วันเหงาๆที่เขาค้อ

(น้ำตาลหวาน)

        5-7 ธันวาคม ฉันมีนัดกับเพื่อน จะขึ้นเหนือกัน มีโปรแกรมพักที่เชียงใหม่เที่ยวงานพืชสวนโลก เห็นโฆษณาในทีวี บอกว่าจัดสวนใหม่เนื่องในวันพ่อ พักที่เชียงใหม่หนึ่งคืน แล้ว ค่อยขึ้นไปเที่ยวขุนยวมอีกหนึ่งคืน  แต่ปรากฏว่า แห้วค่ะ เพื่อนติดธุระด่วน  ฉันเลยต้องถวายพระพรคนเดียวที่บ้าน สำหรับคุณพ่อ พอคิดจะไปเที่ยวก็ไปหาท่านตั้งแต่เย็นเลิกงานวันที่ 4 ธ.ค.เรียบร้อยแล้ว
       อยู่บ้านได้แค่หนึ่งวัน กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างห้องน้ำ เช็ดฝุ่น หมดภาระกิจงานบ้านแล้ว  เอาละสิ เวลาที่เหลือจะทำอะไร  นั่งหายใจทิ้งให้หมดๆไปวันๆ หยุดสามวัน ในหมู่บ้านก็เงียบเหงา เขาไปไหนกันหมดนะ ปกติวันหยุดยาว ฉันไม่ค่อยได้อยู่บ้านบ่อยนัก มัวแต่ตะลอนเที่ยวกับเพื่อน  พอได้อยู่ รู้สึกเงียบเหงาวังเวง บอกไม่ถูก
        นั่งๆนอนๆดูทีวี ไม่ไหวแล้ว รู้สึกเหงาจับใจ หยิบโบชัวร์ ไร่จันทร์แรมรีสอร์ทที่เขาค้อขึ้นมาอ่าน  เอาล่ะ ตัดสินใจไปเที่ยวเขาค้อคนเดียวดีกว่า อีกใจก็คิดจะไปได้ไหม ไม่เคยเที่ยวคนเดียวสักครั้ง  แต่ ณ เวลานั้น ไม่อยากอยู่บ้านแล้วโทรถามที่พัก  เต็มค่ะ ปกติวันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็เต็มอยู่แล้ว นี่หยุดยาวสามวัน จะมีเหลือได้ไง  เหลือแต่พักเต้นท์  อืม..เคยไปนอนพักเต้นท์ที่ไร่จันทร์แรมมาครั้งนึง ช่วงเคาดาวปี 50 รู้สึกดีมาก ยังติดใจอยู่ ที่พักสะอาด ไม่น่ากลัว  แต่ เราจะพักคนเดียวได้ไหม โทร.ไปถามพนักงาน บอกว่า ปลอดภัยแน่ มีคนมาพักเต้นท์เยอะ ไม่น่ากลัว 
ตัดสินใจจอง ที่พักเขาคิดเป็นรายคนค่ะ คนละ 400 บาท พร้อมอาหารสองมื้อ ที่พักมีผ้าปู หมอน ผ้าห่ม เพียบ สะอาด
          พอโทรเรียบร้อยก็เตรียมตัว ขับรถออกจากบ้านที่จ.พิษณุโลกตอนบ่ายโมงครึ่ง  เขาค้อห่างจากพิษณุโลก 100 กม.พอดี ใช้เวลาขับรถเท่าไหร่ไม่รู้ ขับไปเรื่อยไม่เกิน 100 แบบกินลม รถคันหลังแซงแล้วแซงอีก ช่างมันหอะเขารีบ แต่เราไม่รีบ
ถึงที่พัก ประมาณ 15.45 น. เข้าไปสำรองที่พัก พนักงานเขามองหน้าแล้วก็ยิ้มๆกันแล้วบอกว่า คนที่จองเต้นท์คนเดียวมาแล้ว อาจเป็นเพราะเขาแปลกใจนึกว่าเป็นผู้ชาย ด้วยชื่อที่คล้ายผู้ชาย แล้วกลายเป็นผู้หญิงมาพักคนเดียว ก็แอบถามคนที่พาไปที่พักว่า เคยมีผู้หญิงมาพักคนเดียวไหม เขาบอกมีบ้างแต่น้อย เต้นท์สำหรับเช่าเขากางไว้แล้ว ให้เดินเลือกว่าชอบเต้นท์ไหน ฉันเลือกเต้นที่อยู่ในกลุ่มคนพักเกือบเต็มแล้ว  ด้วยคำนึงถึงความปลอดภัยไว้ก่อน ซึ่งในความเป็นจริงถ้ามีเพื่อนไปด้วย จะเลือกที่ห่างผู้คน เพราะชอบความเงียบค่ะ
            เต้นท์น่าพักอย่างที่คิดไว้  เต้นท์ข้างๆมีแต่คนมาเที่ยวที่เป็นครอบครัวเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ตั้งแต่ 2 คนขึ้นไป ถึง 10 คน มีเด็กๆวิ่งเล่น มีเสียงเรียก เสียงคุย เสียงดุว่าอย่าเล่นดัง เกรงใจเต้นท์ข้างๆ  เป็นภาพที่รู้สึกอบอุ่นจริงๆ
            พอเข้าที่พักก็ไปห้องน้ำ อืม..มีน้ำอุ่นให้ด้วย แต่เป็นห้องน้ำรวม ถ้าเปรียบเทียบกับคนที่มาพัก มีแค่สี่ห้อง แล้วมีด้านล่างอีกสี่ห้องต้องเดินไกลนิดนึง สะอาดใช้ได้   เดินถ่ายรูปบริเวณที่พักรอบๆรีสอร์ทยามเย็น
            มีอาหารเย็นให้ทานแบบบุฟเฟต์ อยากบอกว่า อาหารรสชาดถูกปากมาก สำหรับฉันแล้ว อร่อยทุกอย่าง ไม่น่าเชื่อว่าพักเต้นท์ราคาไม่แพงจะมีอาหารแบบนี้ให้ มื้อนี้มี ผัดเผ็ดหมูป่า แกงจืดฟักแม้ว เนื้อปลาชุบแป้งทอด ผัดผักรวม รสชาดอร่อยถูกปากฉันมาก ทานซะอิ่มแปร้..
           แอบไปเมียงๆมองๆอาหารสำหรับคนมาพักบ้าน น่าจะดีกว่าคนพักเต้นท์ในความคิดฉันน่ะค่ะ  อ้าว ...เหมือนกันเด๊ะ  ไม่มีแบ่งชนชั้น  
           ทานเสร็จแล้ว กลับที่พัก มุดนอน ฟังเสียงเต้นท์รอบๆคุยกัน มีก่อไฟตรงกลางให้ด้วยค่ะ ผู้คนนั่งคุยกับเป็นกลุ่มเต้นท์ของตัวเอง นั่งรอบกองไฟบ้างนิดหน่อย 
          แค่ไม่เกินสองทุ่ม ทุกคนอยู่ในเต้นท์ของตัวเองเกือบหมดแล้ว ด้วยอากาศเย็นและส่วนมากเป็นครอบครัวมีแต่เด็กๆ มีเพียงไม่กี่คนที่นั่งคุยกัน แต่ไม่มีเต้นท์ไหนนั่งดื่ม หรือ นั่งนับเลขกันเลย
           มีคนทยอยเข้ามาพักเต้นท์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  สามทุ่มครึ่งแล้วยังมีอีกกลุ่มนึง 6 คน เสียงคุย เสียงเดินเลือกเต้นท์กัน
           เสียงเต้นท์ข้างๆนอนกรนสลับกัน รับส่งกัน ทั้งสองข้างเลย ด้วยแปลกที่และเสียงคนกรน เสียงตะโกนกันบ้าง คุยกันบ้างเป็นระยะ ๆ เสียงน้ำค้างกระทบเต้นท์ดังเปาะแปะตลอดทั้งคืน กว่าฉันจะได้หลับก็คงประมาณตีหนึ่ง หลับๆตื่นๆทั้งคืน ตีห้าเสียงเต้นท์ข้างๆปลุกเด็กๆขึ้นมาล้างหน้าแปรงฟัน อาบน้ำกันแล้ว
           ด้วยอากาศที่ไม่หนาวมาก แต่พอรู้สึกสบายๆ อาบน้ำได้ สวมเสื้อกันหนาวพอให้เป็นพิธีว่ามาเที่ยวพักบนภูเขาในหน้าหนาวก็ต้องสวมเสื้อกันหนาว
          ฉันลุกจากที่พักไปล้างหน้าแปรงฟัน ไม่อาบน้ำดีกว่า เดี๋ยวก็กลับบ้านแล้ว ไปอาบที่บ้านสะดวกกว่า 
          เกือบเจ็ดโมงฉันเดินลงไปทานอาหารเช้า มีข้าวต้มเครื่องใส่เห็ดหอมสดกับหมูบด รสชาดอร่อยอีกแล้ว และตามด้วยกาแฟร้อนอีกครึ่งถ้วยกระดาษ
          ทานเสร็จเดินขึ้นไปที่พัก นั่งอ่านหนังสือเล่นๆ  แปดโมงฉันเก็บของกลับบ้านด้วยเต้นท์อื่นๆก็ทยอยกลับกันบ้างแล้ว
          ขับรถกลับมองข้างทาง มีร้านขายของฝาก ผักสด ยอดมะระแม้ว เห็ดหอม มะขามหวาน ปลาส้มกำนันจุล ฯลฯ  ไม่รู้จะซื้อไปฝากใคร เพราะมากันบ่อยด้วยเหตุเพราะไม่ไกลมากค่ะ
           ถึงบ้านสิบโมงเช้าด้วยความปลอดภัย การเดินทางคนเดียวไม่น่ากลัวอย่างที่คิด แต่ วังเวงยังไงก็ไม่รู้ นี่สิ...
           มาถึงตรงนี้ อยากบอกเพื่อนๆพี่ๆน้องๆว่า ถ้าใครอยากสัมผัสอากาศหนาวที่เขาค้อ อยากแนะนำที่พักที่ไร่จันทร์แรมรีสอร์ทแห่งนี้ค่ะ  เพราะเท่าที่ฉันได้ขึ้นมาเที่ยวเขาค้อหลายๆครั้ง  แม้แต่ที่รีสอร์ทของนีโน่ ก็ยังไม่ประทับใจเท่าที่นี่   ด้วยที่พักราคามาตรฐานคือ 1500-2500 ต่อคืน สำหรับบ้านพัก และการพักเต้นท์ที่สะดวก ประหยัด สะอาดได้บรรยากาศที่สุด  และที่สำคัญอาหารอร่อยค่ะ เคยไปทานที่รีสอร์ทอื่นก็ไม่ประทับใจเท่าที่นี่ เคยแม้กระทั่งขับรถจากพิษณุโลกไปทานอาหารเพียงอย่างเดียวก็เคยค่ะ อร่อยเกือบทุกเมนู แต่สำหรับวิว ทิวทัศน์อาจด้อยกว่าแห่งอื่นเล็กน้อย ค่ะ
ถ้าชอบวิวสวยที่สุด ทะเลหมอกก็ต้องที่ เขาค้อทะเลหมอกค่ะ แต่ที่พักเต็มแม้กระทั่งเต้นท์ก็ไม่ค่อยมีให้พัก
           ถ้าใครสนใจโทรถามที่พักก็ โทร. 056- 728050-1  ถ้าเพื่อนคนไหนอยากมีไกด์ส่วนตัว พูดไม่มาก หนักไปทางยิ้ม แต่ใจดี ฉันยินดีเป็นไกด์นำทางค่ะ
				

ทางขึ้นไปที่พักเต้นท์ มองจากด้านบนลงมาค่ะ				

เต้นท์ที่พัก มีให้เลือกค่ะ				

มีที่สำหรับก่อไฟแค้มปิ้งให้ด้วยค่ะ				

เต้นท์ที่ฉันเลือกพัก				

ภายในเต้นท์ค่ะ				

วิวด้านหลังเต้นท์ช่วงเวลาเย็นค่ะ				

วิวด้านหลังเดิมเวลาเช้าค่ะ				

อาหารมื้อเช้าค่ะ อาหารมื้อเย็น มืดแล้ว แสงไม่มี อดถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานค่ะ				

ซุ้มสำหรับทานอาหารค่ะ				

ดอกบานชื่นบริเวณที่พัก				

วิวรอบๆรีสอร์ทค่ะ