ทางเลือก

คนสุดท้อง

มีครอบครัวเล็กๆหนึ่งครอบครัวที่มีแม่กับลูกอีกสองคนชื่อ ดอกไม้ กับ ต้นไม้
ดอกไม้เป็นเด็กผู้หญิงที่มีอายุ สิบห้า และต้นไม้ มีอายุสิบสี่ ปี ทั้งสองอยู่กับแม่มาตั้งแต่เด็กเพราะ พ่อกับแม่ได้เลิกลากันตั้งแต่ลุกยังอายุได้เพียงห้าหกปีเท่านั้น
ศิลา ได้เลี้ยงลูกทั้งสองด้วยน้ำมือของเธอ และปัญญาของเธอ ซึ่งแน่นอนเธอมักจะถูกสังคมในที่ทำงานนินทากล่าวขานเธอเป็นประจำเสมอเมื่อเธอต้องคบหากับใครสักคนที่เธอคิดว่าเหมาะสมที่จะดูแลเธอได้ แต่โขคแห่งความดิ้นรนเอาตัวรอดของเธอเพื่อจะเลี้ยงลูกทั้งสองให้เดินทางที่ถูกต้องได้นั้นช่างแสนยากเช่นเดียวกัน
เพราะตลอดเวลาทางเลือกของเธอไม่ได้ถูกต้องหนัก เพราะผู้ชายที่เข้ามาหาเธอนั้นล้วนแต่มีครอบครัว ซึ่งทำให้เธอลำบากใจหลายครั้งศิลามักถามตัวเองอยู่เสมอว่าทำไมเธอต้องทำทั้งที่เธอไม่ต้องการ สังคมไม่เคยให้ความเข้าใจกับเธอในเรือ่งนี้มาโดยตลอด แต่อยู่มาวันหนึ่งทางเลือกของเธอเกิดขึ้นระหว่าง ผู้ชายสองคนที่เข้ามาในชีวิตเธอ คือ ผู้ชายทีผ่านการหย่าร้างมา และ อีกคนเป็นผู้ชายที่ให้ความช่วยเหลือเธอมาโดยตลอดเมื่อเธอลำบาก ซึ่งเธอเข้าใจอย่างมากแต่จะทำอย่างไรร
ระหว่างผู้ชายที่ให้ความช่วยเหลือเธอซึ่งเธอก็ไม่เคยทำให้ทางบ้านของเขาลำบากใจและรับรู้ในเรื่องนี้ โดยเฉพาะลูกของเธอรับรู้ในเรื่องนี้แค่ว่าเขาเป็นผู้ให้ที่มากมายสำหรับเขาทั้งสอง และผู้ชายที่กำลังเข้ามาแต่ศิลาจะอธิบายอย่างไรให้ลูกเข้าใจได้
ว่าแม่ไม่ได้เป็นคนไม่ดีที่จะมีผู้ชายอีกคนเข้ามาในขณะที่แม่ก็ยังมีผู้ชายอีกคน
ซึ่งเรื่องนี้ศิลาลำบากใจมากและสับสนกับทางเลือกที่ถูกต้องแต่จะอธิบายให้ลูกเข้าใจได้อย่างไรกับสิ่งที่เป็นอยู่เดิมซึ่งไม่ถูกต้องอย่างแน่นอน
ศิลาเริ่มคิดหนักและเมื่อถึงวันหนึงศิลาก็ได้บอกผู้ชายคนแรกแต่เขาไม่ยอมให้เธอไปมีคนอื่นและพยายามจะพูดให้ลูกของศิลาเข้าใจผิดในตัวศิลาทำให้ศิลารู้สึกแย่มมากในความรู้สึกของเธอนั่นเองและเธอก็ได้ตัดสินใจบอกลูกของเธอว่าทุกวันนี้แม่ไม่ได้มีครอบครัวอยู่บนพื้นฐานของความถูกต้องและต้นไม้ไม่เข้าใจแม่หรือเปล่าต้นไม้ตอบว่าไม่ นั่นหมายถึงศิลามักคิดแทนลุฏเสมอว่าเธอกลัวลูกจะไม่รักเธอ
แต่ในความเป็นจริงหากลูกเข้าใจในสิ่งที่แม่ทำลูกจะรู้ว่าความรักของพ่อแม่ยิ่งใหญ่แค่ไหนขอให้เทิดทูนความรักของแม่ไว้ให้เหนือธรรมชาติแล้วลูกทุกคนจะรู้สึกได้ถึงความปลอดภัย เช่นเดียวกัน เมื่อศิลาได้ตัดสินใจเลือกเส้นทางที่ถูกต้องและเส้นทางนี้เป็นตัวเธองเองเธอเริ่มรู้สึกถึงการอิ่มทางใจว่าอะไรก็ตามหากต้องถูกเ้ลเลือกขอเลือกหนทางที่ถูกต้องถึงมันจะต้องทุกข์และลำบากนั่นก็ไม่ได้หมายความว่าชีวิตของเราไร้สิ้นซึ่งคนที่ดี หรือ สิ่งที่ดีที่จะเข้ามามีส่วนร่วมในชีวิตของเราหลายครั้งที่มนุษย์มองตัวเองและสร้างขอบเขตของปัญหาให้แคบเพื่อหนทางแก้ปัญหาของเราก็แคบตามไปด้วยเราก็จะไม่เห็นหนทางเส้นอื่นๆที่พร้อมจะช่วยเราแก้ไขปัญหานั้นให้เราหลุดพ้นไป เมื่อศิลาและลูกเลือกเส้นทางใหม่ที่ถูกต้องไม่ผิดศีลทางพระธรรมชีวิตของเธอจึงได้เริ่มต้นแห่งการทำดีและมีสุขจากถนนสายของคำว่าครอบครัวที่สมบูรณ์ ทางใจมากกว่า ครอบครัวที่สมบูรณ์ทางวัตถุโดยไม่สนใจว่าจะผิดศีลธรรมหรือไม่ นั่นเอง