7 กรกฎาคม 2547 11:39 น.
เรียว จิโร
นับจากวันที่เราสองต้องจากกัน
ใจของฉันมันก็เจ็บหนักหนา
เมื่อตัวเธอนั้นมาบอกเลิกลา
วันที่เธอมาพบกับฉันคนนี้
เธอนั้นเดินเข้ามาบอกกับฉัน
สองเรานั้นไม่อาจเหมือนเดิมต่อจากนี้
เธอขอเป็นแค่เพื่อนที่แสนดี
ที่จะมีแค่ความห่วงใยให้กัน
สิ่งที่เธอขอฉันนั้นรู้บ้างไหม
ว่าฉันไม่อาจจะทำได้อย่างนั้น
เพราะหัวใจโดนเธอทำร้ายมัน
จนใจฉันนี้ไม่อาจรับไมตรีอีกต่อไป
3 กรกฎาคม 2547 15:58 น.
เรียว จิโร
คำว่ารักที่เธอเอ่ยนั้นอยากจะถามเธอจังเลยว่ามันคือคำที่มาจากความรู้สึกที่แท้จริงของเธอหรือเปล่า ถ้านี้คือความจริงแล้วทำไมเธอถึงได้ควงเขาคนนั้นมาเพื่อทำรายใจฉัน หรือที่ผ่านมาเธอไม่เคยคิดอะไรกับฉันเลย มีแค่ฉันใช่ไหมที่คิดไปเองฝ่ายเดียว ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆๆทำไมต้องมาให้ความหวังกันด้วย
บอกว่ารักฉันทำไม บอกว่ามีแค่ฉันทำไม เพราะไร ทำไมต้องหลอกฉันด้วย
ทั้งที่ฉันรักเธอคนเดียวไม่มีใครแต่เธอทำกับฉันได้นะ อยากจะทำร้ายเธอ แต่มันทำไม่ได้ อยากจะโกรธแต่โกรธไม่ลง เพราะไรทำไมฉันต้องรักเธอมากขนาดนี้ด้วย ทำไมเธอถึงต้องมีใครด้วย ไม่นึกว่าแค่เราห่างกันไม่นานจะทำให้เธอเปลี่ยนไปขนาดนี้ แต่เธอมีอะไรๆ กับเขาคนนั้นจนไม่อาจเอาคืนได้ เธอรู้ไหมฉันเสียใจมาก เธอบอกขอเป็นเพื่อนกับฉัน แต่มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะมันสายเกินไปที่จะเอาคำว่าเพื่อนจากฉัน เพราะฉันคงไม่คู่ควรจะเป็เพื่อนเธอได้ เพราะฉันไม่อยากจะฝืนความรู้สึกของฉันเอง อยากจะบอกให้เธอได้รู้ไว้นะว่าฉันคนนี้รักเธอมากๆจนไม่อาจจะเปลี่ยนใจไปรักใครได้อีก ในเมื่อไม่มีเยื่อใยให้กัน ฉันขอจบแค่วันนี้นะ ลาก่อนคนดีของฉัน ไม่ขอเป็นเพื่อนเธอ
ไม่อยากทำให้เธอผิดใจกับเขาคนนั้น
1 กรกฎาคม 2547 16:44 น.
เรียว จิโร
นับวันรอคอยเธอมาเจอกัน
อันตัวฉันก็ได้แต่ละเมอหา
ไม่รู้เมื่อไรตัวเธอนั้นจะมา
โอ้กานดาฉันรอเธอนานแล้วเอ่ย
ในวันนี้ก็ได้พบเจอเธอ
รู้ไหมเพ้อหาเธออยู่เสมอหนา
แต่คนที่เคียงข้างเธอนั้นมา
เธอบอกว่าเขาเป็นแฟนเธอ
คำที่เธอเอ่ยมานั้นทำร้ายใจ
เธอรู้ไหมฉันคนนี้เจ็บดวงใจ
เธอทำได้ไงควงเขามาทำลายใจ
เธอ ทำให้คนที่รอต้องปวด......ฤทัย
บอกว่าให้ฉันนั้นเป็นเพื่อนเธอ
รู้ไหมว่าเธอทำให้ฉันปวดใจ
เธอทำให้คนที่รอแทบร้องไห้
เพราะหัวใจรับไม่ได้คำนี้........ของเธอ
หน้าส่วนตัว
1056
