24 ตุลาคม 2551 16:28 น.
เรียกผมสมชาย
... ตื่นตั้งแต่เช้า
รับข่าวอรุณ
ดัชนีหุ้น
เมื่อวานติดลบ
... ครั้นตื่นตอนสาย
ข่าวร้ายไม่จบ
ยังคงสู้รบ
สงครามกลางเมือง
... เมื่อตื่นเที่ยงวัน
ข่าวสั้นหลายเรื่อง
สร้างความขุ่นเขือง
ล้วนเรื่องปล้นฆ่า
... พอตื่นตอนบ่าย
ใจหายอ่อนล้า
เพื่อนบ้านโดนฆ่า
ชิงทรัพย์สองพัน
... เมื่อตื่นหัวค่ำ
หน้าคล้ำใจสั่น
เพราะถูกไล่ฟัน
โดยคู่รักเก่า
... จึงอยากจะหลับ
ไม่รับรู้เอา
เรื่องราวใหม่เก่า
ไม่เอาจะนอน
22 ตุลาคม 2551 09:05 น.
เรียกผมสมชาย
.. คนรวยน้อยคน
คนจนน้อยทรัพย์
แม้รวยก็ดับ
ร่างกลายเป็นดิน
... คนรวยล้นฟ้า
มุ่งหาทรัพย์สิน
จนไม่มีกิน
ยังกล้าก่อหนี้
... ทุกคนเกิดมา
อยากหาสิ่งดี
โชคใดช่วยที
อยากได้เงินทอง
21 ตุลาคม 2551 10:31 น.
เรียกผมสมชาย
... เพราะรักผู้คน
จึงทนเรียนรู้
เพื่อจะได้อยู่
เคียงคู่กับคน
... ฉันนั้นรักโลก
แม้โศกไม่บ่น
และไม่กังวล
กับคนบนโลก
... ฉันหน่ายกับคน
ที่บ่นเศร้าโศก
หวังรอเพียงโชค
จากโลกของตน
... ฉันนั้นเกลียดชัง
คนนั่งสับสน
มัวทุกข์กังวล
ว่าคนไม่รัก
... ฉันกลับดีใจ
เห็นใครแบกหนัก
หอบเอาความรัก
แจกคนต่ำช้า
... ฉันสุดรันทด
เมื่อหมดเวลา
ที่จะสร้างค่า
ความเป็นมนุษย์
... ฉันจึงขอตาย
เมื่อท้ายที่สุด
ฉันเป็นมนุษย์
เพียงคนสุดท้าย
20 ตุลาคม 2551 12:40 น.
เรียกผมสมชาย
๐ เหมือนสิ้นดิ้นรน
ปวงชนวันนี้
รอแต่ของฟรี
จากรัฐของตน
๐ เพราะนโยบาย
ที่ให้ปวงชน
แฝงด้วยเล่ห์กล
หวังกอบโกยกิน
๐ นานอีกแค่ไหน
เมืองไทยจึงสิ้น
ตัวสูบเลือดกิน
พี่น้องชาวไทย
๐ วอนน้ำ-ดิน-ฟ้า
ล้างตาครั้งใหญ่
กำจัดเหลือบไร
ใจสถุลทุกตัว.
..........๒๐ ตุลาคม ๒๕๕๑
หน้าส่วนตัว
920
