เคล้าโครงเรื่อง ............เป็นเรื่องราวสนุกๆ ของสามสาว 30 up ที่บังเอิญได้มา อยู่ร่วมชาคาเดียวกัน แต่แตกต่างบุคลิก หลังจากที่ทั้งสามผิดหวังจากความรัก เพื่อหลบหนีจากความสับสน วุ่นวาย เหงาหงอยในชีวิต พวกเธอหวังจะเปลี่ยนบรรยากาศในชีวิตให้ดีขึ้น จึงทำให้ทั้งสาม มาพบกันโดยบังเอิญ โชคชะตานำพาสามสาวมาอยู่ร่วมกัน เรื่องวุ่นๆ ต่าง ๆ จึงเกิดขึ้น จากผู้เขียน .............สามสาวที่โลดแล่นในตัวอักษร มีตัวตนบนโลกจริง แต่อาจไม่ทั้งหมด เพียงแต่ยืมคาแร็กเตอร์ของแต่ละคนมาเท่านั้น แต่ไม่ใช่ทั้งหมดที่โลดแล่นพลิ้วไหว ไปกับอักษรที่บรรยายบอกเล่า ความเป็นไปของสามสาว และผู้เขียนอยากลองจินตนาการให้สาวสามคนนี้ มีความรักอีกครั้ง จะวุ่นวายแค่ไหน? เพราะว่างเว้นจากความรักมายาวนาน ปานเจ้าหญิงนิทรา จนทั้งสามเกือบจะลืมแล้ว "ความรู้สึกที่เรียกว่ารัก" เป็นยังไง โดยจะสอดแทรก ความเป็นผู้หญิงยุคไอที ซึ่งจากมุมมองผู้เขียนเอง เห็นว่าผู้หญิงยุคนี้แต่งงานยาก เลือกมาก และนิยมชื่นชอบ ที่จะอยู่เป็นโสดกันมาก คิดเป็นเปอร์เซ็นต์แล้ว น่าจะ 80 % ได้โดยประมาณ แต่ยังไม่ได้มีโพว์ยืนยัน จากสวนไหน? เน้อ แต่ถ้าถามตัวผู้เขียนหรือให้ยกมือ คงต้อง ยกสองแขนสนับสนุนเชียว ยังไม่พอยังจะขอยืมหนุ่ม ๆ ในสังกัดมาร่วมยืนยันอีกด้วย 5 5 5 + ถ้าอ่านเพลิด อ่านเพลิน หรือติดขัดประการใด จั๋งได๋ หม่องใด๋ กะขอคำแนะนำด้วยนะค่ะ เผื่อว่า "ผู้เขียน" จะกลายเป็น "นักเขียน" กะเขาบ้างเน้อ ตัวละครหลัก คุณวลีวรรณ เรียกเล่นๆ ปุกปุย คุณวรินทร์ เรียกชื่อเล่นว่า "อินังจี๊ด" โฮ๊ะๆ ๆ ให้เกลียด(เกียรติ) มั่กๆ คุณวาศิตา เรียกชื่อเก๋ ๆ จูจุ๊บ ตัวละครรอง 555 ได้ที ก๊าก ๆ คุณณธร ไม่มีชื่อเล่นอ๊ะ คิๆ เรียก "พี่ณธร" คุณปรัชญ์กรณ์ เรียกจริงๆ ว่า "พี่ปรัชญ์" คุณธาดล เรียกจริงจังว่า "พี่ธาดล" ตัวประกอบขอคิดดูก่อนนะ นางมารร้าย หมายตบนางเอกมะมี เพราะนางเอกทั้งสามตบกันเอง โอ๊ะมะช่าย ชื่อตัวละครหากบังเอิญไปเหมือน หรือชื่อคล้ายผู้ใดก็ขออภัยด้วยนะค่ะ ตัวละครเป็นเพียงชื่อสมมุติ แต่คาแร็กเตอร์นั้น ไปหยิบยืมของสามสาว ที่เป็นเพื่อนสนิกกันมา ที่ได้รับการอนุญาตแล้ว โดยเป็นลายลักษณ์อักษร และอยากบอกว่าเค้ามีตัวตนจริง ๆ อ๊ะคร่าาาา แต่ก็ไม่ทั้งหมดนะ เอาเฉพาะคาแร็กเตอร์ แต่เรื่องราว เหตุการณ์เป็นเพียงสิ่งสมมุติอ๊ะคร่าาาา.. + + + + + + + + + ++ + + + + + + + + + + + คุณวลีวรรณ ที่ชาวเพื่อนชอบเรียกปุกปุย หรือเจ้ปุกปุย เจ้แกมีงานประจำทำเน้อ เป็นข้าราชการ (ไม่บอกสังกัดอ่า) ที่มั่นคงพลอยทำหนุ่มๆ หลงมาตอมเหมือนแมลงวัน อึ๋ยส์ ตอมขนมหวาน (แล้วไปเนาะ) เพราะเชื่อมั่นในความมั่นคงของชาติ เอ้ยของอาชีพ และชีพของตัวเอง เจ้แกเป็นคนมองโลกในแง่ดีนะ เป็นคนเรียบ ๆ แต่แสบพอตัวละนะ แต่ทว่าเจ้แกสวยคร่า สวย หน้าตาดี สูงบาง ร่างระหงส์ สง่าสมกับอาชีพ และมีฐานะ ฐานะ(ไรหว่า) ภูมิหลังของเจ้แกพอสังเขปมีอยู่ว่าสมัยเรียน เจ้เค้าอกหักจากมือถือ โอ่ย...ไม่ซ่ายๆ จาก "ผู้(บ่าว)พิทักษ์สันติราษฎร์" แต่ทว่าไม่ค่อยพิทักษ์สุภาพสตรีอย่างเจ้แก แล้วดั๊นดอดไปพิทักษ์สาวอื่น ด้วยการแอบไปแต่งงานโดยที่ไม่บอกกล่าวเจ้แก แล้วปล่อยให้เจ้รู้ทีหลัง เจ้เค้าเลยอกหักดังโป๊ะจนเสียการทรงตัว (มันสนั่นสั่นไหวปานธรณีพิบัติ) ทำให้เจ้แกเจ็บจนลืมไม่ลงจนอายุล่วงเลยมาถึงปูนนี้ คุณวรินทร์ ขานี้เพื่อนเรียน จี๊ดจ๊าด หรือ "อินังจี๊ด" อันหลังนี่จะใช้เรียกเมื่อมีอารมณ์ เธอคนนี้รักอิสระมากมาย เป็นชีวิตจิตใจเลยก็ว่าได้ เธอประกอบอาชีพอิสระ โดยเป็นเจ้าของกิจการร้านกาแฟเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ซึ่งมีหนุ่มๆ ทั้งอ่อน-แก่ แถมพ่อหม้าย ชอบแวะเวียนมาเพื่อขายขนมจีบให้เธอปั่นหัวเล่น เจ้ยบ่แม้นๆ แวะมาดื่มกาแฟประจำคงเพราะติดใจในบรรยากาศและรสชาดกาแฟที่นี่ และติดใจเจ้าของร้านด้วย ฮิ้วววว....วว..ว รู้ว่าหนุ่มๆ พากันตาถั่วหรือตาถึงของก็ไม่อาจรู้ เพราะเจ้าของร้านออกแนวสวยเรียบ แต่แอบเฮี้ยวซ่า ห้าวก๋ากั๋น แต่แอบซ่อนเปรี้ยว ห้าวหาญบ้างบางโอกาส ไม่รู้ว่าต้องการปิดบังตัวตนหรือเปล่า เพราะตั้งแต่ She ผิดหวังจากลูกชายเจ้าของร้านผ้าไหม ที่เป็นนักบินอยู่สายการบินยักษ์ใหญ่ ด้วยเหตุ "คุณแม่ไม่ปลื้ม" จึงทำให้ She เปลี๋ยนไป๋ หลังจากตัดใจ ทำให้อกหักดังลั่นเปรียบประมาณ เครื่องบินชนกันอยู่กลางอากาศที่สลายเป็นธาตุไปกับสายลม เหลือไว้แค่ความเจ็บปวดกับรักที่ว่างเปล่า เพราะแค่ "แม่ไม่ปลื้ม" อ่อนหัดจริง She จึงเซ็งกับชีวิตรักเต็มกลืน เลยอยู่อย่างอิสระนี่หน่ะดีแล้วหล่อนคิด (ผู้เขียนคิดแทนเสร็จสับ) คุณวาศิตา หรือ จุ๊บ หรือคุณจูจุ๊บ สาวคนสุดท้ายสวยกว่าสองคนข้างบนเน้อ She เป็นสาวธนาคารที่สวยเริ่ด เชิ่ดหยิ่ง เป็นผู้หญิงที่ได้เปรียบหญิงหลายคนอิตรง สวย หน้าตาดี รูปร่างดี สง่าสมส่วน ฐานะดี สรุปแล้วเหรอ ชนะเลิศทุกอย่างคร่า ก็คุณพ่อ She รวยมั่ก ๆ แต่ทว่าในความโชคดีก็ต้องมีความโชคร้าย เพื่อให้ชีวิตสมดุล หรือไม่รู้ว่าพรหมลิขิตใจร้ายแกล้ง She เล่นทำให้เธอพบแต่ผู้ชายทุเรศ และฮ่วยแสนฮ่วย จนทำให้ต้องมา... ตกลงปลงใจร่วมกล่าวคำสัตย์ ปฏิญาณร่วมกับอีกสองสาวข้างบนว่า.... "หากชาตินี้ ไม่มีผู้ชายดีๆ มาโปรดหญิงสาวแสนจะเฟอร์เฟ็กต์อย่างพวกเรา ในแบบที่หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว พวกเราก็จะขออยู่เป็นโสดตลอดไป" "ผู้เขียน" ยังขนลุกกับคำสัตย์ ที่พิมพ์มาเนี๊ย เอิ๊ก ๆ ๆ เพราะกัวขึ้นคานเหมือนกันอ๊ะนะ อิอิ เพราะอะไรหรือ ก็เพราะว่าผู้ชายเฟอร์เฟ็กต์ที่ว่าจะไปงมหาที่ไหน? ในมหาสมุทรก็งมได้แต่เข็ม (น่าน ๆ มุขเก๋าม๊ะ) ในเมื่อมีคำกล่าวหนึ่ง ที่แสนจะเข้าข้างผู้ชายว่า "ผู้ชายไม่เจ้าชู้ เหมือนงูไม่มีพิษ" และแสนจะอีกมากมาย เอิ๊กๆ เอาเป็นว่า.... เรามาลุ้นกัน ว่าสามสาว จะหาผู้ชายเฟอร์เฟ็กต์มาจากไหน? งมจากมหาสมุทร(น่าน เล่นแร๊ง แรง) จริงหรือเปล่า ขอให้ผู้อ่านมาลุ้น และเป็นกำลังใจให้แมงกุ๊ดจี่ เขียนนิยาย ที่ร่ายยาวจบด้วยเถิด อิอิ และแมงกุ๊ดจี่ขอเชิญชวนติดตาม อ่านเป็นตอน ๆ เน้อ... ขอบคุณคร่าาาาา....รักนะจุ๊ฟฟฟฟ ๆๆๆ
25 มีนาคม 2552 01:49 น. - comment id 104416
จะทำหนังสือขายหรือไงครับ เข้าใจเขียนดีครับ แต่น่าจะยาวอีกสักหน่อยแล้วค่อยเบรคน่ะครับ อิอิ
25 มีนาคม 2552 08:03 น. - comment id 104419
ว้า ไม่ยอมให้พี่เป็นนางเอกด้วยเหรออ่ะ เหอๆ งอนแหละ ติดตามตอนต่อไปค่ะ
25 มีนาคม 2552 13:21 น. - comment id 104424
ตามมาลุ้นสามสาววัยทีน ว่าจะหาชายแสนจะเปอร์เฟคยังไง
25 มีนาคม 2552 13:21 น. - comment id 104425
ความโสดไม่เข้าใครออกใครเจ้าค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ "อยากมีแควน ไว้ควงแขน คิดแล้วมังกลุ้มหัวจายย" ร้อเพลงให้ฟังจ้า เพราะอะป่าว.. จุ๊บๆๆ
25 มีนาคม 2552 15:08 น. - comment id 104426
พักนี้ทำไมมีแต่คนชอบเพลงนี้จังนะ ม่ายเข้าจาย ม่ายเข้าจายเจงๆ ขอเป็นโสดด้วยได้ปะ
25 มีนาคม 2552 16:10 น. - comment id 104433
ถ้า ร่วมๆ 80 % ก็น่าจะ ยกกำลังมั่กๆนะจ๊ะ หยิงเก่งสมัยนี้เค้าไม่นิยมมีคู่กันแล้ว ตัวอย่างมากมี ที่ดีหายากจริงๆด้วย มาหนับหนุน สามสาวโสดจ้า
25 มีนาคม 2552 16:14 น. - comment id 104434
มาเป็นรายที่ 6 อยากสละโสดจัง
25 มีนาคม 2552 19:45 น. - comment id 104439
เอเรื่องมันเค้า ๆ นะ โสดไม่ได้ตั้งใจ หรือตั้งใจโสดดีวะเรา เอาว่าโสดแบบนี้แหละสบายแล้ว ไร้ลูกกวนตัว ไร้สามีกวนใจ 555
27 มีนาคม 2552 14:40 น. - comment id 104453
เขาก็โสดดดดดดดดด........
27 มีนาคม 2552 16:59 น. - comment id 104457
เอาเป็นว่า รอลุ้นต่อนะจ๊ะ