13 พฤษภาคม 2552 13:30 น.
เมื่อวาน
โอ้ความรักเจ้าเอ๋ย
รักที่เคยถวิลหา
เมื่อรักผ่านเข้ามา
ฉันจึงคว้ามาแนบใจ
สมความปรารถนา
ในชีวาพลันสดใส
รักเกิดมาคราใด
ดวงหทัยก็ชื่นบาน
แม้ว่าอยู่หนไหน
เวลาใดก็ฉ่ำหวาน
คล้ายจินตนาการ
ดวงวิญญาณก็รื่นรมย์
บทเพลงบรรเลงขาน
ก้องกังวานฟังสุขสม
ลึกซึ้งตรึงอารมณ์
ให้งายงมจมดิ่งลง
แต่ยามทุกข์ถาถม
ก็ตรอมตรมด้วยความหลง
เมื่อรักไม่ซื่อตรง
เลยสาปส่งให้เดียวดาย
ใจจึงแตกเป็นผง
จะคืนคงไม่อาจหาย
เคยหวานนานเสื่อมคลาย
ผลสุดท้ายคือทุกข์ใจ
ความรักแตกสลาย
จิตวางวายน้ำตาไหล
ก่อนเคยอิงแนบใจ
แล้วเหตุใดจึงร้าวราน
ไม่ว่าเวลาไหน
ภายในใจดังไฟผลาญ
เพลงหวานครั้งเมื่อวาน
ดังเสียงมารภูตผีเอย
เจ็บนักรักเคยหวาน
ที่แหลกลาญแล้วเราเอ๋ย
ความรักฉันเปรียบเปรย
แรกชื่นเชยท้ายทุกข์ทน
24 กุมภาพันธ์ 2552 06:09 น.
เมื่อวาน
ฉันไม่ไช่คนที่มีทุกอย่าง
ในหลายทางไม่ได้พร้อมเหมือนใครเขา
เป็นเพียงคนมีค่าแค่บางเบา
จะเปรียบเอากับเธอไม่ใกล้เคียง
อยากจะเข้าไปพูดไปรู้จัก
อยากจะทักทายเธอแต่เงียบเสียง
ยังไม่กล้าแม้จะส่งสำเนียง
เพราะเธอเพียงดุจนางฟ้าที่งดงาม
มีมากมายหลายคนที่ฉันเห็น
ว่าเป็นเช่นตัวฉันก็ล้นหลาม
ที่เฝ้าฝันเฝ้าเพ้อทุกชั่วยาม
ถึงคนงามอย่างเธออยู่รำไป
อยากจะรักหมดใจในเธอนี้
มันจะมีหนทางเป็นได้ไหม
เพราะฉันเองนั้นมีเพียงแค่ใจ
จะพอไหมที่จะรักคนอย่างเธอ
4 กุมภาพันธ์ 2552 02:48 น.
เมื่อวาน
เพราะฉันนี้มีเธอเป็นความฝัน
ตั้งแต่วันที่เราร่วมปรารถนา
จากวันนี้กี่เดือนปีล่วงเลยมา
เธอนั้นหนามีค่ากว่าสิ่งใด
มีเธอนั้นอันเป็นเช่นดวงใจ
มิอาจให้เธอนั้นจากไปไหน
หวงและห่วงทุกห้วงลมหายใจ
จากนี้ไปรักเธอเท่านั้นเอง
5 มกราคม 2552 11:04 น.
เมื่อวาน
ลมเอ๋ยลมหนาว
ฉันปวดร้าวในใจรู้ไหมหนา
เจ้าพัดผ่านใจสะท้านมีน้ำตา
เฝ้าโหยหาถึงรักเก่าที่ลืมกัน
หนาวเหน็บกายภายในปรารถนา
ถึงเวลาก่อนรักเราแปรผัน
เมื่อลมหนาวผ่านมาแสนจาบัลย์
มันคล้ายวันสิ้นรักของเราเอย
รักเอ๋ยรักเก่า
นับแต่เราจากกันนานแค่ไหน
ฉันขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป
แต่ก็ได้แค่ฟังเธอบอกลา
ใจฉันเหงาใจฉันหนาวเหมือนวันนี้
ในวันที่ลมหนาวเข้ามาหา
หนาวทั้งกายใจก็หนาวร้าวอุรา
หยดน้ำตาก็กลับมาร่วงรินเอย
27 ตุลาคม 2551 09:37 น.
เมื่อวาน
รู้ว่ารักที่เกิดในคราวนี้
มันไม่มีหนทางถึงจุดหมาย
แม้รักมั่นสักวันต้องวางวาย
ต้องคืนคลายจากไกลไปจากกัน
อันความจริงเธอฉันนั้นแสนห่าง
เพราะความต่างทำให้เราแปรผัน
ไม่กี่วันคงหมดความผูกพัน
เหลือเพียงฉันและเธอไม่มีเรา
ดังฟากฟ้ามาสาปส่งความรัก
ให้ประจักษ์หมองมนบนความเหงา
เมื่อเธอไกลใจฉันนั้นซึมเซา
คงโศกเศร้าคลอเคล้ากับน้ำตา
จะมีไหมให้เธอรักกับฉัน
อยู่ด้วยกันดังความปรารถนา
อยากให้วันผันแปรเปลี่ยนเวลา
ให้มันช้ากว่าเดิมที่เคยมี
เพื่อให้เธอกับฉันได้เจอหน้า
ได้สบตาผูกพันไม่หน่ายหนี
หากเวลาหมุนช้าสักนาที
เพียงแค่นี้ก็สุขในอารมณ์
อยากรักเธอได้นานนานกว่านี้
แม้รู้ดีสักวันต้องขื่นขม
ฉันยินยอมพร้อมใจในอารมณ์
จะดิ่งจมความทุกข์ก็ยินดี
ฉันขอเก็บความรักความทรงจำ
เก็บถ้อยคำความหมายไม่หน่ายหนี
เก็บเอาไว้ในห้วงดวงชีวี
ว่าเคยมีครั้งหนึ่งได้รักเธอ
ได้รักเธอเพียงครั้งในชีวิต
ยังตรึงจิตยึดมั่นอยู่เสมอ
แม้สุดท้ายความหมายแค่ละเมอ
เฝ้าพร่ำเพ้อถึงเธอทุกวานวัน
หน้าส่วนตัว
836
