10 มกราคม 2547 11:32 น.
เม็ดซายน์
ยกโทษให้กันสักหน่อยจะได้ไหม
ไม่รู้เหรอว่าทำไมฉันถึงทำแบบนี้
คำตอบง่ายๆ ก็รักเธอ นะสิคนดี
เหตุผลขนาดนี้ ยกโทษให้ฉันสักทีน่ะเธอ
10 มกราคม 2547 11:31 น.
เม็ดซายน์
ขอเวลาหน่อยได้ไหม
ขอทำใจให้ลืมเขาคนนั้น
แล้วเราค่อยมารักกัน
หวังว่าเธอคงจะรอฉันได้น่ะคนดี
รอกันได้ไหม
รอให้ฉันลืมเขาได้มากกว่านี้
ยอมรับว่าตลอดเวลา.ไม่เคยลืมเขาได้สักที
แต่ฉันขอสัญญาคนดีว่าจะลืมเขาให้ลง
10 มกราคม 2547 11:28 น.
เม็ดซายน์
หน้าเสาธงที่เก่าเคยนั่งเล่น
แต่ตอนนี้กลับเป็นภาพความหลัง
คำพูดคุยเย้าหยอก คิดถึงจัง
แต่ตอนนี้มันกำลังสลายไป
ภาพเหล่านี้คงเป็นภาพ เก่า เก่า
เพราะตอนนี้ไม่มีเราอยู่ใกล้ๆ
เธอกับฉันห่างกันสุดฟ้าไกล
แล้วเมื่อไหร่เราจะมาพบหน้ากัน
เธอยังคิดถึงที่ เก่า เก่า ของเราไหม
หน้าเสาธงใต้ต้นไม้ที่แห่งนั้น
ที่เคยมีเราสองร่วมผูกพัน
แล้วเมื่อไหร่วันนั้นจะกลับมา..
10 มกราคม 2547 11:24 น.
เม็ดซายน์
ไม่เจอกันนานคิดถึงจังคนดี
ไกลกันขนาดนี้คิดถึงกันบ้างไหม
ส่วนฉันคิดถึงเธอทุกลมหายใจ
ถึงกายไกลแต่ใจก็ใกล้เธอ
/// กลับมาคราวนี้ ////
คงได้พบเจอคนดีที่รอมาเสมอ
กลับมาได้พูดคุยได้เจอะเจอ
ได้พบเธอคนดีที่ฉันรอ
10 มกราคม 2547 11:22 น.
เม็ดซายน์
อยากกลับไปตรงที่เดิมของสองเรา
อยากให้ความรู้สึกเก่าๆกลับมาอีกหน
อยากให้ความรักความผูกพันของเราทั้งสองคน
รีเพลกับมาอีกหนได้ไหมคนดี
เธอยังรอฉันอยู่ใช่ไหมที่รัก
สงสัยว่าฉันจะไม่อกหักแล้วใช่ไหมคราวนี้
ที่แล้วมาถือว่าเราเลวพอกันน่ะคนดี
ต่อแต่นี้รู้สึกได้ทุกนาทีว่า {รักเธอ}