด้วยนะค่ะ  เป็นรองเท้าผ้าใบ หรือ รองเท้าแตะก็ได้  ถ้าเป็นส้นสูงๆ เดี้ยงแน่นอนค่ะ  อ้อ...ถือน้ำติดไปด้วยก็ดีนะค่ะ คอแห้งแน่ๆ
                   ตามทางเดินจะมีถุงขยะตั้งไว้ สำหรับให้ทิ้งขยะค่ะ แล้วก็มีเด็กชาวไทยม้งแต่งตัวชุดชาวเขา  เพื่อรอให้ถ่ายรูปโดยค่าบริการแล้วแต่จะให้ค่ะ  รวมทั้งมีกลุ่มชาวไทยม้งที่พร้อมจะแสดงละครพื้นเมืองให้ชมด้วย แต่ไม่ทราบว่าค่า
บริการการแสดงคิดราคาอย่างไรค่ะ  
                   ขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของภูชี้ฟ้า  มองทิวทัศน์แล้ว ไม่ผิดหวังที่อุตส่าห์เดินขึ้นมา  คุ้มค่ากับเหงื่อทุกหยด อิอิ  สวยงามมาก  มองเห็นประเทศเพื่อนบ้านคือ ประเทศลาวด้วยค่ะ  ด้วยภูชี้ฟ้าคือเส้นแบ่งเขตแดน  พอเวลา 18.00 น.  
(ถ้าจำไม่ผิด)  ก็จะปิดไม่ให้ขึ้นภูค่ะ  เปิดให้บริการตอนเช้าอีกครั้งตอนไปดูพระอาทิตย์ขึ้น  ด้วยเกรงว่าจะมีอันตรายแก่นักท่องเที่ยวเพราะเป็นเขตชายแดน
                   ถ่ายรูปบนภูชี้ฟ้ากันพอประมาณ  ถ้าสังเกตุให้ดี จะเห็นว่าโขดหินชี้
ไปบนฟ้าจริงๆ สมกับชื่อ  และ มีโขดหินคล้ายรูปสิงห์โตหมอบด้วยค่ะ
                    เราเดินลงจากภูไปที่ลานกางเต้นท์ซึ่งมีไว้ให้บริการ  ไม่เสียค่าใช้จ่าย นอกจากค่าถุงขยะ  20  บาท เท่านั้น มีห้องน้ำไว้บริการ 6 ห้อง จุดละ
2 ห้องค่ะ  สะอาดใช้ได้  น้ำประปาใสแจ๋ว
                    เราเลือกกางเต้นท์แล้วก็ไปอาบน้ำ  เพราะนักท่องเที่ยวเริ่มทยอยเข้ามาพักกันเรื่อยๆ   เกรงว่าจะต้องรอนาน  มีเด็กๆสองคนผู้หญิง วิ่งหกล้มคลุกฝุ่นหัวแดงไปทั้งตัวเลยค่ะ  ด้วยสูงและชัน  เด็กๆคงไม่ระมัดระวังกัน
                     อากาศไม่หนาวอย่างที่คิด  อาบน้ำสบายๆ สวมเสื้อยืดนั่งคุยกันได้แต่พอจะหนาวก็หนาวทันทีเลยค่ะ  ช่วงหกโมงเย็นหนาวเลย  ต้องรีบหาเสื้อกันหนาวมาสวมกัน
                     กลางคืนเต้นท์ข้างๆ ทำเอางานกร่อย  กิน ร้อง เสียงดังกันยังไม่พอ ตีกันอีกต่างหาก  เด็กวัยรุ่นมากัน 5-6 คน มีคู่ชายหญิงที่ตีกัน แล้วก็ ผู้หญิงกับหญิงทะเลาะกันเสียงดังอีก แทบไม่ได้หลับได้นอนค่ะ
                    อากาศกลางคืนไม่หนาวเท่าไหร่ สวมเสื้อแขนยาวตัวเดียวนอนในเต้นท์สบายๆค่ะ  แต่ ตอนเช้าออกจากเต้นท์ก็หนาวพอได้เลยล่ะ  เสียดายไม่เห็นทะเลหมอก  เพราะมีฝนตั้งเค้ากำลังจะตก  ต้องรีบเก็บเต้นท์  อดไปดูพระอาทิตย์ขึ้นค่ะ
                     ออกจากภูตอนแปดโมง  หลงค่ะ ขับรถหลงไปถึงชายแดนลาว จ.พะเยา  ต้องหาทางออกกันจ้าละหวั่น  เราเลือกไปทางอ.เชียงของ ด้วยอยากขับรถเลาะแม่น้ำโขง  เข้า อ.แม่สาย  แวะทานข้าวเช้าที่ริมโขงค่ะ  ปลาแม่น้ำโขงอร่อยมาก   แต่ เราเจอฝนเกือบตลอดเส้นทางค่ะ หนักมาก
                     ไม่ผิดหวังเลย สองข้างทางจากเชียงของ มาอ.เชียงแสน ผ่าน สามเหลี่ยมทองคำ สวยงามมาก   
                     เราเข้าอ.แม่สาย เพื่อซื้อของฝาก  แล้วขับรถกลับ ผ่านเชียงรายเข้าพะเยา  แวะทานอาหารที่กว๊านพะเยา  ปลาแม่น้ำ อร่อยอีกแล้วค่ะ ขอแนะนำอาหารรสเด็ดของกว๊านพะเยา กุ้งเต้นค่ะ แซ่บม๊าก ขอบอก
                    ออกจากพะเยา ตอน17.20 น. ถึงพิษณุโลก 21.00 น.พอดีค่ะ
                    ทริปหน้า สัปดาห์หน้า จะเดินทางไปจ.อำนาจเจริญ และประเทศลาว  คงได้รูปสวยๆมาฝากเพื่อนอีกค่ะ
       				

ดอกทองกวาวสองข้างทาง ระหว่างอ.ดอกคำให้ กับ อ. จุน จ.พะเยา ค่ะ				

ไม่ทราบว่าดอกอะไร เหลืองสวยมากๆ ทั้งสองข้างทางไปภูชี้ฟ้าค่ะ				

ทิวทัศน์ระหว่างทางเดินขึ้นภูชี้ฟ้าค่ะ				

พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน ณ ลานกางเต้นท์				

แสงสีทองสวยมากๆ				

สวยค่ะ				

แม่น้ำโขง ช่วงอ.เชียงของไป อ.เชียงแสนค่ะ				

แม่น้ำโขงสองสีที่สามเหลี่ยมทองคำ