๏ พักตร์มนคนซื่อบื้อ......เรียกตน
เรียกโง่เอยตัวกล.................. โง่งั้น
.ใจจะซื่อเจ็บจน......................เลยอย่าง....นั้นฤา
ฤๅไม่ประกายขวั้น...................ข่มท้าดารา
..
.ดูนัยน์ตาอันเป็นประกาย..พร้อมยิ้มอันฉายแสงของเจ้า
สิ.....ฤๅไม่เด่น ??
๏ ใดเล่าวัดใดสวย เป็น..ใดหล่อ ใดเล่าจะพอเห็นบอกข้าฯ ว่าแสงตาเจ้างามปานใด....ยามเจ้ายิ้มเจ้าแย้ม
แก้มเจ้าใสสุขใจสิเปล่งปลั่งเช่นนั้น...หนอใจ
อ่อนะ ใครหนอใคร นิยามเจ้าไว้....ว่าซื่อเซ่อซมเซื่องเชื่องกระนั้นฤๅ
โยนทิ้งให้หมดนะเจ้าจงฝึกปรือ....ทิ้งคำชั่วอันร่ำลือเสียให
หน้าส่วนตัว
1749
20
0
