แอบคิดถึงทุกวัน

ยิ้มๆ

ก่อนวันหยุดปิดเทอมหน้าร้อน ผมได้ถ่ายรูปเธอไว้ได้ไม่กี่รูป เพื่อนก็มาหาว่าผมชอบเธอ ผมได้ตอบปฏิเสธไป แต่ในใจจริงผมได้ชอบเธอ และชอบตั้งแต่พบกันครั้งแรก(รักแรกพบ) แต่ผมคิดว่ารูปไม่ค่อยสวยเท่าไร่(ชุดนักเรียน) จากนั้นครูก็นัดวันที่จะจัดงานเลี้ยงให้และใส่ชุดอะไรก็ได้มา กลับบ้านมาผมก็ทำการพิมพ์รูปเก็บไว้ที่กล่องเหล็ก(กล่องใส่ดินสอ สแตนเลส)
      วันจัดงานเลี้ยง มีการจัดงานเลี้ยงส่งท้ายแต่ทั้งวันนั้นผมยังไม่เห็นเธอเลยเห็นแต่เพื่อนๆ เพื่อนๆก็สนุกกัน แต่ ผมขาดเธอไม่ได้ ผมเอารูปเธอขึ้นมาดู และอยู่ดีๆเธอก็มาอยู่ข้างหลังผม เธอดูรูปในกล่องแล้วยิ้มแล้วยิ้มให้ผม เธอยื่นหน้าจากข้างหลังมาหาผม แบบแก้มชนแก้ม ผมตกใจมากรีบกระโจนออกไปแล้วถามเธอว่า พะ..พึ่งมาหรอ เธอก็ตอบว่า ใช่ เธอตอนนั้นใส่กระโปรงยาวถึงหัวเข่าแต่เพื่อนผู้หญิงคนอื่นใส่กางเกงมากัน ผมจึงขอเธอถ่ายรูปก่อนคนอื่น เธอสวยมากจนผมไม่กล้าเอ่ยปากชม ผมกำลังจะชมเธอ แต่ปากกลับพูดไปว่า เจอใครมั่งยังเธอก็ตอบอย่างใจเย็นว่า ยังอะพาไปหาหน่อยสิ  เมื่อผมเริ่มเดินเธอก็มากอดแขนผมเมื่อเข้าไปในห้องทุกคนหันมามองที่ผมและเธอ และมีเพื่อนผู้ชายคนนึงเข้ามาหยอกผมแล้วพูดว่า เสน่ห์แรกนี่..ไม่มีใครเข้าใกล้เธอมากเท่านายแล้ว พอเพื่อนพูดพอผมก็ยิ้มน้อยๆ  มีการประกวดกันในห้องโดยมีหัวหน้าห้องเป็นพิธีกรดำเนินรายการ รางวัลแรกคือ
  นักเรียนเรียนได้อันดับที่ 1 ก็คือ หัวหน้าห้องเอง
  นักเรียนเรียนได้อันดับที่ 2 คือรองหัวหน้าห้อง
  นักเรียนเรียนได้อันดับที่ 3 คือเพื่อนผู้ชายที่เข้ามาหยอกผม
  นักเรียนชายที่ได้รับคะแนนโหวตมากที่สุด คือ ผมเอง
  นักเรียนหญิงที่ได้รับคะแนนโหวตมากที่สุด คือ เธอ  และเพื่อน๐ก็ยังให้เธอกอดแขนผมอีก เธอก็ทำตามเพื่อนก็ถ่ายรูปกันใหญ่ ผมจึงฝากกล้องให้เพื่อนถ่ายรูปให้  เมื่อจบงานแล้ว เพื่อนผู้ชายก็แซวผมกันใหญ่  ส่วนเธอก็ถูกเพื่อนแซวเหมือนกันผมจึงไปนั่งที่ม้าหิน และอยู่ดีๆก็มีคนมานั่งด้วย เมื่อผมหันหน้าไปเป็นเธอนี่เอง เมื่อเพื่อนๆกลับไปจวนจะหมดแล้ว ผมก็ได้เผลอหอมแก้มเธอที่นึงก่อนจาก แก้มของเธอหอมมาก และนุ่มด้วยจากนั้นผมก็กลับบ้าน เมื่อถึงบ้านผมได้พิมพ์รูปแล้วเก็บเข้าอัลบั้ม ทั้งคืนนั้นผมก็ได้กอดแขนตัวเอง
      ตั้งแต่นั้นผมก็ได้คิดถึงเธอโดยตลอดเรื่อยมา แต่เธอรู้สึงอย่างไรบ้างไม่รุ้