ละไมฝน
ตอนที่ ๒
สองหนุ่มสาวกลับไปแล้ว
ความเงียบเหงาครอบงำร้านขนมปังอีกครั้ง
ฝนยังพรูพรำลงมาไม่ขาดสาย
ข้าฯ เหน็บหนาวจนไม่อาจโบยบินไปแห่งหนใด ช่วงชีวิตหิ่งห้อยแสนสั้นนัก
ข้าฯ ฝันจะได้รับไออุ่นจากเจ้าหญิงแสนสวย
แล้วในที่สุดข้าฯ ก็เล็ดลอดเข้าไปทางหน้าต่างได้สำเร็จ
ร้านขนมปังของเจ้าหญิง หอมอบอวลและน่าอบอุ่นนัก
ไม่มัวรีรอเลย ข้าฯ กระพือบินไปยังโต๊ะทรงกลมสีขาวนั้น
ไต่วนบนสมุดบันทึก พลางแอบอ่านบันทึกของเจ้าหญิง...
หิ่งห้อยตัวน้อย บินวนไปมา
แสงโคมน้อยวิบวับ อ่อนอ่อน
หิ่งห้อยน้อยใจในแสงของตัวเองหรือเปล่า
แสงวิบวับวิิบวับ จะส่งส่องแสงกระทบถึงดวงดาวไหมนะ
เจ้าหิ่งห้อย
ได้แต่บินวนไปม
1214
1
0
หน้าส่วนตัว
