7 กรกฎาคม 2547 11:39 น.

ไม่อาจจะเป็นอย่างอื่น

เรียว จิโร

            นับจากวันที่เราสองต้องจากกัน
                    ใจของฉันมันก็เจ็บหนักหนา 
                    เมื่อตัวเธอนั้นมาบอกเลิกลา
                    วันที่เธอมาพบกับฉันคนนี้
             เธอนั้นเดินเข้ามาบอกกับฉัน
                     สองเรานั้นไม่อาจเหมือนเดิมต่อจากนี้
                     เธอขอเป็นแค่เพื่อนที่แสนดี
                     ที่จะมีแค่ความห่วงใยให้กัน
           สิ่งที่เธอขอฉันนั้นรู้บ้างไหม
                      ว่าฉันไม่อาจจะทำได้อย่างนั้น
                       เพราะหัวใจโดนเธอทำร้ายมัน
                       จนใจฉันนี้ไม่อาจรับไมตรีอีกต่อไป				
3 กรกฎาคม 2547 15:58 น.

ไม่อาจเป็น...

เรียว จิโร

คำว่ารักที่เธอเอ่ยนั้นอยากจะถามเธอจังเลยว่ามันคือคำที่มาจากความรู้สึกที่แท้จริงของเธอหรือเปล่า  ถ้านี้คือความจริงแล้วทำไมเธอถึงได้ควงเขาคนนั้นมาเพื่อทำรายใจฉัน   หรือที่ผ่านมาเธอไม่เคยคิดอะไรกับฉันเลย  มีแค่ฉันใช่ไหมที่คิดไปเองฝ่ายเดียว  ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆๆทำไมต้องมาให้ความหวังกันด้วย
บอกว่ารักฉันทำไม  บอกว่ามีแค่ฉันทำไม  เพราะไร  ทำไมต้องหลอกฉันด้วย
ทั้งที่ฉันรักเธอคนเดียวไม่มีใครแต่เธอทำกับฉันได้นะ  อยากจะทำร้ายเธอ  แต่มันทำไม่ได้  อยากจะโกรธแต่โกรธไม่ลง  เพราะไรทำไมฉันต้องรักเธอมากขนาดนี้ด้วย  ทำไมเธอถึงต้องมีใครด้วย  ไม่นึกว่าแค่เราห่างกันไม่นานจะทำให้เธอเปลี่ยนไปขนาดนี้  แต่เธอมีอะไรๆ กับเขาคนนั้นจนไม่อาจเอาคืนได้  เธอรู้ไหมฉันเสียใจมาก  เธอบอกขอเป็นเพื่อนกับฉัน  แต่มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะมันสายเกินไปที่จะเอาคำว่าเพื่อนจากฉัน  เพราะฉันคงไม่คู่ควรจะเป็เพื่อนเธอได้  เพราะฉันไม่อยากจะฝืนความรู้สึกของฉันเอง   อยากจะบอกให้เธอได้รู้ไว้นะว่าฉันคนนี้รักเธอมากๆจนไม่อาจจะเปลี่ยนใจไปรักใครได้อีก  ในเมื่อไม่มีเยื่อใยให้กัน  ฉันขอจบแค่วันนี้นะ  ลาก่อนคนดีของฉัน ไม่ขอเป็นเพื่อนเธอ
ไม่อยากทำให้เธอผิดใจกับเขาคนนั้น				
1 กรกฎาคม 2547 16:44 น.

รอจนเจ็บ

เรียว จิโร

                นับวันรอคอยเธอมาเจอกัน
                           อันตัวฉันก็ได้แต่ละเมอหา
                            ไม่รู้เมื่อไรตัวเธอนั้นจะมา
                           โอ้กานดาฉันรอเธอนานแล้วเอ่ย 
                ในวันนี้ก็ได้พบเจอเธอ
                                รู้ไหมเพ้อหาเธออยู่เสมอหนา
                                แต่คนที่เคียงข้างเธอนั้นมา
                                เธอบอกว่าเขาเป็นแฟนเธอ
                  คำที่เธอเอ่ยมานั้นทำร้ายใจ
                                  เธอรู้ไหมฉันคนนี้เจ็บดวงใจ
                                  เธอทำได้ไงควงเขามาทำลายใจ
                                 เธอ ทำให้คนที่รอต้องปวด......ฤทัย
                   บอกว่าให้ฉันนั้นเป็นเพื่อนเธอ
                                   รู้ไหมว่าเธอทำให้ฉันปวดใจ
                                   เธอทำให้คนที่รอแทบร้องไห้
                                   เพราะหัวใจรับไม่ได้คำนี้........ของเธอ				
24 มิถุนายน 2547 12:36 น.

ขอให้เชื่อใจฉัน

เรียว จิโร

       อันความรักอยากจะบอกให้เธอรู้
                          แต่ไม่สู้จะกล้าเข้าไปบอก
                         เดี๋ยวตัวเธอจะหาว่าฉันหลอก
                         เลยไม่รู้จะบอกอย่างไงให้เธอเชื่อใจ   
      ไม่รู้จะเริ่มต้นบอกเธออย่างไร
                         ว่าหัวใจของฉันมันเพ้อละเมอหา
                          บอกให้ตัวฉันตามเธอมา
                          เพื่อจะพาเธอไปสู่จุดหมายปลายทาง
          ปลายทางที่มีสองเราเคียงข้างกัน
                           มีเธอฉันร่วมชีวิตให้สุขใจ
                           อยากให้เธอเชื่อใจบ้างได้ไหม
                            ว่าหัวใจฉันมันมีเพียงแค่เธอ				
13 มิถุนายน 2547 17:32 น.

ใจหายไป

เรียว จิโร



         โอ้ตัวเราเป็นไรอะไรไปไม่รู้
เมื่ออยู่อยู่คิดถึงนักเป็นหนักหนา
แค่แว๊บเดียวเสี้ยวนาทีที่จากมา
ในอุราต้องระทมตรมฤดี
  จะมองเช้าสายเย็นเห็นรูปลักษณ์
เป็นเอาหนักมักมีทุกข์ไม่มีสุขขี
ทำการงานนั้นจิตใจเหมือนไม่มี
ล่องลอยไปในทุกที่ถ้ามีเธอ
    เป็นอย่างนี้นะหรือคือความรัก
ที่คนมักถามหากันนั้นเสมอ
ฉันว่าทรมานมากนะเออ
ถ้าหากเธอจะรู้ซึ้งถึงรักดี
   หรือว่าเราทุ่มเทรักหนักไปหน่อย
มันเลยลอยเวียนว่ายไปอย่างนี้
ถ้าใครเจอใจฉันจับมันที
ถ้าให้ดีมัดเอาไว้กับใจเธอ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรียว จิโร
Lovings  เรียว จิโร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรียว จิโร
Lovings  เรียว จิโร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรียว จิโร
Lovings  เรียว จิโร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเรียว จิโร