แก้วแรก

สะพั่งสะท้านไมภพ

ผมนั่งนอนสำนึกในการกระทำของผม ที่กลับบ้านดึก และเมามายดังปีศาจสุรา
แม้ว่าอายุจะมากแล้ว นึกว่าภรรยาจะไม่ต่อว่าแล้ว แต่ทว่ากลับโดนหมด
อีกครั้งแล้วที่พลาดผิด 
ผมไม่อาจแสดงความสำนึกในความผิดให้ปรากฏได้
เพียงแต่กล่าวคำว่า ขอโทษ 
ความแตกต่างระหว่าง ความสุขอันเย็น กับ ความสุขชั่วประเดี๋ยวประด๋าว
มันแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
อะไรเล่าคือสาเหตุที่แท้จริง
ผมนั่งนึกย้อนกลับไปในอดีต
ตอนที่ผมยังไม่สำนึกตนว่าสิ่งที่ได้กระทำลงไปนั้นมันบีบคั้นจิตใจคนที่รักเรามากที่สุดอย่างไร
เพียงแค่ความอยาก เพียงแค่ความใจถึง เพียงแค่อะไรหลายๆอย่างที่ไร้สาระ
แต่ทว่าตอนนี้ ผมเริ่มเจอแล้วว่าต้นตอมันคืออะไร
เชื่อไหมครับว่า ชนธงเลย 
นั่นก็คือ เหล้า เบียร์ ไวน์ แก้วแรกนั่นเอง
ในวันต่อมา
มีการเลี้ยงรับเพื่อนฝูง เพื่อนๆมากันหลายๆคน
เบียร์เย็นวางตรงหน้า และรินแจก
สำหรับผม ผมกลับสั่งโค๊กหรือเป๊ปซี่มากิน
ในท่ามกลางความเฮฮา
ผมกลับมีความสุขได้มากกว่าร่วมดื่มกับเพื่อนของผม
ข้ออ้างของผมก็คือ หากผมกิน มันก็จะติดลมยาว
ผมมีความสุขสองอย่าง
หนึ่งได้ร่วมสังสรรค์กับเพื่อนฝูง
สอง ไม่ได้กระทำการเหมือนที่ผ่านมาแล้วในอดีต
ดูว่า
หลังจากที่คิดได้ ถึงสาเหตุความปั่นป่วนในครอบครัว
ครั้งแรกที่กระทำด้วยโค๊กใส่น้ำแข็ง
มันช่างสดชื่นใจอย่างแปลกประหลาด
ทำไมถึงพึ่งมารู้ตอนนี้นะ
สะพั่ง สะท้านไมภพ
------
ขอบพระคุณที่ติดตามผลงาน