29 ธันวาคม 2546 14:47 น.
เม็ดซายน์
ก็อยากจะเกลียดเธออยู่เหมือนกัน
แต่ยังไงฉันก็ยังไม่เคยจะทำได้
ไม่รู้น่ะว่าเป็นเพราะอะไร
ทั้งที่เธอทำฉันเจ็บช้ำมากมาย
.แต่ก็เกลียดเธอไม่ลงซักที.
29 ธันวาคม 2546 14:45 น.
เม็ดซายน์
คิดถึงห่วงใยไปเองข้างเดียว
คิดเอาตัวไปข้องเกี่ยวก็หลายหน
เจ็บปวดรวดร้าวก็ยังทน
เพราะเป็นคนที่รักเธออย่างจริงใจ
พยายามทำดีกับเธอทุกอย่าง
แต่ยิ่งทำเหมือนยิ่งห่างไปจากเธอ
เฝ้าถามใจตัวเองอยู่เสมอๆ
ว่ายังหลงเพ้ออยู่ทำไม
เมื่อใจเขาไม่มีเราเลย.
29 ธันวาคม 2546 14:42 น.
เม็ดซายน์
แอบมองเธออยู่รู้บ้างไหม
ถ้าทำได้อยากอยู่ใกล้เธอเสมอ
อยากเป็นเขาคนนั้นข้าง ๆ เธอ
จะได้เผลอแกล้งให้เธอแอบมีใจ
..เพราะถ้าเผื่อหัวใจเราตรงกัน..
ความผูกพันธ์คงมากขึ้นใช่ไหม
จะได้อยู่ในฐานะคนของใจ
อยู่ใกล้ ๆ ให้คลื่นใจมันตรงกัน
29 ธันวาคม 2546 14:38 น.
เม็ดซายน์
คิดว่าเธอคือคนที่ดีที่สุด
คิดว่าจะหยุดหัวใจไว้ที่นี่
คิดว่าเธอคือผู้ชายที่แสนดี
...คิดว่าเธอคนนี้ใช่เลย
แต่แล้วหลายอย่างกลับแปรผัน
เธอคนดีของฉันกลับเมินเฉย
ทำไมจึงเปลี่ยนไปไม่เหมือนเคย
หรือว่าเธอ..มีคนที่เอ่ยคำรักอีกคน
29 ธันวาคม 2546 14:32 น.
เม็ดซายน์
อยากถามใจตัวเอง
ว่าทำไมลืมเธอไม่ได้
ทั้งที่เธอทำเจ็บช้ำไว้มากมาย
แต่ทำไมลืมเธอไม่ลง
จะตัดใจเสียที
ต่อแต่นี้จะไม่หลง
จะพยายามลืมเธอให้ลง
ถึงแม้ฉันคงต้องขาดใจ