1.........ฉันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาๆทั่วไปคนหนึ่งที่ชอบเดินทางท่องเที่ยวไปในยามว่างที่มีโอกาส นั่นก็คือ ทะเล ผู้หญิงมักคู่กับสิ่งสวยๆงามๆ คุ่กับความหวาน แต่สำหรับฉันตรงกันข้าม ฉันมักชอบความเค็มของน้ำทะเล 55555 ฉันหลงรักทะเลอย่างที่สุด แผ่นน้ำ เกลียวคลื่น ผืนทราย และ ชายฝั่ง ท้องฟ้าที่สดใส ผืนน้ำสีครามที่สดสวย เกลียวคลื่นที่ม้วนตัวอย่างสวยงาม หรือแม้แต่เจ้าผืนทรายอันละเอียดที่ทอดยาวสุดตานี่ก็อีกเช่นกัน แอบยิ้มคนเดียว ใครกันนะจะเป็นผู้โชคร้ายได้ก้าวเข้ามาสู่บันไดขั้นแรกของฉัน บันไดแห่งมิตรภาพที่ดีๆก็พอแล้วสำหรับฉัน ผู้หญิงคนนี้ ฉันไม่อยากคิดอะไรที่ก้าวเกินไปมากกว่านี้ ฉันรุ้ คงได้แค่คิด แต่ไม่มีหวัง คงไม่สมหวัง แค่คิดก็สุขใจแล้ว ทำได้แค่คิด อยากมีใครสักคนที่นั่งพิงหลังฟังเสียงคลื่นด้วยกัน ยามเช้าเกี่ยวก้อยเดินชมความเงียบสงบริมหาดด้วยกัน อืมนะ.. ก็ได้แค่คิด สาวห้าวอย่างฉัน หนุ่มๆที่ไหนจะสนล่ะ เขาคงมองข้ามล่ะ แต่แล้ววันหนึ่งเป็นโชคชะตาอันโหดร้ายของเขาหรืออย่างไรก็ไม่ทราบได้ ทำให้เขาได้เดินทางเข้ารู้จักฉัน เข้ามาในห้วงแห่งมิตรภาพของฉัน มิตรภาพของกันและกัน ขณะที่กำลังเพลินๆ บิ้วอารมณ์กำลังได้ที่ พลันสะดุ้งตื่นจากฝัน 55555 " เอ่อ คุณครับ เป็นอะไรไปไหม เห็นคุณนั่งตาลอยจัง " หนุ่มคนนั้นนุ่งกางเกงชาวเล เสื้อกล้ามสีขาว เท้าเปลือยเปล่า แต่เอ.. ดูแล้วไม่น่าจะเป็นคนในท้องถิ่นนี้หรอกนะ เขาน่าจะเป็นนักท่องเที่ยวเหมือนฉัน เขามีหน้ามาถามฉันอีกแน่ะ อีตาบ้า "...... " คราวนี้ ฉันเปลี่ยนจากตาลอย เป็นตาเขียวใส่เขา ก็กำลังเพลินๆ อุตส่าห์นั่งทำซึ้งเป็นนางเอกมิวสิคโดนอกหัก ดันทำให้เราหมดมู๊ดเลยอีตาคนนี้ "....." ฉันยังไม่ตอบอะไรในคำถามของอีตาคนนั้น เพียงเหลียวซ้ายมองขวา ให้แน่ใจว่า เขาคุยกับฉันแน่นะ " ผมถามคุณนั้นแหละ" ราวกับเขารุ้ทันความคิดของฉัน "ผมเห็นคุณมาที่นี่หลายวันแล้วนี่ สงสัยอกหักมั้ง " " จะหักหรือไม่ เรื่องอะไรของคุณ" ตาที่เริ่มเขียวขยับเปลี่ยนสีเป็นม่วงนิดๆ 5555 คนอะไรเกลียดที่สุด รู้ทันความคิดคนอื่นไปซะหมด " ก็ไม่มีอะไรหรอก ดูท่าทางแล้ว เหมือนคุณน่าจะคบได้นะ ไม่เหมือนสาวๆพวกโน้น น่ากลัว " เขาพูดพลางพยักเพยิดไปทางสาวกลุ่มหนึ่ง ซึ่งดูการแต่งกายก็บ่งบอกว่า อะไรเป็นอะไร เพื่อเงิน เพื่อชีวิตที่ดีกว่าเดิม พวกหล่อนทำได้ทั้งนั้น " นี่คุณ คุณเอาอะไรมาตัดสินว่า ฉันเป็นคนดีหรือไม่ดี ฉันอาจเป็นคนไม่ดีก็ได้นะ " ฉันไม่วายสงสัย ถามออกไป " ก็ผมเห็นคุณนั่งอ่านอะไรแล้วหัวเราะคนเดียว ขำคนเดียว ผมเลยเห็นว่า คน เอ่อ.. คนบ้า น่าคบกว่าแม่สาวพวกนั้นตั้งเยอะ " เขาพูดพลางทำหน้าแหยๆ คงกลัวฝ่ามืออรหันต์จากฉันกระมัง " อ่ะ ลองคบกันดูก็ได้นี่ ฉันมันก็บ้าเหมือนคุณว่าแหละ " หนุ่ม40อัพของฉันคนนี้อ้างปากค้าง ด้วยไม่คาดคิดว่า ฉันจะตอบรับมิตรภาพของเขาที่หยิบยื่นมาให้อย่างง่ายดาย " คุณไม่กลัวผมเหรอ " เขาคงแปลกใจนิดๆ ทำไมสาว(เหลือ)น้อยอย่างฉันยอมรับรัก เอ๊ย ยอมรับมิตรภาพจากหนุ่มแปลกหน้า (ก็ยังดีที่ไม่หน้าแปลก) " เอาน่ะ คุณ อย่าคิดมาก ชีวิตคนเราใช่ว่ายืนยาว คุณเคยได้ยินเพลงนี้ไหม... รักกันวันนี้ดีกว่า เผื่อวันพรุ่งนี้มีอันเป็นไป " ฉันเอ่ยถามเขาออกมา " เหรอ เพลงอะไรน่ะไม่เคยได้ยิน " สีหน้างุนงง พลางมองหน้าฉัน " อ้าว ก็ไม่รุ้ไง เลยถามคุณนี่ ถ้ารุ้จะถามทำไมเล่า คุณนี่แปลกจัง " คำตอบของฉัน ทำเอาเขาหัวเราะได้ " ขอบคุณครับที่ยอมเป็นเพื่อนกับผม " เขาตอบแต่สายตาเหมือนเหม่อลอยชอบกล เหมือนคนที่กำลังสับสนในชีวิต ................................................. 2.............." คุณไม่พาแฟนมาด้วยเหรอ ? " เขาถามอย่างต้องการรู้คำตอบ " ไม่ละ ถ้าหาได้แล้วจะพามาอวดนะ " คำตอบแบบตรงๆ และ ซื่อๆ(บื้อ)ของฉันทำเอาเขาหัวเราะชอบใจ " คุณนี่ เหลือเกินเลยนะ ยอกย้อนทุกช๊อตทุกคำถามเลยนะเนี่ย " " ก็แค่เคยมีนะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีล่ะ ความคิดต่างกัน พื้นฐานครอบครัวต่างกัน ทำให้อะไรๆก็ต่างกันด้วย " เป็นครั้งแรกที่ฉันยอมเปิดปากคุยดีๆกับเขา " ผมไม่เคยมี แต่กำลังอยู่ในภาวะ ว่าเหมือนจะมี แต่พยายามจะสลัดออก นั่นเป็นเพราะอะไรคุณรู้ไหม ? " เขาคุยด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด จริงจัง " หือ .. ทำไมคะ ไม่เข้าใจ " ฉันเอ่ยปากถามเขาด้วยความไม่เข้าใจ "ความคิดต่างกัน เราไปด้วยกันไม่ได้ เขาชอบในสิ่งที่ผมไม่ชอบ เขารักในสิ่งที่ผมไม่ต้องการ " ดูเหมือนเขาต้องการระบายความอัดอั้นออกมา " คุณรู้ไหม ผมเพิ่งทะเลาะกับเธอมา ก่อนที่ผมจะหนีความวุ่นวายมาหาดแห่งนี้นี่แหละ " เขาพูดพลางเดินตามริมหาดใช้เท้าอันเปลือยเปล่าเตะผืนทราย อย่างไม่กลัวจะโดนเศษกระเบื้องบาดเท้า " ผมพยายามจูนคลื่นความคิดให้ตรงกัน พยายามแล้วแต่ไม่เป็นผลสำเร็จ " " ผมชอบผู้หญิงที่ดูซื่อๆอย่างคุณนะ ดูไม่มีมายา เอ่อ คือ ชอบนิสัยน่ะ อย่าคิดอย่างอื่น อย่างน้อย มิตรภาพ ความรู้สึกทีดีๆไง " ยามเย็นที่ริมหาดแห่งนั้น ผู้คนไม่มากมายนัก ด้วยว่าไม่ได้อยู่ในช่วงเทศกาลใดๆ หลากหลายเรื่องราว ที่เขา ฉัน พลัดเปลี่ยนกันพูดคุยให้ฟัง เป็นเพราะฉันเหงาหรือเปล่า ไม่นะ ฉันตอบตัวเอง หรือเป็นเพราะเขาไม่มีใครหรือเปล่า มีซิ เขามีคนที่รอทางบ้านแล้วนี่ ส่วนฉันซิ ฉันต่างหากที่ไม่มีใครให้รอคอย เด็กๆเล็กๆสองสามคนเล่นลูกบอลกันอย่างมีความสุข แต่ผู้ใหญ่อย่างพวกเราล่ะ กำลังคิด กำลังทำอะไรกันอยู่ จะให้ความรู้สึกหวั่นไหวเพียงชั่วครั้งคราวมาทำลายมิตรภาพที่ดีๆไปอย่างกระนั้นเหรอ เราสองคนยังคงเดินเตะเม็ดทรายไปเรื่อยเปื่อย ไม่หวังว่าจะให้ถึงจุดหมายที่ไหนสักแห่ง ขอเพียงเดินไปเรื่อยๆ " ทำไมคุณไม่หาแฟนใหม่สักคน จะได้มาเที่ยวทะเลด้วยกัน " เขาถาม " แหม คุณก็ ผู้ชายไม่ได้มีขายที่เซเว่นนะคะ จะได้หาง่ายตลอด 24 ชั่วโมง " ฉันแย้งออกไป ทำคำแย้งของฉันกลับทำให้เขาหัวเราะก้องริมหาด " เฮ้อ คุณนี่ กวนไม่เบานะ เข้าใจหาคำมาตอกยอกย้อนผม " " แต่ดูท่าทางคุณมีความสุขดีนะ ผมชอบผู้หญิงแบบนี้ล่ะ " " แหม คนเราน่ะนะ จะสุข จะทุกข์ขึ้นอยุ่กับใจเราต่างหากล่ะคะ ถ้าคุณคิดว่า ทำแล้วเป็นสุข คุณก็ทำ หากคุณคิดว่า ทำแล้วทุกข์ใจ คุณจะทำทำไมล่ะคะ จริงไหม ? " " ถูกต้องแล้วคร๊าบบบบบบ อาจารย์แม่ " เขาตอบให้ฉันได้หัวเราะอีกเช่นกัน แต่ในขณะเดียวกัน เขาหารุ้ไม่ว่า จิตใจฉันกำลังต่อสู้กับความถูกต้อง สิ่งถูกผิด ควรหรือไม่ควร เขาจะรู้บ้างไหมหนอ ว่า คุณคือหนุ่มแปลกหน้าที่ทำให้ใจฉันได้ปั่นป่วนอีกแล้ว หลังจากเคยเกิด แต่ดับไปในที่สุด ในกาลเวลาที่ช้านาน อิอิ ......................................................... 3............. " ขอถามอะไรนิดหนึ่งได้ไหม ? " จู่ๆฉันก็ตัดสินใจถามออกไป " อืม....ว่ามาซิ มีอะไรคุยกันได้นี่ " คุณพูดพลางเหยียดขาตัวเองลงบนผืนทรายละเอียดด้วยความสบายใจ " ต่อไปวันข้างหน้า เรา จะมีความสุขอย่างนี้อีกนานไหม " " ............. " เงียบ ไม่มีคำตอบจากคุณ " แค่ถามเล่นๆน่ะ ไม่มีอะไรมากหรอกน่ะ อย่าคิดมาก " ฉันตอบพลางกระโดดแผล๊วลงจากขอนไม้ ขอบไม้ที่นอนนิ่งสงบริมทะเล ขอนไม้ที่ไร้ผู้คนสนใจ กี่คืน กี่วันแล้วนะที่เจ้าขอนไม้ยังคงทอดตัวสงบนิ่งริมหาดทรายแห่งนี้ ใช่ เจ้าเป็นเพียงขอนไม้ที่ไร้ชีวิต ไร้ความรู้สึก ถ้าฉันเป็นอย่างเจ้าขอนไม้นี้ก็ดีซินะ จะได้ไม่ต้องมีความคิด ไม่ต้องมีความรู้สึก โดยเฉพาะความรู้สึกคิดถึง ห่วงหา ผูกพัน " ยัยลูกแมว เธอจะรู้อะไรบ้างไหมนี่ หือ ? " เขาเอ่ยขึ้นมาหลังจากที่เงียบไปพักใหญ่ๆ " สำหรับใครบางคนน่ะ อาจมีที่อยุ่ที่กิน มีที่หลับที่นอนดีๆ มีที่ให้วิ่งเล่น มีอิสระทางกายเต็มที่ แต่ใครบ้างล่ะจะรุ้ว่า อิสระภาพทางใจต่างหาก ที่ผู้คน รวมทั้งฉันด้วย ต่างเสาะแสวงหามัน " " อิสระภาพทางใจกระนั้นหรือ " ฉันทวนประโยคนี้เบาๆ อย่างไม่เข้าใจนักที่เธอพูด " อิสระภาพทางกาย อาจกักขังได้ แต่อิสระภาพทางใจต่างหากล่ะที่กักขังไม่ได้ ใจมันคอยแต่จะโหยหาคอยแต่จะโลดแล่นออกมาข้างนอกเสมอๆ " คุณ คนนั้นของฉันเอ่ยขึ้นหลังจากที่เงียบงันไปนาน พลางสายตาก็เหม่อมองท้องทะเลสีครามแห่งนั้น " ยัยลุกแมวตัวน้อย เธอมองทะเลข้างหน้านั่นซิ เห็นอะไรไหม ? " คุณกำลังจะบอกอะไรฉันกระนั้นเหรอ " ดูนั่นซิ แม้แต่แผ่นน้ำทะเลที่เหมือนราบเรียบ จดขอบฟ้าขอบน้ำ มีโขดหินที่แข็งแรงช่วยปิดกั้นเอาไว้ แต่สุดท้ายก็กลายเป็นเกลียวคลื่นพร้อมที่จะซัดสาดเข้าหาชายฝั่งเมื่อไหร่ก็ได้ แถมยังพัดเอาผืนทรายลงไปด้วย " " ชีวิตพวกเราก็เหมือนแผ่นน้ำทะเลแหละนะ ลูกแมวเอ๋ย มีขึ้น มีลง ความแน่นอนคือความไม่แน่นอนน่ะแหละ " "แล้วนั่น เกลียวคลื่นเห็นไหมล่ะ เหมือนจะสงบ แต่ก็ซัดสาดมา บางครั้งก็รุนแรง หนัก เบา เหมือนชีวิตเราๆ ที่ประสบเคราะห์กรรมต่างกัน อาจดีบ้าง ร้ายบ้าง " "ส่วนผืนทรายนั้นเล่า อาจเป็นเพียงเศษธุลีดินที่ดูเหมือนไม่มีค่าอะไร แต่ในเมื่อรวมตัวเป็นกลุ่มก้อนถึงจะรุ้คุณค่าของคำว่า ผืนทรายให้เราได้เหยียบย่ำ " " แผ่นน้ำ เกลียวคลื่น และผืนทราย ต้องคงอยุ่คู่กัน มีสงบ มีราบเรียบ มีหวั่นไหว เป็นแบบนี้เรื่อยไป นี่ล่ะชีวิต " คุณ พูดอย่างที่ไม่เคยพูดมาก่อน เขามีนัยอะไรกับทะเลหรือเปล่า และ เขากำลังจะบอกอะไรแก่เรากระนั้นหรือ ได้แต่คิด ไม่กล้าเอ่ยปากถามออกไป " ฉันพอจะรุ้ละ คุณกำลังจะบอกฉันใช่ไหมว่า อีกไม่นาน เราคงจากกัน หรืออาจจะได้พบกันอีกไม่นาน " " ไม่ต้องห่วงนะ ฉันดูแลตัวเองได้ แต่ฉันจะมานั่งรอคุณที่นี่ ที่เดิม ที่ขอนไม้ชายเลแห่งนี้ " " หากวันใดไม่มีเงาของฉัน โปรดรับรุ้นะ ฉันได้จากลาคุณไปไกลแสนไกล อาจไปในฟากฟ้า ฝั่งดาวดวงโน้น อาจ ไกลเกินที่คุณจะตามหาฉันได้ " ฉันพูดออกไปด้วยความน้อยใจในบางสิ่งบางอย่าง แค่ความเงียบจากเธอ ยิ่งทำให้ฉันแน่ใจ แน่ใจว่า อีกไม่นานนี้ คุณ คงจากฉันไปในไม่ช้า ............................................................... 4.......... เสียงคลื่นซัดชายหาดครืนๆคล้ายเสียงสะอื้นจากใจใครบางคน หากคู่สนทนาที่นั่งตรงหน้าตั้งใจฟังดีๆอาจได้รับรุ้ว่า เสียงคลื่นนั้นกลบเสียงสะอื้นของใครบางคนจริงๆด้วย ค่ำคืนนี้ฝนเริ่มลงเม็ดเปาะแปะๆอีกแล้ว ทำให้ฉันหวนคิดถึงเหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อน คืนนี้ไม่มีเขา ไม่มีแม้แต่เงาของเขา ฉันมีเพียงฉัน มีเพียงวันที่ฉันว้าเหว่ ไม่มีใคร ความเหงา ความคิดถึงเข้ามาเกาะกุมหัวใจฉันทีละนิดๆ แม้กายจะหนาวสั่นสักเพียงใด แต่ใจนี่ซิหนาวยิ่งกว่า สายตาเพ่งมองความมืดไปยังท้องทะเลเบื้องหน้า หวังเจอเพียงเงาของเขา หวังว่าไว้อย่างนั้น ขอแค่ได้หวังก็ยังดี .............. นานแล้วซินะ ที่คุณจากฉันไป หลายวันแล้วซินะ ที่ยัยลูกแมวตัวน้อยมานั่งรอคุณที่ขอนไม้ชายเลแห่งนี้ เผลอแอบยิ้มกับตัวเอง เมื่อคราที่เธอเรียกฉันว่า ยัยลูกแมวตัวน้อย นั่นเพราะเธอหาว่า ฉันตัวเล็ก ฉันไม่ยอม จึงลุกทำอวดดี ยืนเทียบความสูงกับเธอ และแล้วก็จริงๆด้วย ความสูงของฉันแค่ 158 คุณชอบพูดว่า ฉันดื้อ ซน เล่นเป็นเด็กๆ ข้าวปลาก็ไม่ยอมกิน เธอเรียกฉัน ยัยลูกแมวได้ ทำไมฉันจะเรียกเธอ พี่ลูกหมาไม่ได้ล่ะ ( ฉันได้แต่แอบเรียกคุณบ่อย กับคำว่า "พี่ลูกหมา" ) ความสงบของท้องทะเลสีทะมึนก็แปรเปลี่ยนเป็นเกลียวคลื่นซัดหาชายฝั่ง มิหนำซ้ำกวาดพาเม็ดทรายลงไปด้วย อยากฝากความคิดถึงไปให้เขาจัง พี่ลูกหมาคนดี แต่อย่าเลย...... ความคิดถึงของเรา .. คงเหมือนรอยเท้าบนผืนทราย เพราะอีกไม่นานข้างหน้า ก็โดนคลื่นซัดพาผืนทรายลงทะเล เหลือเพียงความว่างเปล่า ความว่างเปล่าอย่างงั้นเหรอ ... แม้ผืนทรายจะว่างเปล่า ปราศจากเถ้าธุลีดินหรือเม็ดทราย แต่หัวใจฉันยังมีเธอ หัวใจที่อัดแน่นไปด้วยความคิดถึง พร้อมกับมิตรภาพ ความรู้สึกดีๆที่เราสองคนเคยมีให้กัน คุณละคะ ต้องการเป็นเพียงโขดหิน แผ่นน้ำ เกลียวคลื่น หรือว่า ผืนทราย บอกกับใจตัวเองหรือยังคะ จะหนักแน่น เข้มแข็งดั่งโขดหินริมหาด หรือว่า บางครั้งอาจราบเรียบเหมือนแผ่นน้ำ ซ้ำบางทีอาจแตกตื่น หวั่นไหว อ่อนแอ ดั่งเกลียวคลื่นที่ม้วนตัวหาชายฝั่ง หรือคุณอาจเป็นดั่งผืนทรายที่ทอดตัวยาวสงบรอเพียงให้คลื่นซัดสาดซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ฉันยังจำได้ คุณบอกว่า ...... แม้ผืนทรายจะโดนคลื่นซัดสาดลงทะเลครั้งแล้วครั้งเล่า แต่คลื่นยังไม่ลืมที่จะซัดพาผืนทรายกลับเข้าสุ่ชายฝั่งด้วย เปรียบคล้ายชีวิตคนเรา อาจเจอมรสุมซ้ำๆหนักหนาสาหัส มีทุกข์ มีสุข มีหวั่นไหว อ่อนแอ แต่สุดท้าย เราก็ต่างดิ้นรนถึงฝั่งที่หมายของชีวิตไม่ใช่หรอ ฉันรับทราบแล้วล่ะว่า คุณต้องการสอนอะไรให้แก่ยัยลูกแมวตัวนี้ ขอบคุณพี่ลูกหมากับมิตรภาพที่หยิบยื่นให้มา ขอบคุณแผ่นน้ำ เกลียวคลื่น หาดทราย และ ชายฝั่งแห่งนี้ที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้ชีวิตเพิ่มขึ้น .... ใช่ซินะแม้ชีวิตฉันตอนนี้จะสุข ทุกข์อย่างไร แต่ฉันหวังว่าสุดท้ายก็ต้องไปถึงชายฝั่งที่หวังไว้ให้ได้สักวัน ขอบคุณนะคะ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดีๆที่คุณหยิบยื่นให้ฉัน ขอบคุณที่ทำให้เรามาพบกัน แม้มาพบเพียงเพื่อจากลา ขอบคุณ...ขอบคุณจริงๆ ............................................................. ( ฉ า ง น้ อ ย ท ะ เล ไ ร้ ค ลื่ น )
1....รอยเท้าบนผืนทรายจริงๆด้วยนะนั่น อิอิ
2.....ขอบคุณภาพสวยๆจากพี่โซดา
3.... นี่ก็พี่โซดาทำให้ ขอบคุณค่ะ....
15 มิถุนายน 2552 01:28 น. - comment id 105419
ขอที่1 ก่อนนอนน๊า คริ คริ
15 มิถุนายน 2552 02:00 น. - comment id 105420
ส่งกลับบ้านปุ๊บ มาแย่งที่ 1 ปั๊บ มังน่าเขกกบาลจิงๆ นี่ๆตะเอง อ่านไปแล้ว เลยรู้ว่าตะเองนะบ้าน้ำลาย เจอกันครั้งแรก เผลอโม้แตกกะเขาคนนั้น ได้เปงวัคเปงเวน อิอิ
15 มิถุนายน 2552 02:05 น. - comment id 105421
1.........โห เฌอ ทำไร ตี1กว่าแระ ยังไม่นอน เดี๋ยวแม่หวดด้วยรี...เจนซี่ อิอิ เข้าทางเค้าละม้างงงงง
15 มิถุนายน 2552 02:08 น. - comment id 105423
2.......นี่ๆ สหายยา ....ต่ะเองจะเขกกาบาลใครอ่ะ แบ่บว่า เฌอฝากความสงสัยมาให้ อิอิ ใช่ๆ มันน่าเขกกาบาลเนอะ ส่งกลับบ้าน ดั๊นมาแย่งที่ 1 ของสหายยา 555555..... โส นะ หน้าสหายยา มัง อิอิ อ่ะๆ เค้าล้อเล่งน๊าต่ะเอง ปล. ขอโม้กะคนแปลกหน้าหน่อยเหอะ ดีน๊าที่เค้าไม่ใช่คนหน้าแปลก ถ้าคนหน้าแปลก คุณแม่ขอร้อง แหะ..แหะ... ไปนอนๆๆ เด็กๆพวกนี้ทำไรกัน ไม่หลับไม่นอน
15 มิถุนายน 2552 07:44 น. - comment id 105424
แปะโป้งไว้ก่อนน๊า เดี๋ยวว่างมาอ่านจ๊ะ
15 มิถุนายน 2552 08:53 น. - comment id 105425
ยัยน้องตัวแสบ ไปปั่นป่วนใจอะไรอยู่ตรงนั้น ที่หลังถ้าเมื่อยหลัง ก็พิงต้นมะพร้าวดิ ม่ายต้องง้อ ใครๆ ให้มาพิงกับเราด้วย แหม สอนแล้วม่านล่ายยังใจเลย เคยดูหนังเรื่องหนึ่ง นางเอกชอบพูดว่า "ฉันเชื่อใจคนแปลกหน้าที่เมตตาฉัน" โห เป็นคำพูดที่สุดยอดมาก ในตอนนั้น ปายแระ
15 มิถุนายน 2552 09:24 น. - comment id 105426
5.....สวัสดีค่ะคุณโคลอน แปะไว้นานๆก็ได้ค่ะ แต่ห้ามแปะยางหมากฝรั่งที่ทานแล้วนะคะ เหนียวหนืดดดดด.....น่ากลัวๆๆ ......ปล.. อย่าลืมๆๆ แปะแล้วแกะออกด้วยล่ะ อิอิ ขอบคุณที่มาแปะคะ
15 มิถุนายน 2552 09:32 น. - comment id 105427
6.....พี่นักสืบคะ วิญญาณนางเอกคงเข้าสิงน้องสาวพี่นักสืบป่าว ฉางน้อยอยากพูดจังเลยคำว่า... ฉันเชื่อใจคนแปลกหน้าที่เมตตาฉัน... แต่...ฉันไม่เชื่อใจคนหน้าแปลก เพราะคุณแม่ขอร้อง อิอิ ..... .....ไม่มีอะไรน่า อย่าคิดมาก เนอะ แค่เล่นไรเล่นๆ ลับซาหมอง ประเทืองปังญา (อันน้อยนิด) .....หัวใจน้องสาวคนนี้ยังแข็งแรงดีเจ้าคะ ไม่ต้องแอบอิงพิงต้นมะพร้าวที่หนายยยยย เคยพิงต้นมะพร้าวทีแระ ล้มครืนไม่เป็นท่า อิอิ ... ............ว่างายยย พี่ชายตัวดี ไปกินเลี้ยงงานวันเกิด อิ่มพุงปลิ้นล่ะซี๊ อิอิ หร่อยป่ะๆๆ ...........ฉางน้อยสบายดีค่ะพี่นักสืบ ไม่ต้องเป็นห่วงน๊า
15 มิถุนายน 2552 14:52 น. - comment id 105428
ผู้หญิงอาราย ช่างคิด ช่างเขียน ช่างว่าย ช่างเวียน อักษรบรรยาย ช่างอ่าน ช่างฝัน สร้างสรรค์ระบาย สวยงามละม้าย คล้ายดังปลดปลง ก็เขียนดีมาก ก็เขียนเพื่อบอกลาใครบางคนหรือ และก็.....เขียนเพื่อจดจำวันที่ได้พบกัน ขอบคุณ...ขอบคุณจริงๆที่เขียนให้เพื่อนๆอ่าน
15 มิถุนายน 2552 15:53 น. - comment id 105429
9.....สวัสดีค่ะพี่วิทย์ ฉางน้อยเขียน...เพราะอยากเขียน ยังเวียนว่าย...ร่ายอักษร ตัวละครทุกบท...ทุกตอนล้วน...ยอกย้อนใจเราเรา ...มิได้เขียนเพื่ออำลา...หรืออาลัย..ใครบางคน แต่สุขล้น...ที่ได้เขียน...เวียนแต่งเติม ...เขียนเพื่อเพิ่ม...ประสบการณ์...ที่พานพบ แต่จุดจบ...เป็นเช่นไร...ไม่อาจรุ้.... ....ตราบใดที่ชีวิตฉางน้อยยังไม่จบ เรื่องราวในบทละครแห่งนี้คงยังไม่จบเช่นกันค่ะพี่วิทย์ .....ขอบคุณสำหรับบทกลอนน่ารักๆนะคะพี่วิทย์ .....ขอบคุณที่ทักทายฉางน้อยบ่อยๆเสมอๆค่ะ .....ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดีงามที่พี่วิทย์หยิบยื่นให้ฉางน้อยคนนี้ค่ะ .......... ข อ บ คุ ณ ค่ ะ ..... ....................
15 มิถุนายน 2552 16:23 น. - comment id 105430
สหายฉาง นี่ต่ะเอง เค้าได้อ่านเรื่องสั้นของต่ะเองแล้ว เค้ารู้สึกดีมากเลยล่ะ ทำให้เค้ารู้สึกได้ถึงมิตรภาพอันอบอุ่นที่ต่ะเองสื่อออกมาจากใจ รู้ไหม เค้าแอบอมยิ้มด้วยล่ะ ต่ะเองว่าไหม เวลาที่เรารู้สึกเหงา รู้สึกเศร้า ถ้าเราได้ไปในที่ที่เรารักและมีความทรงจำ ดีๆ แล้ว เราจะมีความสุข แม้ว่าความสุขนั้น จะเกิดเพียงแค่เวลาสั้น ๆ แต่มันรู้สึกดีนะ เค้าก็เคยมีความทรงจำดี ๆ เหล่านี้นะ แม้ว่าตอนนี้ มันจะถูกเก็บไว้ในส่วนที่ ลึกที่สุดของหัวใจและคงจะเก็บไว้ตลอดไป และมันก็เป็นความทรงจำที่เต็มไปด้วย รอยยิ้มและคราบน้ำตา แต่เชื่อไหม เค้ามีความสุขทุกครั้งที่ได้นึกถึงมัน เค้าชอบท่อนนี้จัง แม้ผืนทรายจะโดนคลื่นซัดสาดลงทะเลครั้งแล้วครั้งเล่า แต่คลื่นยังไม่ลืมที่จะซัดพาผืนทรายกลับเข้าสุ่ชายฝั่งด้วย แม้ใจจะเจ็บสักแค่ไหน เจ็บจนล้า แต่ลึก ๆ แล้ว เค้าก็ยังหวัง หวังที่จะให้คลื่นลูกนั้น ซัดพาผืนทรายกลับคืนเข้าสู่ฝั่งอีกครั้งนะ แม้ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย ดีใจนะที่ได้อ่าน ขอบคุณนะสำหรับมิตรภาพอันอบอุ่น และงดงามที่มีให้กันเสมอมา...สหาย
15 มิถุนายน 2552 17:04 น. - comment id 105431
11.....สวัสดีค่ะสหายประทีป......ดาว อิอิ ดีใจจัง ได้สหายเพิ่มมาอีกคนแระ ......ใช่แล้วสหาย ความทรงจำที่ดีๆ เราจะประทับใจมากๆ ยิ่งได้ไปเจอสิ่งเก่าๆที่เราเคยไป เคยพบ เคยเจอด้วยกัน ยิ่งทำให้เราระลึกถึงความหลัง อิอิ พูดไปงั้น ยังไม่มีความหลังกะใครน๊า เดี๋ยวจะมีกะต่ะเองแหละ สหายประทีป...ดาว อิอิ .......สหายๆๆ ต่ะเองเขียนเหมือนเศร้าๆนะนั่นน่ะ อย่าคิดมากน๊าคนดี ต่างคนต่างก็มีเส้นทางเดินของตัวเอง เนอะ ขอเพียงเราเก็บประสบการณ์ที่ดีๆไว้ในใจ ขอเพียงเราเก็บมิตรภาพที่ดีๆที่เราพานพบไว้ในความทรงจำ สักวัน เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดึขึ้นนะคะสหาย. อ่ะนะ .. ไม่เศร้าน๊า เด็กดีสหายประทีป......ดาว ต่ะเองอย่าเศร้าจิ เดี๋ยวเค้าร้องไห้ตามน๊า ....กระซิกๆๆ ปรื๊ดดดดด ป๊าดดดด เสียงสั่งน้ำมูกกะชายเสื้อของสหายประทีป...ดาว อิอิ ......ขอบคุณนะคะที่ทักทายฉางน้อยน๊า....
15 มิถุนายน 2552 17:19 น. - comment id 105432
ทะเลกว้างสุดกว้าง ก็ยังมีที่สิ้นสุด แม้ลึกเพียงใดก็ยังหยั่งลงไปถึง แต่ดวงจิตมนุษย์.. แม้กว้างหรือลึกเพียงใด ? หาใครหยั่งถึงไม่.. เมื่อมีพบ ความสมหวัง ดีใจ อบอุ่น สุข ก้อยู่ที่เรา เมื่อพลัดพราก ก็นำความรู้สึก เปล่าเปลี่ยว เดียวดาย.. สุดท้ายเราก็ต้องอยู่กับตัวเราเอง .. .......................................... อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆฉางเอ๋ย
15 มิถุนายน 2552 17:42 น. - comment id 105433
เห็นธรรมชาติสวยงามเกินบรรยายจ้า ฉางน้อบ
15 มิถุนายน 2552 18:31 น. - comment id 105436
แผ่นน้ำ เกลียวคลื่น ผืนทราย หรือ โขดหิน ขอเป็นผืนทรายนะ...แม้จะโดนคลื่นซัดอยู่ตลอดเวลาแต่ทว่า...กลับสามารถซึมซับน้ำและแห้งเบาสบายได้ในวันรุ่งขึ้น...(อย่าคิดเป็นอย่างอื่น) อยากบอกว่า ชอบมากๆเลยเรื่องนี้ ละเอียดอ่อน ลึกซึ้ง และเข้าถึงได้ง่าย ฉางน้อยเป็นคนที่มีพรสวรรค์มากเลยนะในเรื่องการถ่ายทอดเรื่องราว ความรู้สึกต่างๆ เป็นมุมมองที่น่ารัก ใส สะอาด เฮฮา..... จะเชื่อไหมหนึ่งในคนที่เขียนเรื่องสั้นในบ้านกลอน ฉางน้อยเป็นคนที่สอง ที่ทำให้ต้องมนต์สะกด คนแรก ก็คุณ พีรเดช นวลสาย แต่บัดนี้หายไปไหนแล้วไม่รู้ อย่าไปจากหมวดเรื่องสั้นนะ ขอเจ้าจงสถิตย์อยู่นิรันดร.... ไปจริงๆแล้ว
15 มิถุนายน 2552 20:44 น. - comment id 105438
..น้องฉาง...พี่กิ่งปรบมือให้ อะ..
15 มิถุนายน 2552 23:48 น. - comment id 105439
13......ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆจากพี่แบมนะคะ เวลาผ่านพ้นไป อาจคงเหลือไว้แต่สิ่งดีๆ ความรู้สึกที่ดีๆที่เราเก็บไว้ในใจ นั่น..โน่น...นี่... เราอาจเคยเดินทางไปร่วมพบเจอ อาจเดินทางไปเที่ยวด้วยกันในที่ต่างๆ แต่สุดท้ายคงเหลือแค่รอยอาลัย แต่ก็ยิ้มได้ใช่ไหมคะพี่แบม ...........บ่นไรหว่า ยัยวาฉางน้อย อิอิ
15 มิถุนายน 2552 23:51 น. - comment id 105440
14.....สวัสดีค่ะคุณครูกระดาษทราย ทะเล หาดทราย สายลม คือสิ่งที่ฉางน้อยชอบมากที่สุดคะ เคยไปหาดชะอำ แล้วได้เห็นหาดทรายสวยๆ ยามเช้าได้เจออากาศสดชื่น เหนือคำบรรยายจริงๆค่ะ อาทิตย์สวยมากๆ คลื่นก็ยังเงียบสงบค่ะ ........สรุป ชอบทะเล หาดทรายมากๆค่ะ ..ขอบคุณที่ทักทายนะคะคุณครุทราย
15 มิถุนายน 2552 23:59 น. - comment id 105441
15.....สวัสดีค่ะคุณโคลอน คุณทราบไหมคะคำพูด คำชมจากคุณและเพื่อนๆในบ้านนี้ ทำให้ฉางน้อยมีกำลังใจมากมาย ฉางน้อยเขียนเรื่องราวต่างๆเพื่อการบันทึก เขียนเพื่อการจดจำ นอกเหนือเก็บไว้ในใจ มีคนเข้ามาอ่าน เขาไม่ว่างเม้นท์ แค่นี้ฉางน้อยก็ขอบคุณมากแล้วค่ะ .....คำชมจากคุณและเพื่อนๆทำให้ฉางน้อยยิ้มได้ค่ะ ยิ้ม...ที่เพื่อนๆส่งยิ้มให้ฉางน้อย ยิ้ม...ที่ฉางน้อยได้รับจากเพื่อนๆนั้นอบอุ่นใจมากมาย ......ฉางน้อยจะเขียนจนกว่าไม่มีกำลังใจที่จะเขียนต่อคะ เขียนเพราะมีความสุขที่ได้เขียน เขียนเพราะต้องการถ่ายทอดความรู้สึกออกมาเป็นตัวหนังสือ ........ ขอบคุณ คุณโคลอน ที่ติดตามให้กำลังใจกันเสมอๆ ขอบคุณ สำหรับคำชมนะคะ คำชมอย่างเดียวไม่พอคะ ติเตียนได้ด้วยนะคะ ไม่ว่ากัน ติเพื่อก่อไงคะ .......รับรองคะ คุณโคลอน ฉางน้อยจะเขียนที่นี่ ตรงนี้ จ นกว่าไม่มีแรงกาย แรงใจเขียนต่อ .....ซาบซึ้งน้ำใจเพื่อนๆที่บ้านหลังนี้ ....ขอบคุณนะคะ .......
16 มิถุนายน 2552 00:02 น. - comment id 105442
16.....สวัสดีค่ะพี่กิ่ง ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากพี่กิ่งด้วยนะคะ ฉางน้อยบอกแล้ว กำล้งใจจากเพื่อนๆสำคัญมากมายค่ะ ฉางน้อยน้อมรับคำชมจากเพื่อนๆ ขณะเดียวกันก็ยินดีรับคำติ คำชี้แนะจากพี่กิ่งและเพื่อนๆด้วยนะคะ ด้วยความยินดี และ ขอบคุณนะคะ......
16 มิถุนายน 2552 20:03 น. - comment id 105450
มาตามอ่านผลงนาของพี่อีกเรื่อง แบบว่า รู้สึกว่าพี่กะหนูจะสเป็คเดียวกันอ่ะ แบบว่าชอบคนแก่ 5555555555+ แบบนี้อยู่ด้วยกันอีกนาน คริๆคริๆ
16 มิถุนายน 2552 23:33 น. - comment id 105455
21.....สวัสดีค่ะน้องเอิง คนแก่ของน้องเอิง อิอิ แก่ความรุ้หรือแก่อายุอ่ะน้อง ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆนะคะ อย่าท้อนะคะ .... ยิ้มนะคะ ยิ้มแบบนี้ค่ะ .
17 มิถุนายน 2552 17:36 น. - comment id 105468
^ ^ ^ ของโคลอน มีหมอดูมาทักว่า เนื้อคู่จะเป็นคนมีอายุ เอ....หรือเราฟังผิดว่าจะเจอเนื้อคู่ตอนมีอายุหว่า555
17 มิถุนายน 2552 21:29 น. - comment id 105469
เข้ามาอ่านเรื่องราวของ ยัยลูกแมว กับพี่ลูกหมา.. แล้ว..ประทับใจในมิตรภาพที่มีต่อกัน..แต่ใยพบกันแล้วต้องลาจากด้วย ..จบแบบเศร้า ๆแบบนี้ ..ไม่ดีเลยนะ..ฉางนุ้ย
17 มิถุนายน 2552 23:20 น. - comment id 105472
23... ช่ายคะคุณโคลอน ถ้าหมอดูฟันธงว่า คุณโคลอนจะมีเนื้อคู่ตอนมีอายุ งั้นคุณโคลอนต้องฟันหมอหัวแบะ อิอิ ข้อหาฟันธงไม่แม่น อิอิ....
17 มิถุนายน 2552 23:28 น. - comment id 105473
24........พี่บ่าวลืต่อ ทำไมต้องเรียกว่า ฉางนุ้ยด้วย เชอะๆๆๆ ชื่อ น้องวา ฉางน้อย ออกจะน่ารัก แหมๆๆ ฉางนุ้ย เฮ้ออออ หมดงาม อิอิ .. พี่บ่าวลิต กินข้าวยังคะ จากกันทั้งที่ยังรัก อิอิ ต่างคนต่างเข้าใจเนอะ แต่มีเหตุการณ์จำเป็นป่าวคะพี่บ่าวลิต .........ขอบคุณที่แวะเยี่ยมยามดึกๆ นะเจ้าคะ
18 มิถุนายน 2552 11:23 น. - comment id 105478
เจ๊ย........หมอท่านเพิ่งม่องแท่งไปตอนต้นปีอ่ะ ฉางน้อย...เหอๆ
18 มิถุนายน 2552 17:37 น. - comment id 105489
27.....อ่ะจ๊ะ หมอท่านม่องแท่งด้วยฝีเท้า เอ๊ย ฝีมือใครอ่ะคุณโคลอน ต่ะเองป่ะ อิอิ ไม่มีไร แค่หยอกนิดสะกิดหน่อยๆ อิอิ
19 มิถุนายน 2552 09:22 น. - comment id 105496
อ่ะ...รู้ล่ะสาเหตุที่ฉางน้อยชอบทะเล
19 มิถุนายน 2552 09:26 น. - comment id 105497
29.....อ่ะ คุณเอื้องคำอ่ะ แสนรู้จริงนะเจ้า อิอิ .... ......เค้าชอบทะเลตั้งแต่เด่ะๆแล้ววว จะบอกให้ ปล. เกลียดจังคนรุ้ทัน อิอิ .... ..... ขอบคุณที่มาทักทายนะคะคุณเอื้องคำ
19 มิถุนายน 2552 14:24 น. - comment id 105511
น้องฉางเหอ น้องชอบเลที่ไหนมากทที่สุดครับ อยากรู้จัง
19 มิถุนายน 2552 16:20 น. - comment id 105516
31.....สวัสดีคะพี่บาวคนบนเกาะ พี่บ่าวโย๋ไหน น้องนุ้ยชอบเลเท่นั่นนิพี่บ่าวเหอ ... พี่บ่าวสบายดีไหมคะ น้องนุ้ยสบายดีนิ ขอบคุณที่ทักทายจ้า .....ชอบเลเกาะงัน เกาะหมุย เกาะหรั๋ยก็ได้ที่เป็นเล ขอบฟ้า ขอบน้ำ น้องนุ้ยชอบเพนิ .......
20 มิถุนายน 2552 18:19 น. - comment id 105547
เข้ามาบ้านกลอนก็มักจะจมอยู่แต่ ลานกลอน นานๆจะได้ทะลุมาลานฝันสักครั้ง มาอ่านงาน น้องฉางน้อย และอาจารย์ฝากฝัน สงสัยต้องเข้ามาให้บ่อยขึ้นซะแล้วมั๊ง มาอ่านเรื่องสั้น ฝันๆ สบายใจดี ครับ
20 มิถุนายน 2552 21:30 น. - comment id 105548
33....... สวัสดีค่ะคุณลุงกุลา .....ขอบคุณมากมายที่ทักทายฉางน้อยนะคะ ฉางน้อยไม่เก่งกลอนคะ เขียนได้แต่ลูกบิด อิอิ เพราะว่าเรื่องกลอนไม่เอาไหน เลยต้องมาเขียนรำพึงรำพัน อิอิ เขียนเรื่อยๆตามจินตนาการค่ะคุณลุงกุลา .... ขอบคุณนะคะ .....
21 มิถุนายน 2552 14:35 น. - comment id 105555
ทะเลบ้า..ว้าเหว่ คลื่นเรรวน นางนวลมิหวนกลับบินลับไหน มืดฟ้าดาราเดือนเลือนรางไกล ทำไม.ใจย้ำชอกทำไม .
21 มิถุนายน 2552 16:36 น. - comment id 105556
35..............อ้าวๆๆๆ ลุงจุดๆๆ มาว่าเค้าไม เดี๋ยวโดนๆๆ เฮ้อออ...เซ็งกับความฝัน ไปเที่ยวทะเล อิอิ ใครไม่รุ้ บอกเราจะพาไปทะเล เนอะ หายจ๋อม อิอิ .....
23 มิถุนายน 2552 12:09 น. - comment id 105588
คลื่นซัดฝั่ง คุณฉางน้อยเคยอ่านไหม คล้ายกันนี่แหละ แวะมาทักกับ
23 มิถุนายน 2552 14:33 น. - comment id 105592
37.....สวัสดีค่ะคุณรักษ์บุญ ขอบคุณน๊าที่แวะทักทายกันค่ะ คุณสบายดีไหมคะ ดูแลตัวเองดีๆล่ะคะ ความห่วงใยมีให้เพื่อนเสมอค่ะ ....ขอบคุณนะคะ ...
23 มิถุนายน 2552 16:53 น. - comment id 105600
ฉางน้อยเรียก น้าเลยเหรอ นี่เพิ่ง 15 หยกๆ 16 หย่อนๆนะเนี้ย แต่ดูอีกทีเรียกลุงก็ได้เพราะหน้ามันทรยศ
23 มิถุนายน 2552 17:01 น. - comment id 105604
อ้อฉางน้อย แม่เฒ่าโคลอนนี่ฟื้นไข้ยัง เมื่อวานเผลอใส่ความลับ งานลบนิดเดียวจับไข้เลยเหรอ
23 มิถุนายน 2552 17:37 น. - comment id 105606
^ ^ ^ เดี๊ยะๆๆๆๆๆ...เดี๊ยะจะโดนไม่ใช่น้อย
23 มิถุนายน 2552 17:38 น. - comment id 105607
39..... อ้าวๆๆ คุณรักษ์บุญอ่ะ เค้าไม่ไดเรียกน้านะคะ เค้า บอกว่า ขอบคุณน๊า คำว่า น๊า หมายถึง นะคะๆๆๆๆ เข้าใจป่าวคะ แหมๆๆ ต่ะเองเล่นมุขนี้ เค้า งง อิอิ
23 มิถุนายน 2552 17:38 น. - comment id 105608
นึกว่าไม่รอดแล้ว
23 มิถุนายน 2552 17:40 น. - comment id 105609
40.....คุณโคลอน เธอสบายดี.....มั้ง อิอิ จับไข้เฉยๆเองไม่ได้จับไข้หัวโกร๋นสักหน่อยนี่นา อิอิ
23 มิถุนายน 2552 17:42 น. - comment id 105610
41..... คุณโคลอน เดี๋ยวฉางน้อยช่วยเองคะ ช่วยมัดแขนขา เอาขี้ผึ้งมาลนคางคุณรักษ์บุญ อิอิ
23 มิถุนายน 2552 17:43 น. - comment id 105611
43.....คุณรักษ์บุญ ต่ะเองอ่ะจิ จะไม่รอด อิอิ คุณโคลอนมีผู้ช่วย ขอบอก อะจึ๋ยๆ กลัวป่าวคะ
23 มิถุนายน 2552 17:54 น. - comment id 105613
...จัดการได้เลยฉางน้อย เดี๋ยวรับค่าตัวมุมตึกนะ ถ้างานพลาดจะไปส่งข้าวแดงกะโอยั๊วะให้ 555...
23 มิถุนายน 2552 17:56 น. - comment id 105614
ว่าแล้วววันนี้ตาขวากระตุกพิก๊ล น่าเสียดายวันนี้เวลาน้อย.....เราจับมัดไว้หลังห้องก่อนก็ได้นะ ฉางน้อย เดี๋ยวพรุ่งนี้จับถ่วงน้ำ
23 มิถุนายน 2552 17:57 น. - comment id 105615
47.....เจ๊ๆๆ เจ๊โคลอน ว. 1 เรียก ว. 2 .. รับทราบแล้วเปลี่ยน ขอหน่วยซ่องสุมกำลังอาวุธยุทโธปกรณ์ก่อนดิ กำลังพร้อม อาวุธพร้อม ว่าแต่ว่า...ขอเม็ดก๊วยจี๊แทะเล่นก่องจิ อิอิ
23 มิถุนายน 2552 17:58 น. - comment id 105616
48..... เจ๊โค.....ลอน ตาขวากระตุก แต่เค้าอ่ะดิ ทีนขวากระติก เอ๊ย กระตุกอ่ะ รับงานมาแล้วต้องทำให้ทะลุตามเป้าหมายที่กำหนด แหะ.. แหะ... ลงมือเลยดีป่ะ เหยื่อกำลังเดินมาแระ
23 มิถุนายน 2552 18:08 น. - comment id 105617
เราเล่นคาร์บ๊อง เอ๊ย คาร์บอมเลยดีฝ่า นับ1 -3 โดดนะ...ฉางน้อยถ้าไม่สำเร็จฝากซ้ำหน่อยนะ ต้องไปแล้วจ้า
23 มิถุนายน 2552 18:24 น. - comment id 105621
51.....ซ้ำๆๆ ด้วยอาร์พีจี ดีป่ะ คุณโคลอน เอ หรือว่า เอ็ม 79 แหะ..แหะ.. งี้ดีกว่า แม่นกว่า หนังกาติ๊ก อิอิ .... โปรดทราบ...ขณะนี้เหยื่อรู้รายงานความเคลื่อนไหวของพวกเราแระ เริ่มแผนขั้นต่อไป ....
23 มิถุนายน 2552 20:19 น. - comment id 105625
ขอบคุณโคลอนกับฉางน้อยที่ทำให้หัวเราะ ผมไปกิข้าวมาเลยไม่ได้เบรก เคยหลบละเบิดมาแล้วไม่กลัวแล้ว
23 มิถุนายน 2552 20:31 น. - comment id 105627
เป็นความสุขที่ไม่เคยมี หัวเราะคนเดียว(เกือบตาย) เฮ้อ เพิ่งเคยได้ยินว่ามี ว.1 เรียก ว.2 อย่างน้อยก็มีคนรู้จักเนาะ(..................)
23 มิถุนายน 2552 21:13 น. - comment id 105630
53......ดูแลตัวเองดีๆล่ะน้องชาย ขอให้พระคุ้มครองคนดีๆ(หรือเปล่า) อิอิ กินให้อิ่ม นอนให้หลับ เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆทางโน้นเสมอค่ะ .....เจ๊โค.......ลอน ไปแระ ไม่หนุกแระ
23 มิถุนายน 2552 21:27 น. - comment id 105631
54.....ดีแล้วคะ หัวเราะวันละนด จิตแจ่มใส ใครจะว่าเราบ้า หัวเราะคนเดียวก็ยอมแระ เนอะ ......แล้วเค้าผิดด้วยเหรอ ที่ ว. 1 เรียก ว. 2 อ่า ผิดตรงหนายยยย บอกมาๆๆ อิอิ
24 มิถุนายน 2552 05:02 น. - comment id 105633
ว1 เรียก ว2 ก็แค่ตลกดี ปกติเคยได้ยิน แต่เสือดำ1 เรียกเสือดำ2
24 มิถุนายน 2552 07:03 น. - comment id 105635
ว.1 เรียก ว.2 นี่เล่นมาตั้งแต่เด็กๆแล้วอ่ะเนอะ ฉางน้อย เหมือนจะเคยได้ยิน เพ่ๆตำหนวดใช้กันน่ะ แต่เสือดำ นี่เป็นทหารนินา... "รวมพลเสือดำ" ปล.ฉางน้อย...เป้าหมายจะเผ่นกลับบ้านวันนี้แล้ว......เอาไง...จะปราณีดีมั๊ย
24 มิถุนายน 2552 07:22 น. - comment id 105636
ปราณีผมหน่อย ลูกเมียยังไม่มี เดี้ยวตอบยมบาลเอ้ยเทวดาไม่ว่า เหตุใดจึงตายอย่างเขียด
24 มิถุนายน 2552 07:42 น. - comment id 105640
24 มิถุนายน 2552 08:11 น. - comment id 105642
ฉางน้อย โคลอน พรุงนี้เจอกัน
24 มิถุนายน 2552 18:03 น. - comment id 105651
57..... อ้าว ไม่ใช่ เสือโหย เรียก เสือหิวหรอกเหร๊อทั่น อิอิ .....
24 มิถุนายน 2552 18:06 น. - comment id 105652
58.....นี่ๆๆ คุณโคลอน รวมพลคนเสือดำ .....ยาแก้ไอน้ำดำตราเสือดาวป่ะ อิอิ
24 มิถุนายน 2552 18:07 น. - comment id 105653
59......ห๋า ๆๆว่าไรนะ .. ไหนๆ ใครตายหยังเขียด ไม่เคยเห็นอ่ะ เค้าเคยเห็นแต่ตายหยังเขียด+ตะปาด+กบ ไปแระ ฟิ้วววววว
24 มิถุนายน 2552 18:09 น. - comment id 105654
60.......แวะมายิ้มด้วยคนเนอะ คุณโคลอน
24 มิถุนายน 2552 18:10 น. - comment id 105655
61..... นี่ๆคุณรักษ์บุญ เจอกันที่ไหนดี หลังเซเว่นปิดดีป่าว เนอะๆ น่าจะดีเนอะคุณโคลอน หลังเซแหว่งปิด อิอิ
24 มิถุนายน 2552 18:10 น. - comment id 105656
อย่าทำให้ความขลังกลายเป็นความขำ ไปสิฉางน้อย...อิอิ
24 มิถุนายน 2552 18:11 น. - comment id 105657
หลังเซ..แน่555
24 มิถุนายน 2552 18:15 น. - comment id 105658
ฉางน้อยไปก่อนนะ...เดี๋ยววันนี้จะรีบอาบน้ำแล้วรอดูบ่วงหงส์...อิอิ วัน ศ-อา ก็นะดูวังน้ำค้าง ถ้าผีโผล่มาเมื่อไหร่นิ้วทั้ง5จะกางออกตรงหน้า ณ บัดดล ซี.ยู.ทู...มอออออออออออ....โร่...จ้า
24 มิถุนายน 2552 20:22 น. - comment id 105661
67.......ก็ขำนี่นา อิอิ ความขลังบรรเทาทุเลาเป็นความขำ อิอิ เราสองคนตั้งคณะตลกดีไหม ฉางน้อยแอนด์คุณโค เชิญยิ้ม ให้คุณรักษ์บุญคอยถือถาด ป๊าบบบ 555
24 มิถุนายน 2552 20:25 น. - comment id 105662
69.......จะยืมนิ้วมือของเค้าด้วยป่าว ให้กางๆๆ เพิ่งออกจากห้องน้ำสดๆร้อนๆกำลังได้ที่ ไม่ต้องล้าง 555555
25 มิถุนายน 2552 18:16 น. - comment id 105679
เข้าท่านะ คณะตลก...อิอิ ตบมุขเป็นระยะ... ว่าแต่หายไปไหนเนี่ยน๊อ... ไปก่อนน๊า....
25 มิถุนายน 2552 19:11 น. - comment id 105682
72.......กลางวันไม่ว่างเล่นจ๊าคุณโคลอน 5โมงเย็นแน่ะ ถึงจะว่างเล่นค่ะ แล้วจะมาตบ......มุขเป็นระยะๆน๊าต่ะเอง อิอิ
26 มิถุนายน 2552 13:42 น. - comment id 105691
โหลๆ ขอพักหนึ่งวัน ยี้ ยืมมือเราหลังเข้าห้องนำ ทำอย่างอื่นได้ ให้ถือถาดก็ยอม ไหนๆก็ถือถาดแล้วขอลองหัวโคลอนกับฉางน้อยคนละที่ก่อน ป๊าบๆ ใช้ได้ เล่นตลกได้ดี ไหนโคลอนเดินเป็ดหน่อย ฉางน้อย ไปเอาไม้หน้าสามมาขอต้มเป็ดจักตัว
26 มิถุนายน 2552 17:14 น. - comment id 105693
26 มิถุนายน 2552 19:17 น. - comment id 105694
74.....นี่ๆ นายรักษ์บุญอ่ะ ต่ะเองเอาถาดตีหัวเค้า เดี๋ยวเค้าเอาฝาโอ่งตีหัวต่ะเองดีก่า ป๊าบบบบ อิอิ สะ จายยยยย อิอิ
26 มิถุนายน 2552 19:19 น. - comment id 105695
75.....นี่ๆ คุณโคลอน นายรักษ์บุญ เขาจะเอาไม้หน้าสามมาเสียบตูดเป็ดอ่ะ แต่ เขาให้ต่ะเอง เป็ฯเป็ด ก๊ากบบบบ
27 มิถุนายน 2552 10:56 น. - comment id 105696
อัดซะโคลอนอึ่ง
27 มิถุนายน 2552 15:50 น. - comment id 105701
78..... อ้าวๆๆ คุณรักษ์บุญ จะให้คุณโคลอนเป็นไรกันแน่คะ อึ่ง หรือว่า เป็ด อิอิ อ่านใหม่จิ ที่ต่ะเองเม้นท์ให้อ่ะจ๊ะ
27 มิถุนายน 2552 16:22 น. - comment id 105704
5555
27 มิถุนายน 2552 16:23 น. - comment id 105705
ใครว่าเราเป็นเป็ด ขอให้กลายเป็น อึ่ง
27 มิถุนายน 2552 16:25 น. - comment id 105706
ฉางน้อย...........ยื้มฝาโอ่งตีหัวอึ่งหน่อยดิ
28 มิถุนายน 2552 12:31 น. - comment id 105715
82........5555555 ขำๆๆ คำว่า ยืมฝาโอ่งตีหัวอึ่ง อิอิ ......
28 มิถุนายน 2552 14:39 น. - comment id 105722
แม้แปลไปได้ว่าเป็น อึ่ง รักษ์บุญเขียนว่า อึ้ง แต่ตกตามทาง หมายถึงถูกแบบ ถูกจนพูดไม่ออก โคลอนเป็นเป็ดดีแล้ว เพราะยังไงผมก็ยังคิดถึงอยู่ดี ปล.หากข้อความไหนที่ไม่สุภาพโปรดลบด้วยอายเขา
29 มิถุนายน 2552 18:05 น. - comment id 105732
84.....คุณโคลอนฝากบอกว่า ไม่ต้องลบคะ น่ารักดี อิอิ หมายถึง ขำดีคะ คลายเครียด เนอะ เขียนไปได้ จากเป็ดเป็นอึ่ง อิอิ