กล่องเปล่าไร้สาระใบหนึ่ง ตั้งอยู่ใกล้กับประตูทางเข้าบ้านมีบ้างบางครั้งที่ฉันเองก็มีของที่ไร้สาระและหาประโยชน์ไม่ได้โยนมันลงไปในกล่อง มีบ้างบางหนที่ฉันเดินสะเปะสะปะไปเตะโดนมันบ้าง ...และมันจะรู้สึกหรือไม่ฉันก็หาได้สนใจมันไม่ เพราะฉันคิดว่ามันไม่มีชีวิต มันยังคงสงบนิ่งอยู่เช่นนั้น ...ขณะที่ฉันกำลังว้าวุ่นใจ แต่เธอมีทั้งเลือดเนื้อและวิญญาณ มีชีวิต แต่การกระทำของเธอไม่ต่างจากกล่องเปล่าที่เมื่อฉันเติมอะไรเข้าไปจึงไม่มีการตอบรับกลับมา ไม่แม้แต่จะลงไปนอนนิ่งอยู่ก้นกล่อง แล้วไมตรีที่เธอเคยทอดมาให้เล่า ความสนุกสนานร่าเริง ความเอื้ออาทร ที่มีให้กัน จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปีมันหายไปไหนเสียล่ะ เธอเคยบอกว่าความสุขต้องค่อยๆซึมซับและตักตวง เหมือนการกินไอศครีม ต้องค่อยๆลิ้มชิมรสหวานชื่นใจนั้นและแม้เมื่อจะเหลือแต่ไม้ก็ยังไม่ยอมทิ้ง ...แต่นี่ความรู้สึกคาใจยังไม่วาย เฝ้าสงสัยว่า การกระทำที่ผ่านมามันคืออะไร ทั้งที่ความรู้สึกนั้นมันจับต้องได้ หรือเป็นแค่ความหวามไหวแล้วปล่อยเลย กล่องทุกด้านคงไม่ยึดแน่นซีนะความรู้สึกเหล่านั้นจึงเล็ดรอดไปได้ จึงทิ้งไว้แต่ความว่างเปล่า ...และเงียบเหงา คราวนี้มิใช่รู้สึกอิ่มเอม และโหยหา หากแต่เป็นความเดียวดายที่เจ็บปวด อ่อนไหวหรือเล่า เจ้ามิใช่ธาตุดินหรอกหรือ ทำไมอ่อนไหวได้ถึงขนาดนี้ ความเจ็บปวดรานรอนมากขึ้นทุกที ค่อยๆฝังรากหยั่งลึกและเกาะกินใจแทบสิ้น แม้พยายามที่จะลืมและลบมันทิ้งไปแต่ทำได้หรือเล่า ความทรงจำที่ดีงาม ยังครอบครองหัวใจดวงนี้อยู่ จะเก็บไว้หรือเขี่ยทิ้งก็สุดแต่ใจ ร่ำไห้ก็เปล่าประโยชน์ ...แล้วสายลมเดียวดายก็พัดผ่านมาอีกระลอก ๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๒ แจ้นเอง
แจ้นเอง 1 พ.ย. 2552 09:42 น. - ID 10561 
1846
6
0
1 พฤศจิกายน 2552 15:47 น. - comment id 109651
เก็บกอบความเดียวดายเอาไว้นะคะ รวบรวมเก็บใส่กล่อง แล้วซุกซ่อนไว้ ในยามเดียวดาย ความเหลื่อมล้ำ ที่ยาก อธิบายว่า เพราะอะไร ทำไม..... อย่าไปค้นหาเลยค่ะ ความรู้สึกที่ค้างคา มันเกาะกินใจ ในบางครั้ง ความรู้สึกน้อย เนื้อต่ำใจ มันประดังเข้ามา ทำให้เขื่อน น้ำตาทะลัก อิอิ....ร้องไห้สิคะ น้ำตา เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดกับเรา ซื่อสัตย์เสมอ เข้าใจในความรู้สึกนี้ดีค่ะ เพราะเป็นอยู่ แม้เค้าจะบอกว่ารักเรา รักจริง ๆ แต่.... นั่นแหละ บางที เขาอาจจะรักเราแค่ปาก ไม่ได้รักเราจากใจ เศร้ามะ
1 พฤศจิกายน 2552 18:44 น. - comment id 109652
สายลมแม้บางครั้งจะเดียวดาย แต่บางครั้งก็พัดพาความอบอุ่น มาให้เรานะครับ ขอให้เป็นสายลมอบอุ่น ที่พัดมาในคราวต่อไป นะครับ ขอให้มีความสุขครับ
1 พฤศจิกายน 2552 21:27 น. - comment id 109654
คุณปรางทิพย์ ขอบคุณค่ะ คงเก็บความรู้สึกนี้ไว้เสมอมา เพราะทุกครั้งที่บรรยากาศเป็นใจ อาการนี้มักเกิดขึ้นเสมอน่ค่ะ
1 พฤศจิกายน 2552 21:31 น. - comment id 109655
2 พฤศจิกายน 2552 13:02 น. - comment id 109660
แม้ดินจะรู้สึกเดียวดาย แต่ไม่ได้หมายว่า ดินจะแห้งแล้งตลอดกาล วันนี้แม้ไร้ฝนตกลงมา แต่ดินยังมีน้ำที่ค่อยๆซึมจากใต้พื้นดิน คอยเป็นเพื่อน... กล่องกระดาษอาจจะไม่มีชีวิต ไม่สามารถรับรู้ถึงความรู้สึกของใครได้ แต่กล่องแห่งความทรงจำ ยังคงมีอยู่ ยังเก็บเรื่องราวดีๆ ทั้งดินและน้ำไว้เสมอ เวลาผ่านไป ความเงียบอาจจะย่างเข้ามา ทำให้เรารู้สึกโดดเดี่ยว เดียวดาย บางครั้งอาจทำไห้หดหู่ แต่ขอจงรับรู้เถิดว่า หนึ่งดวงใจยังห่วงหาพี่คนดีเสมอ คิดถึงพี่แจ้นมากค่ะ
3 พฤศจิกายน 2552 07:54 น. - comment id 109668
ช่วงนี้มีแต่คนเขียนเรื่องเศร้าๆนะ
3 พฤศจิกายน 2552 16:38 น. - comment id 109673
3 พฤศจิกายน 2552 16:42 น. - comment id 109674
3 พฤศจิกายน 2552 21:56 น. - comment id 109679
ช่วงนี้ลมมาแรง บ้านกลอนก็ลมแรงมิหยอกเลยนะเนี่ย ลมคนละแบบคนละรส
4 พฤศจิกายน 2552 06:53 น. - comment id 109685
4 พฤศจิกายน 2552 18:57 น. - comment id 109695
สายฝนมาแว๊วววววว
4 พฤศจิกายน 2552 21:31 น. - comment id 109697
5 พฤศจิกายน 2552 14:58 น. - comment id 109706
สายลมวูบไหว พัดมาแล้วเลยไป เป็นแบบนี้เสมอ เหลือไว้เพียงความหนาวในขั้วหัวใจค่ะ
6 พฤศจิกายน 2552 12:45 น. - comment id 109718
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ