วันเวลาเดินทางอย่างเร่งรีบ วัย.. วัน.. ความฝัน.. มีทั้งเปลี่ยนแปลง และจากไป สิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามา ล้วนผ่านมา.. แล้วผ่านไป หยิบฉวยอะไรไว้.. ไม่ได้เลย เว้นแต่.. ความทรงจำ . กล่องจดหมายที่เก็บเอาไว้ตั้งแต่สมัยแรกรุ่น นานครั้ง.. จึงจะนำออกมาปัดฝุ่น และเมื่อเปิดอ่าน.. ภาพเหตุการณ์เก่า ๆ ที่เคยเลือนลาง เริ่มปรากฎชัดเข้ม แม้จะผ่านไปหลายสิบปีแล้วก็ตาม กลิ่นอายของความสุข.. ความฝัน.. เมื่อครั้งยังเยาว์ ส่งกลิ่นเย้ายวนอวลอบ หอมหวาน.. ทำให้นึกอยากย้อนเวลากลับคืนสู่วันเวลาเหล่านั้นเสียจริง โธ่เอ๋ย.. ระยะทาง.. ระยะเวลา.. พาฉันเดินทางห่างเหินจากสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้น.. มานานนัก ตั๋วหนังใบเล็ก ๆ .. ที่นั่งเดียว, สองที่นั่ง ทั้งที่ตั้งใจเก็บและไม่ตั้งใจเก็บ.. ล้วนแล้วแต่มีความทรงจำที่ดี ๆ มากมายเหลือเกิน... จุ๊ จุ๊ แต่บอกเล่าไม่ได้หรอกนะ แผนที่บอกทางแผ่นเล็ก ๆ ที่วาดด้วยน้ำใจของชาวบ้าน เมื่อครั้งเดินทางไปต่างถิ่น.. ก็ทำให้รำลึกได้ว่า ครั้งหนึ่ง.. ความสุขของฉัน.. อยู่ที่นั่น ใช่.. ความสุขของฉัน.. ความสุขของเรา.. .. โน๊ตเล็ก ๆ ที่เขียนด้วยลายมือโย้เย้ราวกับเด็ก ๆ ขอบคุณนะครับ สำหรับขนม แล้วจะแวะมาเยือนอีก ทำให้นึกถึงผู้ชายตัวโต ๆ ผิวขาว ใส่แว่น ท่าทางใจดี ที่เคยแอบปลื้ม โดยเฉพาะภาพที่เดินสะดุดสายไฟจนแทบคะมำ แล้วแก้เก้อเบา ๆ ว่า.. วางกับดักเหรอ ไม่ได้ผลหรอก คิดถึงแล้ว.. มีแต่รอยยิ้ม ..
ภาพถ่าย.. บอกเล่าเรื่องราวและประสบการณ์ที่ผ่านมาได้เป็นอย่างดี ภาพหนึ่งภาพ.. บรรยายเหตุการณ์และความรู้สึกได้ไม่รู้จบจริง ๆ โดยเฉพาะภาพของ ครูบ้านนอก รุ่น ๖๖ หนึ่งในความทรงจำที่มีทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และ น้ำตา ไม่อาจลืม.. ... แล้วก็มาถึง สมุดบันทึก.. บันทึกความรู้สึกถึงคนนั้น คนนี้.. ที่เว้นว่างมานานเหลือเกิน บางเรื่องอ่านแล้วนึกตลก.. เออหนอทำไปได้ บางเรื่อง.. อ่านแล้ว.. คิดถึง.. บางเรื่อง.. ไม่เป็นเรื่อง.. ยังมีอีกหลายสิ่ง.. ที่เมื่อหยิบจับขึ้นมาเมื่อไหร่ ล้วนแล้วแต่มีความทรงจำดี ๆ ตามติดมาเมื่อนั้น รวมทั้งม้วนเทปเก่า ๆ ที่สะสมไว้เป็นร้อย บทเพลงเก่า ๆ ที่แสนไพเราะและหาฟังแทบไม่ได้ในสมัยนี้ รวมทั้งเทปชุดนี้ ที่มีบทเพลงเข้ากับบรรยากาศขณะนี้เสียด้วยสิ ในลิ้นชัก ของศิลปิน กอหญ้า เห็นแล้ว.. คิดถึง... เศษจดหมายจากลิ้นชัก สื่อที่เธอเคยเอ่ยความรัก เศษสตางค์ ตุ๊กตาหัก โปสการ์ดรูปวิว กล่องขนม ห่อละนิด สมุดบันทึกรักคู่ชีวิต ปลอกปากกา กิ๊บที่เคยติด ทำให้คิดถึงเธอ กล่องออมสินสวยที่เคยสะสม ล้นไปด้วยรักภายใน กลีบดอกไม้ช้ำแนบสมุดไว้ ครั้งที่ใฝ่สัมพันธ์ รูปที่เคยถ่ายด้วยกัน กลิ่นน้ำหอม หอมจากวันนั้น บัตรดูหนัง ตั๋วรถเมล์ผ่าน ผูกใจฉันกับเธอ ขอบคุณ.. ที่ทำให้ชีวิตไม่ว่างเปล่าจนเกินไปนัก ข้อความในโปสการ์ดที่เคยเขียนให้ใครบางคน ด้วยรู้สึกขอบคุณจริง ๆ.. ที่ทำให้บางช่วงของชีวิต.. มีความหมาย ถึงตอนนี้.. นึกอยากขอบคุณ.. ทุกสิ่งทุกอย่าง -คนนั้น-คนนี้-ที่เดินผ่านเข้ามาในชีวิต ทั้งที่ยังอยู่.. ที่จากไป.. หรือ.. กำลังจะจากไป แม้สุดท้าย.. จะคว้าไว้ได้เพียง ว่างเปล่า แต่ทุกรู้สึกยังคงเต็มล้นอยู่ในความทรงจำ.. ขอบคุณ..
ผู้หญิงช่างฝัน 11 ก.ย. 2552 15:00 น. - ID 10448 
2047
9
0
15 กันยายน 2552 08:20 น. - comment id 103885
คุณฤกษ์ ไม่น่าพลาดให้เดาได้เลยนะเนี่ย...ขอบคุณนะคะ.. ที่ทำให้มีรอยยิ้มแต่เช้า
18 กันยายน 2552 08:23 น. - comment id 103926
มาสายอีกตามเคย อิอิ นั่นไง...ความสุข ในความว่างเปล่า เมื่อคืนเปิดบันทึกเก่าดู...มีความรู้สึกมากมาย ที่ทั้งเป็นปลื้ม...และทั้งอาลัย อาวรณ์ แต่ ไม่คิดว่าบางตัวอักษร ใช่ของเรารึเปล่า เพราะดูมันอ่อนไหวพิกล 555 อ่านในความว่างเปล่าแล้วได้คิดอะไรๆอีกมากมาย คิดถึงคุณนะคะ ขอให้มีความสุขค่ะ
14 กันยายน 2552 12:24 น. - comment id 104021
คุณคนโง่ๆ.. ไม่รู้จะตอบอะไร (อึน ๆ) นอกจาก ขอบคุณ..ขอบคุณนะคะ.. ฝันดีป่าว..
15 กันยายน 2552 00:38 น. - comment id 104029
ถ้าเลยวัยร่นมาหลายสิบปีอย่างที่เล่ามา ป่านนี้ ก็คงปาเข้าไปเกือบหกสิบแล้วอะจิ อิอิ คนเฒ่า ก็มักจะคำนึงถึงความหลัง เป็นเรื่องปกติ แล้วก็เหลือแต่ความว่างเปล่าจริง ๆ ด้วย แต่เท่าที่อ่านกลอนต่างๆ หลายบท เหมือนเป็นบทกลอนที่มีชีวิต เร้าใจ ที่ว่ามาข้างบนคงจะไม่ใช่แน่ อิอิ
11 กันยายน 2552 15:11 น. - comment id 107970
บางครั้งนึกถึงเรื่องราวเก่าๆ ก็ทำให้เรามีความสุขได้ค่ะ ย้อนไปตอนเป็นเด็ก เคยแกล้งเพื่อนเพราะไม่พอใจที่เขามาแกล้งเราก่อน เอาเกลือแอบโรยตัวเขา สุดท้ายก็ถูกไม้เรียวของแม่ตี อิ มาวันนี้เจอเพื่อนคนนั้น เรายังรู้สึกผิด แต่คำว่าเพื่อนก็ยังอยู่ เด็กๆก็มีบ้างค่ะ
11 กันยายน 2552 15:20 น. - comment id 107971
พูดถึงความทรงจำ เรียกรอยยิ้มได้เยอะเหมือนกันเนาะ เมื่อก่อนโคลอนจะเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยยิ้ม แต่ตอนที่เรียนจบมัธยม มีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่ค่อยสนิทกันมาขอเขียนเฟรนด์ชิพ เราก็ไม่ได้เปิดอ่านในทันที จนจบไม่ได้เจอกันแล้วก็เลยเอาเฟรนด์ชิพมานั่งอ่านแล้วก็สะดุดกับกระดาษหน้าหนึ่งที่เขียนว่า "เราชอบรอยยิ้มเธอนะยิ้มบ่อยๆสิ" อืม.....คิดในใจ ต่อไปจะยิ้มให้มากขึ้น....
11 กันยายน 2552 15:39 น. - comment id 107973
คุณแก้วประภัสสร ในช่วงเวลาอันว่างเปล่า เหงาเงียบ... สิ่งเหล่านี้ทำให้หัวใจชุ่มชื่นขึ้นมาได้ อย่างน่าประหลาดใจ../
11 กันยายน 2552 15:52 น. - comment id 107974
ชอบถ่ายรูป ชอบดูรูปภาพค่ะ สมุดบันทึกไม่ค่อยเขียนเท่าไรค่ะ หลายเรื่องราวอ่านแล้วขำดีเนาะ เห็นภาพที่อัมพวาแล้วก็ยิ่งยิ้มใหญ่ มีขันน้ำเต้าปู ปลาด้วยแฮะ อิอิ
11 กันยายน 2552 15:53 น. - comment id 107975
^ ^ ^อาจจะแปลได้ว่า"ประหยัด" ก็ได้นะ ไม่เปลืองน้ำมันอ่ะ
11 กันยายน 2552 15:54 น. - comment id 107976
^ ^ ^ จ๊ย...จิ้มผิด......เล็งไปค.หที่3 นะเคอะ
11 กันยายน 2552 16:06 น. - comment id 107977
ทำไมรูปคุ้นๆอ่ะ ว่าแล้วก็ไปเปิดดูภาพฟามทรงจำอำผวาดีกร่า คิดถึง จู จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
11 กันยายน 2552 16:27 น. - comment id 107978
คิดถึง... รุ่น ๖๖ น่าเสีย เคยลงชื่อจะไปแต่ไม่ได้ไป... ด้วยเหตุติดภาระกิจและหน้าที่ แต่บุพเพก็... ยังทำได้เจอเจ้าของยีราฟจนได้..
11 กันยายน 2552 17:00 น. - comment id 107979
เจ้า.. มือใหญ่ มีภาพมายืนยันมั้ยอ่ะ อยากเห็นจัง ..คิดถึงเช่นกัน...
.. คุณแมงกุ๊ดจี่ จริงสิ.. ไม่เคยรู้มาก่อนเลย น่าเสียดายจริง ๆ แต่ก็ถือเป็นโชคดีของคุณไป.. เพราะรุ่นนี้.. เรื่องเยอะ
11 กันยายน 2552 18:37 น. - comment id 107980
11 กันยายน 2552 22:15 น. - comment id 107983
โหหหหหหหห รูปจิ๊ดนึง แล้วจะเห็นว่าใครเป็นใครมั้ยคะนั่น จะจำทั้งที จำนิสสสสสสสสสสสสส เอง ผ่านมาแซวก่อนนอน...จะได้หลับฝันดีค่ะ
20 กันยายน 2552 15:16 น. - comment id 108040
ความคิดถึงกำลังเดินทาง เป็นพวกชอบขุดจดหมายเก่ามานั่งอ่านเหมือนกันครับ อ่านแล้วอ่านอีก อ่านอยู่นั่น ไม่รู้เจ้าของจดหมาย เขาจะยังคิดถึงเรา เหมือนที่เราคิดถึงเขาบ้างหรือเปล่า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ